Nog ruim 1 dag en dan zijn deze maand en dit jaar verleden tijd. Ondanks dat het de laatste tijd erg mooi weer is geweest -en nu ook wel, al wordt het merkbaar kouder- heb ik de laatste dagen huisarrest: griep! Gelukkig niet al te heftig, zodat ik niet bedlegerig ben. Het voorlopig binnenshuis uitzieken is een prima gelegenheid om achterstallige klusjes in huis van de to-do lijst af te krijgen. Wel jammer dat van werken in de tuin en fietsen niets terecht komt. Maar dat komt wel weer…
M’n jaarkilometrage voor 2015 blijft daardoor steken op een miezerige 3.156 km, de meeste afgelegd op de HP Scorpion, 2.034 km, 729 km op de Toxy Flite en 393 km op de Thijs 209.
Het roeifietsen is voor mij definitief verleden tijd: m’n blauwe 209 is verkocht aan een Fransman, de zwarte aan een Spanjaard. De kans dat ik ze nog eens tegenkom is erg klein…
Voor Willy en haar familie was december een bewogen maand. Op 9 december overleed vader Muurman in zijn slaap. Zachtjes weggegleden uit het leven, 96 jaar oud, bijna blind en doof en ernstig dement.
Tot mijn niet geringe verbazing vernam ik tijdens het controlebezoek aan m’n uroloog in het UMCG op 24 december dat de laatst gemeten PSA-waarde in mijn bloed in 2 maanden tijds gehalveerd was en nu 9,5 bedroeg. Dit na een periode van enkele maanden waarin de PSA-waarde tussen de 15 à 20 schommelde. 'k Heb geen idee wat de oorzaak kan zijn, dus dat moet ik wel vragen bij het volgende controlebezoek in februari.
'k Wil de lezers van mijn weblog voor 2016 alle goeds toewensen, met heel veel mooie en sportieve fietskilometers en zonder blessures aan lichaam en fiets!
30 december 2015
25 november 2015
Winterklaar maken ;-)
De mooie toegiften -warmere herfstdagen dan normaal- zijn nu wel voorbij. Het is nu echt koud en heel nat. Donkere dagen met ononderbroken regenval zijn geen zeldzaamheid!
Gisteren (dinsdag) was weer zo’n dag en toevallig ook de dag waarop de hovenier langskwam voor de afgesproken jaarlijkse snoeibeurt van de heesters in onze borders :-(
We hebben dapper meegeholpen door het snoeiafval te verzamelen en in de aanhanger te gooien en de hovenier en zijn medewerker op gezette tijden te voorzien van een droge en warme schuilplaats in de woonkeuken, met inbegrip van een bakkie troost. Tegen vier uur in de middag -het werd alweer donker- was de klus geklaard en konden wij onszelf moddervrij en droog maken :-)
Wanneer de tuin weer opgedroogd is kunnen we ons om de finesses bekommeren zodat de tuin ecologisch en esthetisch verantwoord de winter kan doorstaan!
Eergisteren daarentegen was een uitstekende, weliswaar koude maar wel droge met lichte bewolking, fietsmiddag om een ommetje te fietsen, m’n vrouw Willy op haar S-works carbon mtb en ik op de HP Scorpion. Speciale maatregelen aan de fietsen om deze winterklaar te maken zijn niet nodig. Hooguit moeten de bewegende delen wat vaker worden gecontroleerd en indien nodig gesmeerd met Finish Line, een "droog" teflon smeermiddel. Het spreekt vanzelf dat de BionX accu wordt bewaard in de bijkeuken en niet in de fietsenberging. Een bewaartemperatuur van minimaal 10 ºC wordt immers aangeraden voor dergelijke accu’s.
Winterklaar maken van onszelf heeft wat meer om het lijf: de zomerse fietstenues zijn inmiddels gewassen en verhuisd naar de stapels achterin de kledingkasten. Het zwaardere warmhoudspul ligt nu vooraan/bovenop voor het grijpen en rest nog het wennen daaraan. Wat doe je wanneer aan? Een kwestie van herinneren, proberen en soms corrigeren.
Daar komt nog bij dat ik vanaf eind januari -ik begon toen met het slikken van de enzalutamide- tot op heden heel geleidelijk aan gewicht verlies. Momenteel weeg ik ruim 5 kg minder, geen 70+ kg meer maar ca. 65 kg. In geen jaren heb ik zo weinig gewogen en ik vind dat prima zo: m’n kleding zit lekker en zelf voel ik mij daar ook heel prettig bij. In de spiegel kan ik goed zien dat ik vooral m’n vetvoorraden verlies :-) Dat betekent dat ik meer textiele isolatie nodig heb dan voor die tijd…
Het bijna onvermijdelijke neveneffect, verlies van wat spiermassa, probeer ik tegen te gaan door trouw 2x daags m’n eiwitshakes te nemen bij ontbijt en middagboterham en zoveel mogelijk (semi-)sportieve beweging te hebben door tuinieren, wandelen en fietsen. En inderdaad, nu ik veel regelmatiger fiets doordat ik niet meer geblesseerd raak door vergeefse pogingen om weer te kunnen roeifietsen, vertoont m’n conditie weer een opgaande lijn :-))
Gisteren (dinsdag) was weer zo’n dag en toevallig ook de dag waarop de hovenier langskwam voor de afgesproken jaarlijkse snoeibeurt van de heesters in onze borders :-(
We hebben dapper meegeholpen door het snoeiafval te verzamelen en in de aanhanger te gooien en de hovenier en zijn medewerker op gezette tijden te voorzien van een droge en warme schuilplaats in de woonkeuken, met inbegrip van een bakkie troost. Tegen vier uur in de middag -het werd alweer donker- was de klus geklaard en konden wij onszelf moddervrij en droog maken :-)
Wanneer de tuin weer opgedroogd is kunnen we ons om de finesses bekommeren zodat de tuin ecologisch en esthetisch verantwoord de winter kan doorstaan!
Eergisteren daarentegen was een uitstekende, weliswaar koude maar wel droge met lichte bewolking, fietsmiddag om een ommetje te fietsen, m’n vrouw Willy op haar S-works carbon mtb en ik op de HP Scorpion. Speciale maatregelen aan de fietsen om deze winterklaar te maken zijn niet nodig. Hooguit moeten de bewegende delen wat vaker worden gecontroleerd en indien nodig gesmeerd met Finish Line, een "droog" teflon smeermiddel. Het spreekt vanzelf dat de BionX accu wordt bewaard in de bijkeuken en niet in de fietsenberging. Een bewaartemperatuur van minimaal 10 ºC wordt immers aangeraden voor dergelijke accu’s.
Winterklaar maken van onszelf heeft wat meer om het lijf: de zomerse fietstenues zijn inmiddels gewassen en verhuisd naar de stapels achterin de kledingkasten. Het zwaardere warmhoudspul ligt nu vooraan/bovenop voor het grijpen en rest nog het wennen daaraan. Wat doe je wanneer aan? Een kwestie van herinneren, proberen en soms corrigeren.
Daar komt nog bij dat ik vanaf eind januari -ik begon toen met het slikken van de enzalutamide- tot op heden heel geleidelijk aan gewicht verlies. Momenteel weeg ik ruim 5 kg minder, geen 70+ kg meer maar ca. 65 kg. In geen jaren heb ik zo weinig gewogen en ik vind dat prima zo: m’n kleding zit lekker en zelf voel ik mij daar ook heel prettig bij. In de spiegel kan ik goed zien dat ik vooral m’n vetvoorraden verlies :-) Dat betekent dat ik meer textiele isolatie nodig heb dan voor die tijd…
Het bijna onvermijdelijke neveneffect, verlies van wat spiermassa, probeer ik tegen te gaan door trouw 2x daags m’n eiwitshakes te nemen bij ontbijt en middagboterham en zoveel mogelijk (semi-)sportieve beweging te hebben door tuinieren, wandelen en fietsen. En inderdaad, nu ik veel regelmatiger fiets doordat ik niet meer geblesseerd raak door vergeefse pogingen om weer te kunnen roeifietsen, vertoont m’n conditie weer een opgaande lijn :-))
10 november 2015
Voor bijna geen geld een prima GPS-spulletje
'k Voel aan mijn water dat ik m’n Garmin Montana 650T GPS-toestel praktisch niet meer zal gebruiken. Belangrijkste reden: als ik buiten ben kijk ik honderd keer liever om mij heen, aangemoedigd door het panoramische uitzicht vanaf m’n HP Scorpion fs 26, dan dat ik voortdurend zit te turen op het schermpje van fietscomputer, smartphone of GPS.
Ik weet het, ’t is persoonlijk, en er zijn tegenwoordig hele volksstammen heel gelukkig met hun e-gadgets.
Daarom bied ik m’n verzameling GPS-spullen aan voor maar € 50,- inclusief verzending. Voor dat geld krijg je:
Wie het eerst komt, die het eerst maalt, daarover is geen discussie mogelijk. In principe verstuur ik de spulletjes, gewikkeld in bubbeltjesplastic, in 1 KPN postpakket naar het opgegeven postadres. Na ontvangst geef ik m’n bankrekeningnummer op zodat de € 50,- kan worden overgemaakt.
Dit arrangement is grotendeels een zaak van vertrouwen, maar dat zit wel snor in ons HPV-wereldje, dacht ik zo :-)
Wie mij een beetje kent, ook door dit weblog, weet dat ik alleen ben geïnteresseerd in spulletjes die ik zinvol gebruik. Zodra ik ze niet meer of bij hoge uitzondering gebruik, doe ik ze liever weg zodat ze nuttig kunnen zijn voor iemand anders. ’t Is een bepaalde vorm van de duurzaamheidsgedachte…
Ik weet het, ’t is persoonlijk, en er zijn tegenwoordig hele volksstammen heel gelukkig met hun e-gadgets.
Daarom bied ik m’n verzameling GPS-spullen aan voor maar € 50,- inclusief verzending. Voor dat geld krijg je:
- een Garmin Montana 650 TS (gekocht in 2012), inclusief degelijke beschermhoes, oplader en USB-kabel.
- Geïnstalleerd kaartmateriaal: Recreation Map Europe, Topo Deutschland 2012 Pro Süd, Topomap Benelux (ook op CD), CN Europe NT 2013.20 (ook op CD), BirdsEye Select Deutschland (München e.o.).
- Algemeen instructieboek Garmin GPS Gids door Peter Gielen (1e druk, 2012).
Wie het eerst komt, die het eerst maalt, daarover is geen discussie mogelijk. In principe verstuur ik de spulletjes, gewikkeld in bubbeltjesplastic, in 1 KPN postpakket naar het opgegeven postadres. Na ontvangst geef ik m’n bankrekeningnummer op zodat de € 50,- kan worden overgemaakt.
Dit arrangement is grotendeels een zaak van vertrouwen, maar dat zit wel snor in ons HPV-wereldje, dacht ik zo :-)
Wie mij een beetje kent, ook door dit weblog, weet dat ik alleen ben geïnteresseerd in spulletjes die ik zinvol gebruik. Zodra ik ze niet meer of bij hoge uitzondering gebruik, doe ik ze liever weg zodat ze nuttig kunnen zijn voor iemand anders. ’t Is een bepaalde vorm van de duurzaamheidsgedachte…
22 oktober 2015
Van vier naar twee naar een?
Alvorens de titel van deze posting toe te lichten, eerst ff de algemene context van m’n leventje schetsen voorzover van belang voor dit weblog.
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
28 juli 2015
Afscheid van mijn roeifietsen
Het zat er eigenlijk al geruime tijd aan te komen, maar na afgelopen weekend is de kogel door de kerk.
