20 december 2013
06 december 2013
Nieuwe skibril: SMITH I/OX SPH OTG
Niet alleen velomobielrijders, maar ook deze winterdoorfietser op 'n trike hebben groot belang bij bescherming van het hoofd tegen kou, wind en nattigheid. Voor m'n e-Scorpion trike echter geen racekap waarover de laatste tijd nogal wat te doen is in de velomobiele blogosfeer maar slechts een eenvoudige skibril.
Dit jaar heb ik mij bij de plaatselijke zelfstandige opticien nieuwe brillen laten aanmeten: een "nette" bril en een sportievere zonnebril met fotochrome glazen. De "nette" bril, net als m'n vorige van het Franse merk Henry Jullien heb ik weer met degelijke uitverende poten genomen maar nu met wat grotere glazen.
De nieuwe bril past helaas niet meer in m'n Alpina Colambo Air skibril.
Het was lang zoeken op internet, maar 'k heb 'm gevonden: een grotere skibril, te weten de SMITH I/OX SPH OTG. En inderdaad, hij doet wat de reclame belooft: een groter blikveld en m'n grote "nette" bril -139 mm breed, 44 mm hoog- past er goed in!
't Is een degelijk gemaakte en goed uitziende skibril; de grote glazen zijn secuur bevestigd maar toch gemakkelijk uitwisselbaar. 'k Heb het witte montuur gekozen, voor normaal gebruik vind ik de Photochromic Red Sensor Mirror lens het meest geschikt.
In combinatie met m'n gebreide wollen bivakmuts -en evt. daaronder een hoofdband of een helmmuts- beschermt de Smith niet alleen m'n ogen maar ook m'n gezicht tegen de kou. Da's prima fietsen!
Dit jaar heb ik mij bij de plaatselijke zelfstandige opticien nieuwe brillen laten aanmeten: een "nette" bril en een sportievere zonnebril met fotochrome glazen. De "nette" bril, net als m'n vorige van het Franse merk Henry Jullien heb ik weer met degelijke uitverende poten genomen maar nu met wat grotere glazen. De nieuwe bril past helaas niet meer in m'n Alpina Colambo Air skibril.
Het was lang zoeken op internet, maar 'k heb 'm gevonden: een grotere skibril, te weten de SMITH I/OX SPH OTG. En inderdaad, hij doet wat de reclame belooft: een groter blikveld en m'n grote "nette" bril -139 mm breed, 44 mm hoog- past er goed in!
't Is een degelijk gemaakte en goed uitziende skibril; de grote glazen zijn secuur bevestigd maar toch gemakkelijk uitwisselbaar. 'k Heb het witte montuur gekozen, voor normaal gebruik vind ik de Photochromic Red Sensor Mirror lens het meest geschikt.
In combinatie met m'n gebreide wollen bivakmuts -en evt. daaronder een hoofdband of een helmmuts- beschermt de Smith niet alleen m'n ogen maar ook m'n gezicht tegen de kou. Da's prima fietsen!
03 december 2013
Maandag 2 december 2013: de getallen 4010 en 10
Km-standen
Het eerste getal, 4010, is het aantal km's dat ik dit jaar t.m. afgelopen maandag, 2 december, op m'n fietsen bij elkaar heb gesprokkeld. Minder roeifietskm's dan ik zou willen, al gaat het met roeien weer de goede kant op :-) .
Tot nog toe heb ik 1.516 km geroeid en 2.494 km rondgetrapt.
In deze periode -herfst en winter- wordt vooral de e-Scorpion gebruikt omdat de fietspaden vaak met blad en andere natte boomresten zijn bezaaid die voor uitglijders kunnen zorgen. Waar ik met de roets tamelijk behoedzaam zou moeten rijden, kan ik met de e-Scorpion blijven doordenderen :-)
M'n vrouw Willy en ik realiseren ons terdege dat, als het echt winter wordt, het min of meer afgelopen is met het fietsen, zodat we gaan fietsen wanneer het weer dat toelaat. En dat is ten onzent in Oost-Groningen tot nog toe vaak het geval!
Foto's van m'n fietsen
Eigenlijk zijn foto's van m'n 'Thijs 209' roeifietsen en e-Scorpion trike niet zo interessant; daarom heb ik maar weinig foto's op dit weblog gezet. Er was niet veel aan geknutseld zodat ze nagenoeg in de standaard-uitvoering zijn gebleven.
Nu wel 'n paar foto's want wat klein geknutsel kon ik niet helemaal vermijden ;-)
De 209 had ik al in 2010 voorzien van 'n hoofdsteuntje, met
klittenband op de tas gemonteerd. Omdat ik graag gezien wil worden rij ik in herfst en winter met brandende verlichting: 'n CatEye
achterlicht is nu achter op het hoofdsteuntje gemonteerd, ook met
klittenband. 't Ziet wat primitief uit, maar bevalt uitstekend: weegt
weinig en is degelijk genoeg.
Voorop, bij de punt van de boegspriet, is een koplamp -Lezyne Power Drive XL- gemonteerd. Dat past goed bij de fiets en valt goed op, zoals de foto van de brandende koplamp laat zien.
M'n 2 roeifietsen staan in de fietsenberging in fietsstandaards van Feedback Sports. Dat zijn prima standaards die vooral het voordeel hebben dat ze de snek niet in de weg zitten. 'k Zag ze bij m'n vaste fietsenhandelaar, kreeg er een mee om te proberen en heb daarna 2 nieuwe gekocht :-)
M'n geknutsel aan de e-Scorpion kon beperkt blijven tot het naar voren brengen van de hoofdsteun met een paar in gebogen vorm gelijmde lagen blauw/zwart schuimrubber. Aan de voorkant is een V-vormige uitsparing gesneden, voor beter comfort.
Bij de volgende onderhoudsbeurt (bij ca. 3000 km) zal ik het SKS-achterspatbord laten vervangen door een bredere uitvoering, die aan de voorkant zo'n 10 cm langer wordt gemaakt door er een extra stukje spatbord aan te zetten. Het huidige spatbord is te smal en houdt niet alle rommel tegen die de dikke Marathon+ achterband rondsproeit. De verlenging aan de voorkant zal de vervuiling van de fiets nog verder verminderen, zo is mijn ervaring.
PSA
Het tweede getal in de titel van deze posting, 10, is de recent gemeten PSA-waarde in mijn bloed zoals m'n uroloog mij afgelopen maandag vertelde.
Veel PSA in het bloed kan worden veroorzaakt door prostaatkanker. Bij een vermoeden daarvan laat de huisarts meestal eerst je bloed onderzoeken. Bij dit bloedonderzoek wordt de hoeveelheid PSA gemeten. PSA staat voor Prostaat Specifiek Antigeen. PSA is een eiwit dat alleen in de prostaat wordt gemaakt.
In juli 2003 is bij mij prostaatkanker geconstateerd. Niet meer operatief te verwijderen omdat inmiddels behalve de primaire tumor ook een 3-tal uitzaaiïngen werden ontdekt. Gelukkig sloeg de hormoontherapie direct aan.
Tot voor kort bleef m'n prostaatkanker goed onder controle. Sinds een jaar echter stijgt de PSA-waarde in m'n bloed: een jaar geleden was deze ca. 2, een half jaar later ca. 4 à 5, en weer een half jaar later, afgelopen maandag dus, bleek-ie 10 te zijn. Steeds een verdubbeling in een half jaar tijds. Dat betekent dat de hormoontherapie z'n effectiviteit aan het verliezen is.
Op internet is het volgende te lezen:
Voorlopig is het afwachten, er zit niet anders op… Over een half jaar weten we meer en kunnen dan naar bevind van zaken handelen. Wel zal ik nu attent moeten zijn op mogelijke pijnklachten die door de prostaatkanker kunnen worden veroorzaakt.
Het eerste getal, 4010, is het aantal km's dat ik dit jaar t.m. afgelopen maandag, 2 december, op m'n fietsen bij elkaar heb gesprokkeld. Minder roeifietskm's dan ik zou willen, al gaat het met roeien weer de goede kant op :-) .
Tot nog toe heb ik 1.516 km geroeid en 2.494 km rondgetrapt.
In deze periode -herfst en winter- wordt vooral de e-Scorpion gebruikt omdat de fietspaden vaak met blad en andere natte boomresten zijn bezaaid die voor uitglijders kunnen zorgen. Waar ik met de roets tamelijk behoedzaam zou moeten rijden, kan ik met de e-Scorpion blijven doordenderen :-)
M'n vrouw Willy en ik realiseren ons terdege dat, als het echt winter wordt, het min of meer afgelopen is met het fietsen, zodat we gaan fietsen wanneer het weer dat toelaat. En dat is ten onzent in Oost-Groningen tot nog toe vaak het geval!
Foto's van m'n fietsen
Eigenlijk zijn foto's van m'n 'Thijs 209' roeifietsen en e-Scorpion trike niet zo interessant; daarom heb ik maar weinig foto's op dit weblog gezet. Er was niet veel aan geknutseld zodat ze nagenoeg in de standaard-uitvoering zijn gebleven.
Nu wel 'n paar foto's want wat klein geknutsel kon ik niet helemaal vermijden ;-)
De 209 had ik al in 2010 voorzien van 'n hoofdsteuntje, met
klittenband op de tas gemonteerd. Omdat ik graag gezien wil worden rij ik in herfst en winter met brandende verlichting: 'n CatEye
achterlicht is nu achter op het hoofdsteuntje gemonteerd, ook met
klittenband. 't Ziet wat primitief uit, maar bevalt uitstekend: weegt
weinig en is degelijk genoeg.Voorop, bij de punt van de boegspriet, is een koplamp -Lezyne Power Drive XL- gemonteerd. Dat past goed bij de fiets en valt goed op, zoals de foto van de brandende koplamp laat zien.
M'n 2 roeifietsen staan in de fietsenberging in fietsstandaards van Feedback Sports. Dat zijn prima standaards die vooral het voordeel hebben dat ze de snek niet in de weg zitten. 'k Zag ze bij m'n vaste fietsenhandelaar, kreeg er een mee om te proberen en heb daarna 2 nieuwe gekocht :-)
M'n geknutsel aan de e-Scorpion kon beperkt blijven tot het naar voren brengen van de hoofdsteun met een paar in gebogen vorm gelijmde lagen blauw/zwart schuimrubber. Aan de voorkant is een V-vormige uitsparing gesneden, voor beter comfort.
Bij de volgende onderhoudsbeurt (bij ca. 3000 km) zal ik het SKS-achterspatbord laten vervangen door een bredere uitvoering, die aan de voorkant zo'n 10 cm langer wordt gemaakt door er een extra stukje spatbord aan te zetten. Het huidige spatbord is te smal en houdt niet alle rommel tegen die de dikke Marathon+ achterband rondsproeit. De verlenging aan de voorkant zal de vervuiling van de fiets nog verder verminderen, zo is mijn ervaring.
PSA
Het tweede getal in de titel van deze posting, 10, is de recent gemeten PSA-waarde in mijn bloed zoals m'n uroloog mij afgelopen maandag vertelde.
Veel PSA in het bloed kan worden veroorzaakt door prostaatkanker. Bij een vermoeden daarvan laat de huisarts meestal eerst je bloed onderzoeken. Bij dit bloedonderzoek wordt de hoeveelheid PSA gemeten. PSA staat voor Prostaat Specifiek Antigeen. PSA is een eiwit dat alleen in de prostaat wordt gemaakt.
In juli 2003 is bij mij prostaatkanker geconstateerd. Niet meer operatief te verwijderen omdat inmiddels behalve de primaire tumor ook een 3-tal uitzaaiïngen werden ontdekt. Gelukkig sloeg de hormoontherapie direct aan.
Tot voor kort bleef m'n prostaatkanker goed onder controle. Sinds een jaar echter stijgt de PSA-waarde in m'n bloed: een jaar geleden was deze ca. 2, een half jaar later ca. 4 à 5, en weer een half jaar later, afgelopen maandag dus, bleek-ie 10 te zijn. Steeds een verdubbeling in een half jaar tijds. Dat betekent dat de hormoontherapie z'n effectiviteit aan het verliezen is.
Op internet is het volgende te lezen:
Hormoontherapie verliest gewoonlijk binnen 3 tot 5 jaar bij mannen met uitgezaaide prostaatkanker zijn effectiviteit. Wanneer de tumor uiteindelijk ondanks hormoontherapie verder uitgroeit, overlijden de meeste patiënten binnen 1 of 2 jaar. Wanneer hormoontherapie niet aanslaat (hormoonresistentie) kunnen alternatieve hormonale geneesmiddelen of chemotherapie worden geprobeerd.'k Was niet blij na het consult met m'n uroloog, en die dag plus de daaropvolgende nacht verliepen bepaald niet rustig. Vooral de demonen van de nacht spookten flink rond in m'n hoofd… :-(
Voorlopig is het afwachten, er zit niet anders op… Over een half jaar weten we meer en kunnen dan naar bevind van zaken handelen. Wel zal ik nu attent moeten zijn op mogelijke pijnklachten die door de prostaatkanker kunnen worden veroorzaakt.
16 november 2013
Verkoop e-bikes en Fietsen in de flow
Verkoop e-bikes
Het zijn interessante tijden…
Neem bijv. het nieuwsitem Studie: E-Bike-Käufer werden jünger over het veranderende koperspubliek van e-bikes.
'k Citeer het belangrijkste gedeelte:
Bij dit alles moeten we de achterliggende realiteit niet uit het oog verliezen. Een belangrijk gegeven is dat in de traditionele rijke industriestaten -zeg maar de OESO- een groot deel van de bevolking qua welvaart en koopkracht achterblijft of zelfs achteruitgaat. Wanneer men de aanschaf van de tweede of zelfs de eerste auto kan vermijden door over te stappen op een e-bike, verdwijnt per saldo een grote uitgavenpost uit het huishoudbudget!
Fietsen in de flow met Scorpion e-trike
Er vielen een paar puzzelstukjes op hun plaats door een opmerking van Jan Goddemaer:
Het klopt ook weer met m'n andere voorkeuren van vroeger.
Mountainbiken heb ik altijd vreselijk leuk gevonden (en vind ik nog altijd leuk. Maar ja, die zadelpijn …) vanwege het raggen over slechte weggetjes en smalle bospaadjes.
Zeilen met 'n open boot vond ik het echte werk: buitenboord hangen en af en toe een plens water over je heen krijgen. En 't spul in plané krijgen bij ruime koersen :-))
'k Ben weer een ervaring rijker: met dit vochtige en koude weer, waarin het fietsen een stuk minder soepel gaat -bijna iedere winterdoorfietser kent die wintertraagheid maar al te goed!- is het heel plezierig om de elektrische ondersteuning een trapje hoger te zetten, te weten 75%. Het aandeel van het door mij geleverde vermogen in het totale aandrijfvermogen is dan 57 procent. Dit werkt vooral heel goed als ik de snelheid op 25 km/uur houd. Dat betekent bij dit koude weer toch stevig doortrappen en ik voel m'n spieren als ik thuis kom en soms ook de volgende dag :-) . En zo hoort het ook…
Met tussenpozen las ik een stukje intervaltraining in door de snelheid te verhogen naar 27-30 km/uur. De BionX houdt het dan voor gezien en ik kan een stuk(je) flink doortrappen op uitsluitend eigen kracht.
Het leuke is dat m'n lol in hard doorfietsen weer helemaal terug is :-)
Het is heel aangenaam om ook bij kou comfortabel te fietsen, zonder koude voeten, tranende ogen en loopneus.
Icebreaker thermokleding van merinowol bevalt mij heel goed. Bij deze vochtige kou draag ik onder m'n roetsoverall en fietsjack een 260-setje thermokleding, en als het ook nog flink waait, daaronder een windstoppend ondershirt van Odlo. M'n bivakmuts en skibril hebben hun nut allang bewezen op de roeifiets en blijken ook op de e-Scorpion heel comfortabel te zijn. En m'n voeten blijven warm in de pas gekochte Specialized Defroster Trail mtb-schoenen.
De ervaringen van Wim Huisman waren voor mij reden om bij Stappenbelt in Apeldoorn te kijken naar nieuwe fietsschoenen. Net als Wim heb ik gevoelige voeten, en ben dus gebaat bij een verkoper die met kennis van zaken de tijd neemt om mij van nieuw schoeisel te voorzien. Enfin, met een paar Specialized Defroster Trail winterschoenen ging ik de winkel uit, en een paar zwarte S-Works mtb-schoenen zijn besteld. 'k Heb de witte gepast, maar 'k heb liever zwart…
Het zijn interessante tijden…
Neem bijv. het nieuwsitem Studie: E-Bike-Käufer werden jünger over het veranderende koperspubliek van e-bikes.
'k Citeer het belangrijkste gedeelte:
"Laut Marktforschungsunternehmen Schlegel und Partner lässt sich der typische Einsatzzweck aus dem Alter der Käufer ableiten. Demnach gebrauchen Menschen ab 50 Jahren das Pedelec eher für Touren, zum Einkaufen und für andere Freizeit-Aktivitäten. Zwischen 18- und 50-jährige benutzen das Pedelec als Transportmittel im Alltag und vor allem als Verkehrsmittel zum Pendeln zwischen dem Zuhause und der Arbeitsplatz.Toch leuk, die bevestiging van wat ik altijd al hoopte en de laatste tijd zelfs vermoedde. Zelfs in hèt autoland de Verenigde Staten worden e-bikes gekocht om de auto minder te hoeven gebruiken. Toch speelt ook daar het gezondheidsaspect -fietsen is goed voor u!- een rol. Net als in Europa gaan in de USA fietsers die overstappen op e-bikes vaker fietsen.
