Het ligfietswereldje is rijk gezegend met vreemde vogels, mensen die duidelijk verschillen van de overgrote meerderheid van brave spitsburgers in Nederland. Net zoals ligfietsen en aanverwante contrapties duidelijk verschillen van de standaard dertien-in-een-dozijn rechtopfietsen.
Van die vreemde vogels zijn er nogal wat die 'n ligfiets gebruiken om beter om te kunnen gaan met een soms onwillig lichaam. Niet dat het in ligfietsland krioelt van mensen met een lichamelijke beperking, maar ze zijn -gelukkig!- soms luid en duidelijk aanwezig en laten graag zien dat ze dankzij hun HPV (Human Powered Vehicle) net zo goed en soms nog beter meekomen dan de rest.
'k Weet ervan mee te praten, jammer maar helaas. Vanaf m'n geboorte ben ik zwaar slechthorend (er zijn nog mensen die daarvoor het woord 'gehoorgestoord' gebruiken), en een halve eeuw later werd het lijstje van m'n gebrekjes wat langer: slechte voeten, geen krachthormoon meer wegens een medisch noodzakelijke hormoonkuur, en 'n hartprobleempje.
De tand des tijds knaagt vlijtig voort, zullen we maar denken...
'k Herinner mij nog de grote ongerustheid van m'n dierbare vrouw die er min of meer van overtuigd was dat ik op vormloos horrelvoetenschoeisel zou thuiskomen toen ik m'n maatschoenen ging afhalen bij de orthopedische schoenmaker. Groot was haar opluchting toen ze met eigen ogen zag dat m'n maatschoenen wel mooi en goed gemaakt, maar verder heel gewoontjes waren. Alleen wat breder dan normale schoenen, dat was alles...
Om m'n conditieverlies zoveel mogelijk te beperken ben ik gaan roeifietsen, alweer ruim 5 jaar geleden. 'k Zal niet hier uitweiden over hoe het allemaal is gegaan en laat het bij de constatering dat de roeifiets m'n favoriete vervoermiddel is. Voor mij is de roeifiets niet alleen een effectief, efficiënt en noodzakelijk fitnesstoestel -goed voor u!- maar vooral een heel erg leuke en flitsende HPV.
Niet zo lang geleden vond ik dat er een roei3wieler bij moest komen om ook bij natte, glibberige en gladde wegen te kunnen roetsen zonder grote kans op een ongelukkige valpartij met gebroken heup als gevolg. De goden waren mij nu welgezind, want er fietste vorige week zomaar een voordelig aanbod langs van Derk Thijs himself van een lichtgebruikt demo-exemplaar.
De geschiedenis herhaalde zich. Weer was m'n vrouw ongerust, dit keer omdat ik nu een soort invalidenwagentje zou hebben aangeschaft. Begrijpelijk, want z'n eerste roei3wieler had Derk Thijs verkocht aan iemand die niet wilde dat door z'n lichamelijke beperkingen z'n conditie nog slechter zou worden. Een echte zelfredzame vechtersbaas, die grote indruk op mij heeft gemaakt toen ik een proefrit mocht maken op zijn roei3wieler.
En Derk zelf maakte het er niet beter op met de vraag: "[de roei3wieler] is toch niet voor jezelf mag ik hopen?"
'k Hield m'n vrouw voor dat 3wielige ligfietsen, ook wel trikes genaamd, tegenwoordig erg populair zijn bij gezonde jonge kerels all over the world en ook hier in Nederland om lekker rond te scheuren en lange vakantiereizen te maken naar Verweggistan.
Echt overtuigd was ze pas toen gistermiddag 't wagentje voor haar werd neergezet door de vrachtrijder en het tot haar doordrong dat ze nog flink zal moeten oefenen om 't snelle spul onder de duim te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten