28 juli 2015

Afscheid van mijn roeifietsen

Het zat er eigenlijk al geruime tijd aan te komen, maar na afgelopen weekend is de kogel door de kerk.

Ik stop met roeifietsen. Na 11½ jaar roeifietsen -vanaf december 2003 tot heden- is mij gebleken dat na de in maart 2012 ondergane openhartoperatie mijn middenrif en buikspieren heel gemakkelijk geblesseerd raken door relatief kleine stukjes roeifietsen. Om de haverklap loop ik blessures op en verbetering lijkt er niet meer in te zitten. Integendeel, na een heel plezierig tochtje afgelopen vrijdagmiddag van 20 km zat ik in de nacht van zaterdag op zondag wegens nog niet eerder meegemaakte snerpende pijnscheuten op de spoedopvang van het UMCG in Groningen, vanaf ca. half 3 's nachts tot ca. half 6 in de ochtend.

Dat wil ik niet nog een keer meemaken!

De kans op herhaling lijkt groot. 'k Heb het al druk genoeg om de ontwikkelingen van m’n resterende hartklachten (persistente boezemflutter) en m’n prostaatkanker zo goed mogelijk in te passen in m’n leventje, en vermijdbare narigheden kan ik daarbij niet gebruiken. Onder de huidige omstandigheden is de tol die ik moet betalen voor het roeifietsen domweg te hoog.

'k Heb 2 209's, een blauwe met iets meer dan 10.000 km op de teller en een splinternieuwe zwarte, waarmee 24 km is gereden.

'k Heb Derk Thijs inmiddels ingelicht over m’n besluit; de verkoop van beide fietsen gebeurt via hem. En tijdens het schrijven van dit weblog kwam de transporteur langs om ze op te halen.

'k Zat gisteren, maandag, een beetje bij te komen, geholpen door de praktisch continue regen. Gelukkig konden we eergisteren, zondag, een korte wandeling maken in Zuidlaren, en had ik de gelegenheid om m’n vrouw Wily de basistechniek van nordic walking aan te leren. Wat prima gelukt is, de kruisgang is er nu heel aardig ingeslepen :-)

Strijd tegen de e-gadgets pest
De voorzomervakantie in ons geliefde Zuid-Beieren en met name München en de wijde omgeving van de Starnberger See is inmiddels weer achter de rug. We hadden relatief veel hete dagen, 34 ºC en meer, zodat we op het laatst onze toevlucht moesten zoeken op een paar fietsroutes met veel beschutting van bomen. Onder het koele lommer was het prima uit te houden! Dat kon bepaald niet worden gezegd van de open stukken en van de stad München, die we de laatste 5 dagen van onze vakantie hebben gemeden.

Bij de voorbereidingen van deze vakantie hebben we lessen getrokken uit de nazomervakantie 2014. Toen misten we node een paar internetdiensten, zoals e-mail, websurfen en internetbankieren.
We stelden een lijstje op van onze eisen en wensen en een lijstje van abonnementsvormen van KPN en van de apps met de vereiste functionaliteiten.
Veiligheid/beveiliging is tegenwoordig een belangrijk onderwerp, ook voor mobiele Apple affectionados. Gelukkig blijkt het heel goed mogelijk om uitsluitend G3 en G4 datacommunicatie te gebruiken. Dat is veel veiliger dan de al dan niet gratis wifi die je hier en daar tegenkomt. En heel veel sneller :-)

Al heel gauw bleek dat een relatief kleine upgrade van ons mobiele KPN abonnement voldoende was om de datacommunicatie naar behoefte op het vereiste peil te kunnen brengen. Met de app 'mijn KPN' is het heel eenvoudig om extra datacom capaciteit te bestellen en de eigen account te beschermen tegen roaming en de daardoor veroorzaakte hoge kosten. De overige apps waren ook gauw gevonden, zodat ons Zwitserse zakmes iPhone 6 Plus, inclusief USB-oplader, adequaat was toegerust voor internetgebruik in de vakantie. Met een gerust hart konden we de iPad en laptop thuislaten. Scheelt aanmerkelijk in de e-zooi! :-)

Op basis van onze vakantie-ervaringen van de afgelopen jaren lieten we dit keer ook onze GPS en fototoestel thuis. Scheelt nòg meer in de e-zooi :-)) En we hebben ze niet gemist!
Tot zover onze strijd tegen de alsmaar voortwoekerende e-gadgets pest!

Gentlemen travel light, isn’t it?

De snelle ontlading van de aarde-ruimte chemische batterij
Onlangs verscheen een buitengewoon interessant wetenschappelijk artikel: Human domination of the biosphere: Rapid discharge of the earth-space battery foretells the future of humankind. De aarde met haar opgeslagen chemische energie wordt hierin gezien als een chemische aarde-ruimtebatterij. De aarde is de kathode, de buitenaardse ruimte is de anode.

Met relatief eenvoudige thermodynamische overwegingen (thermodynamica = warmteleer) wordt beargumenteerd dat het mensdom in zeer korte tijd de aarde-ruimtebatterij grotendeels heeft ontladen en dat de kritische grens van een zo goed als ontladen batterij al zeer dicht is benaderd. De boodschap is buitengewoon somber:
Living biomass is the energy capital that runs the biosphere and supports the human population and economy. There is an urgent need not only to halt the depletion of this biological capital, but to move as rapidly as possible toward an approximate equilibrium between net annual primary production of the planet and respiration. There is simply no reserve tank of biomass for planet Earth. The laws of thermodynamics have no mercy. Equilibrium is inhospitable, sterile, and final.
Een prima samenvatting is te lezen op ScienceDaily: Continued destruction of Earth's plant life places humans in jeopardy.