Zithoeken zijn in wezen ellendige dingen. Neem plaats en je slechte eigenschappen worden prompt versterkt en voor iedereen zichtbaar: lamlendigheid en desinteresse, onelegantie en verveling. Kortom, de trekjes die je meestal goed weet te verbergen. Maar in de zithoek wil dat niet zo goed lukken.
'k Wil m'n weblog niet ontsieren met illustraties van dit weerzinwekkende fenomeen. Wie ze toch wil zien kan googlen naar afbeeldingen van "couch potato".
(Ik aanvaard echter geen verantwoordelijkheid voor de materiele, geestelijke en andersoortige gevolgen van deze actie!)
Passief en indolent, dat word je in de zithoek. Om het nog erger te maken is daar ook de televisie, het dwingend middelpunt van de zithoek. Televisie schakelt het menselijk brein uit en zet het verstand op nul.
Het kan gelukkig heel anders.
Weer levendigheid in huis. Meer onderling contact tussen huisgenoten. Meer eigen activiteiten, minder passieve consumptie voor de beeldschermen van tv en computer.
'k Zag 'n paar maanden geleden een stamtafel in de kantoorversie. Niet oubollig bruin hout, maar moderne vormen en materialen met eveneens moderne gemakkelijk zittende stoelen er omheen. En een soort ingebouwde schemerlamp die de tafel in een helder en prettig licht zette.
Wat ik vandaag hierboven moeizaam onder woorden heb gebracht ging toen in een flits door mij heen en tegelijk wist ik dat ik oog in oog stond met werkelijk het beste alternatief. 't Past prima in de woning als je de zithoek eruit hebt gegooid. De tv krijgt een bescheiden plekje voor wie af en toe tv wil kijken. Koffie- en theedrinken, gezellig aanschuiven voor een praatje of om wat te laten zien in krant, boek of browser, dat kan allemaal en veel beter dan in de traditionele zithoek.
Waarom schrijf ik dit nu pas op? De aanleiding: afgelopen zondag zagen we in het fraai gerenoveerde Flehite museum in Amersfoort het fotoproject EYE 2 EYE.
De website van Flehite vermeldt hierover:
In deze bijzondere fotoserie geeft de Amersfoortse fotograaf Roel de Vringer een beeld van het leven in de partnersteden Amersfoort en Liberec aan de hand van portretten van vijftig verschillende mensen. De fotograaf plaatste 25 keer een Amersfoorter tegenover een inwoner van Liberec met hetzelfde beroep. Van iedere geportretteerde maakte hij drie foto's in verschillende omstandigheden: in de werk-, woon- en welzijnssituatie (www). De foto's waren in het najaar van 2009 te zien in de stadhuisgalerie in het Tsjechische Liberec.
'k Kan het ook niet helpen en had het allerminst verwacht, maar veel foto's zijn schitterende illustraties bij èn van wat ik hier heb opgeschreven.
Mooie en boeiende foto's trouwens, nog maar 5 dagen te zien…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten