Dit is de titel van een recent
advies van de Raad voor Verkeer en Waterstaat (april 2010) over de effecten van veranderingen in demografie en leefstijlen op mobiliteit.
Helaas, het blijkt een slecht en nutteloos advies. Het valt vooral op dat de naderende energiecrisis niet wordt genoemd. "Peak Oil" wordt kennelijk nog steeds als een aberratie van randgroeperingen gezien.
De huidige jongeren en hun leefstijl waar dit advies vooral over gaat, zijn het product van de huidige tijd waar alles in overvloed en voor weinig geld te krijgen is. Een cruciale rol hierin spelen de goedkope energie en het wereldwijd door de financiële sector kunstmatig geschapen fantasiegeld -honderden, wellicht duizenden miljarden euro's. Wij leven in
Fantasialand, waar economen bijna elke dag voorlezen uit hun sprookjesboeken en maar al te graag worden geciteerd door politici en CEO's.
De in het advies voorziene landelijke krimp na 2040 zal niet optreden. Ruim voor die tijd zal door torenhoge energieprijzen de samenleving grondig zijn veranderd. Het is weliswaar niet goed mogelijk om precies te voorspellen hoe dat zal gebeuren, maar drastische economische krimp en verarming van de bevolking zullen daar zeker bij zijn.
Het is daarom niet realistisch, zoals het advies doet, uit te gaan van een blijvende en zelfs stijgende populariteit van de auto. Eerder moet gerekend worden met het naderend einde van de massamotorisering, met alle gevolgen daarvan. Hoe zal bijv. het maatschappelijk draagvlak zijn voor het in stand houden van energieverslindende en kostbare auto-infrastructuur? Hoe zal de jongere, in materieel opzicht verwende, generatie reageren op een alsmaar voortdurende economische depressie?
Wat mij het meest bevreest, is dat tot het einde van het olietijdperk de automobiliteit alle middelen zal opeisen om autowegen en bijbehorende onderdelen van de auto-infrastructuur in stand te houden, en dat het daarom er niet van zal komen om een fietsinfrastructuur in te richten, zelfs niet wanneer het heel duidelijk is geworden dat de auto geen toekomst meer heeft. Want de automobiliteit zit ook tussen de oren van machtige groeperingen: olie-, bouw- en industrielobby en de traditioneel denkende beleidsmakers en ontwikkelaars van infrastructuur en bebouwde omgeving.
Kortom, hier is sprake van een slecht en daardoor nutteloos advies! De schrijvers ervan hebben zich vooral door hun ervaringen in
Fantasialand laten leiden en staan kennelijk met de rug naar de verwachte ontwikkelingen in de zeer nabije toekomst.
Jammer, voor de zoveelste keer een gemiste kans voor ons land. Wij hebben betere adviezen dringend nodig, anders komen we in de toekomst echt in grote problemen, veroorzaakt door onze totale onvoorbereidheid!