In den letzten Jahren lässt sich ein starker Trend erkennen. 2010 waren die Käufer ab 50 Jahren noch mit etwas mehr als 50 Prozent die stärkste Gruppe. 2012 sind 60 Prozent der Käufer 18 bis 50 Jahre.
Der Grund für den Wandel könnte an dem nachlassenden Wunsch Auto fahren zu wollen liegen. Denn nach einer aktuellen Untersuchung des Instituts für Verkehrswesen (KIT) sinkt der Anteil der 18 bis 35 jährigen mit Zugang zu einem Auto von 83 Prozent im Jahr 2002 auf 74 Prozent zehn Jahre später. Darüber hinaus stieg der Anteil derjenigen 18 bis 35 jährigen, die das Fahrrad als Transportmittel benutzen im gleichen Zeitrahmen von 10 auf 15 Prozent.
Steigende Kraftstoffpreise, erhöhtes Verkehrsaufkommen in Ballungsräumen, unzureichende oder zu teure öffentliche Verkehrsmittel oder steigendes Umweltbewusstsein seien einige der Gründe, warum immer mehr Menschen auf ein E-Bike umsteigen.
Die Forscher kommen zu dem Ergebnis, dass die Veränderung des Nutzungsverhaltens der Käufer von E-Bikes ein neues Mobilitätskonzept erfordere. Bisher sei das E-Bike nur als Lifestyle-Ansatz wahrgenommen worden. Jetzt ginge es darum, das Elektrorad als vollwertiges Verkehrsmittel anzuerkennen."
Bij dit alles moeten we de achterliggende realiteit niet uit het oog verliezen. Een belangrijk gegeven is dat in de traditionele rijke industriestaten -zeg maar de OESO- een groot deel van de bevolking qua welvaart en koopkracht achterblijft of zelfs achteruitgaat. Wanneer men de aanschaf van de tweede of zelfs de eerste auto kan vermijden door over te stappen op een e-bike, verdwijnt per saldo een grote uitgavenpost uit het huishoudbudget!
Fietsen in de flow met Scorpion e-trike
Er vielen een paar puzzelstukjes op hun plaats door een opmerking van Jan Goddemaer:
"Qua rijsensatie - zeker in snel genomen bochten - kan een velomobiel niet op tegen een trike".Dat kartgevoel in bochten en het laag-bij-de-grond lekker doorsjezen op de rechtere stukken, zonder angst voor rommel op en oneffenheden in de weg, zijn de redenen dat ik m'n e-Scorpion steeds leuker ga vinden!
Het klopt ook weer met m'n andere voorkeuren van vroeger.
Mountainbiken heb ik altijd vreselijk leuk gevonden (en vind ik nog altijd leuk. Maar ja, die zadelpijn …) vanwege het raggen over slechte weggetjes en smalle bospaadjes.
Zeilen met 'n open boot vond ik het echte werk: buitenboord hangen en af en toe een plens water over je heen krijgen. En 't spul in plané krijgen bij ruime koersen :-))
'k Ben weer een ervaring rijker: met dit vochtige en koude weer, waarin het fietsen een stuk minder soepel gaat -bijna iedere winterdoorfietser kent die wintertraagheid maar al te goed!- is het heel plezierig om de elektrische ondersteuning een trapje hoger te zetten, te weten 75%. Het aandeel van het door mij geleverde vermogen in het totale aandrijfvermogen is dan 57 procent. Dit werkt vooral heel goed als ik de snelheid op 25 km/uur houd. Dat betekent bij dit koude weer toch stevig doortrappen en ik voel m'n spieren als ik thuis kom en soms ook de volgende dag :-) . En zo hoort het ook…
Met tussenpozen las ik een stukje intervaltraining in door de snelheid te verhogen naar 27-30 km/uur. De BionX houdt het dan voor gezien en ik kan een stuk(je) flink doortrappen op uitsluitend eigen kracht.
Het leuke is dat m'n lol in hard doorfietsen weer helemaal terug is :-)
Het is heel aangenaam om ook bij kou comfortabel te fietsen, zonder koude voeten, tranende ogen en loopneus.
Icebreaker thermokleding van merinowol bevalt mij heel goed. Bij deze vochtige kou draag ik onder m'n roetsoverall en fietsjack een 260-setje thermokleding, en als het ook nog flink waait, daaronder een windstoppend ondershirt van Odlo. M'n bivakmuts en skibril hebben hun nut allang bewezen op de roeifiets en blijken ook op de e-Scorpion heel comfortabel te zijn. En m'n voeten blijven warm in de pas gekochte Specialized Defroster Trail mtb-schoenen.
De ervaringen van Wim Huisman waren voor mij reden om bij Stappenbelt in Apeldoorn te kijken naar nieuwe fietsschoenen. Net als Wim heb ik gevoelige voeten, en ben dus gebaat bij een verkoper die met kennis van zaken de tijd neemt om mij van nieuw schoeisel te voorzien. Enfin, met een paar Specialized Defroster Trail winterschoenen ging ik de winkel uit, en een paar zwarte S-Works mtb-schoenen zijn besteld. 'k Heb de witte gepast, maar 'k heb liever zwart…
05 november 2013
'n Fietsende Oudere mijmert
Welke definitie ik ook neem, ik ben een Oudere. Preciezer: een Oude Man. 75 jaar, dus Bejaard.
Ik fiets, dus ben ik een Fietsende Oudere.
Fietspadontwerpers willen meer aandacht voor De Fietsende Oudere.De website Vergevingsgezinde Fietspad staat bol van de redenen waarom dat moet: ... intussen komen er wel meer ouderen, die meer en sneller fietsen ... Gedrag, capaciteiten en behoeften van oudere fietsers moeten in het ontwerp van fietspaden worden meegenomen ... Genoemd worden onder meer invalidenvoertuigen en scootmobielen.... Oudere fietsers lopen meer risico: zij overzien het gevaar minder en mogelijk reageren ze daardoor te laat.
Enzovoorts.
'k Heb een nieuw woord geleerd dat ik voordien nog niet kende: vetergang. De gemiddelde vetergang is 20 cm. Een Fietsende Oudere heeft een grotere vetergang bij tegenwind, zijwind, gladheid, rijden in een bocht, slecht onderhouden fietspaden, enzovoorts.
Als Bejaarde Oude Man zou ik van dit alles erg bang kunnen worden, zo bang dat ik niet meer wil fietsen.
Maar:
gelukkig heb ik m'n roeifietsen, waarop ik mij volkomen thuis en zeker voel :-)
gelukkig heb ik m'n trike, 'n rots op 3 wielen, waarmee ik haaks de bocht om kan :-)
Doorfietsen dus, vooral doorgaan met fietsen!
'n Min of meer toepasselijk citaat:
Growing old will not transport you back to your grandparents' era, much less to their lifestyles.
-- John Michael Greer
Ik fiets, dus ben ik een Fietsende Oudere.
Enzovoorts.
'k Heb een nieuw woord geleerd dat ik voordien nog niet kende: vetergang. De gemiddelde vetergang is 20 cm. Een Fietsende Oudere heeft een grotere vetergang bij tegenwind, zijwind, gladheid, rijden in een bocht, slecht onderhouden fietspaden, enzovoorts.
Als Bejaarde Oude Man zou ik van dit alles erg bang kunnen worden, zo bang dat ik niet meer wil fietsen.
Maar:
gelukkig heb ik m'n roeifietsen, waarop ik mij volkomen thuis en zeker voel :-)
gelukkig heb ik m'n trike, 'n rots op 3 wielen, waarmee ik haaks de bocht om kan :-)
Doorfietsen dus, vooral doorgaan met fietsen!
'n Min of meer toepasselijk citaat:
Growing old will not transport you back to your grandparents' era, much less to their lifestyles.
-- John Michael Greer
28 oktober 2013
Vooruitgang en opruimen
Vanachter m'n werktafel met computerscherm kan ik zien hoe de storm de omgeving van ons huis geselt. Er is in de onmiddellijke omgeving van ons huis geen grote schade te zien zoals omgevallen/beschadigde bomen of losgeraakte dakpannen. De 24 zonnepanelen liggen nog netjes op ons dak. Het voor vandaag geplande snoeiwerk in onze tuin is in overleg met onze vaste hovenier uitgesteld tot volgende week. Fietsen zou goed mogelijk zijn met m'n HP Scorpion, maar gelet op de risico's van omvallende bomen en rondvliegende takken, dakpannen en andere voorwerpen heb ik daar geen belang bij. Want wat is de lol van fietsen met dit uitzonderlijke weer?
Daar komt bij dat we de afgelopen weken vaak en heel plezierig hebben gefietst bij aangename temperaturen en vaak zonnig weer. M'n fietskm's deze maand bedragen nu 508 km, waarvan 221 op de roets en 287 op de Scorpion. M'n buikspieren beginnen nu hun werk weer zonder protest te doen, mits ik ze niet te hard aanspan. Het lukt mij weer om zonder 'n pauze van 1-3 seconden tussen elke werk- en haalslag continu te roetsen.
Voorlopig is het parool: vooral veel roetsen, maar wel met beleid en gepaste begrenzing… :-)
Opruimen
Zo langzamerhand weet ik het wel zeker: een terugkeer naar de rechtopfiets, of dat nu een DF- of CF-bike is, is voor mij uitgesloten. Het is veel te plezierig om totaal zonder zadelpijn rond te fietsen en weer zin te hebben in onverwachte omweggetjes. Dat fietst heel anders dan met de gedachte "blij als ik weer thuis ben…"
Aan een heel goede fietskennis heb ik daarom m'n RANS Cruz aangeboden voor een ronduit belachelijk laag bedrag. 'k Heb er namelijk alle belang bij dat de Cruz weer goed onderdak komt, want 't blijft een prachtfiets met bijzondere eigenschappen. Daarbij gaat alles wat met rechtopfietsen te maken heeft, ook de deur uit. Alleen de zaken die specifiek zijn voor m'n vrouw's mtb's (Koga en Santos) mogen blijven.
Opgeruimd staat netjes en ik kijk dan weer tegen voorlopig genoeg lege kastruimte aan :-)
(Fietsen) en nog wat…
Om nog even bij fietsen te blijven, wil ik zomaar wat gedachten op een rij zetten over het VeloTilt project. Ik ben namelijk een van de zeer velen die de ontwikkeling van de VeloTilt met spanning volgen. Elke posting van Wim Schermer over de VeloTilt is een echte cliffhanger!
Als ik fabrikant was van een tamelijk klassieke velomobiel, dan zou ik genoeg redenen hebben om knap zenuwachtig te worden. Want wat is namelijk het geval?
De doorsnee velomobiel is niet veel meer dan een tamelijk eenvoudige torpedovormige constructie van kunststof, zo goed mogelijk gestroomlijnd en met een mangat bovenin om in de torpedo te gaan zitten en vervolgens met het hoofd door dat mangat naar buiten te kijken.
De torpedo is inwendig voorzien van een kunststof ligschaal, een metalen constructie -aluminium en ijzer- om te kunnen rijden en dmv fietsen voort te bewegen en 3 fietswielen, 2 voor en 1 achter, volgens het principe van de tadpole trike. Dat voortbewegen gaat veel sneller dan op een niet gestroomlijnde fiets, vooral dank zij de veel mindere luchtweerstand.
Kenmerkend voor de doorsnee velomobiel is vooral dat de meeste onderhoudsgevoelige onderdelen slecht tot zeer slecht toegankelijk zijn en voor de gemiddelde fietser alleen binnen bereik komen door met veel moeite de torpedo open te maken, en na gedane arbeid met nog meer moeite weer netjes dicht te maken. Om dit mogelijk te maken is de torpedo in twee delen uitgevoerd: een bovendeel (de top) en het onderste deel waarop het bovendeel als een precies passend deksel wordt vastgemaakt.
Deze eenvoudige basisconstructie van de doorsnee velomobiel maakt het in- en uitstappen moeilijk: zonder fitte schouder- en armspieren is het nagenoeg onmogelijk. Ook moet je goed oppassen waar je je voeten neerzet: een verkeerde voetstap en je beschadigt de bodem van de torpedo.
Niet alle op de markt verkrijgbare velomobielen vertonen deze nadelen, maar merkwaardigerwijze hebben die een slechts gering marktaandeel…
De VeloTilt is mede ontworpen om de genoemde nadelen van de doorsnee velomobiel te vermijden. Voor een gedetailleerde behandeling van het ontwerp en de gebruikskenmerken ervan verwijs ik naar het weblog van Wim Schermer. Bovendien is het gestroomlijnde omhulsel van de VeloTilt ontworpen met gebruikmaking van de nieuwste inzichten in de aërodynamica en de meest recente ervaringen met soortgelijk ontworpen zeer snelle gestroomlijnde fietsen.
Mij dunkt, genoeg redenen voor de makers van de doorsnee velomobiel om zenuwachtig te worden. Want: de rasechte velomobielliefhebbers zullen graag zo snel mogelijk de overstap willen maken naar een fundamenteel anders ontworpen, snellere en gemakkelijker te onderhouden velomobiel. Het (over)aanbod van tweedehandse doorsnee velomobielen dat dan ontstaat zal de aankoop van een nieuwe velomobiel van een verouderd ontwerp tot praktisch nul reduceren…
En nog wat...
Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral, Eerst komt het eten en dan (pas) de moraal, uit de Dreigroschenoper (1928) van Bertolt Brecht.
Das Fressen
'k Heb kennis gemaakt met "De Paleo Revolutie" van Mitchel van Duuren. Hij maakt deel uit van een bredere beweging die ons moderne eten afkeurt en zich afvraagt of en hoe wij moeten terugkeren naar het dieet van onze verre voorouders die zich in leven hielden met de jacht en door voedsel verzamelen.
'k Vind het bar interessant, vooral omdat de beschrijving van de gevolgen van zetmeel- en anderszins koolhydraatrijke voeding op het lichamelijk welzijn voor mij heel herkenbaar is. Eveneens interessant is de conclusie dat de Paleo beweging ingaat tegen de gevestigde orde in levensmiddelenland, die haar machtsbasis heeft bij overheid, in wetenschap, bedrijfsleven en NGO's. In feite is hier sprake van een (poging tot) paradigmawisseling op het gebied van voeding, in de betekenis die Thomas Kuhn daaraan geeft in zijn werk "The Structure of Scientific Revolutions" (1962).
Waarom noem ik dit? 'k Moet bekennen dat ik probeer, op een heel bescheiden wijze, om de meest waardevolle elementen van het Paleo gedachtengoed te gebruiken in onze eetgewoonten. Als ik hiermee vermeldenswaardige ervaringen opdoe, zal ik die zeker hier opschrijven!
Die Moral
Atheïst, geen agnosticus. Al heel lang weet ik dat ik overtuigd atheïst ben en geen agnost :-) En natuurlijk staan in m'n boekenkast naast elkaar Bertrand Russell's "Waarom ik geen christen ben en andere essays" en Richard Dawkins "God als misvatting". 'k Ben er nog mee bezig, maar er komt eerstdaags een derde boekje naast, namelijk Sam Harris' "The End of Faith: Religion, Terror, and the Future of Reason". Een scherpzinnig en goed geschreven boek, dat dank zij de recente verschijningsdatum (2005) ook ingaat op de actuele problemen die worden veroorzaakt door religie in het algemeen en vooral door de Islam. Ik kan de teneur niet beter omschrijven dan Natalie Angier deed in The New York Times:
Daar komt bij dat we de afgelopen weken vaak en heel plezierig hebben gefietst bij aangename temperaturen en vaak zonnig weer. M'n fietskm's deze maand bedragen nu 508 km, waarvan 221 op de roets en 287 op de Scorpion. M'n buikspieren beginnen nu hun werk weer zonder protest te doen, mits ik ze niet te hard aanspan. Het lukt mij weer om zonder 'n pauze van 1-3 seconden tussen elke werk- en haalslag continu te roetsen.
Voorlopig is het parool: vooral veel roetsen, maar wel met beleid en gepaste begrenzing… :-)
Opruimen
Zo langzamerhand weet ik het wel zeker: een terugkeer naar de rechtopfiets, of dat nu een DF- of CF-bike is, is voor mij uitgesloten. Het is veel te plezierig om totaal zonder zadelpijn rond te fietsen en weer zin te hebben in onverwachte omweggetjes. Dat fietst heel anders dan met de gedachte "blij als ik weer thuis ben…"
Aan een heel goede fietskennis heb ik daarom m'n RANS Cruz aangeboden voor een ronduit belachelijk laag bedrag. 'k Heb er namelijk alle belang bij dat de Cruz weer goed onderdak komt, want 't blijft een prachtfiets met bijzondere eigenschappen. Daarbij gaat alles wat met rechtopfietsen te maken heeft, ook de deur uit. Alleen de zaken die specifiek zijn voor m'n vrouw's mtb's (Koga en Santos) mogen blijven.
Opgeruimd staat netjes en ik kijk dan weer tegen voorlopig genoeg lege kastruimte aan :-)
(Fietsen) en nog wat…
Om nog even bij fietsen te blijven, wil ik zomaar wat gedachten op een rij zetten over het VeloTilt project. Ik ben namelijk een van de zeer velen die de ontwikkeling van de VeloTilt met spanning volgen. Elke posting van Wim Schermer over de VeloTilt is een echte cliffhanger!
Als ik fabrikant was van een tamelijk klassieke velomobiel, dan zou ik genoeg redenen hebben om knap zenuwachtig te worden. Want wat is namelijk het geval?
