Zie ook:
27 september 2012
21 september 2012
Exit: Dynamik Pro. Enter: Scorpion fs 26
't Kostte uiteindelijk nauwelijks moeite om het Lepper-zadel Lounger L23 op m'n crank forward bikes, de RANS Dynamik Pro en Cruz, degelijk en goed te monteren. 'k Hoefde slechts een vulstuk, een "Cane Creek Seat Post Shim out 28.6 in 27.2" via de webwinkel van Wiggle aan te schaffen, bij een metaalbewerkingsbedrijfje in Roden een gleuf in de RANS zadelpen te laten frezen en bij m'n fietsenmaker een zadelpenbuisklem van de goede diameter, te weten 34,9 mm, te kopen.
Het blijkt ook met het Lepper-zadel zeer twijfelachtig of de Dynamik Pro voldoende comfortabel kan worden gemaakt. De kans van slagen lijkt groter bij de Cruz. Ongetwijfeld is dit te danken aan de geometrie van de Cruz, die "meer CF dan DF" is dan de Dynamik Pro.
'k Heb besloten om de Dynamik Pro af te schrijven, de comfortverbeteringsexperimenten te beperken tot de Cruz en de reeds bestelde HP Velotechnik Scorpion fs 26 te gebruiken als een vervanger voor de Dynamik Pro.
'k Wil nu wel definitief verlost zijn van zadelpijn…
Over de experimenten met de Cruz zal ik later meer posten.
De Dynamik Pro zal zoveel mogelijk van z'n mooie onderdelen (wielen, schijfremmen, voorvering) mogen afstaan aan de Santos mtb van m'n vrouw; het frame zal als versiering worden opgehangen in onze fietsenstalling :-)
Waarom een HP Velotechnik Scorpion fs 26 E-Trike?
De afweging is eigenlijk supereenvoudig, al helemaal met m'n ervaringen van de afgelopen jaren:
Het blijkt ook met het Lepper-zadel zeer twijfelachtig of de Dynamik Pro voldoende comfortabel kan worden gemaakt. De kans van slagen lijkt groter bij de Cruz. Ongetwijfeld is dit te danken aan de geometrie van de Cruz, die "meer CF dan DF" is dan de Dynamik Pro.
'k Heb besloten om de Dynamik Pro af te schrijven, de comfortverbeteringsexperimenten te beperken tot de Cruz en de reeds bestelde HP Velotechnik Scorpion fs 26 te gebruiken als een vervanger voor de Dynamik Pro.
'k Wil nu wel definitief verlost zijn van zadelpijn…
Over de experimenten met de Cruz zal ik later meer posten.
De Dynamik Pro zal zoveel mogelijk van z'n mooie onderdelen (wielen, schijfremmen, voorvering) mogen afstaan aan de Santos mtb van m'n vrouw; het frame zal als versiering worden opgehangen in onze fietsenstalling :-)
Waarom een HP Velotechnik Scorpion fs 26 E-Trike?
De afweging is eigenlijk supereenvoudig, al helemaal met m'n ervaringen van de afgelopen jaren:
- De nieuweling moet een ligfiets worden: de enige manier om m'n teruggekeerde zadelpijn definitief te verhelpen.
- Als ik slechtere weggetjes wil gebruiken moet 't een 3-wieler worden (2-wieler is niet stabiel genoeg). Dit is ook beter als er geklommen moet worden.
- Als ik flinke hellingen (tot 15% of daaromtrent) wil kunnen nemen moet de trike elektrische ondersteuning hebben om te compenseren voor 't moeilijke klimmen op de ligfiets en 't relatief hoge gewicht van de trike.
- De trike kan snel en zonder gereedschap worden opgevouwen en in de auto geladen.
