Daar zijn wij weer, na ruim 3 maanden niet bloggen.
Allereerst mijn beste wensen aan al m'n regelmatige en niet-zo-regelmatige lezers voor heel fijne feestdagen en een voorspoedig, gelukkig en gezond 2017 !
Fietsen
In oktober heb ik een luizige 200 km bijeen gesprokkeld op de HP Scorpion. In november en december tot nog toe heb ik niet meer gefietst. Voor deze mooiweerfietser was het weer vaak niet bepaald uitnodigend om te gaan fietsen!
Tuinieren
Wel hebben we in de genoemde maanden veel in de tuin gewerkt: in totaal 2 boompjes en 9 heesters met wortel en tak verwijderd, gedetailleerd snoeiwerk verricht aan diverse heesters en gigantische hoeveelheden afgevallen blad opgeruimd. Het is dit jaar een buitensporig goed groeiseizoen geweest en dat was aan alles te merken!
We zijn gaan experimenteren met een paar soorten siergrassen en hebben hier en daar alvast wat probeersels geplant die hopelijk zullen aanslaan, goed groeien en niet misstaan in het oorspronkelijke ontwerp van onze tuin. Diverse boeken, vooral die van/over de wereldvermaarde tuinarchitect Piet Oudolf en websites (bijv. Oudolf en Lianne's Siergrassen) geven een goede indruk van de mogelijkheden van siergrassen en waarop je moet letten.
Sportschool
Vanaf ons huis is het maar 10 minuten lopen naar de sportschool van Quantumfit.
Een winter zonder sportieve activiteiten is onacceptabel, dus heb ik mij daar ingeschreven. Inmiddels ben ik nu twee weken bezig (3 à 4 maal per week) en ben nog zoekende naar een mix van activiteiten die mij in dit beginstadium -weinig conditie, weinig kracht- zo snel mogelijk een stuk verder helpen.
Al weer heel wat jaartjes geleden heb ik regelmatig een sportschool bezocht en heb daar dankzij een uitstekende begeleiding het nodige opgestoken over de do’s en don’ts en de verschillende toestellen.
Het leek mij verstandig en voor de hand liggend om te beginnen met de spiergroepen te gebruiken die bij mij prima ontwikkeld zijn: ligfietsen, wandelen en roeien. Daarbij extra krachttraining met leg extension, leg press, abdomen en lower back: allemaal bekend terrein voor mij :-)
De cardiofitness activiteiten waarmee ik veel ervaring heb gaan mij nu al redelijk goed af, al laat vooral het uithoudingsvermogen te wensen over. M’n medicijnen Lucrin (hormoonkuur), Xtandi (a.k.a. enzalutamide) en de betablokker atenolol blijken, zeker in deze combinatie, vakkundige slopers te zijn van een man’s viriliteit, spierkracht en uithoudingsvermogen!
Dat wordt dus wel duwen tegen mijn grenzen aan, maar toch met een zekere voorzichtigheid en alertheid op de reacties van m’n lijf. En waar m’n conditie te kort schiet voor een langere sessie probeer ik een geschikte HIIT-variant toe te passen en evenals bij de krachttoestellen een aantal sessies van beperkte duur te doen.
Er is één toestel waarmee ik absoluut niet overweg kan: de crosstrainer! 'k Sta daarop erbarmelijk te haspelen en te knoeien en slaag er niet in om -niet lachen!- meer dan 35 watt te genereren. 'k Moest gelijk denken aan vroeger, in een ver verleden, toen m’n eerste vrouw en ik op wintersport gingen langlaufen. M’n vrouw ging er moeiteloos en gladjes vandoor, ik kon niet meer doen dan met veel moeite proberen haar bij te houden :-(( Leuk was anders en het is nooit beter geworden…
'k Heb gisteren de tread climber geprobeerd, en die lijkt mij veel geschikter.
M’n prostaatkanker…
is helaas actiever geworden ondanks de enzalutamide. Afgelopen dinsdag vernam ik van de specialist dat de PSA-waarde in mijn bloed is gestegen naar ca. 19. Dat betekent een stijging in een half jaar met ca. 11, van 8,5 een half jaar geleden. Wanneer de stijging doorzet wil m’n specialist weer een PET/CT scan laten uitvoeren om te zien of de voornaamste onruststoker gericht bestreden kan worden.
Jammer dat de reeks van goede berichten (dalende en gelijkblijvende PSA) nu is doorbroken. Gelukkig maak ik mij nog niet al te veel zorgen en beheerst het niet mijn leven! Het is wel een krachtige motivatie om mijn lichamelijke en mentale conditie goed te houden, want daardoor kan ik de bijwerkingen van de huidige 2e-lijns behandeling beter doorstaan.
25 december 2016
16 september 2016
Zomer 2016
Over 6 dagen - om precies te zijn op 22 september 16:21 uur (lokale zomertijd in NL), begint de astronomische herfst. Tot en met gisteren was er niets dat erop wees dat de zomer bijna is afgelopen.
Het was me het zomertje wel! We hebben ons er mooi doorheen geslagen en omdat we het normale stramien konden aanhouden van afwisseling op z’n tijd -vakantie, kleintje vakantie, en diverse kleine uitstapjes- en de zorg voor huis en tuin en eigen lijf -fietsen!- valt daarover niet zoveel bijzonders te melden.
Hoewel…
De tand des tijds knaagt onverdroten verder en dat leidt op een gegeven moment tot bekende maar onwelkome ouderdomsverschijnselen. Dit jaar is het tot vandaag toch anders.
Ik ben namelijk veel energieker dan vorig jaar. Dat kan ik goed merken aan m’n uithoudingsvermogen bij werken in de tuin, fietsen, lange wandelingen en trappenlopen buitenshuis, waar ik een aantal vaste ijkpunten heb.
Verder heb ik geen medisch gedonderjaag gehad :-)
Wellicht is dit te danken aan de goed uitgebalanceerde mix van de 2 "zware" medicijnen die ik zelf moet innemen en waarvan ik in overleg met huisarts en specialisten de dosis en de tijdstippen van innemen heb kunnen aanpassen. De beoogde werking van die medicijnen lijkt momenteel optimaal en de ongewenste bijwerkingen zijn tot een minimum gereduceerd.
Maar het is vooral bij het lopen dat ik de grootste terreinwinst heb geboekt op die vermaledijde tand des tijd. Enkele min of meer toevallige gebeurtenissen gaven mij de duwtjes in de goede richting waardoor ik in korte tijd letterlijk veel beter uit de voeten kon: nieuwe steunzolen bij de bekende schoenenwinkel/ voetverzorgingscentrum Schutrups in Exloo en overschakelen op schoenen van het Duitse merk Bär. Het duwtje richting Bär schoenen kreeg ik -hoe kan dat anders?- in München, waar in de Residenzstraße een speciaalzaak is gevestigd.
Klimaatverandering en tuin
Het warmere weer en de regelmatige stortregens zorgen voor uiterst groeizaam weer zodat onze tuin hier en daar prop- en propvol stond met uit de kluiten gewassen en elkaar verdringende vegetatie, vooral heesters. Er viel niet tegenop te snoeien, zodat we besloten om een flink aantal heesters definitief te verwijderen. De teller staat inmiddels op 8 stuks verwijderde heesters, meer zullen ongetwijfeld volgen!
Het gebruikelijke onderhoudsregime -bemesting, frequentie en hoogte van maaien- van onze gazons (150 m2 en 250 m2) bleek in deze weersomstandigheden duidelijk niet te voldoen. Tijd voor verandering dus.
Voorlopig houden we de aanwijzingen aan van het "ECOstyle 7-Stappenplan voor een mosvrij en diepgroen gazon", en gebruiken we zoveel mogelijk de Ecostyle producten.
En ja, fietsen doen we ook nog…
Het fietsen, zowel in m’n eentje als samen met m’n partner Willy, zit gelukkig weer duidelijk in de lift.
M’n maandelijkse fietskm’s gaan weer de richting die ik vroeger gewend was: ruim 400 in mei en juli en 570 km in augustus. In augustus passeerde ik de 10.000 km op de Scorpion, die ik inmiddels bijna 3½ jaar heb.
En last but not least: m’n nieuwe Bär schoeisel gebruik ik ook op de Scorpion trike met de speciale pedalen met hiel- en voetfixering. Eindelijk ben ik verlost van die ellendige veel te smalle fietsschoenen!
Natuurlijk realiseer ik mij soms dat ik m’n roeifietsen mis, maar de voordelen van het comfortabel en blessurevrij fietsen met de e-Scorpion zijn groot!
Het was me het zomertje wel! We hebben ons er mooi doorheen geslagen en omdat we het normale stramien konden aanhouden van afwisseling op z’n tijd -vakantie, kleintje vakantie, en diverse kleine uitstapjes- en de zorg voor huis en tuin en eigen lijf -fietsen!- valt daarover niet zoveel bijzonders te melden.
Hoewel…
De tand des tijds knaagt onverdroten verder en dat leidt op een gegeven moment tot bekende maar onwelkome ouderdomsverschijnselen. Dit jaar is het tot vandaag toch anders.
Ik ben namelijk veel energieker dan vorig jaar. Dat kan ik goed merken aan m’n uithoudingsvermogen bij werken in de tuin, fietsen, lange wandelingen en trappenlopen buitenshuis, waar ik een aantal vaste ijkpunten heb.
Verder heb ik geen medisch gedonderjaag gehad :-)
Wellicht is dit te danken aan de goed uitgebalanceerde mix van de 2 "zware" medicijnen die ik zelf moet innemen en waarvan ik in overleg met huisarts en specialisten de dosis en de tijdstippen van innemen heb kunnen aanpassen. De beoogde werking van die medicijnen lijkt momenteel optimaal en de ongewenste bijwerkingen zijn tot een minimum gereduceerd.
Maar het is vooral bij het lopen dat ik de grootste terreinwinst heb geboekt op die vermaledijde tand des tijd. Enkele min of meer toevallige gebeurtenissen gaven mij de duwtjes in de goede richting waardoor ik in korte tijd letterlijk veel beter uit de voeten kon: nieuwe steunzolen bij de bekende schoenenwinkel/ voetverzorgingscentrum Schutrups in Exloo en overschakelen op schoenen van het Duitse merk Bär. Het duwtje richting Bär schoenen kreeg ik -hoe kan dat anders?- in München, waar in de Residenzstraße een speciaalzaak is gevestigd.
Klimaatverandering en tuin
Het warmere weer en de regelmatige stortregens zorgen voor uiterst groeizaam weer zodat onze tuin hier en daar prop- en propvol stond met uit de kluiten gewassen en elkaar verdringende vegetatie, vooral heesters. Er viel niet tegenop te snoeien, zodat we besloten om een flink aantal heesters definitief te verwijderen. De teller staat inmiddels op 8 stuks verwijderde heesters, meer zullen ongetwijfeld volgen!
Voorlopig houden we de aanwijzingen aan van het "ECOstyle 7-Stappenplan voor een mosvrij en diepgroen gazon", en gebruiken we zoveel mogelijk de Ecostyle producten.
En ja, fietsen doen we ook nog…
Het fietsen, zowel in m’n eentje als samen met m’n partner Willy, zit gelukkig weer duidelijk in de lift.
M’n maandelijkse fietskm’s gaan weer de richting die ik vroeger gewend was: ruim 400 in mei en juli en 570 km in augustus. In augustus passeerde ik de 10.000 km op de Scorpion, die ik inmiddels bijna 3½ jaar heb.
Natuurlijk realiseer ik mij soms dat ik m’n roeifietsen mis, maar de voordelen van het comfortabel en blessurevrij fietsen met de e-Scorpion zijn groot!
19 juli 2016
Parade!
Gisteren (maandag dus) raakte de temperatuur duidelijk in de lift, met een door niets getemperde stralende zon.
De ochtend werd gebruikt voor enkele in slow motion uitgevoerde finishing touches in de tuin. Afgelopen zaterdag had ik namelijk de stobben van een tweetal oude berberis heesters uit de grond gehaald door graven, hakken en zagen. ’t Waren beste klonten hout, en al helemaal met de aanhangende tuingrond. De kleinste zal zo’n 15-20 kg hebben gewogen, de ander ca. 40 kg. Het profiel van de tuin ter plekke kon worden gecorrigeerd door het storten van ruim 50 liter tuinaarde :-)
De stevige bries leek garant voor enige verkoeling, zodat we ’s middags een rustig klein rondje (ca. 36 km, Veendam-Annen-Zuidlaren-De Groeve-Kielwindeweer-Veendam) gingen fietsen: Vooral met de wind pal tegen was het heerlijk fietsen!
In Zuidlaren namen we de tijd om op het beschaduwde terras van café Brinkzicht wat drankjes te nuttigen. Zoals bijna altijd op maandag was het ook in Zuidlaren rustig bij de weg, weinig gemotoriseerd verkeer, en nog minder fietsers.
Dus viel het ons op dat aan de overkant van de weg met een kalm gangetje een delta trike passeerde.
Kort hierna: een duo scootmobiel, de bestuurder voor en een passagier op de achterzetel. Die zie je niet vaak...
Niet veel later reed een mooie tot buggy omgebouwde Fiat 500 (of 600) langs: de helgele carosserie glom en glansde en we konden zien hoe de karakteristieke elementen van voor- en achterkant goed bewaard waren gebleven. Mooi… :-)
Vrij snel daarna passeerde op de rijbaan een witte velomobiel, naar ons beste weten een Quest met de racekap op.
Dat waren al meer aparte voertuigjes dan we normaliter spotten tijdens onze fietstochtjes en -tochten. Het toeval begon nu aan het onwaarschijnlijke te grenzen: een rug-aan-rug ligfietstandem met de volledige bemanning! Indrukwekkend lang met een druk beweeg van blote benen aan voor- en achterkant.
Ietsje minder zeldzaam: een Koga trekking tandem, massief en tankachtig, door niets of niemand tegen te houden en door man+vrouw in stug unisono ritme voortbewogen.
Niet veel later: kort na elkaar een duofiets zoals ook de fa. Van Raam die maakt en een rolstoelfiets. En tot besluit een meetrap tandem met een Down kind voorop. Enthousiast zwaaide hij naar ons terraszitters, wij zwaaiden natuurlijk terug.
We hadden nu genoeg gezeten, gedronken en gezien. Dus rekenden we af en fietsten huiswaarts. Ondertussen probeerden we te bedenken wat er nog meer aan bijzondere HPV’s voorbij zouden zijn gekomen als we wat langer waren blijven zitten…
De ochtend werd gebruikt voor enkele in slow motion uitgevoerde finishing touches in de tuin. Afgelopen zaterdag had ik namelijk de stobben van een tweetal oude berberis heesters uit de grond gehaald door graven, hakken en zagen. ’t Waren beste klonten hout, en al helemaal met de aanhangende tuingrond. De kleinste zal zo’n 15-20 kg hebben gewogen, de ander ca. 40 kg. Het profiel van de tuin ter plekke kon worden gecorrigeerd door het storten van ruim 50 liter tuinaarde :-)
De stevige bries leek garant voor enige verkoeling, zodat we ’s middags een rustig klein rondje (ca. 36 km, Veendam-Annen-Zuidlaren-De Groeve-Kielwindeweer-Veendam) gingen fietsen: Vooral met de wind pal tegen was het heerlijk fietsen!
In Zuidlaren namen we de tijd om op het beschaduwde terras van café Brinkzicht wat drankjes te nuttigen. Zoals bijna altijd op maandag was het ook in Zuidlaren rustig bij de weg, weinig gemotoriseerd verkeer, en nog minder fietsers.
Dus viel het ons op dat aan de overkant van de weg met een kalm gangetje een delta trike passeerde.
Kort hierna: een duo scootmobiel, de bestuurder voor en een passagier op de achterzetel. Die zie je niet vaak...
Niet veel later reed een mooie tot buggy omgebouwde Fiat 500 (of 600) langs: de helgele carosserie glom en glansde en we konden zien hoe de karakteristieke elementen van voor- en achterkant goed bewaard waren gebleven. Mooi… :-)
Vrij snel daarna passeerde op de rijbaan een witte velomobiel, naar ons beste weten een Quest met de racekap op.
Dat waren al meer aparte voertuigjes dan we normaliter spotten tijdens onze fietstochtjes en -tochten. Het toeval begon nu aan het onwaarschijnlijke te grenzen: een rug-aan-rug ligfietstandem met de volledige bemanning! Indrukwekkend lang met een druk beweeg van blote benen aan voor- en achterkant.
Ietsje minder zeldzaam: een Koga trekking tandem, massief en tankachtig, door niets of niemand tegen te houden en door man+vrouw in stug unisono ritme voortbewogen.
Niet veel later: kort na elkaar een duofiets zoals ook de fa. Van Raam die maakt en een rolstoelfiets. En tot besluit een meetrap tandem met een Down kind voorop. Enthousiast zwaaide hij naar ons terraszitters, wij zwaaiden natuurlijk terug.
We hadden nu genoeg gezeten, gedronken en gezien. Dus rekenden we af en fietsten huiswaarts. Ondertussen probeerden we te bedenken wat er nog meer aan bijzondere HPV’s voorbij zouden zijn gekomen als we wat langer waren blijven zitten…
30 april 2016
Een wandeling door eigen tuin
Op zondag 17 april was het zonnig en fris en ik realiseerde mij dat een wandeling door de eigen tuin met het fototoestel in de aanslag een aardig beeld kon geven van de tuinaanleg (alweer ruim 25 jaar geleden) en hoe de beplanting er nu bijstaat. Extreme schaduwpartijen zijn nog afwezig omdat de grotere loofbomen nog geen nieuw blad hadden gevormd.
Vandaar een reeks van 29 foto’s. Verwacht geen fotografische hoogstandjes, maar tamelijk utilitaire kiekjes die met het bijschrift erbij proberen onze tuin globaal te beschrijven en iets te laten doorklinken van het plezier dat we daaraan beleven.
 |
| 1. Huis en tuin liggen aan de Eems. We kijken nu richting westen. Een jonge vader komt aanlopen met zijn 2 kinderen op hun fietsjes om de kleinste te leren fietsen. Onze 27 m lange beukenhaag is nog in wintertooi, evenals de 3 grote essen in onze tuin. |
 |
| 2. Nog steeds op de Eems, met de blik richting noordwest. We zien een stukje van de gemeenschappelijke inrit waaraan 4 vrijstaande woningen liggen, en ons huis met de 24 zonnepanelen. |
 |
| 3. We zijn de inrit opgedraaid en zien onze beplanting links van de inrit, met achteraan de woning van een van onze 3 naaste buren. |
 |
| 4. Niet ver van het begin van de inrit en meer richting westen zien we hoe verschillende heesters de zichtlijnen beperken. |
 |
| 5. Hier hebben we zicht op ons gazon en omliggende borders die voor de woning liggen en op de grote es die midden in het gazon staat. |
 |
| 6. Onze oprit, met de deuren van garage en fietsen- en tuinmachinesberging open. Linksaf gaat naar de zij-ingang van ons huis via de keuken en naar de "officiële" voordeur. Drie buitenlampen lichten na zonsondergang de bezoeker bij die naar onze voordeur wil. |
 | |||
| 7. Bijna op het einde van de gemeenschappelijke inrit een blik op het achterste deel van onze tuin. De drie jonge boompjes in het gazon (Gleditsia triacanthos 'Sunburst' (Valse Christusdoorn)) hebben we in 2006 of 2007 laten planten. |
 |
| 8. Kijkrichting west: blik op de noordgrens van onze tuin met een van onze buren. We hebben ervoor gekozen om elkaars borders min of meer in elkaar te laten overlopen, dus geen hagen of schuttingen! |
 |
| 9. Terug naar onze eigen oprit. Links daarvan is het smalle deel van het gazon voor ons huis, met daar omheen de planten- en heesterborders. We hebben gekozen voor de Engelse stijl voor de tuinaanleg, met gemengde borders, dwz zowel vaste planten als heesters. |
 |
| 10. Rechts van onze oprit, de blik naar het noorden. Het huis van onze buren op de achtergrond. ’t Strookje gras loopt door naar de rest van het achtergazon (foto 7). |
 |
| 11. De noordwesthoek van onze tuin. Helemaal achteraan staan 3 hoge sparrebomen en een hulst vlak bij elkaar, een geliefde plek voor veel vogels! Op de foto helaas niet zichtbaar; wel zichtbaar is de donkere hoek onder die bomen met de nodige ondergroei van rhododendron, klimop, vinca minor. |
 |
| 12. Blik richting westen. Dit is een heel favoriete hoek voor kleine tuinvogels, ook omdat we de winterse bijvoeding (pindanetjes, potjes pindakaas van de Vogelbescherming) ophangen in de grootste heester. |
 |
| 13. Op het achtergazon met de noordwesthoek van ons huis in beeld. Rechts op de foto is een klein stukje van de gemetselde compostbakken in beeld. |
 |
| 14. Vanaf het achtergazon de blik op de achterkanten van berging, garage en woning. |
 |
| 15. Vanaf de compostbakken (foto 13) kijken we nu langs de westgevel van ons huis. ’t Strookje grond beschouwen we als een bospaadje, omlijst door veel spontane begroeiïng. |
 |
| 16. Even verder het bospaadje op met de blik op het zuiden. Moeilijk te zien, maar toch aanwezig: 4 forse koningsvarens. De klimop moeten we van tijd tot tijd terugknippen. De bosanemoon heeft ervoor gekozen om zich op meerdere plekken tussen de boomschorssnippers te vestigen. Dat laten we dus zo… |
 |
| 17. Wat verderop draaien we om en zien het bospaadje naar het noorden toe. Aan de rand staat een enorme hulst die voor de juiste sfeer zorgt. Links is de afscheiding met de kavel verder op de Eems. Wij hebben de klimroosters vol laten groeien met een mix van klimop, kamperfoelie en winterjasmijn. |
 |
| 18. Vanaf het bospaadje naar zuidelijke richting komen we op het gazon voor ons huis. Het palenscherm vouwt zich om het ronde terras voor het huis. Daarvoor zit Floor, onze huiskat, die om huis alle ruimte heeft om rond te zwerven en af en toe een muis of vogeltje weet te vangen 8-( Het palenscherm was al te zien links op foto 16; het begin ervan tegen de zuidwesthoek van ons huis is met 2 schuine palen gestut. Zo’n palenscherm was een van de opvallende kenmerken van de tuinontwerpen van de vroegere fa. De Punt (Glimmen). Ook aan de aanwezigheid van een augurkenboom en van glooiïngen in het tuinoppervlak kon men de door De Punt aangelegde tuinen herkennen. |
 |
| 19. De zuidwest hoek van onze tuin, die bewust aan enige verwildering is prijsgegeven. De bult snoeihout in het midden is inmiddels overwoekerd door de bonte gele dovenetel en we zijn benieuwd of-ie gebruikt zal worden als huisvesting voor de kleine diertjes in het veld. De reden dat we hier niet meer hoog opgaande heesters en planten hebben neergezet is om de afmetingen van de tuin en de ruimtelijke werking van de houtopstanden sterker te laten uitkomen. Dit is ook te zien op foto 5. |
 |
| 20. Nu een reeks foto’s van de tuin aan de zuidkant van ons huis die vanaf het voorste gazon zijn genomen. De zuidgevel van ons huis, met voordeur, zonnepanelen en uiterst rechts een van de drie buitenlampen. |
 |