De doorsnee velomobiel is niet veel meer dan een tamelijk eenvoudige torpedovormige constructie van kunststof, zo goed mogelijk gestroomlijnd en met een mangat bovenin om in de torpedo te gaan zitten en vervolgens met het hoofd door dat mangat naar buiten te kijken.
De torpedo is inwendig voorzien van een kunststof ligschaal, een metalen constructie -aluminium en ijzer- om te kunnen rijden en dmv fietsen voort te bewegen en 3 fietswielen, 2 voor en 1 achter, volgens het principe van de tadpole trike. Dat voortbewegen gaat veel sneller dan op een niet gestroomlijnde fiets, vooral dank zij de veel mindere luchtweerstand.
Kenmerkend voor de doorsnee velomobiel is vooral dat de meeste onderhoudsgevoelige onderdelen slecht tot zeer slecht toegankelijk zijn en voor de gemiddelde fietser alleen binnen bereik komen door met veel moeite de torpedo open te maken, en na gedane arbeid met nog meer moeite weer netjes dicht te maken. Om dit mogelijk te maken is de torpedo in twee delen uitgevoerd: een bovendeel (de top) en het onderste deel waarop het bovendeel als een precies passend deksel wordt vastgemaakt.
Deze eenvoudige basisconstructie van de doorsnee velomobiel maakt het in- en uitstappen moeilijk: zonder fitte schouder- en armspieren is het nagenoeg onmogelijk. Ook moet je goed oppassen waar je je voeten neerzet: een verkeerde voetstap en je beschadigt de bodem van de torpedo.
Niet alle op de markt verkrijgbare velomobielen vertonen deze nadelen, maar merkwaardigerwijze hebben die een slechts gering marktaandeel…
De VeloTilt is mede ontworpen om de genoemde nadelen van de doorsnee velomobiel te vermijden. Voor een gedetailleerde behandeling van het ontwerp en de gebruikskenmerken ervan verwijs ik naar het weblog van Wim Schermer. Bovendien is het gestroomlijnde omhulsel van de VeloTilt ontworpen met gebruikmaking van de nieuwste inzichten in de aërodynamica en de meest recente ervaringen met soortgelijk ontworpen zeer snelle gestroomlijnde fietsen.
Mij dunkt, genoeg redenen voor de makers van de doorsnee velomobiel om zenuwachtig te worden. Want: de rasechte velomobielliefhebbers zullen graag zo snel mogelijk de overstap willen maken naar een fundamenteel anders ontworpen, snellere en gemakkelijker te onderhouden velomobiel. Het (over)aanbod van tweedehandse doorsnee velomobielen dat dan ontstaat zal de aankoop van een nieuwe velomobiel van een verouderd ontwerp tot praktisch nul reduceren…
En nog wat...
Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral, Eerst komt het eten en dan (pas) de moraal, uit de Dreigroschenoper (1928) van Bertolt Brecht.
Das Fressen
'k Heb kennis gemaakt met "De Paleo Revolutie" van Mitchel van Duuren. Hij maakt deel uit van een bredere beweging die ons moderne eten afkeurt en zich afvraagt of en hoe wij moeten terugkeren naar het dieet van onze verre voorouders die zich in leven hielden met de jacht en door voedsel verzamelen.
'k Vind het bar interessant, vooral omdat de beschrijving van de gevolgen van zetmeel- en anderszins koolhydraatrijke voeding op het lichamelijk welzijn voor mij heel herkenbaar is. Eveneens interessant is de conclusie dat de Paleo beweging ingaat tegen de gevestigde orde in levensmiddelenland, die haar machtsbasis heeft bij overheid, in wetenschap, bedrijfsleven en NGO's. In feite is hier sprake van een (poging tot) paradigmawisseling op het gebied van voeding, in de betekenis die Thomas Kuhn daaraan geeft in zijn werk "The Structure of Scientific Revolutions" (1962).
Waarom noem ik dit? 'k Moet bekennen dat ik probeer, op een heel bescheiden wijze, om de meest waardevolle elementen van het Paleo gedachtengoed te gebruiken in onze eetgewoonten. Als ik hiermee vermeldenswaardige ervaringen opdoe, zal ik die zeker hier opschrijven!
Die Moral
Atheïst, geen agnosticus. Al heel lang weet ik dat ik overtuigd atheïst ben en geen agnost :-) En natuurlijk staan in m'n boekenkast naast elkaar Bertrand Russell's "Waarom ik geen christen ben en andere essays" en Richard Dawkins "God als misvatting". 'k Ben er nog mee bezig, maar er komt eerstdaags een derde boekje naast, namelijk Sam Harris' "The End of Faith: Religion, Terror, and the Future of Reason". Een scherpzinnig en goed geschreven boek, dat dank zij de recente verschijningsdatum (2005) ook ingaat op de actuele problemen die worden veroorzaakt door religie in het algemeen en vooral door de Islam. Ik kan de teneur niet beter omschrijven dan Natalie Angier deed in The New York Times:
"The End of Faith articulates the dangers and absurdities of organized religion so fiercely and so fearlessly that I felt relieved as I read it, vindicated… Harris writes what a sizable number of us think, but few are willing to say."O ironie! Het lot wilde dat ik op het spoor van Sam Harris werd gezet door de krant Trouw, die veel geestelijk en kerkelijk nieuw in haar kolommen onderbrengt :-P "The End of Faith" werd trouwens genoemd in een artikel over "Op weg naar Armageddon" van Bob de Graaff.
17 oktober 2013
Gevolgen van hartoperatie
Op 9 maart 2012 werd ik aan m'n hart geopereerd om de lekke mitralisklep te repareren. Vervolgens kreeg ik een fietsverbod tot 27 april. Een week eerder, vanaf 20 april, ben ik voorzichtig weer gaan fietsen, zodat ik in april 2012 maar liefst 51 fietskm's kon inboeken. De roeifiets gebruikte ik het meest, gevolgd door m'n CF-bikes RANS Dynamik Pro en RANS Cruz.
In de loop van de zomer gooide de terugkeer van m'n zadelpijn op de CF-bikes roet in het eten, en kon ik die fietsen definitief afschrijven. In oktober 2012 waren het m'n (naar alle waarschijnlijkheid door de operatie beschadigde) buikspieren die van de ene dag op de andere het roeien tot een zeer moeizame en pijnlijke aangelegenheid maakten. Dit duurde tot ver in het voorjaar van dit jaar (2013).
Vanaf eind mei-begin juni 2013, toen ik m'n HP Velotechnik Scorpion trike begon te gebruiken, kon ik weer wat meer fietskm's maken en begon het ongemak door m'n beschadigde buikspieren langzaamaan te verminderen.
De opgenomen tabel toont op globale wijze m'n fietskm's vanaf 2009 tot oktober van dit jaar, waarbij ik de oninteressante wintermaanden januari-maart heb weggelaten. De laatste kolom geeft per jaar het totaal van alle 12 maanden.
De terugval na augustus 2012 van m'n maandelijks fietskm's is veroorzaakt door de zadelpijn op de CF-bikes. De verdere terugval na oktober 2012 kwam door het buikspieren ongemak.
Na een voorzichtige start in voorjaar 2013 is het fietsen weer bijna als vanouds, met maandelijks kilometrages die weer gaan lijken op wat ik in vroegere jaren gewend was :-)
Hoewel ik m'n CF-bikes nog niet van de hand heb gedaan, zijn ze toch definitief "on their way out" en bestaat m'n fietsenstal nu uit 2 stuks THIJS 209's -een blauwe, gekocht in 2010 en een zojuist gearriveerde spiksplinternieuwe zwarte- plus m'n eind mei gekochte HP Velotechnik Scorpion fs 26, uitgevoerd als pedelec tot 25 km/uur met een BionX achternaafmotor.
'k Ben daarmee dik tevreden :-))
In de loop van de zomer gooide de terugkeer van m'n zadelpijn op de CF-bikes roet in het eten, en kon ik die fietsen definitief afschrijven. In oktober 2012 waren het m'n (naar alle waarschijnlijkheid door de operatie beschadigde) buikspieren die van de ene dag op de andere het roeien tot een zeer moeizame en pijnlijke aangelegenheid maakten. Dit duurde tot ver in het voorjaar van dit jaar (2013).
Vanaf eind mei-begin juni 2013, toen ik m'n HP Velotechnik Scorpion trike begon te gebruiken, kon ik weer wat meer fietskm's maken en begon het ongemak door m'n beschadigde buikspieren langzaamaan te verminderen.
De opgenomen tabel toont op globale wijze m'n fietskm's vanaf 2009 tot oktober van dit jaar, waarbij ik de oninteressante wintermaanden januari-maart heb weggelaten. De laatste kolom geeft per jaar het totaal van alle 12 maanden.
De terugval na augustus 2012 van m'n maandelijks fietskm's is veroorzaakt door de zadelpijn op de CF-bikes. De verdere terugval na oktober 2012 kwam door het buikspieren ongemak.
Na een voorzichtige start in voorjaar 2013 is het fietsen weer bijna als vanouds, met maandelijks kilometrages die weer gaan lijken op wat ik in vroegere jaren gewend was :-)
Hoewel ik m'n CF-bikes nog niet van de hand heb gedaan, zijn ze toch definitief "on their way out" en bestaat m'n fietsenstal nu uit 2 stuks THIJS 209's -een blauwe, gekocht in 2010 en een zojuist gearriveerde spiksplinternieuwe zwarte- plus m'n eind mei gekochte HP Velotechnik Scorpion fs 26, uitgevoerd als pedelec tot 25 km/uur met een BionX achternaafmotor.
'k Ben daarmee dik tevreden :-))
04 oktober 2013
Toch makkelijk, 'n open trike
Het mooie weer vanmiddag verleidt m'n vrouw Willy en mij om samen een ommetje van ruim 34 km te fietsen: Willy op haar Santos mtb, ik op m'n Scorpion pedelec.
Al op de terugweg fietsen we Zuidlaren uit, langs de Hervormde kerk. De Kerkbrink, zo heet dat stuk weg, loopt wat af, dus heel relaxt sjezen we -ik voorop en Willy daarachter- de bocht voor het kerkje door en daar zie ik bij de oversteek naar de Groningerstraat een moeder naast haar fiets met een peutertje achterop.
Door moeder's houding en kijkrichting kijk ik ook naar het fietspad voor mij en zie daar inderdaad iets liggen. En ja hoor, ernaast rem ik af want het is een kinderlaarsje. In het voorbijgaan raap ik het op, het voelt nog warm aan, en bij moeder aangekomen reik ik het laarsje aan.
Moeder blij, peuter weer 2 laarsjes aan en breed grijnzend rij ik verder.
Toch makkelijk, 'n open trike...
In München heb ik eind augustus een foto van onze fietsen kunnen maken voor het Lenbachhaus. Niet dat die foto iets te maken heeft met het voorval van vandaag, maar ook daar trekt de Scorpion veel aandacht :-)
Door moeder's houding en kijkrichting kijk ik ook naar het fietspad voor mij en zie daar inderdaad iets liggen. En ja hoor, ernaast rem ik af want het is een kinderlaarsje. In het voorbijgaan raap ik het op, het voelt nog warm aan, en bij moeder aangekomen reik ik het laarsje aan.
Moeder blij, peuter weer 2 laarsjes aan en breed grijnzend rij ik verder.
Toch makkelijk, 'n open trike...
26 september 2013
Andere fietsen, vervolg
Van het een komt het ander
Bij nader inzien kon m'n fietsenverzamelingsaneringsoperatie nog verder worden doorgevoerd: de roei3wieler is omgeruild voor nòg 'n 209 roei2wieler. De redenen bleken voor de hand te liggen. Twee trikes is wat veel van het goede, zowel qua functionaliteit -vermijden van valpartijen als het glad is- als qua ruimtebeslag in onze fietsenberging. Met een 209 erbij is er nu een reserve-exemplaar voor wanneer de andere roeifiets weg moet om te worden onderhouden/gerepareerd. Derk Thijs woont namelijk niet naast de deur en ondanks dat Derk m'n roeifietsen zonder uitstel onderhanden neemt, kost het heen- en terugsturen toch al gauw een week of langer.
Roeifietsen is een onmisbaar onderdeel van m'n leven, dus 'k wil niet zonder roets zitten!
e-Scorpion: hoe gebruik ik de e-ondersteuning?
Met de e-Scorpion is de zadelpijn, vroeger de bijna altijd aanwezige kwelgeest, definitief verdwenen. M'n plezier in het fietsen is weer helemaal terug. Merkwaardigerwijs ging dat in het begin nogal langzaam, net alsof ik het niet helemaal vertrouwde of niet kon geloven. Nu kan ik mij weer verheugen op de volgende fietstocht, en kan het mij niet schelen hoe lang die duurt. Een bekende of onbekende omweg maakt evenmin wat uit.
De ondersteuning van de BionX-naafmotor heeft 4 keuzemogelijkheden: 35-75-150-300 procent. 'k Neem aan dat deze getallen de volgende betekenis hebben: elke Watt vermogen dat de fietser met de trappers levert, wordt door de BionX verhoogd met het ondersteuningspercentage, zodat per Watt geleverd fietsersvermogen het totale vermogen dat aan het achterwiel wordt geleverd 1,35-1,75-2,5-4,0 Watt is. Het aandeel van het fietsersvermogen in het totale aandrijfvermogen is dan 74-57-40-25 procent.
De laagste stand van 35% is m'n meest gebruikte ondersteuning. De reden is vrij simpel: 'k ervaar dat die ondersteuning de nadelige eigenschappen van de Scorpion net compenseert. 'k Heb nu de indruk dat ik op een tamelijk lichte en snel reagerende fiets zit waarmee het goed sprinten en klimmen is.
Maar 't moet gezegd: bij gelijke snelheid en weersomstandigheden fietst, c.q. roeit, de THIJS 209 roeifiets nog veel lichter!
'k Fiets vooral om m'n conditie op een goed niveau te houden. Het past dan niet om mezelf voor de gek te houden door een hoge ondersteuning te gebruiken: de beoogde effecten van het fietsen zouden dan grotendeels afwezig zijn!
Bij nader inzien kon m'n fietsenverzamelingsaneringsoperatie nog verder worden doorgevoerd: de roei3wieler is omgeruild voor nòg 'n 209 roei2wieler. De redenen bleken voor de hand te liggen. Twee trikes is wat veel van het goede, zowel qua functionaliteit -vermijden van valpartijen als het glad is- als qua ruimtebeslag in onze fietsenberging. Met een 209 erbij is er nu een reserve-exemplaar voor wanneer de andere roeifiets weg moet om te worden onderhouden/gerepareerd. Derk Thijs woont namelijk niet naast de deur en ondanks dat Derk m'n roeifietsen zonder uitstel onderhanden neemt, kost het heen- en terugsturen toch al gauw een week of langer.
Roeifietsen is een onmisbaar onderdeel van m'n leven, dus 'k wil niet zonder roets zitten!
e-Scorpion: hoe gebruik ik de e-ondersteuning?
Met de e-Scorpion is de zadelpijn, vroeger de bijna altijd aanwezige kwelgeest, definitief verdwenen. M'n plezier in het fietsen is weer helemaal terug. Merkwaardigerwijs ging dat in het begin nogal langzaam, net alsof ik het niet helemaal vertrouwde of niet kon geloven. Nu kan ik mij weer verheugen op de volgende fietstocht, en kan het mij niet schelen hoe lang die duurt. Een bekende of onbekende omweg maakt evenmin wat uit.
De ondersteuning van de BionX-naafmotor heeft 4 keuzemogelijkheden: 35-75-150-300 procent. 'k Neem aan dat deze getallen de volgende betekenis hebben: elke Watt vermogen dat de fietser met de trappers levert, wordt door de BionX verhoogd met het ondersteuningspercentage, zodat per Watt geleverd fietsersvermogen het totale vermogen dat aan het achterwiel wordt geleverd 1,35-1,75-2,5-4,0 Watt is. Het aandeel van het fietsersvermogen in het totale aandrijfvermogen is dan 74-57-40-25 procent.
De laagste stand van 35% is m'n meest gebruikte ondersteuning. De reden is vrij simpel: 'k ervaar dat die ondersteuning de nadelige eigenschappen van de Scorpion net compenseert. 'k Heb nu de indruk dat ik op een tamelijk lichte en snel reagerende fiets zit waarmee het goed sprinten en klimmen is.
Maar 't moet gezegd: bij gelijke snelheid en weersomstandigheden fietst, c.q. roeit, de THIJS 209 roeifiets nog veel lichter!
'k Fiets vooral om m'n conditie op een goed niveau te houden. Het past dan niet om mezelf voor de gek te houden door een hoge ondersteuning te gebruiken: de beoogde effecten van het fietsen zouden dan grotendeels afwezig zijn!