- De E-trike biedt de mogelijkheid om de inspanning van het fietsen binnen de perken te houden, zodat ik niet 1 of 2 hersteldagen moet nemen na een simpele dagtoer op de fiets. Door m'n hartoperatie van ½ jaar geleden (reparatie van de mitralisklep) en door de hormoonkuur die ik al bijna 10 jaar onderga -beide factoren veroorzaken een aanzienlijke daling van m'n lichamelijk prestatieniveau- is dit een heel belangrijke factor.
16 september 2012
Zadelongemak door beknelde grote bilspier
Vanmiddag maken we -Willy en ik- een ontspannen fietstochtje. Niet te lang maar toch voldoende (33,5 km) om het effect te bepalen van de 12 mm schuim/10 mm vilt combinatie onder het RANS zitdekje op de Dynamik Pro. Anders dan op de RANS Cruz blijkt het comfort op de Dynamik Pro zwaar onvoldoende. Het is nog geen Martelgang van Kromme Lindert ('t bekende boek van A.M. de Jong) maar de zadelellende houdt mij wel continu bezig.
Ook vandaag ervaar ik dat m'n zadelellende twee oorzaken heeft, afhankelijk van de zithouding (meer of minder voorover): druk op de zitbotjes en/of beknelde grote bilspier.
Deze spier, de musculus gluteus maximus, is de grootste van de drie bilspieren en bepaalt een groot deel van de vorm van de billen. De grote bilspier beweegt het bovenbeen achterwaarts en stabiliseert de onderrug. [Bron: http://de.wikipedia.org/wiki/Musculus_gluteus_maximus]
Als leek op anatomisch gebied weet ik niet of deze pijn wordt veroorzaakt door de spier zelf of doordat zenuwen bij die spier bekneld raken. De teneur van het artikel "Zenuwschade" doet echter het laatste vermoeden.
Opvallend is dat deze oorzaak van zadelpijn -beknelde bilspieren- nergens wordt genoemd (althans niet in de verhandelingen over zadelpijn die ik tot vandaag ben tegengekomen).
Al fietsend voel ik heel duidelijk de pijn die wordt veroorzaakt door de beknelling van de grote bilspier wanneer deze samentrekt en het bovenbeen strekt, waardoor ik kracht zet op 't pedaal dat naar beneden draait. 'k Bedenk dat de grote bilspier bij contractie korter èn dikker wordt, net als de spierballen in de bovenarmen. Op een onbeweeglijk gemonteerd hard fietszadel (de meeste moderne zadels!) drukt alleen de samengetrokken bilspier op het zadel. En da's heel pijnlijk :-(
Gisteren heb ik op de Dynamik Pro heel provisorisch en stilstaand op 't meegekregen Lepperzadel gezeten. 'k Voelde dat de twee achterste spiraalveren gemakkelijk inveren. Daardoor kan de achterkant van dat zadel links en rechts kantelen; het draaipunt ligt bij de voorkant van het zadel. Dat betekent dat bij contractie van een bilspier het zadel onder die bilspier omlaag kantelt -en onder de andere bilspier omhoog- totdat de druk op linker- en rechterbilspieren even groot is. De pijnveroorzakende druk op de samentrekkende bilspier zou daardoor minder moeten zijn.
Toekomstige experimenten met 't Lepperzadel zullen moeten uitwijzen of dit zadel volgens deze gedachtengang meer comfort biedt door de soepele achtervering.
Thijs 209 op de fietsendrager?
Onderweg bedenk ik dat de carbon roets wel 'ns op de fietsendrager kon passen, met inachtneming van de daarvoor geldende wettelijke voorschriften. Weer thuis zet ik 'm even op 't rek, en het lijkt dat 't gaat lukken…
En als dat alles niet helpt, dan zal begin volgend jaar de E-Scorpion mij definitief van m'n zadelellende afhelpen :-))
Nooit gedacht dat m'n openhartoperatie zulke gevolgen kon hebben...
Ook vandaag ervaar ik dat m'n zadelellende twee oorzaken heeft, afhankelijk van de zithouding (meer of minder voorover): druk op de zitbotjes en/of beknelde grote bilspier.
