De Scorpion plus: 'k kan met drie foto’s de belangrijkste verschillen laten zien met de standaard Scorpion die ik tot voor kort ook de mijne mocht noemen.

Het gaaszitje met bijpassende hoofdsteun;
op het linker handvat van het onderstuur het bedieningsscherm met daaronder rechts de knop voor de belangrijkste handelingen zoals aan/uit, OK, verhogen van de ondersteuning, tevens voor vooruit rijden zonder meetrappen, verminderen van de ondersteuning, tevens voor achteruit rijden zonder meetrappen,
bladeren door de aanvullende menubladen.
Op het rechter handvat van het onderstuur zit de draaischakelaar van de Pinion C1.12 versnellingbak.
Op het einde van de neuspijp is de Pinion versnellingbak gedeeltelijk zichtbaar.
Het gebruikscomfort vergeleken met de "gewone" Scorpion is hoger door:
de grotere hoogte van het frame;
de uitleggers van de voorwielen reiken tot de voorkant van de gaaszitting;
de twee op wandelstokken lijkende opstaphulpen :-{
De achterderailleur is niet aanwezig, in plaats daarvan is een kettingspanner gemonteerd.

De Pinion C1.12 versnellingbak is goed te zien.
De pedalen zijn voorzien van neusklem/hielband opzetstukjes. Heel comfortabel met gewone schoenen. Het is mij namelijk nooit gelukt om werkelijk comfortabele fietsschoenen te vinden!
Er is maar 1 kettingwiel voor, dus ook geen voorderailleur.
De verlichting trekt z’n stroom uit de motoraccu.
Aanzicht vanaf links achter.
Een goed zicht op het verloop van de uitlegger van het linker voorwiel.
De tuin: een serie foto’s die voor en na de bewerkingen met graafmachine en bomenfrees zijn genomen.
Voor de kaalslag.
Foto 1 is genomen vanaf de oprit naar onze garage. De grootste heesters (rhododendron, laurier) zijn al eerder gekortwiekt.
Foto 2 is vanaf de gemeenschappelijke inrit: de death row…
Foto 3 toont de Z-O hoek. Ca. 15 meter border langs de beukenhaag is ook kaal gemaakt.
Na de kaalslag.
Foto 1: De zuilvormige taxus mocht blijven staan. Het zichtbare gras wordt doorgetrokken naar de inrit.
Het strookje grond direct links langs de oprit tot aan de inrit wordt beplant, waarschijnlijk met diverse siergrassen en geraniums.
Ook hier wordt het zichtbare gras doorgetrokken naar de inrit.
Foto 2: Op den duur zullen we een nieuwe brievenbus moeten hebben..
Een piepjong lijsterbesje heeft de kaalslag overleefd en is beschermd door een bosje palen. Op de achtergrond is te zien hoever de kaalslag is gegaan langs de beukenhaag.
De postbode vervolgt zijn route.