| 21. Die buitenlamp staat in het midden van een rond terrasje, kleiner dan dat op foto 18. Daaromheen een streepje border met vaste planten en de ruim 25 jaar oude Gleditsia triacanthos 'Sunburst' (Valse Christusdoorn). De drie jonge Gleditsia’s die we zelf hebben laten planten staan op foto 7. Door het geboomte heen schemeren de huizen van twee van onze buren: in het midden rood dak, rechts witte puntgevel. |
 |
| 22. We zwenken het fototoestel naar zuidoostelijke richting en zien een stuk van de border direct achter de beukenhaag langs de Eems. De grote blauwspar is van onze buren, de lichte heester daarvoor staat in onze tuin: Japanse sneeuwbal (Viburnum plicatum mariesii), ook te zien op foto 4. |
 |
| 23. Kijkrichting noordoost: we kijken nu richting het smalle deel van ons voorgazon. |
 |
| 24. Kijkrichting noordwest: voorraam, voordeur, binnenkant van het palenscherm. Dat is voor het grootste deel begroeid met klimop en kamperfoelie. |
 |
| 25. Kijkrichting west: sterke ruimtewerking door spaarzaam gehouden hoogopgaande begroeiïng. De glooiïng in het gazon is goed te zien. |
 |
| 26. De zuidoosthoek van ons huis, met zonnescherm, zij-ingang en het puntdak van de fietsen- en tuinmachinesberging, de dikke stam van de 25 jaar oude Gleditsia en de puntgevel van onze buren. De heel hoge bomen op de achtergrond staan al in het recreatiepark Borgerswold. Als het zo uitkomt wandelen we daar graag! |
 |
| 27. Kijkrichting west vanaf het smalle deel van ons voorgazon. |
 |
| 28. Kijkrichting zuid vanaf de zij-ingang van ons huis. De rug- en armleuning van een van de twee terrasbanken op de voorgrond, bestrating naar het kleine rondje en een van de drie essen. De afsluiting van de tuin door de beukenhaag voegt veel toe aan de privacy. Het besloten gevoel van het terras wordt vooral ’s zomers versterkt door de Elaeagnus ebbingei (Olijfwilg) (links) en de Viburnum bodnantense (Sneeuwbal) (rechts). |
 |
| 29. Foto is genomen vanuit onze fietsenberging: twee van de drie fietsen van Willy, onze oprit en huiskat Floor, en uitzicht op de woning van een van onze 3 naaste buren. Voor ons een bekend uitzicht: als het tuinieren voor vandaag er weer op zit en alles is opgeruimd, of als we zijn thuisgekomen van een mooi rondje fietsen en we op het punt staan om de berging af te sluiten :-) |
08 maart 2016
Rijstijl
Eerst de fietsen
Het ideaal:
’n Mountainbike -zo licht mogelijk, subtop afgemonteerd en aangekleed met spatborden en een pakjesdrager- was en is nog steeds m’n favoriete fiets voor het maken van dagtochten. De meeste fietspaden, ook door bos en heideveld, zijn daarmee toegankelijk voor ons heel gewone recreatiefietsers. Een normale kleine personenauto -bijv. de Toyota Auris- is al voldoende om twee van die mtb’s op het fietsenrek mee te nemen op vakantie in Europa.
Nog een Thijs 209 roeifiets (roets) erbij voor de doordeweekse totale body work-out en m’n ideale fietsencollectie zou compleet zijn: meer is niet nodig.
De realiteit:
Mijn lot dat zich ondermeer heeft gemanifesteerd in de verschijningsvormen zadelpijn, persistent boezemfibrilleren en prostaatkanker, heeft dit ideaal voor mij onbereikbaar gemaakt, zodat ik uiteindelijk heb gekozen voor een opvouwbare tadpole trike met e-ondersteuning, de HP Velotechnik Scorpion fs 26. De belangrijkste redenen hiervoor zijn:
En nu de rijstijl
Elke fiets nodigt uit tot een bepaalde rijstijl, die natuurlijk ook afhangt van de fietser.
Zelf heb ik de mtb vooral ervaren als een fiets voor een pittige en agressieve manier van fietsen waarbij onderweg graag elke uitdaging wordt aangenomen: bochtenwerk, fel aanzetten voor korte klimmetjes, tussensprintjes, stevig doorjakkeren op slechte paadjes, etc. Het bekende werk dus van beetje speels fietsen en de conditie op voldoende peil houden :-))
Op de roets gaat het er wat rustiger aan toe. Het mooiste is om in een soort flow te geraken waarbij alles klopt: verzet, slagtempo, spiercoördinatie. Ik ben er aan gewend geraakt om actief te zijn in het zitje en rechtop te gaan zitten als dat zo uitkwam. Bijv. bij bochten nemen en opzij/achterom kijken.
Die ervaring met m’n vorige fietsen kan ik min of meer weer oppakken in m’n rijstijl met de trike.
Voorop gesteld moet worden dat de Scorpion met z’n lage zwaartepunt kartachtige trekjes heeft waardoor je er wat gooi- en smijtwerk mee kan doen. En dat past goed bij mijn karakter: tot op de dag van vandaag ben ik volgens de mensen die mij goed kennen een kwajongen gebleven 8-) De Scorpion met z’n fenomenale wegligging past daar uitstekend bij!
Bijna alles wat ik met de mtb deed kan ook met de Scorpion, behalve de slechte en smalle paadjes. Die moet ik helaas mijden, evenals routes met rare obstakels zoals die bijv. op de IJsseldijken zijn te vinden. Een Scorpion met achternaafmotor en accu til je niet eventjes er overheen…
De roetservaringen, vooral de actieve houding in het zitje, kan ik heel goed gebruiken op de Scorpion: haakse bochten met een flinke snelheid nemen en flink naar binnen leunen voor de stabiliteit. Even rechtop zitten om beter over lage heggetjes e.d. te kijken bij kruisingen. En ook om de situatie gemakkelijker te overzien -opzij en half achteruitkijken- bijv. bij het nemen van een rotonde.
Zo’n actieve zithouding vind ik veel beter en ook afwisselender dan als een zoutzak achterover blijven liggen!
Heel belangrijk: relaxt ligfietsen
Dit alles is op zich al leuk, maar het is nog veel leuker omdat het op de trike een heel stuk ontspannender fietst dan op 'n 2-wielige ligfiets. Daar moet je toch min of meer voortdurend (gelukkig meestal onbewust) op je hoede zijn voor ernstige verstoringen van je evenwicht en ervoor zorgen dat je op die 2 wielen blijft ;-)
Daardoor kan ik mij op de trike volledig concentreren op de conditietraining, zelfs bij zwakke tot matige e-ondersteuning. Bij een trainingsrit wil ik me zo inspannen dat ik bezweet thuiskom en de volgende ochtend voel dat ik behoorlijk ben afgebeuld :-) Maar daarvoor hebben we de hersteldagen en de rustig-fietsen-dagen …
En tot slot: nieuw model schoenplaatjes voor Time Atac pedalen
Ter verhoging van het fietscomfort heb ik de mini-pedaaltjes vervangen door de ATAC MX 12 pedalen die de fietsschoenen over een wat groter oppervlak steunen. Deze zijn relatief licht door het gebruik van carbon en titanium.
Ook heb ik de oude schoenplaatjes onder al m’n fietsschoenen vervangen door het nieuwe model, de ATAC Easy Cleats. Ze waren nog niet gearriveerd in alle bekende fietswebshops, maar gelukkig had Wiggle.nl ze al in hun assortiment (15 feb 2016) :-)
Op dit moment zijn ze uitverkocht en wordt de nieuwe voorraad pas begin april 2016 verwacht. Ik was dus net op tijd met de aanschaf…
Ik kan mij voorstellen dat ze snel verkocht werden, want ze maken het in- en uitklikken een stuk lichter vergeleken met de voetplaatjes-oude-stijl. Een aanrader voor iedereen die Time-Atac (ook wel Mavic Atac genoemd) mtb pedalen heeft.
Het ideaal:
’n Mountainbike -zo licht mogelijk, subtop afgemonteerd en aangekleed met spatborden en een pakjesdrager- was en is nog steeds m’n favoriete fiets voor het maken van dagtochten. De meeste fietspaden, ook door bos en heideveld, zijn daarmee toegankelijk voor ons heel gewone recreatiefietsers. Een normale kleine personenauto -bijv. de Toyota Auris- is al voldoende om twee van die mtb’s op het fietsenrek mee te nemen op vakantie in Europa.
Nog een Thijs 209 roeifiets (roets) erbij voor de doordeweekse totale body work-out en m’n ideale fietsencollectie zou compleet zijn: meer is niet nodig.
De realiteit:Mijn lot dat zich ondermeer heeft gemanifesteerd in de verschijningsvormen zadelpijn, persistent boezemfibrilleren en prostaatkanker, heeft dit ideaal voor mij onbereikbaar gemaakt, zodat ik uiteindelijk heb gekozen voor een opvouwbare tadpole trike met e-ondersteuning, de HP Velotechnik Scorpion fs 26. De belangrijkste redenen hiervoor zijn:
- ligfiets om zadelpijn te vermijden,
- e-ondersteuning wegens aanmerkelijk verlies aan spierkracht door het boezemfibrilleren en door de bijwerkingen van de prostaatkankermedicatie,
- 3 wielen om het risico dat ik van de fiets val, met mogelijk zeer ernstige gevolgen, minimaal te maken en
- vouwbaar om de trike in een niet al te grote MPV zoals onze Toyota Verso te kunnen vervoeren, met de vakantiebagage erbij en een mtb op het fietsenrek.
En nu de rijstijl
Elke fiets nodigt uit tot een bepaalde rijstijl, die natuurlijk ook afhangt van de fietser.
Zelf heb ik de mtb vooral ervaren als een fiets voor een pittige en agressieve manier van fietsen waarbij onderweg graag elke uitdaging wordt aangenomen: bochtenwerk, fel aanzetten voor korte klimmetjes, tussensprintjes, stevig doorjakkeren op slechte paadjes, etc. Het bekende werk dus van beetje speels fietsen en de conditie op voldoende peil houden :-))
Op de roets gaat het er wat rustiger aan toe. Het mooiste is om in een soort flow te geraken waarbij alles klopt: verzet, slagtempo, spiercoördinatie. Ik ben er aan gewend geraakt om actief te zijn in het zitje en rechtop te gaan zitten als dat zo uitkwam. Bijv. bij bochten nemen en opzij/achterom kijken.
Die ervaring met m’n vorige fietsen kan ik min of meer weer oppakken in m’n rijstijl met de trike.
Voorop gesteld moet worden dat de Scorpion met z’n lage zwaartepunt kartachtige trekjes heeft waardoor je er wat gooi- en smijtwerk mee kan doen. En dat past goed bij mijn karakter: tot op de dag van vandaag ben ik volgens de mensen die mij goed kennen een kwajongen gebleven 8-) De Scorpion met z’n fenomenale wegligging past daar uitstekend bij!
Bijna alles wat ik met de mtb deed kan ook met de Scorpion, behalve de slechte en smalle paadjes. Die moet ik helaas mijden, evenals routes met rare obstakels zoals die bijv. op de IJsseldijken zijn te vinden. Een Scorpion met achternaafmotor en accu til je niet eventjes er overheen…
De roetservaringen, vooral de actieve houding in het zitje, kan ik heel goed gebruiken op de Scorpion: haakse bochten met een flinke snelheid nemen en flink naar binnen leunen voor de stabiliteit. Even rechtop zitten om beter over lage heggetjes e.d. te kijken bij kruisingen. En ook om de situatie gemakkelijker te overzien -opzij en half achteruitkijken- bijv. bij het nemen van een rotonde.
Zo’n actieve zithouding vind ik veel beter en ook afwisselender dan als een zoutzak achterover blijven liggen!
Heel belangrijk: relaxt ligfietsen
Dit alles is op zich al leuk, maar het is nog veel leuker omdat het op de trike een heel stuk ontspannender fietst dan op 'n 2-wielige ligfiets. Daar moet je toch min of meer voortdurend (gelukkig meestal onbewust) op je hoede zijn voor ernstige verstoringen van je evenwicht en ervoor zorgen dat je op die 2 wielen blijft ;-)
Daardoor kan ik mij op de trike volledig concentreren op de conditietraining, zelfs bij zwakke tot matige e-ondersteuning. Bij een trainingsrit wil ik me zo inspannen dat ik bezweet thuiskom en de volgende ochtend voel dat ik behoorlijk ben afgebeuld :-) Maar daarvoor hebben we de hersteldagen en de rustig-fietsen-dagen …
En tot slot: nieuw model schoenplaatjes voor Time Atac pedalen
Ter verhoging van het fietscomfort heb ik de mini-pedaaltjes vervangen door de ATAC MX 12 pedalen die de fietsschoenen over een wat groter oppervlak steunen. Deze zijn relatief licht door het gebruik van carbon en titanium.Ook heb ik de oude schoenplaatjes onder al m’n fietsschoenen vervangen door het nieuwe model, de ATAC Easy Cleats. Ze waren nog niet gearriveerd in alle bekende fietswebshops, maar gelukkig had Wiggle.nl ze al in hun assortiment (15 feb 2016) :-)
Op dit moment zijn ze uitverkocht en wordt de nieuwe voorraad pas begin april 2016 verwacht. Ik was dus net op tijd met de aanschaf…
Ik kan mij voorstellen dat ze snel verkocht werden, want ze maken het in- en uitklikken een stuk lichter vergeleken met de voetplaatjes-oude-stijl. Een aanrader voor iedereen die Time-Atac (ook wel Mavic Atac genoemd) mtb pedalen heeft.
05 maart 2016
1 Fiets over en goede vooruitzichten
Afgelopen donderdag heb ik m’n Toxy Flite naar Dronten gebracht. Gerrit Tempelman zal proberen 'm te verkopen. De HP Velotechnik Scorpion trike is nu m’n enige fiets, maar wel een heel bijzondere! ’t Zal wel wennen…
Nu is het wachten op beter weer, vooral droog en wat warmer. De tuingrond is geheel doorweekt en zal al gauw ½ week droog en warmer weer nodig hebben om weer te kunnen tuinieren. ’t Gewone voorjaarswerk: overbodige scheuten van klimplanten en bodembedekkers wegknippen, afgestorven plantendelen weghalen, alles wat toonbaarder maken, bodemverbeteraar en meststoffen strooien, etc.
Gelukkig heb ik geen hekel aan het werken in de tuin. Ideaal is om ’s ochtends in de tuin te werken en ’s middags een rondje te fietsen.
Op het medische front zijn de vooruitzichten prima. Een week geleden vernam ik dat de lage PSA-waarde weer was gedaald. Niet veel, maar wel significant: van 9,5 naar iets meer dan 8. Het andere goede nieuws is dat ik -op mijn voorstel- het groene licht kreeg om de dagelijkse enzalutamide dosis te verlagen van 4 naar 3 capsules (van 160 mg/dag naar 120 mg/dag). Het goede verloop van de behandeling en mijn relatief lage gewicht (65-66 kg, lichaamslengte 1,77 m) waren voor de uroloog redenen om hiermee in te stemmen. Mijn belangrijkste redenen zijn om niet meer dan de noodzakelijke dosis medicijn in te nemen en vooral de cognitieve bijwerkingen van enzalutamide te beperken. Het lijkt erop dat dit gaat lukken :-)
Nu is het wachten op beter weer, vooral droog en wat warmer. De tuingrond is geheel doorweekt en zal al gauw ½ week droog en warmer weer nodig hebben om weer te kunnen tuinieren. ’t Gewone voorjaarswerk: overbodige scheuten van klimplanten en bodembedekkers wegknippen, afgestorven plantendelen weghalen, alles wat toonbaarder maken, bodemverbeteraar en meststoffen strooien, etc.
Gelukkig heb ik geen hekel aan het werken in de tuin. Ideaal is om ’s ochtends in de tuin te werken en ’s middags een rondje te fietsen.
Op het medische front zijn de vooruitzichten prima. Een week geleden vernam ik dat de lage PSA-waarde weer was gedaald. Niet veel, maar wel significant: van 9,5 naar iets meer dan 8. Het andere goede nieuws is dat ik -op mijn voorstel- het groene licht kreeg om de dagelijkse enzalutamide dosis te verlagen van 4 naar 3 capsules (van 160 mg/dag naar 120 mg/dag). Het goede verloop van de behandeling en mijn relatief lage gewicht (65-66 kg, lichaamslengte 1,77 m) waren voor de uroloog redenen om hiermee in te stemmen. Mijn belangrijkste redenen zijn om niet meer dan de noodzakelijke dosis medicijn in te nemen en vooral de cognitieve bijwerkingen van enzalutamide te beperken. Het lijkt erop dat dit gaat lukken :-)
05 februari 2016
Verzin een list
Het weer ten onzent is zeer wisselvallig. Soms steenkoud met al dan niet een harde wind en soms wat zachter maar dan wel erg nat. Het viel in januari al niet mee om wat fietskm’s bij elkaar te sprokkelen en tot nog toe hebben we deze maand nog niet het genoegen gehad om een fietstochtje te maken.
Een wandeling in de nabije omgeving is dan een prima alternatief. Afhankelijk van de omstandigheden -het weer, andere verplichtingen- wandelen we ’s middags een half uur of langer, 1-1½ uur. We hebben de keus uit een flink aantal afwisselende wandelroutes die hoofdzakelijk leiden door Borgerspark, Borgerswold en Borgercompagnie.