Deze spier, de musculus gluteus maximus, is de grootste van de drie bilspieren en bepaalt een groot deel van de vorm van de billen. De grote bilspier beweegt het bovenbeen achterwaarts en stabiliseert de onderrug. [Bron: http://de.wikipedia.org/wiki/Musculus_gluteus_maximus]Als leek op anatomisch gebied weet ik niet of deze pijn wordt veroorzaakt door de spier zelf of doordat zenuwen bij die spier bekneld raken. De teneur van het artikel "Zenuwschade" doet echter het laatste vermoeden.
Opvallend is dat deze oorzaak van zadelpijn -beknelde bilspieren- nergens wordt genoemd (althans niet in de verhandelingen over zadelpijn die ik tot vandaag ben tegengekomen).
Al fietsend voel ik heel duidelijk de pijn die wordt veroorzaakt door de beknelling van de grote bilspier wanneer deze samentrekt en het bovenbeen strekt, waardoor ik kracht zet op 't pedaal dat naar beneden draait. 'k Bedenk dat de grote bilspier bij contractie korter èn dikker wordt, net als de spierballen in de bovenarmen. Op een onbeweeglijk gemonteerd hard fietszadel (de meeste moderne zadels!) drukt alleen de samengetrokken bilspier op het zadel. En da's heel pijnlijk :-(
Gisteren heb ik op de Dynamik Pro heel provisorisch en stilstaand op 't meegekregen Lepperzadel gezeten. 'k Voelde dat de twee achterste spiraalveren gemakkelijk inveren. Daardoor kan de achterkant van dat zadel links en rechts kantelen; het draaipunt ligt bij de voorkant van het zadel. Dat betekent dat bij contractie van een bilspier het zadel onder die bilspier omlaag kantelt -en onder de andere bilspier omhoog- totdat de druk op linker- en rechterbilspieren even groot is. De pijnveroorzakende druk op de samentrekkende bilspier zou daardoor minder moeten zijn.
Toekomstige experimenten met 't Lepperzadel zullen moeten uitwijzen of dit zadel volgens deze gedachtengang meer comfort biedt door de soepele achtervering.
Thijs 209 op de fietsendrager?
Onderweg bedenk ik dat de carbon roets wel 'ns op de fietsendrager kon passen, met inachtneming van de daarvoor geldende wettelijke voorschriften. Weer thuis zet ik 'm even op 't rek, en het lijkt dat 't gaat lukken…
En als dat alles niet helpt, dan zal begin volgend jaar de E-Scorpion mij definitief van m'n zadelellende afhelpen :-))Nooit gedacht dat m'n openhartoperatie zulke gevolgen kon hebben...
15 september 2012
Zadelongemakken en de kunst van het ontwerpen
De afgelopen weken is gebleken dat een 10 mm dikke viltlaag op het RANS Alterrazadel het zitcomfort niet voldoende verbetert. Ook met instellingen van hoogte en hellinghoek blijft het een heel moeilijke zaak om het comfort goed te krijgen. Met de brede RANS zetels lukt dit alles veel beter, zodat deze het uitgangspunt vormen voor de verdere pogingen om de zadelongemakken op m'n CF-bikes te verminderen.
Bij m'n roeifietsen is natuurlijk geen sprake van zadelongemak… :-)
'k Ben op bezoek geweest bij de fietszadelfabrikant Lepper in Dieren. Daar heb ik een heel informatief en verhelderend gesprek gehad met dhr Hassink, die veel afweet van fietszadels en de techniek daaromheen. Dhr Hassink wist ondermeer te vertellen dat van de 100 kopers van 'n e-bike er 86 terug gaan naar de fietsenzaak vanwege zadelongemak. De fa. Lepper wil in de nabije toekomst een maatzadelservice lanceren zodat mensen een "zadel op maat" kunnen laten maken. Dit klinkt veelbelovend!
