Oefff...

't Is warm, de buitenthermometer staat nu op ruim 32 ºC. 'k Ben vroeg in de middag thuis gekomen na een rondje roeifietsen van 42 km. 'k Kon helaas 's ochtends niet vroeg genoeg weg om voor de middaghitte weer thuis te zijn. Dat betekende dus rustig roetsen, ook om te vermijden dat ik in de handen excessief zweet en daardoor de blaren in m'n handen trek. 'k Heb de afgelopen dagen fietshandschoentjes geprobeerd om m'n handen te beschermen. De dunne rode polyester handschoentjes die ik ooit bij Mexx had gekocht, blijken tot nog toe het beste te bevallen. Ze zijn zo dun dat ze niet overmatig warm zijn, houden de handen droog en voorkomen het blaren trekken. Ze bevallen mij beter dan een paar speciale fietshandschoentjes, die overwegend van dun leer zijn gemaakt. Die zijn niet soepel genoeg en kunnen in de plooien nog wel wat blaren veroorzaken.

't Is stil langs de weg: slechts af en toe een wandelaar, al dan niet met hond, een skeelerer, enkele recreatiefietsers. De meeste café's in deze streek zijn 's maandags dicht. Da's niet bevorderlijk voor de gezelligheid en ik vraag me af waarom zulke café's niet onderling afspreken om-en-om open te zijn op maandag. In Zuidlaren neem ik 'n kop koffie met warme wafel + kersenprut om de dreigende hongerklop af te wenden. Onderweg slobber ik m'n flesje sportdrank op.

Kon ik op de heenweg profiteren van een matig windje in de rug, op de terugweg was het optornen tegen een stevige en warme bries. Toch slaagde ik erin mijzelf in bedwang te houden en met een matig inspanningsniveau te blijven roetsen.

Bij thuiskomst blijken de rode Mexx-handschoentjes hun werk prima gedaan te hebben: m'n handen hebben geen nieuwe blaren opgelopen en zijn ook niet gevoeliger geworden.

Gelukkig zal het de komende dagen wat minder warm zijn als we de weersvoorspellingen mogen geloven...

Thuis, weer lekker fietsen :-) en nog maar 3 fietsen over...

Ongetwijfeld is m'n goede fietsconditie die ik heb verworven in Beieren de reden dat ik de afgelopen dagen heerlijk heb geroetst en gevelomobield. Met deze twee- en driewielige fietsjes kon ik weer lekker rondsjezen in Veendam en omgeving. 'k Moest wel weer even wennen aan het roetsen, maar na 2 dagen was dat klein leed alweer geleden.

Het is er eindelijk van gekomen! Na 'm jaar niet gebruikt te hebben, heb ik m'n HP Velotechnik GrassHopper afgestoft en opgepoetst, de toebehoren bij elkaar gezocht en alles weggebracht naar de Ligfietsshop van de fam. Tempelman in Dronten. Daar staat-ie nu te koop voor € 2750,00.
'k Ben geen collectionneur van fietsen; 'k hou er überhaupt niet van om spullen te hebben die ik niet (meer) gebruik en werkeloos maar staan te staan. Zo'n kwalitatief hoogstaande prachtfiets als de GrassHopper is pas in z'n element als-ie vaak wordt gebruikt door een enthousiaste ligfietser die 'm weet te waarderen om z'n probleemloze functioneren en degelijkheid.

M'n mtb-kriebels van vroeger (zie vorige posting) hebben mij er wel toe gebracht om serieus de aankoop van nog een RANS CF-bike te overwegen. Niet dat ik de Cruz niet meer zou waarderen, integendeel!, maar 'k heb het vermoeden dat ik met een Dynamik nog wat rapper en gemakkelijker steile klimmetjes kan nemen dan met de Cruz.
'k Moet maar niet te hard van stapel lopen... Vooreerst heb ik met m'n Belgische CF-bikes collega Allewedertje afgesproken dat ik over een maand of twee een van z'n Zenetiks mag ophalen en een tijdje uitproberen. Dit om te kunnen beoordelen of het comfort van de Dynamik voor mij nog voldoende is. De Zenetik en Dynamik hebben tenslotte een iets steilere zadelpenbuis, en ik heb geen idee hoe dat zal uitwerken op het zitcomfort.

Fietsen in Beieren

Ruim een week zijn we weer thuis: 10 juli kwamen we terug van een heerlijke vakantie in Holzhausen, een klein plattelandsplaatsje 2 km vanaf de oostkust v/d Starnbergersee. We hebben zoveel mogelijk gefietst in de directe en wijde omgeving, afgewisseld met af en toe een dagje uit met de S-Bahn en/of de eigen auto, vooral naar de Landeshauptstadt München maar ook plaatsen als Chiemsee, Ettal, Oberammergau en Schlosz Linderhof.

We hadden 10 fietsdagen in de vakantie en hebben 473 km afgelegd, m'n vrouw Willy op haar Santos mtb en ikzelf op m'n RANS Cruz. Ondanks het wat mindere zitcomfort van de Cruz vergeleken met een 'gewone' ligfiets heeft deze Amerikaanse CF-bike voor het overige zwaarwegende voordelen: betere hanteerbaarheid in stadsverkeer, beter uitzicht op de omgeving, betere rijeigenschappen op slechte wegen, beter gevoel van 'samen fietsen' met Willy op haar mtb. Voor mij persoonlijk komt daar nog bij dat ik met de Cruz gemakkelijker hellingen van zo'n 8-12% kan beklimmen dan met de ligfiets.

De Cruz baarde veel opzien, vooral in München. Meerdere malen werd ik spontaan aangesproken door jonge en oudere Duitsers, met serieuze vragen en leuke opmerkingen over de Cruz. Als het zo uitkwam liet ik niet na om te wijzen op enkele onderdelen van voortreffelijke Duitse makelij, zoals de Magura velgremmen, Rohloff naaf en Schwalbe banden.

Evenals in eerdere jaren op m'n beide mtb's merkte ik na ca. een week fietsen in Beieren dat m'n conditie duidelijk vooruit was gegaan: vooral het klimmen ging weer gemakkelijker.

Nu in willekeurige volgorde enkele zaken mbt fietsen die ons opvielen in Beieren.

• In München reden opvallend veel nieuwe en mooie mtb's, meer dan in andere jaren. Overigens zie je in München in 1 dag meer mtb's rondrijden dan in een heel jaar in Nederland, en mtb's waren en zijn in München en wijde omgeving het favoriete fietsmodel. Ca. een jaar geleden waagde de Beierse krant Süddeutsche de voorspelling dat fietsers zouden overstappen naar de relaxte cruiser-modellen, maar dat is niet gebeurd. Alleen de georganiseerde stadsfietstochten in München voor toeristen maken veel gebruik van deze cruisermodellen. "Zelfstandige" fietsers echter zie je daar zelden op. 'k Heb maar 1 keer een ligfietser gezien en niet één velomobiel.
• De overgrote meerderheid van de Duitse automobilisten behandelen fietsers met bijzonder veel égards. Dat geeft de fietser een gerust gevoel en verleidt hem om op zijn beurt meer consideratie te hebben met andere verkeersdeelnemers. In München en elders hebben we ons geen moment onveilig gevoeld! Overigens is München een bijzonder fietsvriendelijke stad.
• Elektrische fietsen zijn in Beieren nog een zeldzaamheid, vergeleken met hier in Nederland. Wellicht omdat Duitsers nog niet zoveel naar hun werk fietsen, maar vooral voor sportief genoegen. De jongere mensen op hun mtb's in München zijn hierop kennelijk een uitzondering. Ook in de fietsenafdelingen van de grote warenhuizen en sportzaken (bijv. Karstadt en Schuster) in München zijn mtb's zeer ruim vertegenwoordigd in het assortiment, maar elektrische fietsen nauwelijks.
• 'k Wil op deze plaats wel bekennen dat ik danig de kriebels kreeg bij het zien van al die mountainbike berijders op hun snelle en stoere fietsen. 'k Heb zelf ruim 15 jaar met veel genoegen m'n mtb's gebruikt (behalve dat allerlaatste jaar, nu alweer drie jaar geleden, toen de niet meer te verhelpen zadelpijn z'n kop opstak). Maar over die kriebels in een volgende posting meer...

Tenslotte de cijfertjes:
fietskm’s in zomervakantie 473 (cruz, 24 juni tm 10 juli, 10 fietsdagen)
fietskm’s totaal in juni: 686 (300 thys, 110 waw, 276 cruz)