Natuurlijk hebben m'n vrouw Willy en ik beide Pinksterdagen gefietst. Het was zonnig en warm, en het fietste zeer aangenaam op de Santos mtb resp. de RANS Cruz CF-bike. Voor de zoveelste keer blijkt de Cruz met z'n mooie afmontage een heel opvallende aandachttrekker!
Om de vinger aan de pols te houden heb ik een soort dagboekje gemaakt van wat ik meet met hartslagmeters en weegschaal. Hiermee kan ik de veranderingen en vooruitgang in m'n conditie beter volgen, en heb ik zelfs de euvele moed om te experimenteren met de dosis Sotalol (een beta blokker). De resultaten kan ik immers op de voet volgen met m'n Polar FT7 hartslagmeter :-)
2 opmerkingen:
Ik fietste in 2003 ruim 200km per week......en toen kreeg ik CML.....:)
De eerste weken fietste ik nog wel, maar toen na een paar weken de chemo begon lukte dat toch echt niet meer. Maandenlang heb ik toen niet gefietst. Op een bepaald moment fietste ik wel weer.....20km per week.....dat was wel even slikken.....meer lukte echt niet.
Dit heeft zo een paar jaren geduurd. In 2008 kocht ik uiteindelijk een SinnerE en daar heb ik een jaar mee gefietst. Ik ben die fiets nog steeds dankbaar, want die fiets heeft mij weer aan het fietsen gekregen.
In 2009 kocht ik de Rans, vanaf toen ging ik weer echt "op eigen kracht" fietsen. Echt een geweldige overwinning.
Nadat ik in 2010 de Roeifiets heb gekocht, is mijn conditie en de afstand die ik per week weer fiets in een stroomversnelling gekomen.
Ik zit ondertussen weer bijna op de 200km. Nog net niet, maar dat komt wel weer. Daar ben ik van overtuigd.
Succes met jouw herstel en het komt goed...:)
Hoi Wim,
dank voor je hart onder de riem! Zo heeft iedereen z'n eigen manier om uit het dal te klimmen. Overeenkomst is ons ongeduld: het gaat allemaal veel te langzaam…
Een betere manier dan roeifietsen om er lichamelijk en ook geestelijk weer bovenop te komen bestaat voor ons blijkbaar niet!
G roets!
Wijnandt.
Een reactie posten