Onze teerbeminde huiskat, kater Dougie, is tijdens de Pinksterdagen ernstig ziek geworden en is 26 mei j.l. overleden. Het was een schok voor ons: zo snel al en zo jong nog, net geen 8 jaar oud. We hebben slechts zo'n 3,5 jaar voor hem mogen zorgen, want hij kwam 18 okt 2006 bij ons in huis.
Als je de foto ziet kun je wel begrijpen dat ik in een zelfgemaakt liedje, dat ik 'm bijna elke avond toezong, hem ons fabeldier en onze sprookjespoes noemde. Helaas, ons plaatsvervangend kind ligt nu begraven in onze tuin, onder de witbloeiende meidoorn en deze plaatsvervangende moederpoes -ik dus- is in diepe rouw.
1 opmerking:
Gecondoleerd, ik ben net ook met de dood van een huisdier gecontronteerd, de dood van m'n buurman's pitbull.
Ik zag buur 'n diepe kuil graven en een mand met vuilniszak erin met iets groots naast zich....
Hoewel 't me niet aangaat natuurlijk raadde ik dat 't z'n hond was en dat bleek 't geval...
Echt 'n leuk en ongevaarlijke viervoeter was 't.
Ik moest me alleen schrap zetten om 'm uit míjn keuken te houden, maar kon daar altijd wel de humor van inzien.
Sterk, maar geen kat (zelfs domme Willem met down niet) had iets van 'm te vrezen...
Een gezamelijk memorandum dus.
Een reactie posten