Ik stop met roeifietsen. Na 11½ jaar roeifietsen -vanaf december 2003 tot heden- is mij gebleken dat na de in maart 2012 ondergane openhartoperatie mijn middenrif en buikspieren heel gemakkelijk geblesseerd raken door relatief kleine stukjes roeifietsen. Om de haverklap loop ik blessures op en verbetering lijkt er niet meer in te zitten. Integendeel, na een heel plezierig tochtje afgelopen vrijdagmiddag van 20 km zat ik in de nacht van zaterdag op zondag wegens nog niet eerder meegemaakte snerpende pijnscheuten op de spoedopvang van het UMCG in Groningen, vanaf ca. half 3 's nachts tot ca. half 6 in de ochtend.
Dat wil ik niet nog een keer meemaken!
De kans op herhaling lijkt groot. 'k Heb het al druk genoeg om de ontwikkelingen van m’n resterende hartklachten (persistente boezemflutter) en m’n prostaatkanker zo goed mogelijk in te passen in m’n leventje, en vermijdbare narigheden kan ik daarbij niet gebruiken. Onder de huidige omstandigheden is de tol die ik moet betalen voor het roeifietsen domweg te hoog.
'k Heb 2 209's, een blauwe met iets meer dan 10.000 km op de teller en een splinternieuwe zwarte, waarmee 24 km is gereden.
'k Heb Derk Thijs inmiddels ingelicht over m’n besluit; de verkoop van beide fietsen gebeurt via hem. En tijdens het schrijven van dit weblog kwam de transporteur langs om ze op te halen.
'k Zat gisteren, maandag, een beetje bij te komen, geholpen door de praktisch continue regen. Gelukkig konden we eergisteren, zondag, een korte wandeling maken in Zuidlaren, en had ik de gelegenheid om m’n vrouw Wily de basistechniek van nordic walking aan te leren. Wat prima gelukt is, de kruisgang is er nu heel aardig ingeslepen :-)
Strijd tegen de e-gadgets pest
De voorzomervakantie in ons geliefde Zuid-Beieren en met name München en de wijde omgeving van de Starnberger See is inmiddels weer achter de rug. We hadden relatief veel hete dagen, 34 ºC en meer, zodat we op het laatst onze toevlucht moesten zoeken op een paar fietsroutes met veel beschutting van bomen. Onder het koele lommer was het prima uit te houden! Dat kon bepaald niet worden gezegd van de open stukken en van de stad München, die we de laatste 5 dagen van onze vakantie hebben gemeden.
Bij de voorbereidingen van deze vakantie hebben we lessen getrokken uit de nazomervakantie 2014. Toen misten we node een paar internetdiensten, zoals e-mail, websurfen en internetbankieren.
We stelden een lijstje op van onze eisen en wensen en een lijstje van abonnementsvormen van KPN en van de apps met de vereiste functionaliteiten.
Veiligheid/beveiliging is tegenwoordig een belangrijk onderwerp, ook voor mobiele Apple affectionados. Gelukkig blijkt het heel goed mogelijk om uitsluitend G3 en G4 datacommunicatie te gebruiken. Dat is veel veiliger dan de al dan niet gratis wifi die je hier en daar tegenkomt. En heel veel sneller :-)
Al heel gauw bleek dat een relatief kleine upgrade van ons mobiele KPN abonnement voldoende was om de datacommunicatie naar behoefte op het vereiste peil te kunnen brengen. Met de app 'mijn KPN' is het heel eenvoudig om extra datacom capaciteit te bestellen en de eigen account te beschermen tegen roaming en de daardoor veroorzaakte hoge kosten. De overige apps waren ook gauw gevonden, zodat ons Zwitserse zakmes iPhone 6 Plus, inclusief USB-oplader, adequaat was toegerust voor internetgebruik in de vakantie. Met een gerust hart konden we de iPad en laptop thuislaten. Scheelt aanmerkelijk in de e-zooi! :-)
Op basis van onze vakantie-ervaringen van de afgelopen jaren lieten we dit keer ook onze GPS en fototoestel thuis. Scheelt nòg meer in de e-zooi :-)) En we hebben ze niet gemist!
Tot zover onze strijd tegen de alsmaar voortwoekerende e-gadgets pest!
Gentlemen travel light, isn’t it?
De snelle ontlading van de aarde-ruimte chemische batterij
Onlangs verscheen een buitengewoon interessant wetenschappelijk artikel: Human domination of the biosphere: Rapid discharge of the earth-space battery foretells the future of humankind. De aarde met haar opgeslagen chemische energie wordt hierin gezien als een chemische aarde-ruimtebatterij. De aarde is de kathode, de buitenaardse ruimte is de anode.
Met relatief eenvoudige thermodynamische overwegingen (thermodynamica = warmteleer) wordt beargumenteerd dat het mensdom in zeer korte tijd de aarde-ruimtebatterij grotendeels heeft ontladen en dat de kritische grens van een zo goed als ontladen batterij al zeer dicht is benaderd. De boodschap is buitengewoon somber:
Ik stop met roeifietsen. Na 11½ jaar roeifietsen -vanaf december 2003 tot heden- is mij gebleken dat na de in maart 2012 ondergane openhartoperatie mijn middenrif en buikspieren heel gemakkelijk geblesseerd raken door relatief kleine stukjes roeifietsen. Om de haverklap loop ik blessures op en verbetering lijkt er niet meer in te zitten. Integendeel, na een heel plezierig tochtje afgelopen vrijdagmiddag van 20 km zat ik in de nacht van zaterdag op zondag wegens nog niet eerder meegemaakte snerpende pijnscheuten op de spoedopvang van het UMCG in Groningen, vanaf ca. half 3 's nachts tot ca. half 6 in de ochtend.
Dat wil ik niet nog een keer meemaken!
De kans op herhaling lijkt groot. 'k Heb het al druk genoeg om de ontwikkelingen van m’n resterende hartklachten (persistente boezemflutter) en m’n prostaatkanker zo goed mogelijk in te passen in m’n leventje, en vermijdbare narigheden kan ik daarbij niet gebruiken. Onder de huidige omstandigheden is de tol die ik moet betalen voor het roeifietsen domweg te hoog.
