Posts tonen met het label Thijs 209. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Thijs 209. Alle posts tonen

02 januari 2014

2013

Algemeen
Als we terugzien op het jaar 2013 mogen we tevreden zijn!
Persoonlijke zaken die wij belangrijk vinden staan er prima voor, zoals geestelijke en lichamelijke gezondheid, levenslust, inkomen en overige materiële omstandigheden.
   De enige bekende onzekere factor is hoe m'n prostaatkanker zich zal ontwikkelen. We denken er op dit moment bijna nooit aan, zodat het ons leven nauwelijks beïnvloedt. Van piekeren wordt 'n mens namelijk nooit beter!

Fietsen
Fietsen blijft voor ons de belangrijkste manier om fit te blijven, veel in de buitenlucht te zijn en plezier te beleven aan lichamelijke inspanning. Voor mijzelf blijft het roeifietsen als sport met stip bovenaan staan. 't Is voor mij een manier van voortbewegen en sportieve inspanning die door niets anders te overtreffen is.
   Zadelpijn en de naweeën van m'n openhart operatie (alweer bijna 2 jaar geleden, 9 maart 2012) waren redenen om m'n fietsenstal grondig te herzien. Tegelijk heb ik gesneden in aantal en soorten fietsen om ruimte te winnen in de fietsenberging en de onderhoudslasten te verminderen.
   'k Heb geen enkele bukfiets meer. Voor het roeifietsen heb ik twee Thijs 209's -1 blauwe en 1 zwarte. Voor het overige fietsen (samen met m'n vrouw Willy, ook in onze vakanties, en als roeifietsen niet mogelijk is wegens weersomstandigheden en toestand van de wegen) heb ik 'n trike, de HP Velotechnik Scorpion fs met BionX naafmotor. De zwarte 209 en trike waren de nieuwe aanwinsten in 2013.


Fietskm's
Het spreekt bijna vanzelf dat 2012 een forse dip liet zien in de jaarkilometrage (2289; normaal 4500-6000 km) en dat 2013 bijna vanzelf een forse toename liet zien: 4325 km. Dit ondanks dat de fietskm's op de 209 achterbleven wegens hardnekkig ongemak van buikspieren/middenrif als gevolg van de hartoperatie.
   De toename kwam ook omdat we ons niet meer laten afschrikken door lage temperaturen zodat we, anders dan voorgaande jaren, ook in november en december zoveel mogelijk hebben gefietst.
  Eigenlijk zijn we min of meer verslaafd aan het buiten zijn. 'n Hele dag binnen zitten is maar niks!

Fietskleding
Met mijn collectie thermokleding van Odlo en Icebreaker kan ik m'n warmtebehoefte goed aanpassen aan weer en wind. Wel kwam ik er heel snel achter dat m'n GoreTex Windstopper fietsjasje onvoldoende is om prettig te fietsen op de trike bij 8 ºC en lager. Het principe van meerdere laagjes kleding is mooi, maar het is niet goed als te veel van die laagjes de bewegingsvrijheid belemmeren.
   'k Heb daarom fors geïnvesteerd in een heel mooi Arc'teryx winterjack, de Arc'teryx Fission SL Jacket. De prijs, € 730 zonder korting, is niet mis, maar je hebt wel wat: heerlijk warm, licht met z'n 655 gram (dwz, de helft van m'n andere herfst/winterjacks!), mooie en niet te ruime snit en een praktische capuchon die je tamelijk nauwkeurig kunt instellen. Het is al gebleken dat onder het nieuwe winterjack het bovenlijf met 1 laagje thermokleding minder toe kan :-)
   In combinatie met de uitstekende skibril van het merk Smith en de Specialized winterfietsschoenen Defroster Trail is het tot nog toe heerlijk fietsen in de kou!
   En als het echt te koud is om prettig te fietsen, zijn we niet vies van een stevig eind wandelen...

26 september 2013

Andere fietsen, vervolg

Van het een komt het ander
Bij nader inzien kon m'n fietsenverzamelingsaneringsoperatie nog verder worden doorgevoerd: de roei3wieler is omgeruild voor nòg 'n 209 roei2wieler. De redenen bleken voor de hand te liggen. Twee trikes is wat veel van het goede, zowel qua functionaliteit -vermijden van valpartijen als het glad is- als qua ruimtebeslag in onze fietsenberging. Met een 209 erbij is er nu een reserve-exemplaar voor wanneer de andere roeifiets weg moet om te worden onderhouden/gerepareerd. Derk Thijs woont namelijk niet naast de deur en ondanks dat Derk m'n roeifietsen zonder uitstel onderhanden neemt, kost het heen- en terugsturen toch al gauw een week of langer.

Roeifietsen is een onmisbaar onderdeel van m'n leven, dus 'k wil niet zonder roets zitten!

e-Scorpion: hoe gebruik ik de e-ondersteuning?
Met de e-Scorpion is de zadelpijn, vroeger de bijna altijd aanwezige kwelgeest, definitief verdwenen. M'n plezier in het fietsen is weer helemaal terug. Merkwaardigerwijs ging dat in het begin nogal langzaam, net alsof ik het niet helemaal vertrouwde of niet kon geloven. Nu kan ik mij weer verheugen op de volgende fietstocht, en kan het mij niet schelen hoe lang die duurt. Een bekende of onbekende omweg maakt evenmin wat uit.

De ondersteuning van de BionX-naafmotor heeft 4 keuzemogelijkheden: 35-75-150-300 procent. 'k Neem aan dat deze getallen de volgende betekenis hebben: elke Watt vermogen dat de fietser met de trappers levert, wordt door de BionX verhoogd met het ondersteuningspercentage, zodat per Watt geleverd fietsersvermogen het totale vermogen dat aan het achterwiel wordt geleverd 1,35-1,75-2,5-4,0 Watt is. Het aandeel van het fietsersvermogen in het totale aandrijfvermogen is dan 74-57-40-25 procent.

De laagste stand van 35% is m'n meest gebruikte ondersteuning. De reden is vrij simpel: 'k ervaar dat die ondersteuning de nadelige eigenschappen van de Scorpion net compenseert. 'k Heb nu de indruk dat ik op een tamelijk lichte en snel reagerende fiets zit waarmee het goed sprinten en klimmen is.

Maar 't moet gezegd: bij gelijke snelheid en weersomstandigheden fietst, c.q. roeit, de THIJS 209 roeifiets nog veel lichter!

'k Fiets vooral om m'n conditie op een goed niveau te houden. Het past dan niet om mezelf voor de gek te houden door een hoge ondersteuning te gebruiken: de beoogde effecten van het fietsen zouden dan grotendeels afwezig zijn!

16 juli 2010

Na vakantie de draad weer opgepakt en 209 terugroepactie

Afgelopen dinsdagavond kwamen we weer thuis na onze 15-daagse zomervakantie in de Freistaat Bayern. Nu, vrijdagmiddag, kunnen we constateren dat ons huishoudentje weer op de rails staat, de tuin er verzorgd bij ligt en de provisiekasten voldoende gevuld zijn.

Totdat we op 29 juni met vakantie gingen naar onze favoriete stek -de streek tussen ongeveer de Beierse Alpen, Starnberger See en München- had ik de afgelopen maand juni 650 km gefietst, waarvan 204 km op m'n RANS Dynamik Pro en 446 km op m'n THIJS 209 roeifiets.

De vakantie was weer zoals we het graag wilden: in de omgeving mooie routes fietsen en onderweg wat rondkijken en lummelen. Tegen het einde van de vakantie kregen we enkele dagen met extreem warm weer: drukkend en temperaturen van 31-32 ºC. Het was oppassen om niet uit te drogen, dus we dronken onderweg en daarna heel veel. Bovendien zochten we fietsroutes uit die zoveel mogelijk door bos gingen met veel schaduw van loofbomen.

't Vakantiefietsen ging zonder noemenswaardige incidenten. Alleen had ik de pech dat kort na vertrek uit Ettal naar Schloß Linderhof een snelspanner van m'n RANS zadel brak, zodat we direct rechtsomkeert moesten maken om bij een fietsenmaker een provisorisch boutje te laten monteren dat de boel weer op z'n plaats en in positie kon houden.

Ondanks dat m'n lichamelijke aandoeningen de laatste paar jaar helaas hebben geleid tot merkbare verliezen van kracht en uithoudingsvermogen, kon ik tot m'n niet geringe vreugde dit jaar weer alle bekende moeilijke klimmetjes doen: van Starnberger See naar Holzhausen, van Mühltal richting München via de Isarradweg, en bij Berg aan de Starnberger See, vlak voor de Votivkapelle. 't Was een kwestie van bewust langzaam en constant doorklimmen, en volop gebruik maken van het bergverzet op de fiets. Niet alleen het geringe gewicht van m'n RANS (13 kg) maar ook de vlekkeloos functionerende SRAM derailleurs (X.0) maakten het fietsen met klein verzet tot een genoegen.