14 september 2013
Andere fietsen en e-watdanook
Andere fietsen
M'n fietsenverzameling heb ik deze zomer grondig moeten herzien zodat deze nu uitsluitend uit ligfietsen bestaat:
'k Moet wel bekennen dat het mij aan het hart gaat dat ik niet meer kan mountainbiken. Snel raggen over smalle bospaadjes -natuurlijk voorzover m'n leeftijd en conditie dat toelieten- was altijd een feest :-))
Ik proefde dat gemis vooral toen wij tijdens onze nazomer-week in Beieren op ons gemak wat rondscharrelden tussen Kloster Schäftlarn, Straßlach en Grünwald en de vlotten bekeken die vanuit Wolfratshausen het Isarkanal afvoeren en bij Mühltal 18 m naar beneden gingen via een hellingbaan van 345 m lang. Fietsen is populairder geworden in Duitsland. Het was daar veel drukker
met fietsers -meestal mountainbikers en wat racefietsers- dan 3 jaar
geleden. Gelukkig voelde ik mij met m'n e-Scorpion niet helemaal
verdwaald tussen die gasten…
e-Watdanook
'k Was al i-bejaarde, maar met m'n elektrisch ondersteunde fietsen hoor ik nu ook bij de club van e-bejaarden :-\
De e-categorie van wat dan ook houdt de gemoederen van het publiek danig bezig, dus ook van fietsers. Af en toe lijkt tussen fietsers zelfs een richtingenstrijd tussen puristen en rekkelijken te ontstaan, maar die heeft zich gelukkig niet echt doorgezet. Een genuanceerde kijk op dit onderwerp lijkt zich te ontwikkelen. Een sobere toepassing van e-ondersteuning is in bepaalde gevallen buitengewoon nuttig en een zinvolle uitbreiding van de reeds beschikbare mobiliteitsalternatieven. Waar het gaat om alleen maar het beleven van de snelheidsroes en/of het meeslepen van allerlei comfortabele zaken in voertuigen van 1000 kg of meer, is al gauw sprake van een kritische benadering.
Als het gaat om het handhaven of zelfs uitbreiden van het huidige kwalitatieve en kwantitatieve niveau van mobiliteit en het omzeilen van de milieubezwaren en de toekomstige olieschaarste, is e-watdanook een schoolvoorbeeld van het "vicious circle principle" van Craig Dilworth. In het kort komt dit principe hierop neer dat elke geslaagde poging om schaarste van voedsel, water, grond- en hulpstoffen en voorzieningen op te heffen, gegarandeerd tot gevolg heeft dat er nieuwe schaarstes ontstaan die op hun beurt weer om oplossingen schreeuwen. Immers, zolang deze keten van gebeurtenissen met succes kan worden voortgezet zal het mensdom in tal en last toenemen en schaarstes steeds weer optreden. Het mensdom heeft namelijk geen ingebouwde biologische en/of culturele remmen (meer) op de voortplantingsdrift.
Heel aardig is het verschil in deze benaderingen te zien in E-Freeway, het energievraagstuk. Quezzzt heeft een blind vertrouwen in technische oplossingen, terwijl Theo van Goor zich al bewust lijkt van die doodlopende weg.
[Update:] Direct nadat ik deze posting op m'n weblog had gezet, kreeg ik dit onder ogen:
Red onze kinderen: kunstenares Tinkebell laat zich steriliseren.
M'n fietsenverzameling heb ik deze zomer grondig moeten herzien zodat deze nu uitsluitend uit ligfietsen bestaat:
roei2wieler THIJS 209M'n RANS CF-bikes, de Cruz en de Dynamik Pro, doe ik van de hand. De Dynamik wordt gedemonteerd en onderdelen ervan worden gebruikt om de mtb van m'n vrouw te opwaarderen. Vooral de hi-tech wielen en de verende voorvork zullen haar SANTOS zo'n anderhalf kilo lichter maken :-) Het frame van de Dynamik zal ik bewaren als aandenken aan m'n CF-periode -waaraan ik trouwens heel leuke herinneringen heb!- en wordt opgehangen in onze autogarage of fietsenberging. Ook de Cruz, voorzien van een voortreffelijke Sunstar ondersteuning en met een zeer hoogwaardige en kostbare afmontage, zal het veld moeten ruimen, al weet ik nog niet hoe.
roei3wieler THIJS
HP Velotechnik e-Scorpion fs 26
'k Moet wel bekennen dat het mij aan het hart gaat dat ik niet meer kan mountainbiken. Snel raggen over smalle bospaadjes -natuurlijk voorzover m'n leeftijd en conditie dat toelieten- was altijd een feest :-))
e-Watdanook
'k Was al i-bejaarde, maar met m'n elektrisch ondersteunde fietsen hoor ik nu ook bij de club van e-bejaarden :-\
De e-categorie van wat dan ook houdt de gemoederen van het publiek danig bezig, dus ook van fietsers. Af en toe lijkt tussen fietsers zelfs een richtingenstrijd tussen puristen en rekkelijken te ontstaan, maar die heeft zich gelukkig niet echt doorgezet. Een genuanceerde kijk op dit onderwerp lijkt zich te ontwikkelen. Een sobere toepassing van e-ondersteuning is in bepaalde gevallen buitengewoon nuttig en een zinvolle uitbreiding van de reeds beschikbare mobiliteitsalternatieven. Waar het gaat om alleen maar het beleven van de snelheidsroes en/of het meeslepen van allerlei comfortabele zaken in voertuigen van 1000 kg of meer, is al gauw sprake van een kritische benadering.
Als het gaat om het handhaven of zelfs uitbreiden van het huidige kwalitatieve en kwantitatieve niveau van mobiliteit en het omzeilen van de milieubezwaren en de toekomstige olieschaarste, is e-watdanook een schoolvoorbeeld van het "vicious circle principle" van Craig Dilworth. In het kort komt dit principe hierop neer dat elke geslaagde poging om schaarste van voedsel, water, grond- en hulpstoffen en voorzieningen op te heffen, gegarandeerd tot gevolg heeft dat er nieuwe schaarstes ontstaan die op hun beurt weer om oplossingen schreeuwen. Immers, zolang deze keten van gebeurtenissen met succes kan worden voortgezet zal het mensdom in tal en last toenemen en schaarstes steeds weer optreden. Het mensdom heeft namelijk geen ingebouwde biologische en/of culturele remmen (meer) op de voortplantingsdrift.Heel aardig is het verschil in deze benaderingen te zien in E-Freeway, het energievraagstuk. Quezzzt heeft een blind vertrouwen in technische oplossingen, terwijl Theo van Goor zich al bewust lijkt van die doodlopende weg.
[Update:] Direct nadat ik deze posting op m'n weblog had gezet, kreeg ik dit onder ogen:
Red onze kinderen: kunstenares Tinkebell laat zich steriliseren.
02 augustus 2013
eBIS
'k Doe hopelijk de in het velomobilistenmilieu gevolgde naamgevingssystematiek geen geweld aan door het inhaalsyndroom voor elektrische fietsen -in het bijzonder de pedelecs- te betitelen als eBIS.
Willy, m'n vrouw, kreeg gisteren een aanval van het eBIS. We waren weer onderweg naar huis in Veendam na een fietstocht naar Groningen-stad (meer daarover hierna) en met de laatste 6 à 7 km bezig toen we bij Spijkerboor een echtpaar op hun e-bikes troffen op het fietspad richting Kiel-Windeweer. 't Stel reed vlak voor ons met 25 km/uur breeduit naast elkaar met de houding van: "Wij rijden hard en niemand kan ons inhalen."
Het was halverwege de middag, het begon echt warm te worden en we hadden al meer dan 60 km achter de rug. Dus wie schetst mijn verbazing toen m'n betere helft opeens onder het slaken van wat strijdkreten fel accelereerde op haar (niet gestroomlijnde) mtb en er vandoor ging met zo'n 30 km/uur. Gelukkig kwam ik op m'n Scorpion trike op tijd bij m'n positieven, ging er 'ns goed voor zitten en kon even later bij Willy aanhaken :-)
Zoals ze 't uitlegde bleek het een zuiver geval van eBIS, uitgelokt door de arrogante rijstijl van 't e-stelletje. We waren natuurlijk verplicht om tot ter hoogte van Borgercompagnie, vlak bij ons huis, ruim 25 km/uur te blijven rijden om niet weer te worden ingehaald. M'n ondersteuning was natuurlijk allang uitgeschakeld, maar het viel mij niet tegen.
Al eerder was het mij opgevallen dat Willy dit seizoen een uitstekende conditie heeft opgebouwd. Ook in Beieren, begin juli, kon ze veel sneller bergop dan gebruikelijk. En met haar uithoudingsvermogen is niks mis…
We zijn gisterochtend op de fiets naar Groningen gegaan om onze voorraad koffiebonen aan te vullen bij Simon Lévelt in de Oude Kijk in 't Jatstraat. 'n Gezellig winkeltje met een mooi assortiment aan spullen en met een ruime keus in voortreffelijke koffiebonen voor onze Saeco Xelsis espressomachine. Zoals zo vaak gaven we ook nu weer de voorkeur aan een kilootje 'Espresso del Barista' bonen. En zoals altijd dronken we een heerlijk kopje 'espresso lungo' met 'n Italiaans baksel erbij :-)
Niet de kortste (heen en terug 69 km) maar wel de mooiste route van Veendam naar Groningen gaat via Annen, Zuid-, Mid- en Noordlaren, Glimmen, Haren, Hereweg, -brug, -plein en -straat in Groningen, Zuiderdiep, Schoolholm, Akerkhof, Vismarkt voor de Korenbeurs langs en Stoeldraaierstraat. Zo is het mooi fietsen door de sfeervolle binnenstad van Groningen, regelrecht naar onze koffiewinkel.
Willy, m'n vrouw, kreeg gisteren een aanval van het eBIS. We waren weer onderweg naar huis in Veendam na een fietstocht naar Groningen-stad (meer daarover hierna) en met de laatste 6 à 7 km bezig toen we bij Spijkerboor een echtpaar op hun e-bikes troffen op het fietspad richting Kiel-Windeweer. 't Stel reed vlak voor ons met 25 km/uur breeduit naast elkaar met de houding van: "Wij rijden hard en niemand kan ons inhalen."
Het was halverwege de middag, het begon echt warm te worden en we hadden al meer dan 60 km achter de rug. Dus wie schetst mijn verbazing toen m'n betere helft opeens onder het slaken van wat strijdkreten fel accelereerde op haar (niet gestroomlijnde) mtb en er vandoor ging met zo'n 30 km/uur. Gelukkig kwam ik op m'n Scorpion trike op tijd bij m'n positieven, ging er 'ns goed voor zitten en kon even later bij Willy aanhaken :-)
Zoals ze 't uitlegde bleek het een zuiver geval van eBIS, uitgelokt door de arrogante rijstijl van 't e-stelletje. We waren natuurlijk verplicht om tot ter hoogte van Borgercompagnie, vlak bij ons huis, ruim 25 km/uur te blijven rijden om niet weer te worden ingehaald. M'n ondersteuning was natuurlijk allang uitgeschakeld, maar het viel mij niet tegen.
Al eerder was het mij opgevallen dat Willy dit seizoen een uitstekende conditie heeft opgebouwd. Ook in Beieren, begin juli, kon ze veel sneller bergop dan gebruikelijk. En met haar uithoudingsvermogen is niks mis…
We zijn gisterochtend op de fiets naar Groningen gegaan om onze voorraad koffiebonen aan te vullen bij Simon Lévelt in de Oude Kijk in 't Jatstraat. 'n Gezellig winkeltje met een mooi assortiment aan spullen en met een ruime keus in voortreffelijke koffiebonen voor onze Saeco Xelsis espressomachine. Zoals zo vaak gaven we ook nu weer de voorkeur aan een kilootje 'Espresso del Barista' bonen. En zoals altijd dronken we een heerlijk kopje 'espresso lungo' met 'n Italiaans baksel erbij :-)
Niet de kortste (heen en terug 69 km) maar wel de mooiste route van Veendam naar Groningen gaat via Annen, Zuid-, Mid- en Noordlaren, Glimmen, Haren, Hereweg, -brug, -plein en -straat in Groningen, Zuiderdiep, Schoolholm, Akerkhof, Vismarkt voor de Korenbeurs langs en Stoeldraaierstraat. Zo is het mooi fietsen door de sfeervolle binnenstad van Groningen, regelrecht naar onze koffiewinkel.
29 juli 2013
Het 'echte' fietsen, ijdelheid en de kwajongen
Zo mag ik m'n ervaringen met m'n gloednieuwe HP Velotechnik Scorpion fs 26 wel samenvatten. De fietskilometers rijgen zich in vlot tempo aaneen met dagafstanden van 50-70 km, wat mij in geen jaren is overkomen. Inmiddels, ca. 2 maanden na aankoop van de trike, staat de ODO op 1050 km.
De pedelec-ondersteuning staat praktisch altijd op 30%; dwz., als ik bijv. 100W lever, doet de BionX achternaafmotor er 30W bij. 'k Merk dat m'n conditie, zowel kracht als uithoudingsvermogen, rap vooruit gaat. En ik heb goede hoop dat die vooruitgang nog wel zal aanhouden.
't Is echt fietsen: op grotendeels (77%) eigen kracht in een vlot tempo afstanden afleggen van 50-70 km, tot nog toe dan.
Het trike-rijden met de HP Velotechnik Scorpion fs 26 maakt een paar andere dingen duidelijk, net zoals m'n THIJS roei3wieler al eerder deed :-))
'k Ben zowel ijdel als een kwajongen. De meeste fietsen die ik heb en heb gehad zijn/waren knappe fietsen die gezien mochten worden (vind ik althans). Ik vind het heel belangrijk dat m'n trikes allebei een 26" achterwiel hebben. Drie 20" wieltjes zijn beslist teveel en geven een trike iets houterigs en onbeholpen, en de verdenking van een soortement invalidenwagentje is nooit ver weg 8-(
Tsja, en dat kwajongen zijn. De lage zit tussen de 3 wielen en het kartgevoel versterkt dat natuurlijk. En dan wil je showen… Die aanvechting krijg ik vooral als het stoplicht op groen springt of als ik weer verder ga na een pauze op 'n caféterrasje. Dan zet ik de ondersteuning eventjes op 70% en geef flink gas met de trappers :-) Da's heel mooi, bijna als een kanonskogel wegvliegen :-))
Niet alle e-bejaarden zijn krachteloze stumpers... :-)
De pedelec-ondersteuning staat praktisch altijd op 30%; dwz., als ik bijv. 100W lever, doet de BionX achternaafmotor er 30W bij. 'k Merk dat m'n conditie, zowel kracht als uithoudingsvermogen, rap vooruit gaat. En ik heb goede hoop dat die vooruitgang nog wel zal aanhouden.
't Is echt fietsen: op grotendeels (77%) eigen kracht in een vlot tempo afstanden afleggen van 50-70 km, tot nog toe dan.
Het trike-rijden met de HP Velotechnik Scorpion fs 26 maakt een paar andere dingen duidelijk, net zoals m'n THIJS roei3wieler al eerder deed :-))
'k Ben zowel ijdel als een kwajongen. De meeste fietsen die ik heb en heb gehad zijn/waren knappe fietsen die gezien mochten worden (vind ik althans). Ik vind het heel belangrijk dat m'n trikes allebei een 26" achterwiel hebben. Drie 20" wieltjes zijn beslist teveel en geven een trike iets houterigs en onbeholpen, en de verdenking van een soortement invalidenwagentje is nooit ver weg 8-(
Tsja, en dat kwajongen zijn. De lage zit tussen de 3 wielen en het kartgevoel versterkt dat natuurlijk. En dan wil je showen… Die aanvechting krijg ik vooral als het stoplicht op groen springt of als ik weer verder ga na een pauze op 'n caféterrasje. Dan zet ik de ondersteuning eventjes op 70% en geef flink gas met de trappers :-) Da's heel mooi, bijna als een kanonskogel wegvliegen :-))
Niet alle e-bejaarden zijn krachteloze stumpers... :-)
24 juli 2013
HP Velotechnik Scorpion: ZZP fietsen
2 Maanden niet geblogd, da's ongewoon voor mijn doen. Er was namelijk geen dringend nieuws te melden en door de tamelijk late levering van m'n HP Velotechnik Scorpion fs 26 had ik alle tijd nodig om deze nieuwe fiets goed te leren kennen alvorens 'm mee te nemen op onze vakantie in Bayern.
Gelukkig accumuleerden de met de Scorpion gefietste km's vanaf ca. 1 juni j.l. redelijk snel en kon ik na een, anderhalve week weer met de Scorpion -in de auto, dat wel- naar de Ligfietsshop in Dronten voor 'n ietwat vervroegd nulbeurtje en een tweetal aanpassingen: carbon neuspijp i.p.v. de standaard aluminium versie en een stevige Schwalbe Marathon Plus op het 26" achterwiel i.p.v. de Marathon Racer.
De ervaringen met de Scorpion, met 48V BionX PL250HTSL naafmotor, zijn zonder meer positief. De fiets doet wat ervan verwacht mag worden en is bijzonder wendbaar met z'n draaicirkel van 5,5 meter. De vering en wegligging zijn fenomenaal. 't Is bijna een vliegend tapijt :-) Èn fietsen Zonder ZadelPijn!
Veiligheid. De zichtbaarheid lijkt geen probleem te zijn: uit de reacties van medefietsers en automobilisten blijkt dat de verlichting voor en achter, die altijd aanstaan, de gewenste aandacht trekt.
Natuurlijk ontkom je er niet aan om met zo'n lage fiets defensief te rijden: hoge bermbegroeiïng en niet eens zo hoge heggetjes naast fietspad of andere wegen maken fiets en berijder soms onzichtbaar. Een vlaggetje heeft amper effect en heb ik dus niet :-).
M'n slecht gehoor is hier een voordeel: gezeur over vlaggetjes hoor ik niet tijdens het fietsen :-)
Ondersteuning. De door mij gebruikte ondersteuning -dwz. de fractie waarmee het door de pedelec-berijder met spierkracht geleverde vermogen wordt aangevuld door de BionX- is meestal 35% en bij steile hellingen of harde tegenwind 75%. Ik beperk die ondersteuning door onder omstandigheden naar een lichter verzet te schakelen en langzamer te fietsen, zoals ik dat gewend ben op 'n "gewone" fiets. 'k Wil niet de snelle bink uithangen op de Scorpion-pedelec en al helemaal niet wanneer ik samen met m'n vrouw fiets. Die fietst nog steeds op haar Santos zonder e-ondersteuning, en heeft dit seizoen tot nog toe een voortreffelijke conditie opgebouwd!