'k Heb 2 209's, een blauwe met iets meer dan 10.000 km op de teller en een splinternieuwe zwarte, waarmee 24 km is gereden.
'k Heb Derk Thijs inmiddels ingelicht over m’n besluit; de verkoop van beide fietsen gebeurt via hem. En tijdens het schrijven van dit weblog kwam de transporteur langs om ze op te halen.
'k Zat gisteren, maandag, een beetje bij te komen, geholpen door de praktisch continue regen. Gelukkig konden we eergisteren, zondag, een korte wandeling maken in Zuidlaren, en had ik de gelegenheid om m’n vrouw Wily de basistechniek van nordic walking aan te leren. Wat prima gelukt is, de kruisgang is er nu heel aardig ingeslepen :-)
Strijd tegen de e-gadgets pest
De voorzomervakantie in ons geliefde Zuid-Beieren en met name München en de wijde omgeving van de Starnberger See is inmiddels weer achter de rug. We hadden relatief veel hete dagen, 34 ºC en meer, zodat we op het laatst onze toevlucht moesten zoeken op een paar fietsroutes met veel beschutting van bomen. Onder het koele lommer was het prima uit te houden! Dat kon bepaald niet worden gezegd van de open stukken en van de stad München, die we de laatste 5 dagen van onze vakantie hebben gemeden.
Bij de voorbereidingen van deze vakantie hebben we lessen getrokken uit de nazomervakantie 2014. Toen misten we node een paar internetdiensten, zoals e-mail, websurfen en internetbankieren.
We stelden een lijstje op van onze eisen en wensen en een lijstje van abonnementsvormen van KPN en van de apps met de vereiste functionaliteiten.
Veiligheid/beveiliging is tegenwoordig een belangrijk onderwerp, ook voor mobiele Apple affectionados. Gelukkig blijkt het heel goed mogelijk om uitsluitend G3 en G4 datacommunicatie te gebruiken. Dat is veel veiliger dan de al dan niet gratis wifi die je hier en daar tegenkomt. En heel veel sneller :-)
Al heel gauw bleek dat een relatief kleine upgrade van ons mobiele KPN abonnement voldoende was om de datacommunicatie naar behoefte op het vereiste peil te kunnen brengen. Met de app 'mijn KPN' is het heel eenvoudig om extra datacom capaciteit te bestellen en de eigen account te beschermen tegen roaming en de daardoor veroorzaakte hoge kosten. De overige apps waren ook gauw gevonden, zodat ons Zwitserse zakmes iPhone 6 Plus, inclusief USB-oplader, adequaat was toegerust voor internetgebruik in de vakantie. Met een gerust hart konden we de iPad en laptop thuislaten. Scheelt aanmerkelijk in de e-zooi! :-)
Op basis van onze vakantie-ervaringen van de afgelopen jaren lieten we dit keer ook onze GPS en fototoestel thuis. Scheelt nòg meer in de e-zooi :-)) En we hebben ze niet gemist!
Tot zover onze strijd tegen de alsmaar voortwoekerende e-gadgets pest!
Gentlemen travel light, isn’t it?
De snelle ontlading van de aarde-ruimte chemische batterij
Onlangs verscheen een buitengewoon interessant wetenschappelijk artikel: Human domination of the biosphere: Rapid discharge of the earth-space battery foretells the future of humankind. De aarde met haar opgeslagen chemische energie wordt hierin gezien als een chemische aarde-ruimtebatterij. De aarde is de kathode, de buitenaardse ruimte is de anode.Met relatief eenvoudige thermodynamische overwegingen (thermodynamica = warmteleer) wordt beargumenteerd dat het mensdom in zeer korte tijd de aarde-ruimtebatterij grotendeels heeft ontladen en dat de kritische grens van een zo goed als ontladen batterij al zeer dicht is benaderd. De boodschap is buitengewoon somber:
Een prima samenvatting is te lezen op ScienceDaily: Continued destruction of Earth's plant life places humans in jeopardy.Living biomass is the energy capital that runs the biosphere and supports the human population and economy. There is an urgent need not only to halt the depletion of this biological capital, but to move as rapidly as possible toward an approximate equilibrium between net annual primary production of the planet and respiration. There is simply no reserve tank of biomass for planet Earth. The laws of thermodynamics have no mercy. Equilibrium is inhospitable, sterile, and final.
20 april 2015
Mijn Toxy Flite
Op 3 februari schreef ik dat de Toxy Flite in het vat zat. Inmiddels is het ligfietsje up and running, en ik vermoed nu al, na enkele 10-tallen km’s ervaring, dat-ie niet zal tegenvallen voor het beoogde gebruik! In navolging van Ronny van Huffel wil ik 'm vooral voor rustige tochten gebruiken waarbij sightseeing belangrijk is en snelheid totaal ondergeschikt. De hoge en relatief rechtop zit is hiervoor bepalend.
Het ging niet zonder slag of stoot om de Toxy geleverd te krijgen zoals ik 'm wilde hebben. Vooral de levering met een BionX achternaaf motor was niet zo eenvoudig. Uiteindelijk is ’t gelukt, en al helemaal nadat Gerrit Tempelman van de Ligfietsshop en ik het eens waren over de afsluitende tuning waarbij ’t fietsje op belangrijke punten door Gerrit werd verbeterd:
Zelf heb ik gezorgd voor de gele achtertas. Die kon ik ophalen bij het produktieatelier van Radical in Gasselternijveen, slechts 17 km van ons huis in Veendam verwijderd :-) De pedalen heb ik ook zelf gekocht en zijn dezelfde als die op al m’n andere fietsen, te weten Time Atac XS Carbon klikpedalen. Ook hier zitten er titanium "kneesavers" van 10 mm op. Het extra kussentje op de standaard hoofdsteun heb ik er zelf op geknutseld, aangepast aan m’n anatomie.