Natuurlijk hebben we niet alle dagen gefietst. Andere uitstapjes met trein of auto, vooral naar onze favoriete stad München, zorgden voor de gewenste afwisseling met kunst en grootstedelijke cultuur en daarom bleven onze vakantie-fietskm's steken op 358 km.

M'n THIJS 209 roeifiets is sinds gisteren even weg. 'k Zal 'm ongeveer een week moeten missen wegens een terugroepactie van Derk Thijs. Er is een zwak plekje in het carbon frame ontdekt waar op de lange duur haarscheuren zouden kunnen ontstaan. Met een simpele en esthetisch verantwoorde versteviging is dit volledig uit te sluiten. Daarom wil Derk die versteviging bij alle tot nog toe geleverde 209 roeifietsen spoedig uit laten voeren.

't Zal wel weer goed komen :-) Gelukkig kan ik mij ondertussen behelpen met m'n 'sjeesbeest' de roei3wieler…

02 april 2010

Zelfcorrectie

Vanochtend stap ik op m'n boodschappenscheurijzer de roei3wieler om nog een, twee boodschapjes te halen en zowel op de heenweg als op de terugweg valt het mij direct op. Alleen weet ik nog niet wat het is dat mij opvalt  8-)  .

Vanmiddag maak ik op m'n Thijs 209 -vederlicht en nog steeds zo goed als nieuw- een klein ommetje van ca. 20 km. Ondanks dat de buitenthermometer 11 graden aanwijst is de stevige wind tamelijk fris.

En ongeveer halverwege weet ik wat er mis is: de terughaalslag doe ik te snel en met de verkeerde buikspieren. Daarvan had ik een paar uur geleden op de roei3wieler geen last.

'k Ga nu wat langzamer en bedachtzaam rijden met het brein in de debugging mode. En ja, het probleem lijkt mij nu duidelijk. Het vederlichte stuur en idem voetenslee van de 209 nodigen uit om heel snel -veel te snel- de terughaalslag te maken, en daarbij gebruik ik dan ook nog de spieren die hoog op de buik zitten, in de buurt van het middenrif. (Tsja, 'k heb nooit anatomie geleerd…) Die spieren zijn er niet op getraind om zo'n explosieve contractie te doen en hebben evenmin de conditie om dat lang vol te houden. Het gevolg is dat ik dat maar kort volhou en dat ik tijdens het roetsen en geruime tijd daarna een vervelend gevoel ter hoogte van het middenrif heb.

De opzettelijk trager uitgevoerde terughaalslag mist z'n uitwerking niet: het onaangename middenrifgevoel wordt veel minder, vooral wanneer ik de terughaalslag grotendeels doe met de lagere buikspieren.
Ook het uithoudingsvermogen wordt weer meer zoals ik dat gewend ben :-) .

De volgende roetstochten moet ik dus gebruiken om af te leren de terughaalslag te snel uit te voeren en hierbij te letten op het gebruik van de juiste buikspieren.

23 maart 2010

't Is soms moeilijk kiezen...

Het weer is de laatste dagen tamelijk zacht, zonnig en droog.

Ideaal dus om een ommetje te maken op m'n gloednieuwe Thijs 209 carbon roei2wieler.
Ideaal weer ook om in de tuin te werken.

In m'n hoofd vindt het debat plaats tussen fietser en tuinman. De trouwe lezers van dit weblog kunnen natuurlijk de argumenten wel dromen om te gaan fietsen.

M'n tuinman alter ego heeft ook goede redenen om aan de slag te willen. Het moet gezegd: struiken en planten in de tuin lopen dit voorjaar niet bijzonder snel uit. 'k Neem aan dat dit komt door de lange winter waardoor alles later en ook langzamer op gang komt. Toch zitten bosanemoon en omphalodes verna al moeizaam omhoog te komen onder een te dikke laag afgevallen blad. En de nieuwe bladknoppen van de hertshooi worden al groter. Blad harken en snoeien dus niet uitstellen…

't Verstandig compromis biedt zich vanzelf aan. 's Ochtends bijtijds beginnen met tuinieren, en naar bevind van zaken daarmee òf doorgaan tot de middagboterham, zodat de middag goeddeels kan worden besteed aan een mooie roeifietstocht, òf ook 's middags een paar uur tuinieren en dan een kort stukje roeifietsen om vooral de kreukels uit m'n rug te halen.