Een voordeel van de laagste ondersteuning door de BionX -35%- is vooral dat-ie naar mijn gevoel de nadelige eigenschappen van de Scorpion net compenseert. 'k Heb nu de indruk dat ik op een licht en snel reagerend fietsje zit waarmee het goed sprinten en klimmen is.
Immers, een trike is zo'n 10% langzamer dan een vergelijkbare ligfiets op 2 wielen. 'n Trike is zwaarder en heeft meer luchtweerstand. De 20" Schwalbe Tryker banden en de Schwalbe Marathon Plus staan niet bekend om hun lichte loop.
Praktisch. Samen fietsen -ik vooraan op de Scorpion, m'n vrouw erachter op haar mtb- gaat voortreffelijk, veel beter dan we aanvankelijk verwachtten. De twee achteruitkijkspiegeltjes op de Scorpion en het beperkt houden van de ondersteuning helpen daarbij heel goed.
De Scorpion gaat heel gemakkelijk mee in de Toyota Verso: accu en zitje eraf (GPS kan blijven zitten), achterkant opklappen, 't spul in de auto tillen en ff vastzetten met 'n stuk touw tegen naar voren glijden door remmen e.d.
Met de opgevouwen Scorpion erbij kan onze gebruikelijke overige vakantiebagage ruimschoots in de auto, zonder proppen, stapelen en stampen.
Overig. En eindelijk definitief verlost te zijn van die zadelpijn is voor mij een luxe. Het plezier in het fietsen komt weer terug en ik ben veel vaker dan voorheen te porren voor een omweg.
'k Heb maar even last gehad van het bejaardenimago van de pedelec, dat trouwens tussen m'n eigen oren zat. Dat imago werd definitief opgeruimd nadat ik in Bayern meerdere jonge en sportief ogende fietsers op dito fietsen heb gezien die waren voorzien van elektrische ondersteuning (meestal Bosch middenmotor).
Fietsen met warm weer
Sommige velomobilisten vinden het in deze warme periode tè warm voor hun favoriete vervoermiddel en nemen de open ligger. De pedelec-Scorpion is dan een ideale fiets, zo bleek gisteren.
Het zou een zeer warme dag worden, dus ging ik om 9.30 h op stap. Om te veel opwarming door te veel inspanning te vermijden koos ik ervoor om merendeels met 70% ondersteuning te fietsen. Als het met bijv. wind in de rug of op dalend vals plat te licht trapte ging ik terug naar 30% of 0 ondersteuning. Daarbij kwam ik relatief vaak op 26-27 km/h, waarbij de ondersteuning al is uitgeschakeld. De rijwind hield m'n lijf inclusief hoofd aangenaam koel. Na 17 km kon ik in Zuidlaren even pauzeren met 'n kop koffie en 'n flesje tonic. Onderweg heb ik een halve liter sportdrank gedronken. Met wat omweggetjes was ik om 12 uur na 23 km vanaf Zuidlaren weer thuis, totaal 40 km precies; het bewogen gemiddelde stond op 22,7 km/h.
De buitentemperatuur was gestegen tot 29 ºC en 's middags werd het nog warmer. 'k Was niet moe en had ook geen last van de warmte. Wel moest ik onder de douche en de fietskleding in de was.
'k Wist het al eerder en gisteren werd ik daarin bevestigd: 'k ben een liefhebber van open fietsen. De geneugten en voordelen van een velomobiel zijn aan mij niet besteed. Dit lijkt verdacht veel op de tijd dat ik nog zeilde: ook toen verkoos ik 'n open boot boven een kajuitjacht. Het directe contact met de elementen bij zeilen en fietsen hoort er kennelijk bij…
L' Apothéose des chats à Montmartre
Daar moest ik onmiddellijk aan denken toen ik onderstaande foto zag op Wim Schermer's weblog.
Gelukkig accumuleerden de met de Scorpion gefietste km's vanaf ca. 1 juni j.l. redelijk snel en kon ik na een, anderhalve week weer met de Scorpion -in de auto, dat wel- naar de Ligfietsshop in Dronten voor 'n ietwat vervroegd nulbeurtje en een tweetal aanpassingen: carbon neuspijp i.p.v. de standaard aluminium versie en een stevige Schwalbe Marathon Plus op het 26" achterwiel i.p.v. de Marathon Racer.
De ervaringen met de Scorpion, met 48V BionX PL250HTSL naafmotor, zijn zonder meer positief. De fiets doet wat ervan verwacht mag worden en is bijzonder wendbaar met z'n draaicirkel van 5,5 meter. De vering en wegligging zijn fenomenaal. 't Is bijna een vliegend tapijt :-) Èn fietsen Zonder ZadelPijn!
Veiligheid. De zichtbaarheid lijkt geen probleem te zijn: uit de reacties van medefietsers en automobilisten blijkt dat de verlichting voor en achter, die altijd aanstaan, de gewenste aandacht trekt.
Natuurlijk ontkom je er niet aan om met zo'n lage fiets defensief te rijden: hoge bermbegroeiïng en niet eens zo hoge heggetjes naast fietspad of andere wegen maken fiets en berijder soms onzichtbaar. Een vlaggetje heeft amper effect en heb ik dus niet :-).
M'n slecht gehoor is hier een voordeel: gezeur over vlaggetjes hoor ik niet tijdens het fietsen :-)
Ondersteuning. De door mij gebruikte ondersteuning -dwz. de fractie waarmee het door de pedelec-berijder met spierkracht geleverde vermogen wordt aangevuld door de BionX- is meestal 35% en bij steile hellingen of harde tegenwind 75%. Ik beperk die ondersteuning door onder omstandigheden naar een lichter verzet te schakelen en langzamer te fietsen, zoals ik dat gewend ben op 'n "gewone" fiets. 'k Wil niet de snelle bink uithangen op de Scorpion-pedelec en al helemaal niet wanneer ik samen met m'n vrouw fiets. Die fietst nog steeds op haar Santos zonder e-ondersteuning, en heeft dit seizoen tot nog toe een voortreffelijke conditie opgebouwd!
Een voordeel van de laagste ondersteuning door de BionX -35%- is vooral dat-ie naar mijn gevoel de nadelige eigenschappen van de Scorpion net compenseert. 'k Heb nu de indruk dat ik op een licht en snel reagerend fietsje zit waarmee het goed sprinten en klimmen is.
Immers, een trike is zo'n 10% langzamer dan een vergelijkbare ligfiets op 2 wielen. 'n Trike is zwaarder en heeft meer luchtweerstand. De 20" Schwalbe Tryker banden en de Schwalbe Marathon Plus staan niet bekend om hun lichte loop.
Praktisch. Samen fietsen -ik vooraan op de Scorpion, m'n vrouw erachter op haar mtb- gaat voortreffelijk, veel beter dan we aanvankelijk verwachtten. De twee achteruitkijkspiegeltjes op de Scorpion en het beperkt houden van de ondersteuning helpen daarbij heel goed.
De Scorpion gaat heel gemakkelijk mee in de Toyota Verso: accu en zitje eraf (GPS kan blijven zitten), achterkant opklappen, 't spul in de auto tillen en ff vastzetten met 'n stuk touw tegen naar voren glijden door remmen e.d.
Met de opgevouwen Scorpion erbij kan onze gebruikelijke overige vakantiebagage ruimschoots in de auto, zonder proppen, stapelen en stampen.
Overig. En eindelijk definitief verlost te zijn van die zadelpijn is voor mij een luxe. Het plezier in het fietsen komt weer terug en ik ben veel vaker dan voorheen te porren voor een omweg.
'k Heb maar even last gehad van het bejaardenimago van de pedelec, dat trouwens tussen m'n eigen oren zat. Dat imago werd definitief opgeruimd nadat ik in Bayern meerdere jonge en sportief ogende fietsers op dito fietsen heb gezien die waren voorzien van elektrische ondersteuning (meestal Bosch middenmotor).
Fietsen met warm weer
Sommige velomobilisten vinden het in deze warme periode tè warm voor hun favoriete vervoermiddel en nemen de open ligger. De pedelec-Scorpion is dan een ideale fiets, zo bleek gisteren.
Het zou een zeer warme dag worden, dus ging ik om 9.30 h op stap. Om te veel opwarming door te veel inspanning te vermijden koos ik ervoor om merendeels met 70% ondersteuning te fietsen. Als het met bijv. wind in de rug of op dalend vals plat te licht trapte ging ik terug naar 30% of 0 ondersteuning. Daarbij kwam ik relatief vaak op 26-27 km/h, waarbij de ondersteuning al is uitgeschakeld. De rijwind hield m'n lijf inclusief hoofd aangenaam koel. Na 17 km kon ik in Zuidlaren even pauzeren met 'n kop koffie en 'n flesje tonic. Onderweg heb ik een halve liter sportdrank gedronken. Met wat omweggetjes was ik om 12 uur na 23 km vanaf Zuidlaren weer thuis, totaal 40 km precies; het bewogen gemiddelde stond op 22,7 km/h.
De buitentemperatuur was gestegen tot 29 ºC en 's middags werd het nog warmer. 'k Was niet moe en had ook geen last van de warmte. Wel moest ik onder de douche en de fietskleding in de was.
'k Wist het al eerder en gisteren werd ik daarin bevestigd: 'k ben een liefhebber van open fietsen. De geneugten en voordelen van een velomobiel zijn aan mij niet besteed. Dit lijkt verdacht veel op de tijd dat ik nog zeilde: ook toen verkoos ik 'n open boot boven een kajuitjacht. Het directe contact met de elementen bij zeilen en fietsen hoort er kennelijk bij…
L' Apothéose des chats à Montmartre
Daar moest ik onmiddellijk aan denken toen ik onderstaande foto zag op Wim Schermer's weblog.
25 mei 2013
Alles komt goed…
Op het alsmaar voortduren van het veel te koude, winderige en natte voorjaar na -waardoor het dagelijks leven momenteel veel weg heeft van vooral afwachten totdat de normale voorjaarsbezigheden buitenshuis weer kunnen worden opgepakt- zijn de tegenslagen van de laatste tijd min of meer opgelost.
Het roeifietsen gaat langzamerhand wat beter, maar een zekere mate van omzichtigheid daarbij is nog steeds geboden. De resterende buikspierongemakken kan ik het beste duiden als ik aanneem dat m'n rechte buikspier geblesseerd is en dat herstel ervan slechts langzaam gebeurt wegens de relatief slechte doorbloeding ervan. De rechte buikspier bestaat uit veel bind- en peesweefsel en weinig spierweefsel.
Van het "gewone" fietsen -rondtrappen dus- is de elektrificatie bijna afgerond:
1. M'n HP Velotechnik Scorpion fs 26, compleet met 48V BionX PL250HTSL naafmotor, is inmiddels binnen. Gisteren kon ik 'm ophalen in Dronten bij de Ligfietsshop van Gerrit Tempelman. Het meeste afstel- en speciaal montagewerk aan de trike is gedaan. De komende dagen kan ik m'n eerste langere ritten ermee maken en kan Gerrit vervolgens de puntjes op de i zetten :-)
2. M'n RANS Cruz, voorzien van het mooie lichte Sunstar motortje S03+, kan ik komende week ophalen bij de Ligfietsgarage in Groningen. 'k Ben benieuwd!
Hopelijk kan ik de komende tijd foto's van de 2- en 3-wielige pedelecs op m'n weblog zetten en de meest interessante aspecten ervan belichten!
Maar vooral moet er vaak en veel ge(roei)fietst worden. Het weer lijkt volgende week eindelijk beter te worden en kan de schade worden ingehaald!
Nog meer vernieuwing
De elektrificatie is niet beperkt gebleven tot het fietsen: m'n zware en lawaaiïge benzinegrasmaaier heb ik vervangen door een accugrasmaaier van Stihl/Viking. Meer dan de helft lichter en daardoor veel beter hanteerbaar. Tevens heb ik de elektrische bladblazer vervangen door een accubladblazer. Het tijdrovende uit- en inrollen van 30-40 meter snoer is daardoor vervallen.
Goed tuingereedschap is héél belangrijk... :-)
En ja, tot nog toe bevalt Trouw, dat in de plaats is gekomen van de NRC, uitstekend. De selectie van nieuws en achtergronden, alsmede de algehele toonzetting van de krant vind ik een hele vooruitgang.
Het roeifietsen gaat langzamerhand wat beter, maar een zekere mate van omzichtigheid daarbij is nog steeds geboden. De resterende buikspierongemakken kan ik het beste duiden als ik aanneem dat m'n rechte buikspier geblesseerd is en dat herstel ervan slechts langzaam gebeurt wegens de relatief slechte doorbloeding ervan. De rechte buikspier bestaat uit veel bind- en peesweefsel en weinig spierweefsel.
Van het "gewone" fietsen -rondtrappen dus- is de elektrificatie bijna afgerond:
1. M'n HP Velotechnik Scorpion fs 26, compleet met 48V BionX PL250HTSL naafmotor, is inmiddels binnen. Gisteren kon ik 'm ophalen in Dronten bij de Ligfietsshop van Gerrit Tempelman. Het meeste afstel- en speciaal montagewerk aan de trike is gedaan. De komende dagen kan ik m'n eerste langere ritten ermee maken en kan Gerrit vervolgens de puntjes op de i zetten :-)
2. M'n RANS Cruz, voorzien van het mooie lichte Sunstar motortje S03+, kan ik komende week ophalen bij de Ligfietsgarage in Groningen. 'k Ben benieuwd!
Hopelijk kan ik de komende tijd foto's van de 2- en 3-wielige pedelecs op m'n weblog zetten en de meest interessante aspecten ervan belichten!
Maar vooral moet er vaak en veel ge(roei)fietst worden. Het weer lijkt volgende week eindelijk beter te worden en kan de schade worden ingehaald!
Nog meer vernieuwing
De elektrificatie is niet beperkt gebleven tot het fietsen: m'n zware en lawaaiïge benzinegrasmaaier heb ik vervangen door een accugrasmaaier van Stihl/Viking. Meer dan de helft lichter en daardoor veel beter hanteerbaar. Tevens heb ik de elektrische bladblazer vervangen door een accubladblazer. Het tijdrovende uit- en inrollen van 30-40 meter snoer is daardoor vervallen.
Goed tuingereedschap is héél belangrijk... :-)
En ja, tot nog toe bevalt Trouw, dat in de plaats is gekomen van de NRC, uitstekend. De selectie van nieuws en achtergronden, alsmede de algehele toonzetting van de krant vind ik een hele vooruitgang.
27 april 2013
Waarom fietsen we zoveel in Nederland?
Magic Bullet ontvouwt zijn theorie over waarom we in Nederland zoveel fietsen. Hij bestrijdt de benadering van David Hembrow die de kwaliteit van de fietsinfrastructuur als belangrijkste factor beschouwt.
Het tweede deel van MagicB's verhaal is een interessant verhaal dat tegelijkertijd de voordelen samenvat van wat in de ruimtelijke ordening bekend staat als "gebundelde deconcentratie". De mogelijkheden voor duurzame mobiliteit in dit R.O.-model zijn groot. In feite is dit het terugdraaien van een eerder te ver doorgevoerde functiescheiding van wonen-werken-winkelen-recreëren.
Op internet is veel te vinden over "gebundelde deconcentratie" in samenhang met mobiliteit en fietsen door op "gebundelde deconcentratie" + mobiliteit + fietsen te googlen.
Nog steeds is "gebundelde deconcentratie" een heel interessant R.O.-model. Het is jammer dat de -ook in het buitenland!- beroemde Nederlandse ruimtelijke ordening in de huidige neoliberale tijdgeest in het verdomhoekje is gezet, met ondermeer als resultaat dat Nederland grootschalig is verpest door treurige zichtlokaties op de meest onmogelijke plaatsen.
Het is interessant hoe de e-bike dit alles zal beïnvloeden. E-bikes worden momenteel steeds meer verkocht in Europa, zelfs in de Alpenlanden Zwitserland en Oostenrijk (45.000 stuks verkocht in 2012). In Zwitserland rijden ca. 200.000 e-bikes rond. (Bron: http://tinyurl.com/d4wxkqg) Een interessant verhaal over hoe zelfs in de VS de e-bike wordt gepropageerd en terrein wint is te vinden onder http://tinyurl.com/c834vun.
Toch zal het fietsen met of zonder e-ondersteuning de meeste kansen hebben bij "gebundelde deconcentratie". Steun voor deze opvatting is op te maken uit http://tinyurl.com/dydost3.
Het tweede deel van MagicB's verhaal is een interessant verhaal dat tegelijkertijd de voordelen samenvat van wat in de ruimtelijke ordening bekend staat als "gebundelde deconcentratie". De mogelijkheden voor duurzame mobiliteit in dit R.O.-model zijn groot. In feite is dit het terugdraaien van een eerder te ver doorgevoerde functiescheiding van wonen-werken-winkelen-recreëren.
Op internet is veel te vinden over "gebundelde deconcentratie" in samenhang met mobiliteit en fietsen door op "gebundelde deconcentratie" + mobiliteit + fietsen te googlen.
Nog steeds is "gebundelde deconcentratie" een heel interessant R.O.-model. Het is jammer dat de -ook in het buitenland!- beroemde Nederlandse ruimtelijke ordening in de huidige neoliberale tijdgeest in het verdomhoekje is gezet, met ondermeer als resultaat dat Nederland grootschalig is verpest door treurige zichtlokaties op de meest onmogelijke plaatsen.
Het is interessant hoe de e-bike dit alles zal beïnvloeden. E-bikes worden momenteel steeds meer verkocht in Europa, zelfs in de Alpenlanden Zwitserland en Oostenrijk (45.000 stuks verkocht in 2012). In Zwitserland rijden ca. 200.000 e-bikes rond. (Bron: http://tinyurl.com/d4wxkqg) Een interessant verhaal over hoe zelfs in de VS de e-bike wordt gepropageerd en terrein wint is te vinden onder http://tinyurl.com/c834vun.
Toch zal het fietsen met of zonder e-ondersteuning de meeste kansen hebben bij "gebundelde deconcentratie". Steun voor deze opvatting is op te maken uit http://tinyurl.com/dydost3.
24 april 2013
Lelijke kink in de kabel, 'n plan B, en foute spiercoördinatie
Elk voorjaar verdeel ik m'n tijd tussen tuinieren en fietsen. De tuin moet weer op orde worden gebracht zodat alles weer kan groeien en bloeien. Zoals gebruikelijk moet het lijf worden verlost van wintervet [enkele kilo's :-( ] en de conditie flink worden opgekrikt. Daarvoor is de inmiddels gerevideerde roeifiets een perfect middel!
Kink in de kabel
Tussen die bedrijvigheden door keek ik even op de kalender en bedacht dat het wel erg stil blijft rondom de levering van m'n alweer begin november 2012 bestelde HPVelotechnik Scorpion fs 26 pedelec (25 km/h) trike met de 48V BionX PL250HTSL naafmotor. Ik wilde daarvan het fijne weten en had zo m'n redenen om te beginnen bij BionX International. Gedurende de plezierige e-mailcontacten werd HPVelotechnik in Duitsland daar ook bij betrokken, en vandaag, 2-3 dagen later, krijg ik van HPVelotechnik het bericht dat m'n bestelling daar onvindbaar is!
De reden van de uitblijvende levering is nu wel duidelijk. Onduidelijk is nog hoe dit heeft kunnen gebeuren en ook wat er verder zal gebeuren…
Wordt dus vervolgd…
Plan B
Min of meer instinctief had ik inmiddels de noodzaak voor 'n plan B vastgesteld. 'k Wil beslist 'n pedelec meenemen op vakantie naar Bayern. De reden is heel simpel: ook nu, inmiddels ruim een jaar na de reconstructie van m'n lekke mitralisklep, kan bij teveel inspanning een periode van boezemfibrillatie optreden. Zo'n onprettige periode komt maar zelden voor -ongeveer eens per 3 maanden- maar kan wel 24-36 uur duren en om daarvan bij te komen heb ik daarna nog een, twee dagen van betrekkelijke rust nodig.
M'n RANS Cruz lijkt heel goed te kunnen worden omgebouwd tot pedelec met het mooie lichte Sunstar motortje S03+. Daarover heb ik contact gehad met Harry Lieben (a.k.a. Twilwel, Ligfietsgarage Groningen) en over 2 weken ga ik met de Cruz daarheen :-)
Ben benieuwd of dat allemaal zal lukken…
Foute spiercoördinatie
Het mooie van de nieuwe lichting roeifietsen van Derk Thijs is dat ze zo perfect zijn dat geknutsel daaraan niet nodig is. [Alleen na een winterperiode kan onderhoud nodig zijn ;-) ] De roetser kan zich vooral wijden aan de lichamelijke aspecten van het roeien, zoals schaven aan haar/zijn techniek en het verbeteren van de conditie.
Gisteren had ik weer zo'n mooie fysieke Aha-Erlebnis :-)
Tegen het einde van het trainingsrondje daagde het mij opeens dat ik iets heel erg fout deed: bij de haalslag spande ik m'n buikspieren aan, en niet zo weinig ook. Geen wonder dat m'n klachten in de maagstreek bleven voortduren!
Vandaag rijd ik een wat groter trainingsrondje, gedeeltelijk in het open veld tegen een matige ZW wind in. Vanaf de eerste tot de laatste haal let ik terdege op de aanspanning van de buikspieren, vooral op het vermijden van elke aanspanning daarvan tijdens de haalslag. En ja hoor, het roeifietsen is nu veel comfortabeler dan het de laatste maanden in herfst en winter is geweest.
Vraag me niet hoe en wanneer die foute spiercoördinatie is ingeslopen. Ik weet het echt niet, maar vermoed wel dat het te maken heeft met het in ongerede raken van m'n borstkast door de openhartoperatie waarbij het sternum is doorgezaagd.
Enfin, er is weer zicht op voortgaande verbetering
Kink in de kabel
Tussen die bedrijvigheden door keek ik even op de kalender en bedacht dat het wel erg stil blijft rondom de levering van m'n alweer begin november 2012 bestelde HPVelotechnik Scorpion fs 26 pedelec (25 km/h) trike met de 48V BionX PL250HTSL naafmotor. Ik wilde daarvan het fijne weten en had zo m'n redenen om te beginnen bij BionX International. Gedurende de plezierige e-mailcontacten werd HPVelotechnik in Duitsland daar ook bij betrokken, en vandaag, 2-3 dagen later, krijg ik van HPVelotechnik het bericht dat m'n bestelling daar onvindbaar is!
De reden van de uitblijvende levering is nu wel duidelijk. Onduidelijk is nog hoe dit heeft kunnen gebeuren en ook wat er verder zal gebeuren…
Wordt dus vervolgd…
Plan B
Min of meer instinctief had ik inmiddels de noodzaak voor 'n plan B vastgesteld. 'k Wil beslist 'n pedelec meenemen op vakantie naar Bayern. De reden is heel simpel: ook nu, inmiddels ruim een jaar na de reconstructie van m'n lekke mitralisklep, kan bij teveel inspanning een periode van boezemfibrillatie optreden. Zo'n onprettige periode komt maar zelden voor -ongeveer eens per 3 maanden- maar kan wel 24-36 uur duren en om daarvan bij te komen heb ik daarna nog een, twee dagen van betrekkelijke rust nodig.
M'n RANS Cruz lijkt heel goed te kunnen worden omgebouwd tot pedelec met het mooie lichte Sunstar motortje S03+. Daarover heb ik contact gehad met Harry Lieben (a.k.a. Twilwel, Ligfietsgarage Groningen) en over 2 weken ga ik met de Cruz daarheen :-)
Ben benieuwd of dat allemaal zal lukken…
Foute spiercoördinatie
Het mooie van de nieuwe lichting roeifietsen van Derk Thijs is dat ze zo perfect zijn dat geknutsel daaraan niet nodig is. [Alleen na een winterperiode kan onderhoud nodig zijn ;-) ] De roetser kan zich vooral wijden aan de lichamelijke aspecten van het roeien, zoals schaven aan haar/zijn techniek en het verbeteren van de conditie.
Gisteren had ik weer zo'n mooie fysieke Aha-Erlebnis :-)
Tegen het einde van het trainingsrondje daagde het mij opeens dat ik iets heel erg fout deed: bij de haalslag spande ik m'n buikspieren aan, en niet zo weinig ook. Geen wonder dat m'n klachten in de maagstreek bleven voortduren!
Vandaag rijd ik een wat groter trainingsrondje, gedeeltelijk in het open veld tegen een matige ZW wind in. Vanaf de eerste tot de laatste haal let ik terdege op de aanspanning van de buikspieren, vooral op het vermijden van elke aanspanning daarvan tijdens de haalslag. En ja hoor, het roeifietsen is nu veel comfortabeler dan het de laatste maanden in herfst en winter is geweest.
Enfin, er is weer zicht op voortgaande verbetering
15 april 2013
Roets zonder roest :-))
Vandaag of morgen zal m'n THIJS 209 weer thuis komen en kan ik weer op 2 wielen roetsen als de omstandigheden dat toelaten :-))
Als antwoord op m'n vragen liet Derk Thijs mij het volgende weten:
Je bent wat je eet
Volgens mij geldt dat adagium niet alleen voor wat elke dag via het mondje naar binnen gaat, maar ook voor wat je dag in, dag uit, leest en bekijkt. Geestelijk voedsel dus.
'k Wil het nu hebben over de nieuwsvoorziening via TV, krant en internet. Daarin ben ik al heel lang tamelijk kritisch en diverse recente gebeurtenissen hebben mij aangespoord om m'n nieuwsvoorziening kritisch onder de loep te nemen.
'k Had tegen het eind van m'n speurtocht veel profijt van het boekje De Nieuwsfabriek, van Rob Wijnberg. Zie ook hier, met heel interessante discussie! Daarin worden veel zaken, waarbij ik mij onbehaaglijk voelde, helder benoemd en in een zinvolle structuur geplaatst. Zaken zoals de oubolligheid van het NOS Journaal, de teloorgang van NRC Handelsblad als kwaliteitskrant -meer pose geworden dan inhoud- en de eindeloze herhalingen van dezelfde nieuwsitems, de zogenaamde kluitjesjournalistiek.
Met de aldus verworven inzichten kon ik m'n eigen nieuwsconsumptie aanpassen en heb nu de volgende voorzieningen voor m'n dagelijkse nieuwsgaring:
TV: 'k kijk liever naar Canvas' Terzake en Vranckx dan naar het NOS Journaal. Natuurlijk blijf ik een trouw kijker van VPRO's Tegenlicht :-)
Krant en internet: m'n vrouw is al heel lang geabonneerd op het regionale sufferdje DvhN zodat we op de hoogte blijven van wat in onze naaste omgeving gebeurt. Ik beperk mij tot het heel snel doorbladeren van die krant, en zelfs dat nog niet elke dag…
'k Heb, na ca. 30 jaar abonnee geweest te zijn, NRC Handelsblad opgezegd en een abonnement genomen op Trouw. 'k Heb nu ook internet-only abonnementen op Die Welt en De Correspondent die over enkele dagen van start gaat.
Elke dag scan ik de gratis websites van BBC News, Süddeutsche en Volkskrant. Lezing ervan beperk ik tot voor mij belangrijk en/of interessant nieuws. Hierbij gaat het meestal om 1-3 items per website.
Als antwoord op m'n vragen liet Derk Thijs mij het volgende weten:
"Wat onderhoud betreft: pekel, water en shampoo zijn allemaal factoren waar die zogenaamd waterdichte kogellagers toch moeite mee blijken te hebben. Ik heb ook gezocht naar andere lagers en heb diverse merken geprobeerd waaronder de duurste, SKF. Ook keramische getest: dat is helemaal niks :-(Die tuingieter kan ik 's winters dus beter aan de muur laten hangen…
Er is absoluut geen verschil merkbaar in de lagers van NBK, die ik gebruik, of SKF.
Zo min mogelijk water en pekel bij de lagers is aan te bevelen, maar ik zou het ook stom vinden om de roeifiets niet in de winter te gebruiken -hij is tenslotte om te roetsen.
Ik rijd zelf ook door in de winter en tijdens de pekelperiodes, maar ik zoek dagen uit dat het niet regent.
Ik heb met dat rijgedrag -en poetsen doe ik bijna nooit, alleen de boegspriet maak ik schoon en vet of olie ik weer- zelden of nooit dat ik wiellagers moet vervangen....
[……] Als je WD40 spuit op luidruchtige lagers dan kun je de levensduur aanmerkelijk verlengen; de WD40 houdt het roesten goed tegen en kun je langer doorrijden."
Je bent wat je eet
Volgens mij geldt dat adagium niet alleen voor wat elke dag via het mondje naar binnen gaat, maar ook voor wat je dag in, dag uit, leest en bekijkt. Geestelijk voedsel dus.
'k Wil het nu hebben over de nieuwsvoorziening via TV, krant en internet. Daarin ben ik al heel lang tamelijk kritisch en diverse recente gebeurtenissen hebben mij aangespoord om m'n nieuwsvoorziening kritisch onder de loep te nemen.
'k Had tegen het eind van m'n speurtocht veel profijt van het boekje De Nieuwsfabriek, van Rob Wijnberg. Zie ook hier, met heel interessante discussie! Daarin worden veel zaken, waarbij ik mij onbehaaglijk voelde, helder benoemd en in een zinvolle structuur geplaatst. Zaken zoals de oubolligheid van het NOS Journaal, de teloorgang van NRC Handelsblad als kwaliteitskrant -meer pose geworden dan inhoud- en de eindeloze herhalingen van dezelfde nieuwsitems, de zogenaamde kluitjesjournalistiek.
Met de aldus verworven inzichten kon ik m'n eigen nieuwsconsumptie aanpassen en heb nu de volgende voorzieningen voor m'n dagelijkse nieuwsgaring:
TV: 'k kijk liever naar Canvas' Terzake en Vranckx dan naar het NOS Journaal. Natuurlijk blijf ik een trouw kijker van VPRO's Tegenlicht :-)
Krant en internet: m'n vrouw is al heel lang geabonneerd op het regionale sufferdje DvhN zodat we op de hoogte blijven van wat in onze naaste omgeving gebeurt. Ik beperk mij tot het heel snel doorbladeren van die krant, en zelfs dat nog niet elke dag…
'k Heb, na ca. 30 jaar abonnee geweest te zijn, NRC Handelsblad opgezegd en een abonnement genomen op Trouw. 'k Heb nu ook internet-only abonnementen op Die Welt en De Correspondent die over enkele dagen van start gaat.
Elke dag scan ik de gratis websites van BBC News, Süddeutsche en Volkskrant. Lezing ervan beperk ik tot voor mij belangrijk en/of interessant nieuws. Hierbij gaat het meestal om 1-3 items per website.
12 april 2013
Verroest…! $@&*$#<#?
Inmiddels heb ik bericht gekregen van Derk Thijs dat hij m'n 209 onderhanden heeft genomen zodat-ie weer terug kan naar mij.
Volgens Derk was er heel wat pekelschade aan m'n 209. Hij heeft daarom nogal wat moeten vervangen: voor en achter nieuwe wiellagers, nieuw sperlager, nieuwe remschijf voor en een nieuwe stuurdemper.
Verder heeft Derk de voetenslee wat strakker afgesteld. Hij schrijft daarover: "Die krijgt ook wat zwaarder op zijn falie met jouw pedaalasverlengers :-)"
Zo zie je maar weer: er gaat niets boven het oog en de hand van de meester :-)
Na dit alles vraag ik mij af of ik m'n roeifiets wel goed heb onderhouden. Na elke winterrit waarbij er pekel op de weg kon liggen heb ik 'm met de tuingieter met lauw water + autoshampoo afgespoeld, daarbij natuurlijk ook de wielnaven.
Dat afspoelen na een "pekelrit" doe ik ook met m'n roei3wieler en die rijdt nog als 'n tierelier…
Aan de andere kant vraag ik mij af of er lagers zijn die beter bestand zijn tegen pekelaanvallen? Ook als ze duurder zijn kan dat toch voordelig zijn omdat je daarmee langer ongestoord zou kunnen doorfietsen.
Of is dat een verkeerde, dus onbruikbare, gedachte, die voortkomt uit mijn onwetendheid?
Volgens Derk was er heel wat pekelschade aan m'n 209. Hij heeft daarom nogal wat moeten vervangen: voor en achter nieuwe wiellagers, nieuw sperlager, nieuwe remschijf voor en een nieuwe stuurdemper.
Verder heeft Derk de voetenslee wat strakker afgesteld. Hij schrijft daarover: "Die krijgt ook wat zwaarder op zijn falie met jouw pedaalasverlengers :-)"
Zo zie je maar weer: er gaat niets boven het oog en de hand van de meester :-)
Na dit alles vraag ik mij af of ik m'n roeifiets wel goed heb onderhouden. Na elke winterrit waarbij er pekel op de weg kon liggen heb ik 'm met de tuingieter met lauw water + autoshampoo afgespoeld, daarbij natuurlijk ook de wielnaven.
Dat afspoelen na een "pekelrit" doe ik ook met m'n roei3wieler en die rijdt nog als 'n tierelier…
Aan de andere kant vraag ik mij af of er lagers zijn die beter bestand zijn tegen pekelaanvallen? Ook als ze duurder zijn kan dat toch voordelig zijn omdat je daarmee langer ongestoord zou kunnen doorfietsen.
Of is dat een verkeerde, dus onbruikbare, gedachte, die voortkomt uit mijn onwetendheid?
05 april 2013
Roeifietsongemakken en offshore belastingontduiking
Het zal ergens in de loop van 2-3 april geweest zijn dat m'n lichamelijk roeifietsongemak een stuk minder is geworden. Onderhuids is kennelijk een verkleving bij m'n operatiewond losgeraakt. Het roeifietsen gaat nu een stuk gemakkelijker, al zal er nog heel wat moeten gebeuren voordat ik weer zonder veel inspanning 1½ uur achtereen kan roeien.
Maar het begin is er… :-)) En nu maar het resterend onderhuids ongemak met beleid naar een volledig herstel manoevreren!
M'n onmisbare 209 THYS staat helaas ff op non-actief. De retourslag ging al 'n tijdje wat stroef, en eergisteren ontdekte ik -gelukkig nog voor vertrek van huis- dat de spernaaf er helemaal de brui had aangegeven en er geen land mee te bezeilen was :-(
Afijn, Derk zou regelen dat z'n vaste transporteur vandaag m'n 209 zou ophalen, maar vanochtend mailde Derk mij dat-ie bij hèm voor de deur stond.
Dus dat wordt pas maandag, helaas. Krijgt-ie gelijk een grondige onderhoudsbeurt...
Gelukkig is m'n roei3wieler een prima vervanger, vooral met die snelle Durano-bandjes ;-)
De offshore belastingontduikingsindustrie
Dank zij de noeste arbeid van het International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ) is het de komende dagen en weken smullen geblazen over hoe mensen van allerlei slag, in meerderheid traditioneel aangezien voor steunpilaren van de maatschappij, proberen zo min mogelijk, bij voorkeur helemaal geen, belasting te betalen.
In Nederland is het de krant Trouw die samenwerkt met het ICIJ, in Groot-Brittannië en Duitsland zijn het The Guardian resp. de Süddeutsche. De berichtgeving van de laatste twee zijn te vinden onder Offshore secrets en OffshoreLeaks.
Trouw heeft (nog) geen speciaal thema waaronder het nieuws over de offshore belastingontduikingsindustrie en haar clientèle is te vinden. De Nederlandse media -althans die ik via het internet volg en de 2 kranten waarop we zijn geabonneerd- schrijven er tot nog toe heel weinig over en reageren traag. Dat is duidelijk te zien op het eerste screenshot (gisteren gemaakt om 20:53 h) van NetNewsWire: De Süddeutsche was op 4 april kort na middernacht erbij, en had gisteren al 7 items daarover gepubliceerd. Die Welt was ook vlot, even na 9 uur en totaal 5 artikelen tot even na 20 uur.
Ondanks dat Trouw meewerkt met het ICIJ, was de krant er niet vroeg bij, 13:40 h. NRC Handelsblad, dat zich graag afficheert als kwaliteitskrant en "slijpsteen voor de geest", kwam er pas om 17:00 h achteraan sukkelen…
De NOS wijdde er in het 8-uur journaal geen tittel of jota aan 8-) , maar ik verwachtte niet anders…
Op de tweede screenshot hiernaast (vanochtend gemaakt om 11:41 h) is goed te zien hoe met name de Britse Guardian en Duitse Süddeutsche het allereerste nieuws met meerdere interessante items volgen. Om 11:41 had de Süddeutsche deze ochtend al 5 nieuwe items. In onze gezapige vaderlandse pers is het hierover héél stil.
Maar het begin is er… :-)) En nu maar het resterend onderhuids ongemak met beleid naar een volledig herstel manoevreren!
M'n onmisbare 209 THYS staat helaas ff op non-actief. De retourslag ging al 'n tijdje wat stroef, en eergisteren ontdekte ik -gelukkig nog voor vertrek van huis- dat de spernaaf er helemaal de brui had aangegeven en er geen land mee te bezeilen was :-(
Afijn, Derk zou regelen dat z'n vaste transporteur vandaag m'n 209 zou ophalen, maar vanochtend mailde Derk mij dat-ie bij hèm voor de deur stond.
Dus dat wordt pas maandag, helaas. Krijgt-ie gelijk een grondige onderhoudsbeurt...
Gelukkig is m'n roei3wieler een prima vervanger, vooral met die snelle Durano-bandjes ;-)
De offshore belastingontduikingsindustrie
Dank zij de noeste arbeid van het International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ) is het de komende dagen en weken smullen geblazen over hoe mensen van allerlei slag, in meerderheid traditioneel aangezien voor steunpilaren van de maatschappij, proberen zo min mogelijk, bij voorkeur helemaal geen, belasting te betalen.
In Nederland is het de krant Trouw die samenwerkt met het ICIJ, in Groot-Brittannië en Duitsland zijn het The Guardian resp. de Süddeutsche. De berichtgeving van de laatste twee zijn te vinden onder Offshore secrets en OffshoreLeaks.
Ondanks dat Trouw meewerkt met het ICIJ, was de krant er niet vroeg bij, 13:40 h. NRC Handelsblad, dat zich graag afficheert als kwaliteitskrant en "slijpsteen voor de geest", kwam er pas om 17:00 h achteraan sukkelen…
De NOS wijdde er in het 8-uur journaal geen tittel of jota aan 8-) , maar ik verwachtte niet anders…
01 april 2013
Op de fiets naar het Kriegsministerium
(Voor de goede orde: wat hieronder volgt is géén verzinsel of 1-aprilgrap.)
Het is aangenaam warm weer en ik fiets in München, op zoek naar m'n bestemming. Ik klamp een voetganger aan en vraag de weg naar het Kriegsministerium. 'k Fiets verder en word wakker: ik droomde dus, in de vroege ochtend van 1 april…
'k Kan mij de droom in grote trekken goed herinneren: ik was er vast van overtuigd dat ik in München rondfietste. 'k Droom al jarenlang -ongeveer een, twee keer per maand- dat ik in München ben, en voel mij dan blij en relaxed. Het is ook altijd mooi en warm weer. Als ik wakker word heb ik er steevast een goed gevoel over :-)
Al direct na het wakker worden uit die droom realiseer ik mij wel dat München dit keer op sommige plaatsen wel erg op Amsterdam leek: hoge bruggetjes over grachten en zo. Ik ben verbaasd over hoe ik in die droom aan het woord "Kriegsministerium" kwam. Terwijl ik die voetganger aansprak realiseerde ik mij dat ik op zoek was naar het ministerie van Defensie, dat Duitsers vaak -in onze ogen dan- ouderwetse termen gebruiken, dat in het Duits oorlog "Krieg" is en dat Duitsers heel vaak woorden aan elkaar plakken: voilà "Kriegsministerium"! Ook vind ik het bezopen dat ik het "Kriegsministerium" in München zocht. Dat verwacht je immers in Berlijn.
Na zoveel bij elkaar gedroomde nonsens is het beter om verder te slapen.
Na het opstaan, bij het 2e feestelijke Paasontbijt (eitje, verse broodjes en meer van die dingen), vertel ik m'n vrouw Willy over m'n Münchense fietsavontuur met alle onzin en ongerijmdheden. Met de iPad op de ontbijttafel is het natuurlijk heel vanzelfsprekend dat we even googlen op "Kriegsministerium". 'k Val bijna van m'n stoel van verbazing: "Kriegsmin" in het zoekvenster levert al de suggesties "kriegsministerium münchen" (nr. 4) en "kriegsministerium berlin" (nr. 5). Onze dag kan niet meer stuk als we 'n mooie foto zien van het Ehemaliges Bayerisches Kriegsministerium München.
Wikipedia vermeldt het volgende:
Er is wel een ander overheidsgebouw in München waar we -alweer 'n paar jaar geleden- bewust heengegaan zijn, natuurlijk op de fiets. Het viel ons altijd op door z'n enorme omvang en de kenmerkende glazen koepel op de grootste vleugel. Daar aangekomen in de Landsberger Straße bleek dit het kantoor te zijn van het Zollfahndungsamt München. We willen dit beslist een keer van binnen bekijken want het is een bijzonder, heel erg Duits gebouw.
Dijsselbloem
Onze minister van Financiën is de afgelopen week uitgebreid in het nieuws geweest, dus daarover hoef ik hier niks te melden. Wat ik wel vermeldenswaard vind is dat de "bail-in" door rekening- en aandeelhouders al veel eerder overwogen is. Zie hierover It Can Happen Here: The Confiscation Scheme Planned for US and UK Depositors.
Het is aangenaam warm weer en ik fiets in München, op zoek naar m'n bestemming. Ik klamp een voetganger aan en vraag de weg naar het Kriegsministerium. 'k Fiets verder en word wakker: ik droomde dus, in de vroege ochtend van 1 april…
'k Kan mij de droom in grote trekken goed herinneren: ik was er vast van overtuigd dat ik in München rondfietste. 'k Droom al jarenlang -ongeveer een, twee keer per maand- dat ik in München ben, en voel mij dan blij en relaxed. Het is ook altijd mooi en warm weer. Als ik wakker word heb ik er steevast een goed gevoel over :-)
Al direct na het wakker worden uit die droom realiseer ik mij wel dat München dit keer op sommige plaatsen wel erg op Amsterdam leek: hoge bruggetjes over grachten en zo. Ik ben verbaasd over hoe ik in die droom aan het woord "Kriegsministerium" kwam. Terwijl ik die voetganger aansprak realiseerde ik mij dat ik op zoek was naar het ministerie van Defensie, dat Duitsers vaak -in onze ogen dan- ouderwetse termen gebruiken, dat in het Duits oorlog "Krieg" is en dat Duitsers heel vaak woorden aan elkaar plakken: voilà "Kriegsministerium"! Ook vind ik het bezopen dat ik het "Kriegsministerium" in München zocht. Dat verwacht je immers in Berlijn.
Na zoveel bij elkaar gedroomde nonsens is het beter om verder te slapen.
Wikipedia vermeldt het volgende:
Das Gebäude des ehemaligen Kriegsministeriums in der Münchner Ludwigstraße 14 an der Ecke Schönfeldstraße steht unter Denkmalschutz. In ihm ist jetzt das Bayerische Hauptstaatsarchiv, das Staatsarchiv München, und das Institut für Bayerische Geschichte untergebracht.Wij kennen de Ludwigstraße heel goed, want we zijn er vele malen langsgefietst en -gewandeld. Maar tot de dag van vandaag hebben we nooit geweten dat daar op nr. 14 het ehemalige Kriegsministerium staat. En ik heb nog steeds geen geen flauw idee waarom ik vanochtend vroeg droomde dat ik naar het Kriegsministerium in München wilde: 'k heb niks met militair gedoe en ben ook nooit in dienst geweest.
Geplant und gebaut wurde es 1822 von Leo von Klenze als Wohn- und Kommandanturgebäudes des Kriegsministers, das damals an der Schönfeldstraße gelegenen Monturmagazin wurde abgebrochen. Das Gebäude besteht aus einem 77 Meter langen Ministerialgebäude entlang der Ludwigstraße und einem offenen Ehrenhof entlang der Schönfeldstraße mit dem Wohnhaus des Kriegsministers.
Dijsselbloem
Onze minister van Financiën is de afgelopen week uitgebreid in het nieuws geweest, dus daarover hoef ik hier niks te melden. Wat ik wel vermeldenswaard vind is dat de "bail-in" door rekening- en aandeelhouders al veel eerder overwogen is. Zie hierover It Can Happen Here: The Confiscation Scheme Planned for US and UK Depositors.
27 maart 2013
De economie van goed en kwaad: wij blijven brokkenmakers
Jelmer van der Meulen heeft op 20 maart 2013 gereageerd op "De economie van goed en kwaad":
Als je het hebt over de beperkingen van de mens, die ik nu opvat als beperkingen van de menselijke soort, kom je al gauw bij de vraag: is de mens voor verbetering vatbaar? Preciezer geformuleerd in deze context: is het menselijke gedrag ten opzichte van zijn leefomgeving voor verbetering vatbaar? Verbetering in die zin dat de verwoestende effecten van het mensdom op zijn medeschepselen op deze planeet kunnen worden geëlimineerd.
Daarover zijn al boeken volgeschreven. Van de boeken over dit onderwerp die ik heb gelezen, is een van de bekendste "The Perfectibility of Man" van John Passmore. (Oorspronkelijk in 1970 verschenen; in 2000 verscheen de derde editie.)
In dit verband mag Passmore's boek "Man's Responsibility for Nature" (1974) ook worden genoemd. De recensie van Declan Rice geeft een aardige indruk van het filosofische mijnenveld dat Passmore betreedt met dit werk!
Het boek dat ik persoonlijk het meest indrukwekkend en overtuigend vind -maar ook buitengewoon deprimerend!- over de relatie van de menselijke soort tot zijn leefwereld, is "Too Smart for our Own Good: The Ecological Predicament of Humankind" van Craig Dilworth. Dilworth maakt heel korte metten met de hoop op een fundamentele gedragsverandering van het zoogdier mens, omdat zijn reflexen en afgeleide gedragingen uiteindelijk berusten op overerfde eigenschappen. Dilworth maakt hierbij veel toegankelijk van wat de anthropologie inmiddels aan kennis en inzichten over het mensdom heeft verworven. Voor hem is het zogenaamde Vicious Circle Principle (VCP) een uiterst nuttig uitgangspunt om het handelen van de mens en de gevolgen daarvan te kunnen begrijpen (beknopte samenvatting van het VCP).
Samenvattend in de woorden die Jelmer van der Meulen gebruikt: het mensdom kan zijn beperkingen niet overwinnen en is gedoemd om brokken te maken.
Wijnandt, een goed betoog. Goed opgemerkt en samengevat. Onder de indruk van de belezen kennis waarover je beschikt.Jelmer raakt hier een interessant aspect. Het is bovendien terecht om dit aspect -de beperkingen van de mens- erbij te willen betrekken omdat economie tenslotte geen exacte wetenschap is maar valt onder de gedragswetenschappen. John Maynard Keynes verkondigde dat al in de jaren twintig.
En ik mis in je betoog één van de belangrijkste, zo niet het belangrijkste betoog van Sedlacek. De ontsporing van de economie komt vooral doordat de mens zichzelf niet kent en vooral de economen hun menselijke herkomst (en daarmee beperkingen). De paradigma schommelingen door de tijd illustreren dat. Sedlacek betoogt volgens mij ook niet dat de een aantoonbaar beter is [dan de ander; wtv]. Wel dat wanneer we voorbij gaan aan onze eigen begrenzing, daar brokken van komen.
En ja, zeker wanneer je dat aanvult met de eindige grondstoffen zoals jij doet mooi, is dat zorgelijk. Ik denk dat zijn betoog aanvullend gezien kan worden op de 5 boeken die je noemt.
Als je het hebt over de beperkingen van de mens, die ik nu opvat als beperkingen van de menselijke soort, kom je al gauw bij de vraag: is de mens voor verbetering vatbaar? Preciezer geformuleerd in deze context: is het menselijke gedrag ten opzichte van zijn leefomgeving voor verbetering vatbaar? Verbetering in die zin dat de verwoestende effecten van het mensdom op zijn medeschepselen op deze planeet kunnen worden geëlimineerd.
Daarover zijn al boeken volgeschreven. Van de boeken over dit onderwerp die ik heb gelezen, is een van de bekendste "The Perfectibility of Man" van John Passmore. (Oorspronkelijk in 1970 verschenen; in 2000 verscheen de derde editie.)
In dit verband mag Passmore's boek "Man's Responsibility for Nature" (1974) ook worden genoemd. De recensie van Declan Rice geeft een aardige indruk van het filosofische mijnenveld dat Passmore betreedt met dit werk!
Het boek dat ik persoonlijk het meest indrukwekkend en overtuigend vind -maar ook buitengewoon deprimerend!- over de relatie van de menselijke soort tot zijn leefwereld, is "Too Smart for our Own Good: The Ecological Predicament of Humankind" van Craig Dilworth. Dilworth maakt heel korte metten met de hoop op een fundamentele gedragsverandering van het zoogdier mens, omdat zijn reflexen en afgeleide gedragingen uiteindelijk berusten op overerfde eigenschappen. Dilworth maakt hierbij veel toegankelijk van wat de anthropologie inmiddels aan kennis en inzichten over het mensdom heeft verworven. Voor hem is het zogenaamde Vicious Circle Principle (VCP) een uiterst nuttig uitgangspunt om het handelen van de mens en de gevolgen daarvan te kunnen begrijpen (beknopte samenvatting van het VCP).
Samenvattend in de woorden die Jelmer van der Meulen gebruikt: het mensdom kan zijn beperkingen niet overwinnen en is gedoemd om brokken te maken.
26 maart 2013
Tevreden…
Dat is bij ons in de Veenkoloniën een normaal verschijnsel wanneer het langdurig droog is geweest en er een harde wind opsteekt. Het zijn voornamelijk de humeuze bestanddelen die worden opgewaaid en meegevoerd door de wind, waardoor de akkergronden nog zanderiger worden dan ze al waren :-(
Geen weer dus om veel buiten te zijn.
Vandaag is het iets minder ijzig koud; ook de wind is wat minder dan afgelopen dagen. Een prima moment om een klein ommetje van enkele km's te maken om te ervaren hoe het duw- en trekwerk is bij m'n middenrif-met-ongemakken.
Dat is nu al een stuk minder geworden :-) De dagelijkse sit-ups, soms in hoog tempo uitgevoerd, lijken te werken om de boel in m'n bovenlijf weer gangbaar te maken. 'k Had het gevoel bij die sit-ups dat er heel wat werd losgemaakt: lichte pijnscheuten bij m'n sternum en elders rondom de borstkas en in de schouders, gelardeerd met ander ongemak, soms zelfs een zwak misselijk gevoel in de maag.
'k Ga ervan uit dat ik op de goede weg ben en dat ik met de extra oefeningen het verdere herstel bevorder.
Fossiele brandstoffen worden echt minderDe Energy Watch Group / Ludwig-Boelkow-Foundation /Reiner- Lemoine-Foundation heeft recentelijk (maart 2013) het rapport "Fossil and Nuclear Fuels – the Supply Outlook" uitgebracht, een degelijke studie van 178 pagina's. De samenvatting ervan, de blzn. 131-132, heb ik hier als screenshots weergegeven.
Overigens blijkt uit het rapport dat schaliegas aan dit beeld nauwelijks iets verandert. Ook hier blijkt dat de schaliegasgekte een luchtbel is.
20 maart 2013
Daarom bied ik aan, gratis en toch voor niets...
Het voorjaar nadert en af en toe ruim ik m'n kasten en laden op. Dan komen soms zaken te voorschijn die ik een jaar of langer niet heb gebruikt, soms nieuw zijn en voor het overige zo goed als nieuw. Dan vermoed ik dat iemand anders er meer plezier aan kan beleven en vind ik het zonde dat deze zaken ongebruikt in een hoekje blijven liggen...
Daarom bied ik aan, gratis en toch voor niets ;-) , de volgende spullen:
Daarom bied ik aan, gratis en toch voor niets ;-) , de volgende spullen:
- computermuis met USB-kabel, merk Logitech. (Ongebruikt!)
- ethernetkabel, ca. 180 cm lang
- ethernetkabel, ca. 150 cm lang
- elektronische stappenteller Yamax digi-walker.
- oordopjes m snoer, aluminium/zwart, behorend bij de eerste iPad. (Nooit gebruikt!)
- oordopjes m snoer, wit, behorend bij de eerste iPhone. (Ongebruikt!)
18 maart 2013
Onraad op rowingbike website? Blackhole Exploit Kit
Vanochtend kreeg ik van m'n AVG LinkScanner de melding dat rowingbike.com/site/NL/ een gevaar bevat: de Blackhole Exploit Kit (type 2283).
Meer informatie daarover is te lezen op het BB http://www.pcwebplus.nl/phpbb/viewtopic.php?p=23833. Vooral de posting van msandee » za 03 maart, 2012 15:01:24 is informatief. Die begint met een duidelijke uitleg:
Inmiddels heb ik Derk Thijs hiervan op de hoogte gesteld.
Meer informatie daarover is te lezen op het BB http://www.pcwebplus.nl/phpbb/viewtopic.php?p=23833. Vooral de posting van msandee » za 03 maart, 2012 15:01:24 is informatief. Die begint met een duidelijke uitleg:
Een Blackhole exploit kit, is eigenlijk alleen maar een website die probeert om een stukje malware (Virus/Trojan) te installeren op een systeem van een bezoeker. Deze probeert dit te doen door misbruik te maken van een aantal software kwetsbaarheden zoals fouten in browser plugins, je browser zelf of je besturingssysteem. Plugins zijn de meest voorkomende waaronder Java, Flash en PDF, maar ook media spelers zoals Windows Media Speler en Realplayer/Quicktime zijn bijvoorbeeld het doelwit.De rest kun je lezen op het bovenaangehaalde BB.
Blackhole is op dit moment de meest voorkomende commerciele (underground) exploit kit die beschikbaar is, het is zowel beschikbaar in de vorm van een software pakket dat je op je eigen server kunt installeren, maar ook in managed vorm. Dat wil zeggen, je kunt een Blackhole instantie huren en je hoeft je geen zorgen te maken over waar deze exact gehost wordt en hoe deze bereikbaar is.
Inmiddels heb ik Derk Thijs hiervan op de hoogte gesteld.
17 maart 2013
Ligfietsen: 2/3 wielen, open/gestroomlijnd, wel/niet e-ondersteuning?
Jan Goddemaer heeft de nodige ervaring met 2- en 3-wielige ligfietsen, en forenst tegenwoordig hoofdzakelijk met z'n Alleweder die voorzien is van e-ondersteuning tot 25 km/uur. Onder de titel Twee versus drie wielen op de ligfiets attendeert hij in z'n weblog op een 6 jaar oude maar nog steeds actuele afweging van de voor- en nadelen van 2- en 3-wielige ligfietsen. Deze is te vinden op blz. 31 van Velo Vision Issue 22, June 2006.
Voor het gemak van de lezer laat ik deze vergelijking hieronder volgen:
Harry Lieben (aka twilwel) heeft ook een flinke duit in het zakje gedaan:
De knoop doorgehakt en Voorjaarskriebels.
De discussies op de weblogs van Vrielink en Lieben zijn ook interessant om te lezen!
Al met al is het een goede zaak dat in de loop der jaren in het HPV-wereldje veel meer ruimte is ontstaan voor "afwijkende" ideeën, ketterse ideeën die vroeger de verkondigers ervan op excommunicatie uit de ligfietsgemeenschap kwamen te staan. Oudgedienden in het ligfietswezen zullen zich vast nog herinneren hoe de banvloek werd uitgesproken over een nuttig en thans volkomen geaccepteerd accessoire als een hoofdsteun, en dat je eigenlijk pas een echte ligfietser was als je kon fietsen op de Flevo-bike of -trike met het kantel-kniksysteem.
Zaken als comfort en e-ondersteuning van ligfietsen worden tegenwoordig vooral op hun merites beoordeeld en niet (meer) op zuiverheid in de leer.
Ik vind dat momenteel veel interessante dingen gebeuren in de ligfietswereld. Om maar een paar zaken te noemen: nieuwe en praktische carrosserievormen voor de velomobiel, e-ondersteuning in diverse vormen (naaf- of middenmotor), voorwielaandrijving, kantelende achterwielen.
De tijd zal leren welke ontwikkelingen zullen aanslaan bij het publiek, en technisch en commercieel levensvatbaar!
Voor het gemak van de lezer laat ik deze vergelijking hieronder volgen:
Bikes vs trikesTot zover de afweging van de voor- en nadelen van 2- en 3-wielige ligfietsen in Velo Vision nr 22, juni 2006. Hierin herken ik duidelijk de elementen die ik in m'n eigen afweging heb gebruikt voor een definitieve oplossing van m'n zadelpijn op de rechtopfiets. M'n afweging dateert herhaal ik hieronder:
As you'll read elsewhere in this issue [Velo Vision Issue 22, June 2006; wtv], we've also been testing the HP Velotechnik Scorpion trike, and not long ago we tried the ICE Q NT. Riding recumbent two-wheelers and trikes back-to back brought into focus some of the strengths and weaknesses of each format.
*Trikes are great for touring, preferably with other trikes, for stability on all surfaces, and for the 'fun factor'. Trikes deliver the comfort of recumbents without the awkward starting and stopping which seems an inevitable drawback of bikes.
*Bikes are great if you want to go a bit faster, and if you ride much in groups with riders on uprights. They’re also easier to store and transport, and usually cheaper and lighter. You’re further away from road splash. They also have a fun-factor, but it’s not the same dynamics as a trike.
To expand a little. Trikes excel at touring, especially loaded, where you can travel along as slow as you like in comfort without any balance worries. They’re a stable low- stress platform for you and your luggage, and also offer all-weather stability on slippery, icy, loose or dirty surfaces. You can haul on the brakes at any time with no worries about locking wheels – if you do you’ll just skid. And throughout your ride you can stay clipped into the pedals, making starting and stopping absolutely no problem.
But all this does come at a cost. Ride with a mixed group of recumbent bikes and uprights and you’ll find you’re working harder on the trike to keep up, at least in hilly areas. You may gain a bit back on the downhills but in my experience even 'fast' trikes, with good riders, are slower than that same rider on two wheels. Weight, aerodynamics and rolling resistance all conspire against the trike.
From a social point of view the very low seat of most trikes makes conversation less than easy with upright riders, and even with some recumbent bike riders. And even with the best of mudguards, it’s hard to ride through mud or slurry at speed on a trike and not get splattered.
Bikes, on the other hand, gain in speed and lightness, and the higher seats on most ‘practical’ models make conversation with upright riders much easier. You also get a better view over hedges and the like. But the trade-off is that what you gain in easier pedalling you may lose in the extra concentration needed to balance, especially at low speed, and to start and stop smoothly and wobble-free. Practice certainly helps, but it’s really just not as easy as it is on an upright or a trike – especially on uphill starts. Combined with the laid-back position so you can’t so easily see out into traffic, recumbent bikes just aren’t as comfortable in town or in start-stop traffic. Of course with good riding skill and anticipation some riders find them just fine – I’m only talking slight generic differences here, your mileage may vary.
I’ve been gathering opinions about bikes vs. trikes from other riders who own both, and it seems many accept that they'll work a bit harder on a trike, but knowingly take that on so as to enjoy the riding dynamics and stability benefits of tricycles, even on group rides. Others stick to two wheels if they’re out with others, but ride trikes alone or mainly with other tricyclists.
It also depends on geography: recumbent riders who live in hilly areas with narrow, twisty roads, often dirty with mud or excrement, tend to favour trikes. Riders in flatter areas where wind is more of a factor than hills will go mainly for bikes.
And many go against this trend based on their own particular priorities, or choose based on some other factor, such as storage or transport. Some people just prefer the 'feel' of one or the other. For years I was convinced I was a 'trike person' – but after getting to know these three bikes I'm not so sure. Given more space I'd join the ranks of those who own (at least) one of each.
Waarom een HP Velotechnik Scorpion fs 26 E-Trike? (september 2012)Het aardige is dat Johan Vrielink in die periode (sept 2012) een interessante beschouwing heeft gewijd aan het klimmen met de velomobiel, die voor mij eveneens heel herkenbaar is.
De afweging is eigenlijk supereenvoudig, al helemaal met m'n ervaringen van de afgelopen jaren:
De nieuweling moet een ligfiets worden: de enige manier om m'n teruggekeerde zadelpijn definitief te verhelpen.
Als ik slechtere weggetjes wil gebruiken moet 't een 3-wieler worden (2-wieler is niet stabiel genoeg). Dit is ook beter als er geklommen moet worden.
Als ik flinke hellingen (tot 15% of daaromtrent) wil kunnen nemen moet de trike elektrische ondersteuning hebben om te compenseren voor 't moeilijke klimmen op de ligfiets en 't relatief hoge gewicht van de trike.
De trike kan snel en zonder gereedschap worden opgevouwen en in de auto geladen.
De E-trike biedt de mogelijkheid om de inspanning van het fietsen binnen de perken te houden, zodat ik niet 1 of 2 hersteldagen moet nemen na een simpele dagtoer op de fiets. Zowel door m'n hartoperatie van ½ jaar geleden (reparatie van de mitralisklep) als door de anti-testosteronkuur die ik al bijna 10 jaar onderga -beide factoren veroorzaken een aanzienlijke daling van m'n lichamelijk prestatieniveau- is dit een heel belangrijke factor.
Harry Lieben (aka twilwel) heeft ook een flinke duit in het zakje gedaan:
De knoop doorgehakt en Voorjaarskriebels.
De discussies op de weblogs van Vrielink en Lieben zijn ook interessant om te lezen!
Al met al is het een goede zaak dat in de loop der jaren in het HPV-wereldje veel meer ruimte is ontstaan voor "afwijkende" ideeën, ketterse ideeën die vroeger de verkondigers ervan op excommunicatie uit de ligfietsgemeenschap kwamen te staan. Oudgedienden in het ligfietswezen zullen zich vast nog herinneren hoe de banvloek werd uitgesproken over een nuttig en thans volkomen geaccepteerd accessoire als een hoofdsteun, en dat je eigenlijk pas een echte ligfietser was als je kon fietsen op de Flevo-bike of -trike met het kantel-kniksysteem.
Zaken als comfort en e-ondersteuning van ligfietsen worden tegenwoordig vooral op hun merites beoordeeld en niet (meer) op zuiverheid in de leer.
Ik vind dat momenteel veel interessante dingen gebeuren in de ligfietswereld. Om maar een paar zaken te noemen: nieuwe en praktische carrosserievormen voor de velomobiel, e-ondersteuning in diverse vormen (naaf- of middenmotor), voorwielaandrijving, kantelende achterwielen.
De tijd zal leren welke ontwikkelingen zullen aanslaan bij het publiek, en technisch en commercieel levensvatbaar!
14 maart 2013
Ongemakken op de roeifiets
Door het wisselvallige weer gebruik ik deze middag de roei3wieler voor m'n trainingsrondje. Het is tamelijk fris (1-2 graden boven nul) maar wel zonnig met af en toe wolkenvelden. De Marathon Racers zitten weer om de voorwielen en dat rijdt uiterst onprettig: 't spul is wederom niet vooruit te branden. Omdat ik weet dat het aan die bandjes ligt, blijft m'n frustratie daarover binnen de perken.
Maar morgen of overmorgen zal ik toch maar de 20" Durano's erom leggen…
Al vanaf vorige herfst heb ik vooral bij het roeien last van 'n vervelend trekkend gevoel ondershuids bij m'n operatiewond, onderaan bij het borstbeen (sternum). 't Doet niet veel pijn, maar voluit roeien is toch niet mogelijk :-(
Een maandje geleden heb ik wat rek- en strekoefeningen bedacht om de boel wat op te rekken. Nu ik sinds een paar dagen die oefeningen aanvul met de welbekende sit-up (2 of 3x daags 3 sets à 16x) lijkt het gunstige effect aanzienlijk groter. Daarmee doorgaan dus en zien hoe het op termijn uitpakt…
Maar morgen of overmorgen zal ik toch maar de 20" Durano's erom leggen…
Al vanaf vorige herfst heb ik vooral bij het roeien last van 'n vervelend trekkend gevoel ondershuids bij m'n operatiewond, onderaan bij het borstbeen (sternum). 't Doet niet veel pijn, maar voluit roeien is toch niet mogelijk :-(
Een maandje geleden heb ik wat rek- en strekoefeningen bedacht om de boel wat op te rekken. Nu ik sinds een paar dagen die oefeningen aanvul met de welbekende sit-up (2 of 3x daags 3 sets à 16x) lijkt het gunstige effect aanzienlijk groter. Daarmee doorgaan dus en zien hoe het op termijn uitpakt…
23 februari 2013
Foute flex :-(
Wim Schermer's posting over de vervoerder DPD en de reacties daarop zijn trieste verhalen. Dat wij mensen, meestal laagbetaalde flexwerkers in de kelder van het loongebouw, zo willen uitknijpen, om… Ja, waarom eigenlijk?
Een deel van het verhaal is natuurlijk de winstmaximalisatie die iedereen vandaag de dag meent te moeten nastreven, desnoods over de ruggen van flexwerkers. Hiermee verloochenen wij niet alleen het recht op een goed bestaan voor deze werknemers, maar ook het rechtvaardigheidsgevoel dat we in onze genen hebben. Daarover heb ik al twee jaar eerder geschreven (eerste deel; tweede deel).
Voorbeelden zat: Apple, die ik als Apple-gebruiker heb laten weten dat ik hun Rupsje Nooitgenoeg gedrag sterk afkeur. En sinds kort de ophef rondom Amazon.de dat zich ook aan zeer laakbaar gedrag schuldig maakt. Ik hoop oprecht dat de Duitse consumenten, media en overheid erin slagen om dit te corrigeren!
Voor mij is vooral de vraag: hoe vermijd ik zoveel mogelijk zaken doen met bedrijven die hun werknemers met een schijntje afschepen? Soms weet je als gewone consument niet wat er allemaal gebeurt en nog vaker komt het voor dat je geen keus hebt: bijv. de webwinkel is de enige die kan leveren wat ik wil hebben maar blijkt wel te draaien op foute flex of gebruikt een pakjesvervoerder die op foute flex draait.
Voor mij staat voorop dat ik niet wil meewerken aan dergelijke praktijken. Werk aan en rondom ons huis besteed ik uit aan fatsoenlijke bedrijfjes en ambachtslieden, bij voorkeur in de eigen regio gevestigd. Plofkippen en bio-industriëel varkensvlees koop ik niet. Spullen made in China ook liever niet, hoewel ik vaker dan mij lief is geen keus heb :-((
Ik ben tevreden met uitstekende/goede waar voor een aannemelijke prijs, en sta wantrouwig tegenover heel goedkope aanbiedingen. Dan liever wat minder spulletjes of een maandje langer sparen…
Uiteindelijk is het simpel, zoals een Amerikaanse zegswijze dat zo mooi stelt:
"Put your money where your mouth is!"
Een deel van het verhaal is natuurlijk de winstmaximalisatie die iedereen vandaag de dag meent te moeten nastreven, desnoods over de ruggen van flexwerkers. Hiermee verloochenen wij niet alleen het recht op een goed bestaan voor deze werknemers, maar ook het rechtvaardigheidsgevoel dat we in onze genen hebben. Daarover heb ik al twee jaar eerder geschreven (eerste deel; tweede deel).
Voorbeelden zat: Apple, die ik als Apple-gebruiker heb laten weten dat ik hun Rupsje Nooitgenoeg gedrag sterk afkeur. En sinds kort de ophef rondom Amazon.de dat zich ook aan zeer laakbaar gedrag schuldig maakt. Ik hoop oprecht dat de Duitse consumenten, media en overheid erin slagen om dit te corrigeren!
Voor mij is vooral de vraag: hoe vermijd ik zoveel mogelijk zaken doen met bedrijven die hun werknemers met een schijntje afschepen? Soms weet je als gewone consument niet wat er allemaal gebeurt en nog vaker komt het voor dat je geen keus hebt: bijv. de webwinkel is de enige die kan leveren wat ik wil hebben maar blijkt wel te draaien op foute flex of gebruikt een pakjesvervoerder die op foute flex draait.
Voor mij staat voorop dat ik niet wil meewerken aan dergelijke praktijken. Werk aan en rondom ons huis besteed ik uit aan fatsoenlijke bedrijfjes en ambachtslieden, bij voorkeur in de eigen regio gevestigd. Plofkippen en bio-industriëel varkensvlees koop ik niet. Spullen made in China ook liever niet, hoewel ik vaker dan mij lief is geen keus heb :-((
Ik ben tevreden met uitstekende/goede waar voor een aannemelijke prijs, en sta wantrouwig tegenover heel goedkope aanbiedingen. Dan liever wat minder spulletjes of een maandje langer sparen…
Uiteindelijk is het simpel, zoals een Amerikaanse zegswijze dat zo mooi stelt:
"Put your money where your mouth is!"
Abonneren op:
Posts (Atom)