Fietsen is hip en fietsen is vet cool, zo wordt tegenwoordig om mij heen in alle toonaarden verkondigd. Dat zal best, maar wat ik zie is dat het dagelijkse fietsen nog steeds aan dezelfde ups en downs onderhevig is als de dagelijkse temperaturen.
Dat fietsen veel populairder zal worden als de prijzen van autobrandstoffen aan de pomp nog veel verder zullen stijgen, staat buiten kijf. Dat fietsen dè -of zelfs maar een- oplossing is voor het beteugelen van de reeds aan de gang zijnde klimaatveranderingen, betwijfel ik. En dat fietsen het pieken van de olieproductie significant zal kunnen uitstellen is evenmin aannemelijk.
Een degelijk overzicht over de verschillende aspecten van peak oil is door Thomas S. Keefer geschreven: "Of Hand Mills and Heat Engines: Peak Oil, Class Struggle, and the Thermodynamics of Production", een smakelijk relaas waarin de marxistische invalshoek niet ontbreekt en maatschappelijke aspecten ruimschoots de aandacht krijgen. Terecht merkt Keefer op dat peak oil zoveel wereldwijde ontwrichting teweeg zal brengen dat er niets terecht zal komen van uitvoering van het Kyoto protocol en andere, zoals de Bali afspraken (overigens een zak vol dooie musjes).
In november heb ik slechts het teleurstellende aantal van 214 fietskm's kunnen bijschrijven. Excuses zat, daar niet van: het zompige weer hier, gedoe met mijn hart en gedoe met andermans computer.
Toch is het fietsen in m'n WAW015 weer een uitgesproken genoegen: lekkere conditie, voldoende lucht, goed merkbare trainingseffecten, zoals minder spierpijn na ruim anderhalf uur stevig fietsen en amper vermoeid de volgende dag.
Wel heb ik onverwachts en noodgedwongen vorige week de ketting van m'n WAW grondig onder handen moeten nemen: onderweg, na ca. 18 km, blokkeerde opeens een schakel, wat zich voor de overige 26 km van de rit kenbaar maakte door gerommel en gestommel in voor- en achteronder, nog eens extra versterkt door de klankkast die een velomobiel nu eenmaal is.
Schoonmaken van de aandrijflijn hielp niet om die kettingschakel weer gangbaar te maken, zodat ik 'm heb moeten verwijderen met de kettingpons.
Maar nu loopt het spul weer zoals het hoort: als een tierelier en praktisch geruisloos.
M'n RANS Cruz is nu voorzien van Rotor Cranks. Dat trapt mooi rond, wat onmiddellijk opviel. Wat niet onmiddellijk opviel was dat alles veel zwaarder trapte: 'k kwam amper boven de 20-23 km/hr, terwijl ik onder die omstandigheden dichter bij de 30 km/hr zit. Fietsenmaker vond dat ook vreemd en in ieder geval niet zoals het zou moeten zijn. Dat wordt weer een ritje fietsenmaker met 't spul...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten