Maar eerst even het 'kleine leed'
Eindelijk gaat het de goede kant op met m'n (veronderstelde) zenuw- en spierblessures. 't Schoot vooral goed op nadat ik Perskindol Active gel ging gebruiken op de meest pijnlijke plekken.
Perskindol lijkt mij een moderne versie van Tijgerbalsem en Rightbone, met de voordelen van *niet vet, *gemakkelijk aan te brengen, *trekt snel in en *stinkt niet 'n uur in de wind.
Het is bekend dat mensen meer vertrouwen hebben in de werkzaamheid van medicijnen als ze vies smaken. Misschien dat daarom de klassiek-chinese Tijgerbalsem en Rightbone zo vaak worden genoemd? 't Zijn inderdaad smeersels die de pot uit stinken!
Occupy Wallstreet
Bijna alle kranten, m.u.v. de lokale sufferdjes, melden op de voorpagina nieuws dan wel beschouwingen over de Occupy Wallstreet bewegingen in diverse landen. Ten onzent zijn in Den Haag en Amsterdam demonstraties gepland. Zal dit de politici en bestuurders wakker schudden?
Onder het mes
Gisterochtend had ik de gebruikelijke jaarlijkse controle door de cardioloog. Een hartecho en fietstest zijn standaardonderdelen, hoewel op mijn verzoek de fietstest dit keer is vervallen wegens m'n blessures.
Het moest er een keer van komen, en gisteren was het zo ver: de ontwikkelingen aan m'n hart -'k heb last van een lekkende mitralisklep (prolaps)- zijn nu in het stadium dat reparatie van de mitralisklep d.m.v. een openhartoperatie raadzaam is. Zonder zo'n ingreep zal de toestand van m'n hart verder verslechteren en tenslotte onherstelbaar worden.
Met m'n cardioloog heb ik de pro's en contra's uitvoerig besproken en heb ik besloten zijn advies op te volgen.
De voorbereidende onderzoeken zijn direct begonnen en een drietal onderzoeken konden direct worden uitgevoerd. Maandag a.s. kan ik afspraken maken voor een slokdarmecho en een hartkatheterisatie.
Als de resultaten van de onderzoeken bekend zijn kunnen we in concrete termen praten over de hartoperatie en misschien een keuze maken voor het ziekenhuis waar dit zal gebeuren.
Het zijn interessante tijden...
15 oktober 2011
10 oktober 2011
Oproep om in opstand te komen
De ontwikkelingen gaan snel!
Afgelopen dagen vernamen wij vol onbegrip en ergernis de berichten dat Sarkozy en Merkel alweer plannen hebben om de banken te redden -natuurlijk op kosten van de belastingbetaler- en we worden vandaag op onze wenken bediend: een heuse oproep om in opstand te komen:
Afgelopen dagen vernamen wij vol onbegrip en ergernis de berichten dat Sarkozy en Merkel alweer plannen hebben om de banken te redden -natuurlijk op kosten van de belastingbetaler- en we worden vandaag op onze wenken bediend: een heuse oproep om in opstand te komen:
Da wird es Zeit, dass auch in Deutschland Bürger auf die Straße gehen und so die Parteien zum Umdenken zwingen. Nicht, um den Kapitalismus abzuschaffen, sondern um ihn zu reformieren: weniger Einfluss der Finanzmärkte. Schranken für Banken, damit sich die Geldhäuser mehr um Kredite kümmern als um Derivate. Und: eine gerechte Verteilung der Krisenkosten. Dass die Deutsche Bank bis vor kurzem einen Rekordgewinn für dieses Jahr plante, während die Regierung neue Milliardenlasten schultern musste, sagt viel aus.
08 oktober 2011
IMF en blessures :-(
Nee, er is geen direct verband tussen het Internationaal Monetair Fonds en m'n blessures op dit moment, maar beide zijn wel onderwerp van deze posting.
IMF studie steunt de 99%
Door een artikel op de site van de Süddeutsche, Von der dunklen Macht der Wall Street, werd ik geattendeerd op een recent onderzoek van het IMF. Dit onderzoek, Making Friends, wijst uit dat de lobby van de financiële sector zeer effectief is om regulering van die sector door de overheid tegen te houden.
Een in wezen triest verhaal, temeer omdat niet alleen in de USA maar wereldwijd politici niet de moed hebben om de financiële sector aan banden te leggen, maar zich beperken tot een twijfelachtige vorm van symptoombestrijding, te weten het nationaliseren van de verliezen die deze sector door riskante speculaties heeft geleden en nog steeds lijdt.
Zelfgemaakte blessures :-(
Ik zit nu bijna 2 weken op de (figuurlijke) blaren als gevolg van blessures in bil- en beenspieren die ik mijzelf heb bezorgd :-(
Dat zit zo. Zondag bijna 2 weken geleden heb ik zo'n 60 km gefietst op m'n Dynamik Pro met een zadel dat misschien zo'n 3-6 mm te hoog en ca. 2 graden te horizontaal was afgesteld. 'k Had niet het gereedschapje bij mij om dat gemakkelijk te corrigeren, zodat ik min of meer dacht: 'ach, laat maar, zo erg is dat ook weer niet'.
Het fietste wel tamelijk ongemakkelijk en in de loop van diezelfde zondagavond begon vooral m'n linkerbil branderig pijnlijk te worden, met een uitstraling naar het linkerbeen. Aanvankelijk dacht ik aan een spontaan optredende hernia, later een dito ischias. (Heel lang geleden -misschien al 20 jaar- heb ik namelijk ook zo'n ischias aanval gehad die na ca. een week vanzelf weer verdween.) In de loop van de week werden de symptomen wat minder, zodat ik zondag een week geleden weer ging fietsen, voor een groot deel over bospaadjes.
De stand van 't zadel was inmiddels gecorrigeerd en we ragden vrolijk en ongeremd -natuurlijk voorzover onze leeftijden dat toelieten- door de bossen tussen Appelscha en Dieverbrug. Enfin, de branderige pijn in m'n beide bilspieren en de even pijnlijke uitstraling, nu naar beide benen -vooral de achterkant van de bovenbenen- werd 's avonds tamelijk ondragelijk en ik kon alleen maar zitten of liggen na een paar pijnstillers ingenomen te hebben. Dit heeft de hele week geduurd, verminderde maar heel langzaam en is nog niet helemaal verdwenen.
De verschillende effecten en locaties van die spierpijnen brachten mij tot het inzicht dat ik mijzelf blessures heb toegebracht. Ik kijk er nu als volgt tegen aan: de eerste keer heb ik door het te hoge zadel m'n bilspieren inclusief een deel van de Ischias zenuw, geblesseerd, en de tweede keer heb ik er nog een schepje bovenop gedaan door m'n bil- en beenspieren flink te overbelasten.
Eigen schuld, dikke bult :-(( …
Voorlopig maar rustig aan doen, en kleine stukjes fietsen op mtb en roets in de hoop dat deze matige inspanningen de genezing van spieren en zenuwen zal bevorderen. Lukt dat niet, dan moet ik toch maar naar de huisarts.
IMF studie steunt de 99%
Door een artikel op de site van de Süddeutsche, Von der dunklen Macht der Wall Street, werd ik geattendeerd op een recent onderzoek van het IMF. Dit onderzoek, Making Friends, wijst uit dat de lobby van de financiële sector zeer effectief is om regulering van die sector door de overheid tegen te houden.
Een in wezen triest verhaal, temeer omdat niet alleen in de USA maar wereldwijd politici niet de moed hebben om de financiële sector aan banden te leggen, maar zich beperken tot een twijfelachtige vorm van symptoombestrijding, te weten het nationaliseren van de verliezen die deze sector door riskante speculaties heeft geleden en nog steeds lijdt.
Zelfgemaakte blessures :-(
Ik zit nu bijna 2 weken op de (figuurlijke) blaren als gevolg van blessures in bil- en beenspieren die ik mijzelf heb bezorgd :-(
Dat zit zo. Zondag bijna 2 weken geleden heb ik zo'n 60 km gefietst op m'n Dynamik Pro met een zadel dat misschien zo'n 3-6 mm te hoog en ca. 2 graden te horizontaal was afgesteld. 'k Had niet het gereedschapje bij mij om dat gemakkelijk te corrigeren, zodat ik min of meer dacht: 'ach, laat maar, zo erg is dat ook weer niet'.
Het fietste wel tamelijk ongemakkelijk en in de loop van diezelfde zondagavond begon vooral m'n linkerbil branderig pijnlijk te worden, met een uitstraling naar het linkerbeen. Aanvankelijk dacht ik aan een spontaan optredende hernia, later een dito ischias. (Heel lang geleden -misschien al 20 jaar- heb ik namelijk ook zo'n ischias aanval gehad die na ca. een week vanzelf weer verdween.) In de loop van de week werden de symptomen wat minder, zodat ik zondag een week geleden weer ging fietsen, voor een groot deel over bospaadjes.
De stand van 't zadel was inmiddels gecorrigeerd en we ragden vrolijk en ongeremd -natuurlijk voorzover onze leeftijden dat toelieten- door de bossen tussen Appelscha en Dieverbrug. Enfin, de branderige pijn in m'n beide bilspieren en de even pijnlijke uitstraling, nu naar beide benen -vooral de achterkant van de bovenbenen- werd 's avonds tamelijk ondragelijk en ik kon alleen maar zitten of liggen na een paar pijnstillers ingenomen te hebben. Dit heeft de hele week geduurd, verminderde maar heel langzaam en is nog niet helemaal verdwenen.
De verschillende effecten en locaties van die spierpijnen brachten mij tot het inzicht dat ik mijzelf blessures heb toegebracht. Ik kijk er nu als volgt tegen aan: de eerste keer heb ik door het te hoge zadel m'n bilspieren inclusief een deel van de Ischias zenuw, geblesseerd, en de tweede keer heb ik er nog een schepje bovenop gedaan door m'n bil- en beenspieren flink te overbelasten.
Eigen schuld, dikke bult :-(( …
Voorlopig maar rustig aan doen, en kleine stukjes fietsen op mtb en roets in de hoop dat deze matige inspanningen de genezing van spieren en zenuwen zal bevorderen. Lukt dat niet, dan moet ik toch maar naar de huisarts.
04 oktober 2011
Wij zijn allen kapucijnapen (2)
(Het eerste deel is hier te vinden)
't Mag als bekend verondersteld worden dat de middenklasse (de mensen dus, niet de auto's) het bepaald niet gemakkelijk heeft in het rijke Westen. Bijna overal staat dit socio-economisch segment onder druk door achterblijvende groei, ja zelfs door daling, van het besteedbaar inkomen per huishouden. Vooral in de USA heeft deze trend een grote omvang gekregen, en is het onderwerp van bijv. Winner-Take-All Politics: How Washington Made the Rich Richer -- and Turned Its Back on the Middle Class.
Onlangs kwam ik een infographic tegen die heel duidelijk de teloorgang van de Amerikaanse middenklasse weergeeft.
Omdat deze infographic zo interessant is, heb ik 'm hier opgenomen. De groeiende inkomensongelijkheid in de USA wordt wel heel treffend weergegeven!
Het bestaan van een gezonde en actieve middenklasse in al z'n varianten (vanaf lagere tot hogere middenklasse) kan een sterke motivatie zijn om door leren en werken zich omhoog te werken. Als dit voorbeeld er niet (meer) is kunnen zowel de hoop op het bereiken van een beter leven als de inspiratie en motivatie om daarvoor te werken, grotendeels wegvallen. Voor individuele burgers, maar ook voor de maatschappij als geheel, is dit een heel slechte zaak!
Occupy Wall Street !
Inmiddels zijn ook in de USA de kapucijnapen wakker geworden en is een beweging ontstaan tegen de financiële elite: Occupy Wallstreet (OWS).
De berichtgeving in ons land over OWS is meestal beneden alle peil. Zo deed de Telegraaf OWS af als overlast veroorzakende jongeren. Maar ook de NYT, een Amerikaanse kwaliteitskrant, lijkt slechts met frisse tegenzin over deze beweging te berichten. Betere berichtgeving staat in de Amerikaanse Huffington Post, de Britse Guardian en de Beierse Süddeutsche: Wie die Gier der Oberschicht den Protest provoziert:
Ook dat nog…
M'n fietskm's! Dat ik zoiets belangrijks bijna zou vergeten! ;-)
augustus 541 km, waarvan 354 op m'n roeifiets en 187 op m'n CF-bike;
september 600 km, waarvan 365 roeifiets en 235 CF-bike.
't Mag als bekend verondersteld worden dat de middenklasse (de mensen dus, niet de auto's) het bepaald niet gemakkelijk heeft in het rijke Westen. Bijna overal staat dit socio-economisch segment onder druk door achterblijvende groei, ja zelfs door daling, van het besteedbaar inkomen per huishouden. Vooral in de USA heeft deze trend een grote omvang gekregen, en is het onderwerp van bijv. Winner-Take-All Politics: How Washington Made the Rich Richer -- and Turned Its Back on the Middle Class.
Onlangs kwam ik een infographic tegen die heel duidelijk de teloorgang van de Amerikaanse middenklasse weergeeft.
Het bestaan van een gezonde en actieve middenklasse in al z'n varianten (vanaf lagere tot hogere middenklasse) kan een sterke motivatie zijn om door leren en werken zich omhoog te werken. Als dit voorbeeld er niet (meer) is kunnen zowel de hoop op het bereiken van een beter leven als de inspiratie en motivatie om daarvoor te werken, grotendeels wegvallen. Voor individuele burgers, maar ook voor de maatschappij als geheel, is dit een heel slechte zaak!
Occupy Wall Street !
Inmiddels zijn ook in de USA de kapucijnapen wakker geworden en is een beweging ontstaan tegen de financiële elite: Occupy Wallstreet (OWS).
De berichtgeving in ons land over OWS is meestal beneden alle peil. Zo deed de Telegraaf OWS af als overlast veroorzakende jongeren. Maar ook de NYT, een Amerikaanse kwaliteitskrant, lijkt slechts met frisse tegenzin over deze beweging te berichten. Betere berichtgeving staat in de Amerikaanse Huffington Post, de Britse Guardian en de Beierse Süddeutsche: Wie die Gier der Oberschicht den Protest provoziert:
Die Demonstrationen sind chaotisch und die Botschaften wirr: Doch es wäre falsch, die Protestler in New York als Spinner abzutun. Denn sie richten völlig zu Recht den Blick auf die tiefe Spaltung Amerikas. Derzeit ist es so, dass die Wall Street alles kassiert und der Rest der Gesellschaft nichts bekommt - und das muss sich schnellstens ändern...en: Top-Ökonom solidarisiert sich mit US-Demonstranten:
Sie fordern das Großkapital heraus, und sie scheinen Erfolg zu haben. Die Aufmerksamkeit für die New Yorker "Occupy Wall Street"-Bewegung, die seit Wochen gegen den Einfluss der Banken und die Folgen der Finanzkrise kämpft, wächst. Jetzt schlagen sich sogar Prominente und ein Nobelpreisträger auf ihre Seite - und die Bewegung weitet sich aufs ganze Land aus...
Ook dat nog…
M'n fietskm's! Dat ik zoiets belangrijks bijna zou vergeten! ;-)
augustus 541 km, waarvan 354 op m'n roeifiets en 187 op m'n CF-bike;
september 600 km, waarvan 365 roeifiets en 235 CF-bike.
Abonneren op:
Posts (Atom)