05 januari 2007

Een rustige toertocht bij rustig herfstweer

Woensdag heb ik m'n gebruikelijke rondje van ca. 50 km in een vlot tempo gereden, reden dat ik vandaag een iets langere tocht Veendam-Haren vv in een kalm tempo doe. De nadruk ligt op rustig toeren en het winterlandschap bekijken bij herfsttemperatuur. Op de fietspaden ligt veel rommel die de afgelopen weken door de harde wind uit de bomen is geschud. Het is soms manoevreren tussen de takken en stammetjes door, die al zover zijn vergaan dat ze gemakkelijk breken als ik er overheen rij. Met 3 wielen kun je niet altijd alles vermijden...
Af en toe maak ik een tussensprintje, en ervaar daarbij het aangename gevoel dat ik veel krachtreserves heb -voor mijn doen natuurlijk!- die ik heel soepel kan aanspreken als ik dat wil.

De laatste keren, en nu ook weer, rij ik met oorstopjes in beide oren, op maat gemaakte geluiddempertjes die het meeste gerammel en gedaver in de WAW tegenhouden. Da's geen overbodige luxe als de gesloten kap met vizier op de WAW zit. Met de cabriokap is de WAW veel en veel stiller, en dan zijn de oorstopjes overbodig.

Ook fiets ik nu met nieuwe fietsschoenen. Vorige week heb ik een paar SIDI fietsschoenen gekocht, en ondanks de relatief smalle leest (maar niet zó smal als bij de schoenen van bijv. Shimano) voegen ze zich toch aangenaam naar m'n uitgezakte voeten. Dit dank zij het soepele leer van de SIDI schoenen. Dat proces van het naar de voeten staan probeer ik te versnellen door op de kritische plaatsen -links en rechts aan de voorkant- het leer flink vochtig te maken met brandspiritus. Dat is een heel oud middeltje dat ik al tientallen jaren geleden toepaste om m'n Ving schaatsschoenen snel naar m'n voeten te laten vormen.
De drie klittenbandsluitingen van de nieuwe schoenen maken het heel gemakkelijk om ze nauwkeurig te bevestigen om m'n voeten: niet te los, niet te strak en zorgen dat de tenen vrij blijven van de voorkant. Met de overschoenen van Pro hou ik bij deze temperaturen (en ook wat lager) aangenaam warme voeten.

In Haren besluit ik om te kijken of er iemand thuis is bij een van m'n goede kennissen. En ja hoor, er brandt licht en volgens de glazenwassers die met de ramen bezig zijn is er inderdaad iemand thuis. Na het aanbellen volgt een hartelijk weerzien met Alma en een geanimeerd gesprek waarbij in ijltempo de gedeelde interesses en gezamenlijke relaties de revu passeren. WAW015 krijgt de bewondering die 'm toekomt en na wat afspraken te hebben gemaakt over het vervolg aanvaard ik de terugtocht.

'k Ben deze ochtend om ca. half twaalf van huis vertrokken, en kom ver na de gewone lunchtijd in Zuidlaren aan. 'k Stel mij Op 't Olle Stee tevreden met een glas warme chocolademelk met appelpunt, zodat de gevreesde hongerklop wegblijft. Het vochtverlies compenseer ik onderweg met af en toe een paar slokken uit de fles met blauwe sportdrank.

Via Schuilingsoord en Annen ga ik weer richting Veendam. Eenmaal thuis merk ik na een paar uur dat de linkerband leeggelopen is. Het plakken heeft geen haast: morgen is er weer een dag!

59 km gefietst