Nog ruim 1 dag en dan zijn deze maand en dit jaar verleden tijd. Ondanks dat het de laatste tijd erg mooi weer is geweest -en nu ook wel, al wordt het merkbaar kouder- heb ik de laatste dagen huisarrest: griep! Gelukkig niet al te heftig, zodat ik niet bedlegerig ben. Het voorlopig binnenshuis uitzieken is een prima gelegenheid om achterstallige klusjes in huis van de to-do lijst af te krijgen. Wel jammer dat van werken in de tuin en fietsen niets terecht komt. Maar dat komt wel weer…
M’n jaarkilometrage voor 2015 blijft daardoor steken op een miezerige 3.156 km, de meeste afgelegd op de HP Scorpion, 2.034 km, 729 km op de Toxy Flite en 393 km op de Thijs 209.
Het roeifietsen is voor mij definitief verleden tijd: m’n blauwe 209 is verkocht aan een Fransman, de zwarte aan een Spanjaard. De kans dat ik ze nog eens tegenkom is erg klein…
Voor Willy en haar familie was december een bewogen maand. Op 9 december overleed vader Muurman in zijn slaap. Zachtjes weggegleden uit het leven, 96 jaar oud, bijna blind en doof en ernstig dement.
Tot mijn niet geringe verbazing vernam ik tijdens het controlebezoek aan m’n uroloog in het UMCG op 24 december dat de laatst gemeten PSA-waarde in mijn bloed in 2 maanden tijds gehalveerd was en nu 9,5 bedroeg. Dit na een periode van enkele maanden waarin de PSA-waarde tussen de 15 à 20 schommelde. 'k Heb geen idee wat de oorzaak kan zijn, dus dat moet ik wel vragen bij het volgende controlebezoek in februari.
'k Wil de lezers van mijn weblog voor 2016 alle goeds toewensen, met heel veel mooie en sportieve fietskilometers en zonder blessures aan lichaam en fiets!
30 december 2015
25 november 2015
Winterklaar maken ;-)
De mooie toegiften -warmere herfstdagen dan normaal- zijn nu wel voorbij. Het is nu echt koud en heel nat. Donkere dagen met ononderbroken regenval zijn geen zeldzaamheid!
Gisteren (dinsdag) was weer zo’n dag en toevallig ook de dag waarop de hovenier langskwam voor de afgesproken jaarlijkse snoeibeurt van de heesters in onze borders :-(
We hebben dapper meegeholpen door het snoeiafval te verzamelen en in de aanhanger te gooien en de hovenier en zijn medewerker op gezette tijden te voorzien van een droge en warme schuilplaats in de woonkeuken, met inbegrip van een bakkie troost. Tegen vier uur in de middag -het werd alweer donker- was de klus geklaard en konden wij onszelf moddervrij en droog maken :-)
Wanneer de tuin weer opgedroogd is kunnen we ons om de finesses bekommeren zodat de tuin ecologisch en esthetisch verantwoord de winter kan doorstaan!
Eergisteren daarentegen was een uitstekende, weliswaar koude maar wel droge met lichte bewolking, fietsmiddag om een ommetje te fietsen, m’n vrouw Willy op haar S-works carbon mtb en ik op de HP Scorpion. Speciale maatregelen aan de fietsen om deze winterklaar te maken zijn niet nodig. Hooguit moeten de bewegende delen wat vaker worden gecontroleerd en indien nodig gesmeerd met Finish Line, een "droog" teflon smeermiddel. Het spreekt vanzelf dat de BionX accu wordt bewaard in de bijkeuken en niet in de fietsenberging. Een bewaartemperatuur van minimaal 10 ºC wordt immers aangeraden voor dergelijke accu’s.
Winterklaar maken van onszelf heeft wat meer om het lijf: de zomerse fietstenues zijn inmiddels gewassen en verhuisd naar de stapels achterin de kledingkasten. Het zwaardere warmhoudspul ligt nu vooraan/bovenop voor het grijpen en rest nog het wennen daaraan. Wat doe je wanneer aan? Een kwestie van herinneren, proberen en soms corrigeren.