Ik kreeg 'n ingenieus geconstrueerde zadelpen en een Lepper Lounger zadel mee om daarmee te experimenteren op m'n CF-bikes.
Het wachten is nog op een inmiddels besteld vulstuk om de zadelpen op de CF-bikes te kunnen monteren.
'k Ben benieuwd!
De kunst van het ontwerpen
Niet iedereen verstaat die kunst: iets ontwerpen dat niet alleen functioneel is maar ook een lust voor het oog. Bewijs: in winkels, huizen, en op de weg is heel veel lelijks te zien.
De traditionele fietswereld ontwerpt niet bewust lelijk maar wel volstrekt fantasieloos, waarschijnlijk door het gebrek aan getalenteerde ontwerpers in die branche. Berucht is het uiterlijk van de gemiddelde ligfiets, door een Duitse krant raak betiteld als een "Vollkorn-Rad". Gelukkig komt daarin langzamerhand verandering. Nieuwe modellen e-bikes lijken niet altijd meer op 'n "traplift op 2 wielen" ;-)
Johan Vrielink heeft op z'n weblog wat technische en ergonomische aspecten beschreven van fietsontwerp, in het bijzonder van velomobielen. Hij verwijst onder meer naar de lezing van Ingo Kollibay.
'k Moet eerlijk bekennen: de foto's en tekeningen in die lezing vind ik een tenenkrommende show van vooral mormels en misbaksels. Dat wordt nooit wat als het HPV-wereldje op deze manier doorgaat… :-(
Dat het heel anders zou kunnen bewijst het ontwerp van de Velo Tilt. Ook de Cygnus en Velox2 zijn een lust voor het oog, maar dat zijn echte snelheidsmonsters -wel of niet gemotoriseerd- bijna allemaal.
Bij m'n roeifietsen is natuurlijk geen sprake van zadelongemak… :-)
'k Ben op bezoek geweest bij de fietszadelfabrikant Lepper in Dieren. Daar heb ik een heel informatief en verhelderend gesprek gehad met dhr Hassink, die veel afweet van fietszadels en de techniek daaromheen. Dhr Hassink wist ondermeer te vertellen dat van de 100 kopers van 'n e-bike er 86 terug gaan naar de fietsenzaak vanwege zadelongemak. De fa. Lepper wil in de nabije toekomst een maatzadelservice lanceren zodat mensen een "zadel op maat" kunnen laten maken. Dit klinkt veelbelovend!
Ik kreeg 'n ingenieus geconstrueerde zadelpen en een Lepper Lounger zadel mee om daarmee te experimenteren op m'n CF-bikes.
Het wachten is nog op een inmiddels besteld vulstuk om de zadelpen op de CF-bikes te kunnen monteren.
'k Ben benieuwd!
De kunst van het ontwerpen
Niet iedereen verstaat die kunst: iets ontwerpen dat niet alleen functioneel is maar ook een lust voor het oog. Bewijs: in winkels, huizen, en op de weg is heel veel lelijks te zien.
De traditionele fietswereld ontwerpt niet bewust lelijk maar wel volstrekt fantasieloos, waarschijnlijk door het gebrek aan getalenteerde ontwerpers in die branche. Berucht is het uiterlijk van de gemiddelde ligfiets, door een Duitse krant raak betiteld als een "Vollkorn-Rad". Gelukkig komt daarin langzamerhand verandering. Nieuwe modellen e-bikes lijken niet altijd meer op 'n "traplift op 2 wielen" ;-)
Johan Vrielink heeft op z'n weblog wat technische en ergonomische aspecten beschreven van fietsontwerp, in het bijzonder van velomobielen. Hij verwijst onder meer naar de lezing van Ingo Kollibay.
'k Moet eerlijk bekennen: de foto's en tekeningen in die lezing vind ik een tenenkrommende show van vooral mormels en misbaksels. Dat wordt nooit wat als het HPV-wereldje op deze manier doorgaat… :-(
Dat het heel anders zou kunnen bewijst het ontwerp van de Velo Tilt. Ook de Cygnus en Velox2 zijn een lust voor het oog, maar dat zijn echte snelheidsmonsters -wel of niet gemotoriseerd- bijna allemaal.
07 september 2012
Zoals mijn goede vader…
Niet dat wijlen m'n vader bij elke gelegenheid zich tot mij richtte, maar toch heb ik meer van hem overgenomen dan ik doorgaans besef. Vanochtend werd ik daaraan weer 'ns herinnerd. De aanleiding was dat ik na lang wikken en wegen een E-Trike Scorpion fs 26 S-Pedelec – Schnelles Elektrodreirad bis 45 km/h – heb besteld.
Wanneer ik de afgelopen weken naar de internetfotootjes van de nieuwe Scorpion keek, gingen m'n herinneringen soms terug naar de droomauto van m'n vader. Hij was monteur bij garage Brinkmann in Haarlem, aan de Leidsevaart. In die tijd, in m'n jeugd, was Brinkmann dealer van het Britse automerk BMC, dat onder meer de modellen Austin, Morris en MG produceerde. De MG was een typisch Britse sportauto van het type gemotoriseerde plank met weinig comfort. En als 'n MG z'n onderhoudsbeurt had gehad moest er natuurlijk worden proefgereden om te controleren of alles weer naar behoren functioneerde. En dat deed m'n vader dan heel graag, meestal op de Zeeweg tussen Overveen en Bloemendaal aan Zee. Als ik mij goed herinner waren er toen nog geen maximumsnelheden :-)
't Is beslist geen toeval dat ik volgende week op bezoek ga bij Lepper in Dieren om m'n zadelproblemen en -wensen te bespreken!
M'n vader was een verwoed en heel goede sportvisser. Van hem heb ik die kunst geleerd en al was ik een verdienstelijk visser, zo goed als hij ben ik niet geworden. Maar wel konden hij en ik beter vissen -meer vangen dus- dan de meeste vissers die wij aan de waterkant tegenkwamen :-)
Niet ver van ons huis in Haarlem-Noord, vlak bij het Spaarne, was een graslandje langs het Spaarne waar we altijd regenwormen zochten als we op baars gingen vissen. Die regenwormen trilden we de grond uit met 'n riek, zo een met scherpe tanden. Andere mannen en jongens, ook m'n jeugdvriendjes, deden dat heel wat primitiever: met schop en spade 't gras omspitten. M'n vader en ik vonden dat maar een primitief gedoe en "not done".
Een overblijfsel van het regenwormen zoeken in m'n jeugd: al 40 jaar heb ik een riek in m'n verzameling tuingereedschap en ben gewend om 'm regelmatig te gebruiken.
Vanmiddag bij de lunch neem ik 2 eitjes op 't brood, gebakken op de manier van m'n vader: aan beide kanten lichtbruin aangekleurd. 'n Passend tribuut aan m'n vader en wat hij mij allemaal heeft bijgebracht :-)
05 september 2012
Beierse Beslommeringen :-)
[Dit bericht is weliswaar op 5 sep 2012 gepost, maar de tekst heb ik enkele dagen daarvoor, op 2 sep, geschreven. Met "vandaag" bedoel ik dus zondag 2 sep.]
Holzhausen, 02 september 2012. Afgelopen donderdag heb ik in München niet alleen groenten en andere levensmiddelen bij Galeria ingeslagen, maar ook een flinke lap 10 mm dik vilt bij Johanna Daimer in de Dienerstraße.
En ter verhoging van de feestvreugde -in München is het voor ons namelijk altijd feest :-) - hebben we in de Breisacherstraße, in de sfeervolle wijk Haidhausen, bij Parzival 'n paar mooie trikes bekeken.