De foto’s laten zien dat de Flite in wezen een eenvoudig ontworpen fietsje is: slechts 1 kettingblad voor, wat ook resulteert in een stuur met voldoende ruimte voor alle bedieningen. Het opvouwen gaat relatief gemakkelijk, evenals het optillen en wegzetten in onze nieuwe Familienkutsche, weer 'n Toyota Verso.
Het ging niet zonder slag of stoot om de Toxy geleverd te krijgen zoals ik 'm wilde hebben. Vooral de levering met een BionX achternaaf motor was niet zo eenvoudig. Uiteindelijk is ’t gelukt, en al helemaal nadat Gerrit Tempelman van de Ligfietsshop en ik het eens waren over de afsluitende tuning waarbij ’t fietsje op belangrijke punten door Gerrit werd verbeterd:Die verbeteringen door Gerrit zijn erg goed uitgepakt, waardoor ik een langdurige tuningperiode -nu ’ns dit onderdeel, dan weer dat, enzovoort- heb kunnen vervangen door een eenmalige grondige tuning. Wellicht kan het nog nodig/wenselijk blijken om de montagepad voor de achterderailleur te vervangen door een dikker exemplaar, maar dat heeft geen haast.
- de BionX accu is verhuisd van onderaan de achtervork naar de linkerkant van het frame;
- de low-end gripshifter en achterderailleur zijn vervangen door de kwalitatief veel betere SRAM X-0 componenten, evenals een beter passende 9-speed cassette. ’t Schakelen ermee gaat buitengewoon soepel;
- de dunne Schwalbe Marathon Plus bandjes zijn vervangen door dikkere 1.75" exemplaren. Daarom zijn ook de smalle spatborden vervangen door bredere exemplaren.
Zelf heb ik gezorgd voor de gele achtertas. Die kon ik ophalen bij het produktieatelier van Radical in Gasselternijveen, slechts 17 km van ons huis in Veendam verwijderd :-) De pedalen heb ik ook zelf gekocht en zijn dezelfde als die op al m’n andere fietsen, te weten Time Atac XS Carbon klikpedalen. Ook hier zitten er titanium "kneesavers" van 10 mm op. Het extra kussentje op de standaard hoofdsteun heb ik er zelf op geknutseld, aangepast aan m’n anatomie.
25 maart 2015
Hunkeren naar echt lenteweer
Fietsen en autorijden
Het weer wisselt nogal: een of twee dagen lente-achtig, dan weer rustig winterweer, en als we de voorspellingen mogen geloven krijgen we vanaf vandaag een paar dagen koud en herfstachtig weer.
De zin groeit om weer lekker lang en vaak te gaan fietsen, maar dit wisselvallige weer steekt daar maar al te vaak een stokje voor! Het blijft bij wat sprokkelen van een paar fietskm's, die gelukkig, al zijn het maar weinig, ronduit heilzaam zijn voor lichaam en geest!
De afgelopen dagen zijn we aangenaam (nou ja...) bezig gehouden door de bijna gelijktijdige komst van een nieuwe pedelec-ligfiets Toxy Flite (weer met BionX-naafmotor) en de gloednieuwe opvolger –weer een Toyota Verso– van onze 10 jaar oude Toyota Verso met 262.000 km op de teller.
Dat betekent extra werk:
de ligfiets aanpassen aan m’n persoonlijke vereisten, zoals vering, stuur en zitje afstellen en hoofdsteun opdikken;
van fiets en auto de gebruiksaanwijzingen doornemen en belangrijke documenten netjes opbergen;
en wennen aan de nieuwe spullen natuurlijk. Maar dat zal wel lukken...
Ervaringen met enzalutamide
De enzalutamide –merknaam Xtandi, het gloednieuwe medicijn tegen castratieresistente prostaatkanker– doet z'n werk voortreffelijk: de eerste 5 weken is de PSA-waarde in m'n bloed (een maat voor de prostaattumoractiviteit) met meer dan tweederde gedaald, van ca. 145 naar 45. We zijn benieuwd naar de volgende uitslag.
Eens per maand word ik doorgemeten: bloed, urine, ECG. A.s. maandag de 30e weer, in het UMCG. Dat hoort er allemaal bij als je meedoet aan medisch-wetenschappelijk onderzoek.
De bijwerkingen van enzalutamide zijn goed merkbaar: soms suf, soms neerslachtig, veel slapen, verdraagt zich slecht met het hartmedicijn bisoprolol (betablokker), maar ik kan die bijwerkingen minimaliseren dan wel ermee leven. De meeste bijwerkingen zijn gelukkig van voorbijgaande aard of variëren in sterkte.
Ik heb intussen mogen ervaren dat regelmatig fietsen een ongelooflijk positieve uitwerking heeft op lichaam en geest en de bijwerkingen van de medicatie veel dragelijker maakt en zelfs vaak vermindert. Vandaar dat we hunkeren naar echt lenteweer!
Het weer wisselt nogal: een of twee dagen lente-achtig, dan weer rustig winterweer, en als we de voorspellingen mogen geloven krijgen we vanaf vandaag een paar dagen koud en herfstachtig weer.
De zin groeit om weer lekker lang en vaak te gaan fietsen, maar dit wisselvallige weer steekt daar maar al te vaak een stokje voor! Het blijft bij wat sprokkelen van een paar fietskm's, die gelukkig, al zijn het maar weinig, ronduit heilzaam zijn voor lichaam en geest!
De afgelopen dagen zijn we aangenaam (nou ja...) bezig gehouden door de bijna gelijktijdige komst van een nieuwe pedelec-ligfiets Toxy Flite (weer met BionX-naafmotor) en de gloednieuwe opvolger –weer een Toyota Verso– van onze 10 jaar oude Toyota Verso met 262.000 km op de teller.
Dat betekent extra werk:
de ligfiets aanpassen aan m’n persoonlijke vereisten, zoals vering, stuur en zitje afstellen en hoofdsteun opdikken;
van fiets en auto de gebruiksaanwijzingen doornemen en belangrijke documenten netjes opbergen;
en wennen aan de nieuwe spullen natuurlijk. Maar dat zal wel lukken...
Ervaringen met enzalutamide
De enzalutamide –merknaam Xtandi, het gloednieuwe medicijn tegen castratieresistente prostaatkanker– doet z'n werk voortreffelijk: de eerste 5 weken is de PSA-waarde in m'n bloed (een maat voor de prostaattumoractiviteit) met meer dan tweederde gedaald, van ca. 145 naar 45. We zijn benieuwd naar de volgende uitslag.
Eens per maand word ik doorgemeten: bloed, urine, ECG. A.s. maandag de 30e weer, in het UMCG. Dat hoort er allemaal bij als je meedoet aan medisch-wetenschappelijk onderzoek.
De bijwerkingen van enzalutamide zijn goed merkbaar: soms suf, soms neerslachtig, veel slapen, verdraagt zich slecht met het hartmedicijn bisoprolol (betablokker), maar ik kan die bijwerkingen minimaliseren dan wel ermee leven. De meeste bijwerkingen zijn gelukkig van voorbijgaande aard of variëren in sterkte.
Ik heb intussen mogen ervaren dat regelmatig fietsen een ongelooflijk positieve uitwerking heeft op lichaam en geest en de bijwerkingen van de medicatie veel dragelijker maakt en zelfs vaak vermindert. Vandaar dat we hunkeren naar echt lenteweer!
17 februari 2015
Ontwaakt uit de winterslaap en verloren terrein terugwinnen
Vanaf ongeveer anderhalve week geleden fietsen we weer regelmatig: of m’n vrouw Willy en ik samen, of ik solo met een serieus bedoeld trainingsrondje. 'k Heb ze allebei nodig, want sjongejonge, wat kan ’n mens op leeftijd veel van z’n conditie verliezen door 2 maanden (bijna) inactiviteit (december 5, januari 41 fietskm’s), en 't nieuwe medicijn Xtandi dat ook niet bevorderend is voor de algehele conditie.
Dat wordt weer gewoon rondjes draaien van 20-35 km met de bekende conditiebevorderende elementen in hun bekende afwisselingen: tussensprintjes als er volop gewerkt moet worden, rustige duurtraining op de vereiste hersteldag(en), enz. M’n lijf vertelt wel hoever ik mag gaan.
Dat we uit de winterslaap zijn ontwaakt blijkt niet alleen uit ons tuinwerk van de afgelopen weken en de regelmatige wandelingen tot 2-3 uur, maar zelfs m’n fietskm’s tot nog toe deze maand (151km) zitten weer in de lift.
M’n lijf vertelt zelfs dat met voldoende beweging en voldoende inspanning de bijwerkingen van medicijnen veel minder zijn. De benen draaien weer soepel rond en het zijn alleen de spierkracht en uithoudingsvermogen die weer op een hoger peil moeten. Maar dat zal wel lukken…
Armen, rug en schouders hebben nog last van de Xtandi bijwerkingen, al zijn die nu een stuk minder dan zo’n 2 weken geleden. Ik snak naar weer ’n rondje roeifietsen waardoor armen, rug en schouders ook aan de bak komen.
'k Heb deze winter duidelijk gemerkt waar de grenzen liggen van wel/niet kunnen roeifietsen:
1. Het moet niet zo koud zijn dat ik beslist met m’n gevoerde winterjack op de fiets moet. Dat glijdt te gemakkelijk heen en weer op het roeifietszitje en heb je geen goed contact met de roets.
Je hebt pas goed contact met de roets als je genoeg hebt aan de roetsoverall met daarover de wat dikkere Goretex windstopper. Dan maakt het niet zoveel uit wat je onder de overall aan hebt: een of twee laagjes thermokleding (bijv. Odlo + Icebreaker).
2. Ook moet ik het dan zonder skibril kunnen stellen, want die verdraagt zich minder goed met de actieve manier van fietsen op de roets.
Da’s dus een heel gemakkelijke checklist :-))
Dat wordt weer gewoon rondjes draaien van 20-35 km met de bekende conditiebevorderende elementen in hun bekende afwisselingen: tussensprintjes als er volop gewerkt moet worden, rustige duurtraining op de vereiste hersteldag(en), enz. M’n lijf vertelt wel hoever ik mag gaan.
Dat we uit de winterslaap zijn ontwaakt blijkt niet alleen uit ons tuinwerk van de afgelopen weken en de regelmatige wandelingen tot 2-3 uur, maar zelfs m’n fietskm’s tot nog toe deze maand (151km) zitten weer in de lift.
M’n lijf vertelt zelfs dat met voldoende beweging en voldoende inspanning de bijwerkingen van medicijnen veel minder zijn. De benen draaien weer soepel rond en het zijn alleen de spierkracht en uithoudingsvermogen die weer op een hoger peil moeten. Maar dat zal wel lukken…
Armen, rug en schouders hebben nog last van de Xtandi bijwerkingen, al zijn die nu een stuk minder dan zo’n 2 weken geleden. Ik snak naar weer ’n rondje roeifietsen waardoor armen, rug en schouders ook aan de bak komen.
'k Heb deze winter duidelijk gemerkt waar de grenzen liggen van wel/niet kunnen roeifietsen:
1. Het moet niet zo koud zijn dat ik beslist met m’n gevoerde winterjack op de fiets moet. Dat glijdt te gemakkelijk heen en weer op het roeifietszitje en heb je geen goed contact met de roets.
Je hebt pas goed contact met de roets als je genoeg hebt aan de roetsoverall met daarover de wat dikkere Goretex windstopper. Dan maakt het niet zoveel uit wat je onder de overall aan hebt: een of twee laagjes thermokleding (bijv. Odlo + Icebreaker).
2. Ook moet ik het dan zonder skibril kunnen stellen, want die verdraagt zich minder goed met de actieve manier van fietsen op de roets.
Da’s dus een heel gemakkelijke checklist :-))
03 februari 2015
Xtandi (enzalutamide): de eerste week
Enfin, 'k had er machtig veel plezier in, want het was enkele graden boven nul, nagenoeg windstil en bijna onbewolkt. Ik had wel meer kunnen fietsen dan die luizige 20 kilometertjes…
Voor het overige was het afgelopen week vooral wandelen, bijna elke dag. Prima alternatief, vooral wanneer we zo’n 1½-2½ uur onderweg kunnen zijn.
'k Heb nu een week Xtandi (enzalutamide) ingenomen: dagelijks bij het avondeten 4 capsules à 40 mg. 'k Moet zeggen: de eerste resultaten zijn ronduit spectaculair! Vooral van m’n nachtelijke plasklachten zijn de scherpe randjes eraf, en kan ik langer ongestoord doorslapen :-) Ook overdag heb ik veel minder aandrang. Heel prettig is dat, zoals ook collega-roei- en ligfietsers op gevorderde leeftijd kunnen beamen! LOL
Interessant was de aanvankelijke bijwerking: die leek namelijk als 2 druppels water op wat ik steeds weer ervoer bij teveel betablokker: wat lichtjes in het hoofd, gemakkelijk spierkrampen en overal spierpijn, en kortademig. Omdat ik toch al ruime ervaring heb met het variëren van de dosis bisoprolol -m’n favoriete betablokker- heb ik de dosering, ¾ tablet per dag, direct verlaagd naar ½ tablet dagelijks. En ja hoor, na enkele dagen was de Xtandi bijwerking bijna geheel verdwenen!
Ook m’n bloedverdunner (acenocoumarol) kon worden verminderd: na bloedonderzoek door de trombosedienst kon de gemiddelde dagdosering met 12% omlaag.
'k Zie het allemaal zonnig in, en ben zeer benieuwd hoe het fietsen mij zal bevallen. Ik ben in dat opzicht optimistisch: veel fietsen (nou ja, voor mijn doen dan…) heeft altijd het effect gehad dat ik diverse medicijnen goed kon verdragen.
’n Beetje warmer en wat minder verraderlijke gladheid op de wegen, daar zit ik wel op te wachten… Misschien begin volgende week?
Wat in het vat zit…
27 januari 2015
Dag van de Prostaatkanker
Het leven kabbelt rustig voort, met zoveel mogelijk elke dag een wandeling dicht bij huis of iets verder, en af en toe een mooie tentoonstelling of uitvoering.
We hadden helaas 1x goed pech: het bijwonen van de voorstelling "War Horse" in Martiniplaza, Groningen, inclusief een etentje vooraf en een backstage tour daarna, ging niet door omdat eerst Willy en daarna ik besmet raakten met het norovirus. Dat ging e-x-a-c-t volgens het boekje, zodat een lange avond uitgaan domweg onmogelijk was :-( . Gelukkig konden we de 1e-rangs kaarten kwijt aan schoonzus en zwager, zodat de mooie uitgaansavond in de familie is gebleven :-) . Voor ons was zelfs het wandelen een paar dagen niet mogelijk. Normaal eten trouwens ook niet.
Inmiddels beginnen we het fietsen wel te missen, maar de omstandigheden zijn nu eenmaal heel ongunstig: meestal kil en somber en doodsaai want geen klap te beleven en geen kip te zien langs de weg. Dan is een mooie winterwandeling van zo’n 1-2½ uur veel leuker! En je bent langer in de buitenlucht…
Dag van de Prostaatkanker
Gisteren, 26 januari 2015, was het zover: de dag waarvoor inmiddels veel voorwerk is gedaan: eerst de screening en daarna het vastleggen van de begintoestand van m’n lijf.
Gistermiddag kon ik mijn eerste maandrantsoen Xtandi -merknaam van enzalutamide- ophalen bij de ziekenhuisapotheek van het UMCG. Het is een kostbaar pakje, een maandrantsoen kost ca. € 3.300. Kennelijk om boekhoudkundige/administratieve redenen stond op het apotheeketiket een prijs van € 0,10 vermeld.
Vervolgens vond de 18F-FDHT PET/CT scan plaats:
eerst het injecteren van 16β-[18F]fluor-5α-dihydrotestosteron (FDHT) via een infuus. Dit gebeurde vanuit een heel speciaal reservoir gemaakt van het metaal wolfraam;
toen mocht ik ruim een half uur in een speciale wachtruimte ontspannen, dit om de radioactieve stof de gelegenheid te geven zich in mijn lichaam te verspreiden en te hechten aan de prostaatkankercellen;
daarna werd ik door de PET/CT scanner geschoven, dit duurde ca. 20 minuten.
Indrukwekkend om inmiddels te bedenken dat er talloze materie/antimaterie annihilaties plaatsvonden in mijn lichaam. Wie had ooit kunnen denken dat ik dat nog 'ns zou meemaken?
Die avond vierden wij het innemen van de eerste vier Xtandi capsules met een eenvoudige doch voedzame maaltijd -hutspot van winterpeen en rode uien.
We kregen een wel heel onverwachte maar perfect passende toegift op deze Dag van de Prostaatkanker: NPO 2 toonde op TV "2Doc: Retour Hemel" waarin documentairemaker Mark Bos zijn prostaatkanker te lijf gaat. Dat ging met heel wat meer vuurwerk gepaard dan ik de afgelopen 11 jaar heb afgestoken! Hij gaat met z’n blote bast door ijzige kou -water, sneeuw, ijs- en naar hoge bergtoppen, terwijl ik hiermee vergeleken het heel rustig hield met m’n roeifiets in het Hoge Noorden.
Maar alle gekheid op ’n stokje: veel van wat Mark mee- en doormaakte, heb ik op mijn manier ook mee- en doorgemaakt. Daarom heeft zijn verhaal mij diep geraakt.
We hadden helaas 1x goed pech: het bijwonen van de voorstelling "War Horse" in Martiniplaza, Groningen, inclusief een etentje vooraf en een backstage tour daarna, ging niet door omdat eerst Willy en daarna ik besmet raakten met het norovirus. Dat ging e-x-a-c-t volgens het boekje, zodat een lange avond uitgaan domweg onmogelijk was :-( . Gelukkig konden we de 1e-rangs kaarten kwijt aan schoonzus en zwager, zodat de mooie uitgaansavond in de familie is gebleven :-) . Voor ons was zelfs het wandelen een paar dagen niet mogelijk. Normaal eten trouwens ook niet.
