Alvorens de titel van deze posting toe te lichten, eerst ff de algemene context van m’n leventje schetsen voorzover van belang voor dit weblog.
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
4 opmerkingen:
Goed om te lezen dat het naar omstandigheden dus wel oké gaat.
Een driewieler is natuurlijk wel iets stabieler dan een tweewieler :-)
Naast jou staat dus ook een verstandige vrouw, ik ben ook heel blij met die van mij ;-)
1 fiets is nog altijd beter dan geen fiets.
Maar het is wel zo Wijnandt dat als je galblaas eruit is er geen reservoir meer is en de gal altijd ongedoseerd door blijft druppelen in de darm.
Dat zal de darm voorgoed chronisch een beetje irriteren en je zult merken dat je niet meer alles ( sterk gekruid eten bijvoorbeeld )zo goed kunt verdragen als vroeger.
Maar goed, ik heb wel gelezen dat vergeleken met andere dingen waar je mee te maken hebt het maar een kleinigheid moet zijn :-)))
In elk geval fijn dat je over je ongelukjes kunt bloggen zonder dat er een werkgever of collega's mogelijk mee lezen!
Zo ben ik een paar maanden geleden ten val gekomen met de Cryz-bike. Elleboog uit de kom! Kon 'm er zelf weer in trekken maar een onstoken schouderkapsel en slijmbeurs waren het langdurige vervolg hier van.
Gelukkig heeft een injectie cortisol wonderen gedaan. Nu maar geen wedstrijdjes met racefietsers over verkeersdrempels meer :-) i.e.g. niet met díe fiets zolang die geen vering heeft...
Een reactie posten