Daar komt nog bij dat ik vanaf eind januari -ik begon toen met het slikken van de enzalutamide- tot op heden heel geleidelijk aan gewicht verlies. Momenteel weeg ik ruim 5 kg minder, geen 70+ kg meer maar ca. 65 kg. In geen jaren heb ik zo weinig gewogen en ik vind dat prima zo: m’n kleding zit lekker en zelf voel ik mij daar ook heel prettig bij. In de spiegel kan ik goed zien dat ik vooral m’n vetvoorraden verlies :-) Dat betekent dat ik meer textiele isolatie nodig heb dan voor die tijd…
Het bijna onvermijdelijke neveneffect, verlies van wat spiermassa, probeer ik tegen te gaan door trouw 2x daags m’n eiwitshakes te nemen bij ontbijt en middagboterham en zoveel mogelijk (semi-)sportieve beweging te hebben door tuinieren, wandelen en fietsen. En inderdaad, nu ik veel regelmatiger fiets doordat ik niet meer geblesseerd raak door vergeefse pogingen om weer te kunnen roeifietsen, vertoont m’n conditie weer een opgaande lijn :-))
Gisteren (dinsdag) was weer zo’n dag en toevallig ook de dag waarop de hovenier langskwam voor de afgesproken jaarlijkse snoeibeurt van de heesters in onze borders :-(
We hebben dapper meegeholpen door het snoeiafval te verzamelen en in de aanhanger te gooien en de hovenier en zijn medewerker op gezette tijden te voorzien van een droge en warme schuilplaats in de woonkeuken, met inbegrip van een bakkie troost. Tegen vier uur in de middag -het werd alweer donker- was de klus geklaard en konden wij onszelf moddervrij en droog maken :-)
Wanneer de tuin weer opgedroogd is kunnen we ons om de finesses bekommeren zodat de tuin ecologisch en esthetisch verantwoord de winter kan doorstaan!
Eergisteren daarentegen was een uitstekende, weliswaar koude maar wel droge met lichte bewolking, fietsmiddag om een ommetje te fietsen, m’n vrouw Willy op haar S-works carbon mtb en ik op de HP Scorpion. Speciale maatregelen aan de fietsen om deze winterklaar te maken zijn niet nodig. Hooguit moeten de bewegende delen wat vaker worden gecontroleerd en indien nodig gesmeerd met Finish Line, een "droog" teflon smeermiddel. Het spreekt vanzelf dat de BionX accu wordt bewaard in de bijkeuken en niet in de fietsenberging. Een bewaartemperatuur van minimaal 10 ºC wordt immers aangeraden voor dergelijke accu’s.
Winterklaar maken van onszelf heeft wat meer om het lijf: de zomerse fietstenues zijn inmiddels gewassen en verhuisd naar de stapels achterin de kledingkasten. Het zwaardere warmhoudspul ligt nu vooraan/bovenop voor het grijpen en rest nog het wennen daaraan. Wat doe je wanneer aan? Een kwestie van herinneren, proberen en soms corrigeren.
Daar komt nog bij dat ik vanaf eind januari -ik begon toen met het slikken van de enzalutamide- tot op heden heel geleidelijk aan gewicht verlies. Momenteel weeg ik ruim 5 kg minder, geen 70+ kg meer maar ca. 65 kg. In geen jaren heb ik zo weinig gewogen en ik vind dat prima zo: m’n kleding zit lekker en zelf voel ik mij daar ook heel prettig bij. In de spiegel kan ik goed zien dat ik vooral m’n vetvoorraden verlies :-) Dat betekent dat ik meer textiele isolatie nodig heb dan voor die tijd…
Het bijna onvermijdelijke neveneffect, verlies van wat spiermassa, probeer ik tegen te gaan door trouw 2x daags m’n eiwitshakes te nemen bij ontbijt en middagboterham en zoveel mogelijk (semi-)sportieve beweging te hebben door tuinieren, wandelen en fietsen. En inderdaad, nu ik veel regelmatiger fiets doordat ik niet meer geblesseerd raak door vergeefse pogingen om weer te kunnen roeifietsen, vertoont m’n conditie weer een opgaande lijn :-))
10 november 2015
Voor bijna geen geld een prima GPS-spulletje
'k Voel aan mijn water dat ik m’n Garmin Montana 650T GPS-toestel praktisch niet meer zal gebruiken. Belangrijkste reden: als ik buiten ben kijk ik honderd keer liever om mij heen, aangemoedigd door het panoramische uitzicht vanaf m’n HP Scorpion fs 26, dan dat ik voortdurend zit te turen op het schermpje van fietscomputer, smartphone of GPS.
Ik weet het, ’t is persoonlijk, en er zijn tegenwoordig hele volksstammen heel gelukkig met hun e-gadgets.
Daarom bied ik m’n verzameling GPS-spullen aan voor maar € 50,- inclusief verzending. Voor dat geld krijg je:
Wie het eerst komt, die het eerst maalt, daarover is geen discussie mogelijk. In principe verstuur ik de spulletjes, gewikkeld in bubbeltjesplastic, in 1 KPN postpakket naar het opgegeven postadres. Na ontvangst geef ik m’n bankrekeningnummer op zodat de € 50,- kan worden overgemaakt.
Dit arrangement is grotendeels een zaak van vertrouwen, maar dat zit wel snor in ons HPV-wereldje, dacht ik zo :-)
Wie mij een beetje kent, ook door dit weblog, weet dat ik alleen ben geïnteresseerd in spulletjes die ik zinvol gebruik. Zodra ik ze niet meer of bij hoge uitzondering gebruik, doe ik ze liever weg zodat ze nuttig kunnen zijn voor iemand anders. ’t Is een bepaalde vorm van de duurzaamheidsgedachte…
Ik weet het, ’t is persoonlijk, en er zijn tegenwoordig hele volksstammen heel gelukkig met hun e-gadgets.
Daarom bied ik m’n verzameling GPS-spullen aan voor maar € 50,- inclusief verzending. Voor dat geld krijg je:
- een Garmin Montana 650 TS (gekocht in 2012), inclusief degelijke beschermhoes, oplader en USB-kabel.
- Geïnstalleerd kaartmateriaal: Recreation Map Europe, Topo Deutschland 2012 Pro Süd, Topomap Benelux (ook op CD), CN Europe NT 2013.20 (ook op CD), BirdsEye Select Deutschland (München e.o.).
- Algemeen instructieboek Garmin GPS Gids door Peter Gielen (1e druk, 2012).
Wie het eerst komt, die het eerst maalt, daarover is geen discussie mogelijk. In principe verstuur ik de spulletjes, gewikkeld in bubbeltjesplastic, in 1 KPN postpakket naar het opgegeven postadres. Na ontvangst geef ik m’n bankrekeningnummer op zodat de € 50,- kan worden overgemaakt.
Dit arrangement is grotendeels een zaak van vertrouwen, maar dat zit wel snor in ons HPV-wereldje, dacht ik zo :-)
Wie mij een beetje kent, ook door dit weblog, weet dat ik alleen ben geïnteresseerd in spulletjes die ik zinvol gebruik. Zodra ik ze niet meer of bij hoge uitzondering gebruik, doe ik ze liever weg zodat ze nuttig kunnen zijn voor iemand anders. ’t Is een bepaalde vorm van de duurzaamheidsgedachte…
22 oktober 2015
Van vier naar twee naar een?
Alvorens de titel van deze posting toe te lichten, eerst ff de algemene context van m’n leventje schetsen voorzover van belang voor dit weblog.
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
28 juli 2015
Afscheid van mijn roeifietsen
Het zat er eigenlijk al geruime tijd aan te komen, maar na afgelopen weekend is de kogel door de kerk.
Ik stop met roeifietsen. Na 11½ jaar roeifietsen -vanaf december 2003 tot heden- is mij gebleken dat na de in maart 2012 ondergane openhartoperatie mijn middenrif en buikspieren heel gemakkelijk geblesseerd raken door relatief kleine stukjes roeifietsen. Om de haverklap loop ik blessures op en verbetering lijkt er niet meer in te zitten. Integendeel, na een heel plezierig tochtje afgelopen vrijdagmiddag van 20 km zat ik in de nacht van zaterdag op zondag wegens nog niet eerder meegemaakte snerpende pijnscheuten op de spoedopvang van het UMCG in Groningen, vanaf ca. half 3 's nachts tot ca. half 6 in de ochtend.
Dat wil ik niet nog een keer meemaken!
De kans op herhaling lijkt groot. 'k Heb het al druk genoeg om de ontwikkelingen van m’n resterende hartklachten (persistente boezemflutter) en m’n prostaatkanker zo goed mogelijk in te passen in m’n leventje, en vermijdbare narigheden kan ik daarbij niet gebruiken. Onder de huidige omstandigheden is de tol die ik moet betalen voor het roeifietsen domweg te hoog.
'k Heb 2 209's, een blauwe met iets meer dan 10.000 km op de teller en een splinternieuwe zwarte, waarmee 24 km is gereden.
'k Heb Derk Thijs inmiddels ingelicht over m’n besluit; de verkoop van beide fietsen gebeurt via hem. En tijdens het schrijven van dit weblog kwam de transporteur langs om ze op te halen.
'k Zat gisteren, maandag, een beetje bij te komen, geholpen door de praktisch continue regen. Gelukkig konden we eergisteren, zondag, een korte wandeling maken in Zuidlaren, en had ik de gelegenheid om m’n vrouw Wily de basistechniek van nordic walking aan te leren. Wat prima gelukt is, de kruisgang is er nu heel aardig ingeslepen :-)
Strijd tegen de e-gadgets pest
De voorzomervakantie in ons geliefde Zuid-Beieren en met name München en de wijde omgeving van de Starnberger See is inmiddels weer achter de rug. We hadden relatief veel hete dagen, 34 ºC en meer, zodat we op het laatst onze toevlucht moesten zoeken op een paar fietsroutes met veel beschutting van bomen. Onder het koele lommer was het prima uit te houden! Dat kon bepaald niet worden gezegd van de open stukken en van de stad München, die we de laatste 5 dagen van onze vakantie hebben gemeden.
Bij de voorbereidingen van deze vakantie hebben we lessen getrokken uit de nazomervakantie 2014. Toen misten we node een paar internetdiensten, zoals e-mail, websurfen en internetbankieren.
We stelden een lijstje op van onze eisen en wensen en een lijstje van abonnementsvormen van KPN en van de apps met de vereiste functionaliteiten.
Veiligheid/beveiliging is tegenwoordig een belangrijk onderwerp, ook voor mobiele Apple affectionados. Gelukkig blijkt het heel goed mogelijk om uitsluitend G3 en G4 datacommunicatie te gebruiken. Dat is veel veiliger dan de al dan niet gratis wifi die je hier en daar tegenkomt. En heel veel sneller :-)
Al heel gauw bleek dat een relatief kleine upgrade van ons mobiele KPN abonnement voldoende was om de datacommunicatie naar behoefte op het vereiste peil te kunnen brengen. Met de app 'mijn KPN' is het heel eenvoudig om extra datacom capaciteit te bestellen en de eigen account te beschermen tegen roaming en de daardoor veroorzaakte hoge kosten. De overige apps waren ook gauw gevonden, zodat ons Zwitserse zakmes iPhone 6 Plus, inclusief USB-oplader, adequaat was toegerust voor internetgebruik in de vakantie. Met een gerust hart konden we de iPad en laptop thuislaten. Scheelt aanmerkelijk in de e-zooi! :-)
Op basis van onze vakantie-ervaringen van de afgelopen jaren lieten we dit keer ook onze GPS en fototoestel thuis. Scheelt nòg meer in de e-zooi :-)) En we hebben ze niet gemist!
Tot zover onze strijd tegen de alsmaar voortwoekerende e-gadgets pest!
Gentlemen travel light, isn’t it?
De snelle ontlading van de aarde-ruimte chemische batterij
Onlangs verscheen een buitengewoon interessant wetenschappelijk artikel: Human domination of the biosphere: Rapid discharge of the earth-space battery foretells the future of humankind. De aarde met haar opgeslagen chemische energie wordt hierin gezien als een chemische aarde-ruimtebatterij. De aarde is de kathode, de buitenaardse ruimte is de anode.
Met relatief eenvoudige thermodynamische overwegingen (thermodynamica = warmteleer) wordt beargumenteerd dat het mensdom in zeer korte tijd de aarde-ruimtebatterij grotendeels heeft ontladen en dat de kritische grens van een zo goed als ontladen batterij al zeer dicht is benaderd. De boodschap is buitengewoon somber:
Ik stop met roeifietsen. Na 11½ jaar roeifietsen -vanaf december 2003 tot heden- is mij gebleken dat na de in maart 2012 ondergane openhartoperatie mijn middenrif en buikspieren heel gemakkelijk geblesseerd raken door relatief kleine stukjes roeifietsen. Om de haverklap loop ik blessures op en verbetering lijkt er niet meer in te zitten. Integendeel, na een heel plezierig tochtje afgelopen vrijdagmiddag van 20 km zat ik in de nacht van zaterdag op zondag wegens nog niet eerder meegemaakte snerpende pijnscheuten op de spoedopvang van het UMCG in Groningen, vanaf ca. half 3 's nachts tot ca. half 6 in de ochtend.
Dat wil ik niet nog een keer meemaken!
De kans op herhaling lijkt groot. 'k Heb het al druk genoeg om de ontwikkelingen van m’n resterende hartklachten (persistente boezemflutter) en m’n prostaatkanker zo goed mogelijk in te passen in m’n leventje, en vermijdbare narigheden kan ik daarbij niet gebruiken. Onder de huidige omstandigheden is de tol die ik moet betalen voor het roeifietsen domweg te hoog.
'k Heb 2 209's, een blauwe met iets meer dan 10.000 km op de teller en een splinternieuwe zwarte, waarmee 24 km is gereden.
'k Heb Derk Thijs inmiddels ingelicht over m’n besluit; de verkoop van beide fietsen gebeurt via hem. En tijdens het schrijven van dit weblog kwam de transporteur langs om ze op te halen.
'k Zat gisteren, maandag, een beetje bij te komen, geholpen door de praktisch continue regen. Gelukkig konden we eergisteren, zondag, een korte wandeling maken in Zuidlaren, en had ik de gelegenheid om m’n vrouw Wily de basistechniek van nordic walking aan te leren. Wat prima gelukt is, de kruisgang is er nu heel aardig ingeslepen :-)
Strijd tegen de e-gadgets pest
De voorzomervakantie in ons geliefde Zuid-Beieren en met name München en de wijde omgeving van de Starnberger See is inmiddels weer achter de rug. We hadden relatief veel hete dagen, 34 ºC en meer, zodat we op het laatst onze toevlucht moesten zoeken op een paar fietsroutes met veel beschutting van bomen. Onder het koele lommer was het prima uit te houden! Dat kon bepaald niet worden gezegd van de open stukken en van de stad München, die we de laatste 5 dagen van onze vakantie hebben gemeden.
Bij de voorbereidingen van deze vakantie hebben we lessen getrokken uit de nazomervakantie 2014. Toen misten we node een paar internetdiensten, zoals e-mail, websurfen en internetbankieren.
We stelden een lijstje op van onze eisen en wensen en een lijstje van abonnementsvormen van KPN en van de apps met de vereiste functionaliteiten.
Veiligheid/beveiliging is tegenwoordig een belangrijk onderwerp, ook voor mobiele Apple affectionados. Gelukkig blijkt het heel goed mogelijk om uitsluitend G3 en G4 datacommunicatie te gebruiken. Dat is veel veiliger dan de al dan niet gratis wifi die je hier en daar tegenkomt. En heel veel sneller :-)
Al heel gauw bleek dat een relatief kleine upgrade van ons mobiele KPN abonnement voldoende was om de datacommunicatie naar behoefte op het vereiste peil te kunnen brengen. Met de app 'mijn KPN' is het heel eenvoudig om extra datacom capaciteit te bestellen en de eigen account te beschermen tegen roaming en de daardoor veroorzaakte hoge kosten. De overige apps waren ook gauw gevonden, zodat ons Zwitserse zakmes iPhone 6 Plus, inclusief USB-oplader, adequaat was toegerust voor internetgebruik in de vakantie. Met een gerust hart konden we de iPad en laptop thuislaten. Scheelt aanmerkelijk in de e-zooi! :-)
Op basis van onze vakantie-ervaringen van de afgelopen jaren lieten we dit keer ook onze GPS en fototoestel thuis. Scheelt nòg meer in de e-zooi :-)) En we hebben ze niet gemist!
Tot zover onze strijd tegen de alsmaar voortwoekerende e-gadgets pest!
Gentlemen travel light, isn’t it?
De snelle ontlading van de aarde-ruimte chemische batterij
Onlangs verscheen een buitengewoon interessant wetenschappelijk artikel: Human domination of the biosphere: Rapid discharge of the earth-space battery foretells the future of humankind. De aarde met haar opgeslagen chemische energie wordt hierin gezien als een chemische aarde-ruimtebatterij. De aarde is de kathode, de buitenaardse ruimte is de anode.Met relatief eenvoudige thermodynamische overwegingen (thermodynamica = warmteleer) wordt beargumenteerd dat het mensdom in zeer korte tijd de aarde-ruimtebatterij grotendeels heeft ontladen en dat de kritische grens van een zo goed als ontladen batterij al zeer dicht is benaderd. De boodschap is buitengewoon somber:
Een prima samenvatting is te lezen op ScienceDaily: Continued destruction of Earth's plant life places humans in jeopardy.Living biomass is the energy capital that runs the biosphere and supports the human population and economy. There is an urgent need not only to halt the depletion of this biological capital, but to move as rapidly as possible toward an approximate equilibrium between net annual primary production of the planet and respiration. There is simply no reserve tank of biomass for planet Earth. The laws of thermodynamics have no mercy. Equilibrium is inhospitable, sterile, and final.
Abonneren op:
Posts (Atom)