Zelfkennis? Dat kan altijd beter!

Het hebben van een redelijk waarheidsgetrouw en accuraat zelfbeeld is een kostelijk bezit! Elke uitbreiding en iedere correctie daarvan geeft mij grote voldoening en ik probeer vooral om die nieuwe kennis niet te vergeten maar in te passen in m’n dagelijks leven en handelen.
Ik ga er van uit dat bijna iedereen dat zo beleeft, en ik heb bewondering voor de mensen die daarover heel goed kunnen schrijven. Want ik kan dat niet, en heb er eigenlijk nooit zoveel behoefte aan gehad.

In deze fase van m’n leventje -onderweg naar een uitbehandelde prostaatkanker en alles wat daarna komt, en waarvan de eerste diagnose inmiddels 14 jaar geleden werd gesteld- lijk ik wat gevoeliger voor gebeurtenissen die van invloed zijn op m’n zelfkennis. Vooral in de rustige momenten aan de keukentafel, samen met m’n vrouw Willy, zijn er gesprekswendingen die mij uitnodigen tot zelfreflectie.
Het is opvallend hoe vaak ik kan teruggrijpen op de karaktereigenschappen van m’n ouders waarbij ik kan vaststellen dat ik herkenbare trekjes van zowel moeder als vader heb!
Niet zo lang geleden realiseerde ik mij dat ik ook wat playboy/dandy-achtige trekjes bezit die bij m’n vader en vooral bij zijn jongere broer in hun jonge jaren duidelijk tot uiting kwamen in hun gedrag en voorkeuren. En gelukkig ben ik het stadium van "zo hoort dat niet", schuldgevoel en zelfverwijt allang gepasseerd!

Ik ben er nu wel achter dat op deze leeftijd bepaalde zaken definitief buiten mijn bereik zijn geraakt, al vindt mijn playboy die nog zo leuk! De kekke Toxy Flite die ik in 2015 heb gekocht is een prachtig fietsje, maar helaas ongeschikt voor mij! Dus staat-ie nu te koop op Ligfiets.net. Zelfs een step voor volwassenen, zoals de Finse Kickbike, is niet meer voor mij weggelegd zoals ik proefondervindelijk heb kunnen ervaren :-(
Jammer, want daarmee heb ik nog  steeds geen handig en leuk vervoermiddel(tje) voor kleine ritjes en voor boodschappen in ons dorp.

Mijn beschikbare vervoermiddelen auto-trike-benenwagen vertoont derhalve een groot gat:
auto-trike-NOG ONBEKEND-benenwagen. Maar ik ben wel zoekende…

M’n playboy heeft zo z’n voorkeuren, maar wordt nu stevig in bedwang gehouden door de recente teleurstellingen! Het motto is: eerst zien en ervaren, en dan geloven… ;-)

Er blijft genoeg te onderzoeken over, en dat geeft -gelukkig!- een soort van toekomstperspectief. Een mens kan eigenlijk niet zonder: iets om naar uit te kijken...

Fietsnavigatie
Ook zo’n onderwerp dat interessant genoeg is om te onderzoeken. De resultaten zijn nog te pril en te voorlopig dan dat ik hierover uitgebreid wil schrijven, maar het lijkt er op dat op de iPhone drie belangrijke apps goed met elkaar kunnen samenwerken: fietsrouteplanner (desktopversie op de iPad)<—>Pocket Earth (op iPad en iPhone)<—>Bad Elf app (op iPad en iPhone).
De Bad Elf app heeft een brugfunctie tussen de Bad Elf GPS Pro enerzijds -een handig apparaatje dat een sterk verbeterde GPS-ontvangst heeft en die via Bluetooth doorstuurt- en de iPad en iPhone anderzijds. Hierdoor lijkt het energieverbruik van iPad en iPhone voor de locatievoorzieningen veel lager en de positiebepaling sneller en nauwkeuriger.
M’n eerste ervaringen met de BE-GPS-2200 zijn veelbelovend, en bij gunstige gelegenheden (fietsweer!) worden de praktijkproeven voortgezet!

Vakantie anders en toch in Beieren?
Bij goede vrienden die ook in Veendam wonen praatten we bij, waarbij de vakantiebelevingen ook de revue passeerden en onze geannuleerde zomervakanties in Beieren ter sprake kwamen. We kregen een geweldig aanbod: als we ervoor zouden kiezen om volgend jaar met de ICE-trein van de Bundesbahn naar München te reizen, zonder fietsen natuurlijk, en een weekje in een hotel overnachten, dan brengen onze vrienden ons naar Leer (D) om daar op de trein te stappen. Via Hannover, alwaar overstappen op de rechtstreekse verbinding naar München, zijn we 7 uur onderweg. Het is een fluitje van een cent om van Hbf München naar een goed 4-sterren hotel te gaan, en dan kunnen we zonder veel inspanning 6 volle dagen genieten van ons geliefde München!

Opgetogen, bijna euforisch, was ik, en dat bijna een week lang! Da’s  een heel mooi vooruitzicht! 
De hotelkamer in München is al geboekt voor eind juni volgend jaar, en een reisburo in ons dorp zal t.z.t. de treinreis heen en weer terug boeken met gereserveerde 1e klas zitplaatsen  :-)

Wij blijven optimistisch...