Alvorens de titel van deze posting toe te lichten, eerst ff de algemene context van m’n leventje schetsen voorzover van belang voor dit weblog.
Gezondheid. Die laat naar omstandigheden nauwelijks iets te wensen over. De belangrijkste medicijnen -enzalutamide voor het in toom houden van de prostaatkanker en atenolol voor het dempen van de persistente boezemflutter- doen hun werk met minimale bijwerkingen.
Diverse ongelukjes die ik heb gehad en pijn en ongemak hebben veroorzaakt, zijn weer in het vergeetboek geraakt, zoals het hoort :-)
Inmiddels wordt m’n galblaas ervan verdacht dat-ie af en toe opspeelt en mij galsteenkolieken bezorgt. Enfin, volgende week hoor ik van de chirurg de uitslag van het echografisch onderzoek van de bovenbuik en of er al of niet operatief wordt ingegrepen (wat ik wel hoop!).
Tuinieren en fietsen. Helaas is het overheersende weerbeeld in oktober te kenschetsen met de trefwoorden donker, somber en waterkoud, nat en zompig en oersaai langs de weg… Het vereist oplettendheid en flexibel reageren op de omstandigheden om af en toe te kunnen tuinieren of een ommetje te fietsen. Dat lukt redelijk, maar we verlangen naar meer… Dit ook omdat de herfstkleuren nu in volle ontwikkeling zijn en diverse bomen en struiken in onze tuin een schitterende aanblik bieden!
Het is wel te merken dat door zowel de weersomstandigheden als de genoemde ongelukjes het fietsen de laatste weken op een lager pitje staat. En dat betekent dat m’n conditie nogal achteruit is gegaan :-( Werk aan de winkel dus…
Van vier naar twee naar een?
Het lijkt er op dat de inkrimping van m’n fietsenverzameling niet ophoudt na het vertrek van m’n roeifietsen. Na ampele overwegingen en discussies met m’n vrouw als trouw fietsmaatje lijkt het erop dat ik ervan afzie om de Toxy Flite verder te blijven gebruiken. Dat betekent dat ik op termijn alleen de HP Velotechnik Scorpion fs 26 zou overhouden.
'k Wil niet uitweiden over de gebeurtenissen die geleid hebben tot deze conclusie en volsta te melden dat ik er tot nog toe goed vanaf ben gekomen -geen heup of iets anders gebroken!- en ook dat ik de kans op een gebroken heup zo klein mogelijk wil maken. Ik weet nu uit eigen ervaring hoe het voelt om minder valide, slecht ter been en hulpbehoevend te zijn. Dat is bepaald geen pretje…