Vanmiddag neem ik ruim de tijd om een favoriet ommetje van 35 km te roetsen nadat ik de ochtend heb besteed aan het te voorschijn halen van bosanemoon en omphalodes verna en bijkomende werkzaamheden om de tuin er verzorgd en natuurlijk aandoend te laten uitzien.

't Wordt een wandeletappe zoals men dat in de TdF zegt: in een rustig tempo vooral genieten van het landschap en de warme zon op het gezicht. In Zuidlaren op m'n stamterras 'n beetje dommelen en theedrinken, en weer opstappen voordat ik helemaal in slaap val.

Onderweg ben ik weer helemaal wakker en kan ik de rijeigenschappen beoordelen van m'n Thijs 209. 't Fietske ligt vast en strak op de weg en reageert direct en levendig zonder nerveus te zijn. 't Lage gewicht -ca. 12 kg met het standaard toptasje- maakt zich kenbaar door gemakkelijk optrekken en vlot omhoog gaan bij bruggetjes. Het kleinere traagheidsmoment, vooral door de lichtere boegspriet, maakt dat de 209 strakker stuurt dan de 222.
Het lichte stuur en voetenslee zorgen voor een heel lichte terughaalslag. Schakelen en remmen gaat heel gemakkelijk.

Kortom, een heerlijk roeifietsje!

17 maart 2010

M'n nieuwe roei2wieler, de Thijs 209 carbon roeifiets

Vanochtend hèt grote moment: 'k ga naar Zuidlaren om bij 4Hout 2Wielers m'n nieuwe roei2wieler -de Thijs 209 carbon roeifiets- op te halen. Gisteren namelijk heeft m'n vaste fietsmonteur Jos, samen met z'n vader, de 209 opgehaald in Middelburg, en m'n goeie ouwe ruim 6 jaar oude Thijs 222 meegenomen als inruil. Het was een informatieve en gezellige kennismaking daar bij Derk Thijs en er is heel wat hogere fietsvakkennis uitgewisseld, waarvan ik als onwetend fietsertje natuurlijk totaal geen weet heb.

En daar staat-ie in de winkel te pronken! Gossamme, wat 'n onwijs mooi ding! En licht, zo'n 11,5 kg zonder toptasje. Op de terugweg ga ik bij de bakker langs voor 2 monchoutaartpuntjes voor vanmiddag bij de koffie thuis, want dit moet natuurlijk gevierd worden.

't Is aardig weer, zo'n 11-12 graden en weinig wind. Het zonlicht is diffuus en gedempt dank zij de hoge sluierbewolking, prima omstandigheden om wat technische foto's te maken.

't Lichte fietske laat zich moeiteloos op een paar schragen tillen, zodat alle details goed in het licht zitten en ik e.e.a. goed in beeld kan krijgen. Al op het eerste gezicht is goed te zien dat er groot verschil is tussen de 209 en z'n voorganger, de 222. Qua ontwerp en constructie is er heel veel verbeterd, en de fiets maakt een strakke indruk door de afwezigheid van talloze appendages die bij de 222 nog wel apart op het frame zijn gemonteerd. Het roeifietszitje en het frame vormen nu één geheel. Veel meer kabels zijn weggewerkt in stuur en frame. Het stuur is geheel van carbon, de eveneens carbon voorvork heeft maar 1 poot.

De neus is een mooi geheel geworden. Op de nylon rol rechts kan een voorlicht worden gemonteerd.

Op het stuur zitten niet de standaard rubberen handvatten, maar stuurlint, heel wat comfortabeler voor de handen. De mechanische schijfremmen worden bediend met de lichtgewicht Tektro remhendels. Goed te zien is de gecombineerde bediening voor de revolverringgrendel en de snekblokkeerder. De lichte welvingen aan achter/bovenkant van het stuur zijn om de armslagkabel op z'n plaats te houden.

