Gisteren (maandag dus) raakte de temperatuur duidelijk in de lift, met een door niets getemperde stralende zon.
De ochtend werd gebruikt voor enkele in slow motion uitgevoerde finishing touches in de tuin. Afgelopen zaterdag had ik namelijk de stobben van een tweetal oude berberis heesters uit de grond gehaald door graven, hakken en zagen. ’t Waren beste klonten hout, en al helemaal met de aanhangende tuingrond. De kleinste zal zo’n 15-20 kg hebben gewogen, de ander ca. 40 kg. Het profiel van de tuin ter plekke kon worden gecorrigeerd door het storten van ruim 50 liter tuinaarde :-)
De stevige bries leek garant voor enige verkoeling, zodat we ’s middags een rustig klein rondje (ca. 36 km, Veendam-Annen-Zuidlaren-De Groeve-Kielwindeweer-Veendam) gingen fietsen: Vooral met de wind pal tegen was het heerlijk fietsen!
In Zuidlaren namen we de tijd om op het beschaduwde terras van café Brinkzicht wat drankjes te nuttigen. Zoals bijna altijd op maandag was het ook in Zuidlaren rustig bij de weg, weinig gemotoriseerd verkeer, en nog minder fietsers.
Dus viel het ons op dat aan de overkant van de weg met een kalm gangetje een delta trike passeerde.
Kort hierna: een duo scootmobiel, de bestuurder voor en een passagier op de achterzetel. Die zie je niet vaak...
Niet veel later reed een mooie tot buggy omgebouwde Fiat 500 (of 600) langs: de helgele carosserie glom en glansde en we konden zien hoe de karakteristieke elementen van voor- en achterkant goed bewaard waren gebleven. Mooi… :-)
Vrij snel daarna passeerde op de rijbaan een witte velomobiel, naar ons beste weten een Quest met de racekap op.
Dat waren al meer aparte voertuigjes dan we normaliter spotten tijdens onze fietstochtjes en -tochten. Het toeval begon nu aan het onwaarschijnlijke te grenzen: een rug-aan-rug ligfietstandem met de volledige bemanning! Indrukwekkend lang met een druk beweeg van blote benen aan voor- en achterkant.
Ietsje minder zeldzaam: een Koga trekking tandem, massief en tankachtig, door niets of niemand tegen te houden en door man+vrouw in stug unisono ritme voortbewogen.
Niet veel later: kort na elkaar een duofiets zoals ook de fa. Van Raam die maakt en een rolstoelfiets. En tot besluit een meetrap tandem met een Down kind voorop. Enthousiast zwaaide hij naar ons terraszitters, wij zwaaiden natuurlijk terug.
We hadden nu genoeg gezeten, gedronken en gezien. Dus rekenden we af en fietsten huiswaarts. Ondertussen probeerden we te bedenken wat er nog meer aan bijzondere HPV’s voorbij zouden zijn gekomen als we wat langer waren blijven zitten…