En hoewel het niet direct de bedoeling was, heb ik in dat winkeltje 'n heel mooie fietshelm met opklapbaar vizier van het Italiaanse merk Kask kunnen kopen. Vooral de voortreffelijke kwaliteit en het mooie uiterlijk haalden mij ertoe over om deze helm aan te schaffen. 'k Wil namelijk zo'n helm vergelijken met 'n skibril voor het roeifietsen in de winter.
Gisteren, zaterdag, heb ik 'n stuk vilt op maat geknipt voor het brede Cruz-zitje, en vandaag is het ideaal weer om 't effect daarvan te beoordelen tijdens een 36,5 km lang (of kort, voor wie het zo wil bekijken) ritje langs de Starnberger See. Da's een mooi tochtje vanaf ons vakantiehuisje naar Bernried via Seeheim, Ambach, St. Heinrich, Seeshaupt en Seeseiten, en weer terug. Veel kortere en langere klimmetjes die soms het bergverzet nodig maken, en afwisselend asfalt- en schotterpaden.
En ja hoor: het vilt verbetert het zitcomfort aanzienlijk: geen pijn aan m'n hypergevoelige zitbotten en maar heel af en toe het kortstondige gevoel van beknelde bilspieren. Niet dat het zitcomfort nu voor 100% perfect is -het blijft tenslotte rechtopfietsen- maar in tegenstelling tot het gebruik van 2x 12 mm schuimlagen heeft de 12 mm schuim/10 mm vilt combinatie onder het RANS zitdekje de uitwerking dat tijdens het fietsen de zadelongemakken mij niet meer bezig houden.
Dit onverwacht gunstige resultaat maakt het natuurlijk heel interessant om te proberen of ook het Alterrazitje kan worden verbeterd met zo'n 12 mm schuim/10 mm vilt combinatie onder het zitdekje. Dat is werk voor terug in NL…
Holzhausen, 02 september 2012. Afgelopen donderdag heb ik in München niet alleen groenten en andere levensmiddelen bij Galeria ingeslagen, maar ook een flinke lap 10 mm dik vilt bij Johanna Daimer in de Dienerstraße.
En ter verhoging van de feestvreugde -in München is het voor ons namelijk altijd feest :-) - hebben we in de Breisacherstraße, in de sfeervolle wijk Haidhausen, bij Parzival 'n paar mooie trikes bekeken.
Gisteren, zaterdag, heb ik 'n stuk vilt op maat geknipt voor het brede Cruz-zitje, en vandaag is het ideaal weer om 't effect daarvan te beoordelen tijdens een 36,5 km lang (of kort, voor wie het zo wil bekijken) ritje langs de Starnberger See. Da's een mooi tochtje vanaf ons vakantiehuisje naar Bernried via Seeheim, Ambach, St. Heinrich, Seeshaupt en Seeseiten, en weer terug. Veel kortere en langere klimmetjes die soms het bergverzet nodig maken, en afwisselend asfalt- en schotterpaden.
En ja hoor: het vilt verbetert het zitcomfort aanzienlijk: geen pijn aan m'n hypergevoelige zitbotten en maar heel af en toe het kortstondige gevoel van beknelde bilspieren. Niet dat het zitcomfort nu voor 100% perfect is -het blijft tenslotte rechtopfietsen- maar in tegenstelling tot het gebruik van 2x 12 mm schuimlagen heeft de 12 mm schuim/10 mm vilt combinatie onder het RANS zitdekje de uitwerking dat tijdens het fietsen de zadelongemakken mij niet meer bezig houden.
Dit onverwacht gunstige resultaat maakt het natuurlijk heel interessant om te proberen of ook het Alterrazitje kan worden verbeterd met zo'n 12 mm schuim/10 mm vilt combinatie onder het zitdekje. Dat is werk voor terug in NL…
Abonneren op:
Posts (Atom)