Het kabbelt nog steeds rustig voort… (2)

Vakantie deel 2

Half augustus hebben we weer een paar dagen in Winterswijk doorgebracht om te fietsen en enkele culturele/historische bezienswaardigheden te bezoeken. Het museum "Villa Mondriaan" in Winterswijk is interessant en geeft een goede indruk van de jonge jaren van Piet Mondriaan. Bijzonder aardig is ook het stadje Bredevoort, op slechts 11 km vanaf ons onderkomen. Bredevoort presenteert zich nadrukkelijk als "boekenstad" en lijkt daarin heel behoorlijk te slagen, gelet op de agenda voor dit jaar.

We spelen met het idee om als de omstandigheden, en vooral mijn gezondheid, het toelaten, om in 2018 weer de Achterhoek te bezoeken, met de nadruk op het gebied rondom de driehoek Zutphen-Brummen-Vorden. Daar is veel te zien op cultureel en historisch gebied en afgaande op onze eerdere ervaringen in dat gebied is het daar mooi en afwisselend fietsen.

Fietsnavigatie
Het vinden van geschikte fietspaden blijkt voor ons een probleem te zijn. Vorige jaren in Noordoost-Twente (rondom De Lutte) en dit jaar in de Achterhoek is gebleken dat het knooppuntensysteem voor ons veel nadelen heeft. Om de haverklap kom je terecht op moeilijk begaanbare fietspaden: smal, erg smal, bij droog weer mul zand en tussen akkers en graslanden door die wij niet zo interessant vinden en op den duur ronduit eentonig.
Wellicht kan de fietsrouteplanner van de Fietsersbond uitkomst bieden, vooral de optie "Mijn routetype", met in de voorkeuren "Vermijd onverhard", "Vermijd hindernissen voor lange fietsen" en "Vermijd hindernissen voor brede fietsen" aangevinkt.
De Fietsersbond schrijft hierover:

"Apps voor Android en iPhone
Onze apps zijn gratis en beschikbaar voor Android (versie 2.3.4 en hoger) en iOS. Belangrijkste voordeel is dat je tijdens het fietsen onderweg kunt bijhouden waar je bent. De apps bieden op zich minder uitgebreide opties om routes te plannen, maar wel is het mogelijk om geavanceerde fietsroutes te plannen op de[...] (desktop)website, die op te slaan onder je eigen account en vervolgens op je smartphone te gebruiken tijdens je fietstocht".

Hiermee is het natuurlijk leuk experimenteren, maar dan moet ook onderweg de iPad worden gebruikt omdat daarop de desktop versie van de fietsrouteplanner kan draaien. Gelukkig is daar een mouw aan te passen, met minimale kosten. Wellicht kan ik voorlopig volstaan met het kopen van een powerbank om onderweg de energiehonger van iPhone en iPad te kunnen stillen.

Tuin

De laatste 3 wijkers van de heesters zijn inmiddels verwijderd, zodat de intensieve zomersnoei en de tussentijdse aanpassingen van de tuin bijna voltooid zijn.

Begin augustus hebben we twee hulpjes in onze tuin laten ïnstalleren: op de twee gazons ter weerszijden van onze woning draaien nu twee maairobots (Viking iMow MI 422P) af en toe hun rondjes. Als ze voldoende vaak (bijv. ongeveer om de andere dag) aan het werk zijn worden de korte grassnippers afdoende gemulcht en op het gras gedeponeerd. Niet alleen zijn we van het handmatige maaien met de accumaaier af, maar ook van de geregelde afvoer van het gemaaide gras en onnodig verlies van meststoffen.
’t Lijkt allemaal naar behoren te functioneren, al zijn er natuurlijk nog instellingen die moeten worden gefinetuned. De tijdwinst voor ons is goed te merken, zodat we meer tijd kunnen steken in fietsen, andersoortig tuinwerk en uitstapjes maken :-) .

HP Scorpion: nòg comfortabeler?

M’n voetproblemen op de fiets heb ik kunnen oplossen zoals ik heb gemeld in m’n weblog van 16 september 2016. Nu, bijna een jaar later, kan ik vaststellen dat de speciale pedalen met hiel- en voetfixering van HP Velotechnik nog steeds uitstekend bevallen!

Het leuke van zulke goed gelukte aanpassingen is dat je bijna onvermijdelijk het volgende pijnpunt wilt aanpakken. 'k Ben niet de enige: de weblogs van velomobilisten en ander ligfietsvolk spreken hierover boekdelen!

'k Heb de afgelopen dagen het zitje van de HP Scorpion aangepakt en heb hierbij m’n eigen ervaringen gebruikt met de roeifietsen THIJS 222 en de THYS 209.
Qua ziteigenschappen was er een klein maar voor mij een belangrijk verschil tussen de 222 en de 209. Het zitje van de 222 had een subtiele welving naar boven waardoor m’n tamelijk gevoelige rug tijdens het roetsen een weldadige massage onderging. Kleine rugprobleempjes, zoals na een dagje werken in de tuin, waren verdwenen na een middagje roetsen.
Ondanks alle voortreffelijke eigenschappen van de 209 vond ik het een groot nadeel dat het zitje ervan niet die welving naar boven had, maar eerder leek op een ondiepe kuil. Het massage-effect van de 222 was daarom totaal afwezig.

Nu naar m’n trike HP Scorpion. Het zitje ervan, de HP Velotechnik BodyLink seat, heeft een ingewikkelde constructie. Naast alle voordelen ervan is het gemakkelijk in te zien dat wie gevoelig is voor uitbuigingen van de ruggegraat last kan krijgen van al die gaten, spleten en goten. De standaard meegeleverde schuimrubber en geweven bekledingen zijn aan de dunne kant, 1,5 cm of minder, het zitcomfort ervan houdt niet over. In de praktijk was het goed te voelen en te zien dat de bekleding ver naar onderen uitboog waar ondersteuning ontbrak.

Zonder de bevestigings- en verstelmogelijkheden aan te tasten heb ik de goten opgevuld, het gat in het midden afgedekt met een dun maar stijf aluminium plaatje en het schuimrubber bijna eens zo dik gemaakt met een oud kampeermatje.
Het comfort is duidelijk verbeterd, en in het midden is een lichte verhoging van de bekleding ontstaan.

Dus fietsen maar.. na enkele tochtjes weten we meer!