Opgelucht !

Vanaf de eerste week van het nieuwe jaar tot vandaag waren het tijden van grote spanning voor m’n vrouw en mij: op 4 januari bezorgde de post een stapel enveloppen met 5 afspraken in het UMCG voor nadere onderzoekingen naar aantal en plaats van de uitzaaiïngen van m’n prostaatkanker. Inmiddels was het alweer zo’n anderhalve maand geleden dat ik geopereerd werd aan een pathologische breuk van de rechterheup en een totale heupprothese werd geplaatst.

De nieuwe afspraken herinnerden ons er weer aan dat de onderliggende oorzaak weer de volle aandacht zou krijgen; er waren weer een PET-CT scan en botscan gepland voor deze week.

De botscan moet nog, vrijdag 12 januari, en de PET-CT scan is afgelopen maandag gedaan.

Deze middag, donderdag, vernam ik telefonisch van m’n specialist de uitslag van de PET-CT scan: het belangrijkste was dat er GEEN tumoren in de weke delen van m’n lichaam gezien waren. Belangrijk omdat nu een aantal zinvolle behandelingen mogelijk is.

Ten eerste worden m’n bovenbenen meerdere malen bestraald om het bot te versterken, zodat het risico op spontane botbreuken zo klein mogelijk wordt gehouden. Ten tweede is de weg vrij voor een Radium-223 kuur om de diverse uitzaaiîngen in de botten gericht te bestrijden.

Op korte termijn (volgende week?) kan ik de afspraken verwachten voor de bestralingen, en daarna wordt de Radium-223 kuur ingepland.

Zucht…
Onze zucht van opluchting na het goede nieuws van  m’n specialist leek eerder op een windvlaag die bij de keukentafel opstak! Nadien voelde vooral ik dat ik de afgelopen week onder hoogspanning had geleefd. 'k Heb er weinig van laten blijken, ik werd er vooral nogal stilletjes van…

Vanmiddag hebben we een wandelingetje gemaakt van een half uurtje om van het mooie zonnige weer te genieten en de rest van de opgebouwde spanningen kwijt te raken. We durven ook wat verder in de nabije toekomst te kijken en de "what if"-clausules van sommige voornemens wat optimistischer te maken...

Over die voornemens in een volgende post…