De revolverring waarop de gele aandrijfkabel (4mm Dyneema) en het zwarte elastiek worden op- en afgewikkeld bij het schakelen naar een ander verzet. In het midden van de revolverring is het frame van de voetenslee te zien, met montagegat voor het rechter pedaal. Even rechtsboven de Dyneemaknoop is de grendel te zien waarmee de revolverring wordt geblokkeerd.

De voetenslee van links gezien. In het balhoofd zitten heel speciale lagers (vraag mij niet precies wat…). 't Fietscomputertje is een Cateye Enduro 8, dat ook op al onze andere fietsen zit. Gemakkelijk omdat je maar 1 handleiding hoeft te kennen.

Het uiteinde van de monovoorvork met de mechanische schijfrem Avid BB7 en Jagwire kabel.

Uiteinde van de achtervork links, eveneens met mechanische schijfrem Avid BB7 en Jagwire kabel.

Vooraanzicht van de monovoorvork. Het carbon voorspatbord is nodig om de boegspriet tegen vuil worden en daardoor verhoogde slijtage te beschermen.

Goed zicht op de achtervorken en de vloeiende overgang naar het roeifietszitje.

Het roeifietszitje ongeveer op het laagste punt, van rechtsonder gezien.

Weer het roeifietszitje, nu van linksonder gezien.

'n Drukke bedoening op dit kruispunt van fietsonderdelen: boegspriet van aluminium/rvs, carbon stuur, carbon frame, carbon monovoorvork.

30 december 2009

Fietskm boekhouding 2009

Bijna 6000 km, op 60 km na niet gehaald. Niet dat ik daar rouwig om ben. Ook ga ik niet tegen heug en meug 'n doodsaaie fietstocht maken alleen maar om m'n fietskm quotum te halen. Belangrijker is dat ik m'n belangrijkste doelstelling heb gehaald: geestelijk gezond en lichamelijk fit blijven. Het roeifietsen op roei2wieler en roei3wieler blijkt hiervoor zeer effectief te zijn en een heel hoog fungehalte te hebben. Kortom, mijn keuze voor vooral het roeifietsen is een gouden greep geweest!

De laatste tijd hou ik mij fit door sneeuw schuiven: voor de arbeidende stand, al dan niet gepensioneerd, een heel voordelig alternatief voor de wintersport op lange latten in Oostenrijk of Zwitserland, en nog dicht bij huis ook...

Mwahh…, maar nu terzake: de fietskm boekhouding van het jaar 2009.

Totaal 5.940 km gefietst, waarvan 997 km in de velomobiel WAW015 (nu verkocht) en 1.086 km op de RANS Dynamik Pro, een heel mooie CF-mountainbike en m'n nieuwe aanwinst van eind 2008. Op m'n twee roeifietsen heb ik 3.857 km bij elkaar gesprokkeld, waarvan 2.140 km op de Thijs 222 Revolver en 1.717 km op de roei3wieler.
M'n genoemde roei2wieler is nu 6 jaar oud, en zal begin 2010 plaats maken voor het nieuwe model, de Thijs 209, waarvan het frame grotendeels van carbon is gemaakt.

24 augustus 2009

Er komt 'n nieuw model roeifiets

Er komt einde dit jaar een nieuw model roeifiets uit, de 209, grotendeels van carbon gemaakt. Derk Thijs heeft mij hierover het volgende laten weten en het onderstaande heb ik met zijn toestemming hier neergezet.

De 209 weegt 4 à 5 kg minder dan de 222 Revolver. Bij het ontwerp is niet alleen gelet op verbeteren van snelheidsrecords, maar van èn snelheid èn duurzaamheid èn roetsplezier. Onderweg met panne staan is immers geen roetsplezier!
Een aantal onderdelen op de foto zijn nog niet zoals de uiteindelijke versie gaat worden. De roeifiets kan ook in blauw worden geleverd, dit voor mensen die niet van zwart houden.

Inmiddels is de 209 erg uitgebreid getest, met als gevolg diverse verbeteringen en nieuwe mallen. Daarbij zijn kosten noch moeite gespaard. De prestatie van Theo Homan met een prototype van de 209 (7e plaats bij de duurtocht London-Edinburgh-London; slechts 6 racefietsers voor hem) is volbracht zonder enig malheur, zelfs geen kabel of bandje wisselen.

Het is de bedoeling dat de eerste exemplaren van de 209 deze winter worden afgeleverd.

Tot zover de informatie van Derk. 'k Heb al een blauw exemplaar besteld :-)