Inmiddels beginnen we het fietsen wel te missen, maar de omstandigheden zijn nu eenmaal heel ongunstig: meestal kil en somber en doodsaai want geen klap te beleven en geen kip te zien langs de weg. Dan is een mooie winterwandeling van zo’n 1-2½ uur veel leuker! En je bent langer in de buitenlucht…
Dag van de Prostaatkanker
Gisteren, 26 januari 2015, was het zover: de dag waarvoor inmiddels veel voorwerk is gedaan: eerst de screening en daarna het vastleggen van de begintoestand van m’n lijf.
Vervolgens vond de 18F-FDHT PET/CT scan plaats: eerst het injecteren van 16β-[18F]fluor-5α-dihydrotestosteron (FDHT) via een infuus. Dit gebeurde vanuit een heel speciaal reservoir gemaakt van het metaal wolfraam;
toen mocht ik ruim een half uur in een speciale wachtruimte ontspannen, dit om de radioactieve stof de gelegenheid te geven zich in mijn lichaam te verspreiden en te hechten aan de prostaatkankercellen;
daarna werd ik door de PET/CT scanner geschoven, dit duurde ca. 20 minuten.
Indrukwekkend om inmiddels te bedenken dat er talloze materie/antimaterie annihilaties plaatsvonden in mijn lichaam. Wie had ooit kunnen denken dat ik dat nog 'ns zou meemaken?
Die avond vierden wij het innemen van de eerste vier Xtandi capsules met een eenvoudige doch voedzame maaltijd -hutspot van winterpeen en rode uien.
We kregen een wel heel onverwachte maar perfect passende toegift op deze Dag van de Prostaatkanker: NPO 2 toonde op TV "2Doc: Retour Hemel" waarin documentairemaker Mark Bos zijn prostaatkanker te lijf gaat. Dat ging met heel wat meer vuurwerk gepaard dan ik de afgelopen 11 jaar heb afgestoken! Hij gaat met z’n blote bast door ijzige kou -water, sneeuw, ijs- en naar hoge bergtoppen, terwijl ik hiermee vergeleken het heel rustig hield met m’n roeifiets in het Hoge Noorden.
Maar alle gekheid op ’n stokje: veel van wat Mark mee- en doormaakte, heb ik op mijn manier ook mee- en doorgemaakt. Daarom heeft zijn verhaal mij diep geraakt.
08 januari 2015
Weer fietsen :-)
Fietsen - af en toe kan dat weer
December 2014: geen meter gefietst! Een heel zware verkoudheid en veel hoesten heeft mij daarvan weerhouden. De feestdagen en andere sociale verplichtingen deden de rest. Alleen met af en toe een mooie wandeling konden we toekomen aan onze portie lichaamsbeweging in de frisse buitenlucht…
Ook deze winter is een mooie wandeling van 1-2 uur een uitstekend alternatief wanneer het geen fietsweer is.
Maar deze week was het weer gisteren en eergisteren uitstekend: 4 graden boven nul, een heel bleek zonnetje en weinig wind. Onze conditie is matig, maar fietsen zijn we nog niet verleerd :-)
Het Goede Nieuws
Als deelnemer aan het FuTuRe-onderzoek van het UMCG heb ik in december alle screeningonderzoeken ondergaan en kan ik binnenkort weer naar Groningen voor m’n eerste PET-scan en de eerste portie enzalutamide.
De meeste screeningonderzoeken waren al eerder gedaan, zodat de resultaten daarvan voor mij geen nieuws waren. Uitzondering is de CT-scan, en over de bevindingen lichtte prof. I.J. de Jong, leider van het FuTuRe-onderzoek, mij afgelopen dinsdag in. Het was heel goed nieuws: 11½ jaar na de eerste diagnose van m’n prostaatkanker zijn er géén uitzaaiïngen naar de weke delen, maar alleen naar de botten. De verwachting is dat enzalutamide hierop een zeer gunstige werking zal hebben. En mocht dat onverhoopt toch tegenvallen, dan is er nog altijd een behandeling met Radium-223 mogelijk.
December 2014: geen meter gefietst! Een heel zware verkoudheid en veel hoesten heeft mij daarvan weerhouden. De feestdagen en andere sociale verplichtingen deden de rest. Alleen met af en toe een mooie wandeling konden we toekomen aan onze portie lichaamsbeweging in de frisse buitenlucht…
Ook deze winter is een mooie wandeling van 1-2 uur een uitstekend alternatief wanneer het geen fietsweer is.
Maar deze week was het weer gisteren en eergisteren uitstekend: 4 graden boven nul, een heel bleek zonnetje en weinig wind. Onze conditie is matig, maar fietsen zijn we nog niet verleerd :-)
Het Goede Nieuws
Als deelnemer aan het FuTuRe-onderzoek van het UMCG heb ik in december alle screeningonderzoeken ondergaan en kan ik binnenkort weer naar Groningen voor m’n eerste PET-scan en de eerste portie enzalutamide.
De meeste screeningonderzoeken waren al eerder gedaan, zodat de resultaten daarvan voor mij geen nieuws waren. Uitzondering is de CT-scan, en over de bevindingen lichtte prof. I.J. de Jong, leider van het FuTuRe-onderzoek, mij afgelopen dinsdag in. Het was heel goed nieuws: 11½ jaar na de eerste diagnose van m’n prostaatkanker zijn er géén uitzaaiïngen naar de weke delen, maar alleen naar de botten. De verwachting is dat enzalutamide hierop een zeer gunstige werking zal hebben. En mocht dat onverhoopt toch tegenvallen, dan is er nog altijd een behandeling met Radium-223 mogelijk.
Abonneren op:
Posts (Atom)