Als we vanuit huis gaan wandelen wil de eerste aanzet wel eens mislukken. Als onze huiskat Floor ook buiten is en ziet dat we aan de wandel gaan wil ze mee. Ze probeert daarbij niet op te vallen en daardoor zo lang mogelijk met ons mee te lopen. Ze loopt op afstand achter ons en kiest een verdekte route, bijv. door de tuinen van onze buren, zodat we pas na honderd of tweehonderd meter zien dat ze ons volgt.
We hebben dan geen zin om verder te gaan omdat we niet weten hoe het zal aflopen met een loslopende huiskat in ons kielzog. En ons huisdier op deze manier kwijtraken, daar hebben we helemaal geen zin in.
Soms hebben we dat opgelost door terug te gaan en wat anders te doen. Er is altijd wel wat te doen om het huis of in de tuin. Soms hebben we Floor in huis opgesloten zodat we alsnog konden weggaan.
Vandaag gooiden we het over een andere boeg: met de auto naar het parkeerterrein van het A.G. Wildervanckhuis, een kippeneindje van 1,2 km en vandaar gaan wandelen. Geen elegante oplossing, maar het werkt wel. Floor blijft netjes thuis als ze ziet dat we met fiets of auto van huis gaan.
'k Zal blij zijn als we weer kunnen fietsen…
Een wandeling in de nabije omgeving is dan een prima alternatief. Afhankelijk van de omstandigheden -het weer, andere verplichtingen- wandelen we ’s middags een half uur of langer, 1-1½ uur. We hebben de keus uit een flink aantal afwisselende wandelroutes die hoofdzakelijk leiden door Borgerspark, Borgerswold en Borgercompagnie.
Als we vanuit huis gaan wandelen wil de eerste aanzet wel eens mislukken. Als onze huiskat Floor ook buiten is en ziet dat we aan de wandel gaan wil ze mee. Ze probeert daarbij niet op te vallen en daardoor zo lang mogelijk met ons mee te lopen. Ze loopt op afstand achter ons en kiest een verdekte route, bijv. door de tuinen van onze buren, zodat we pas na honderd of tweehonderd meter zien dat ze ons volgt.We hebben dan geen zin om verder te gaan omdat we niet weten hoe het zal aflopen met een loslopende huiskat in ons kielzog. En ons huisdier op deze manier kwijtraken, daar hebben we helemaal geen zin in.
Soms hebben we dat opgelost door terug te gaan en wat anders te doen. Er is altijd wel wat te doen om het huis of in de tuin. Soms hebben we Floor in huis opgesloten zodat we alsnog konden weggaan.
Vandaag gooiden we het over een andere boeg: met de auto naar het parkeerterrein van het A.G. Wildervanckhuis, een kippeneindje van 1,2 km en vandaar gaan wandelen. Geen elegante oplossing, maar het werkt wel. Floor blijft netjes thuis als ze ziet dat we met fiets of auto van huis gaan.
'k Zal blij zijn als we weer kunnen fietsen…
09 januari 2016
5 dagen binnen gebleven: dat hebben we niet eerder meegemaakt!
In de loop van zondag 3 januari kwam de gladheid stilletjes opzetten en vanaf maandag raakten Groningen, Drenthe en Friesland bedekt onder een dun laagje ijzel. De berichten op internet en andere media spraken duidelijke taal: er was geen doorkomen aan. Het openbare leven was grotendeels stilgevallen.
Niet alleen de doorgaande (snel)wegen, maar ook de woonwijken waren praktisch onbegaanbaar. Inrit, oprit en het straatwerk om ons huis waren spiegelglad. Vooral ’s nachts was dat goed te zien: in het licht van straatlantaarn en de eigen buitenverlichting glom de ijzel vals…
Gelukkig hadden we geen dringende afspraken en de voedselvoorraden waren ruim toereikend voor de dagelijkse maaltijden. Zo omstreeks de jaarwisseling hebben we altijd onze vaste administratieve klussen, en het stapeltje leesvoer, dus de tijd kon nuttig en prettig worden besteed :-) De regionale krant lezen hoefde niet, want die werd niet bezorgd.
We kijken altijd al heel weinig TV, en dit bleef de afgelopen week zo.
Op de derde dag dat we binnen zaten (dinsdag) merkten m’n vrouw en ik dat we daaraan begonnen te wennen :-)
In de loop van donderdagavond trad de dooi in, waardoor al in de loop van vrijdagochtend -gisteren dus- de gladheid was verdwenen. Dank zij de zon, de stevige bries en temperaturen van ca. 5 ºC werd het een heerlijke dag. We konden op verjaardagsvisite en onze provisiekasten zijn weer gevuld…
Niet alleen de doorgaande (snel)wegen, maar ook de woonwijken waren praktisch onbegaanbaar. Inrit, oprit en het straatwerk om ons huis waren spiegelglad. Vooral ’s nachts was dat goed te zien: in het licht van straatlantaarn en de eigen buitenverlichting glom de ijzel vals…
Gelukkig hadden we geen dringende afspraken en de voedselvoorraden waren ruim toereikend voor de dagelijkse maaltijden. Zo omstreeks de jaarwisseling hebben we altijd onze vaste administratieve klussen, en het stapeltje leesvoer, dus de tijd kon nuttig en prettig worden besteed :-) De regionale krant lezen hoefde niet, want die werd niet bezorgd.
We kijken altijd al heel weinig TV, en dit bleef de afgelopen week zo.
Op de derde dag dat we binnen zaten (dinsdag) merkten m’n vrouw en ik dat we daaraan begonnen te wennen :-)
In de loop van donderdagavond trad de dooi in, waardoor al in de loop van vrijdagochtend -gisteren dus- de gladheid was verdwenen. Dank zij de zon, de stevige bries en temperaturen van ca. 5 ºC werd het een heerlijke dag. We konden op verjaardagsvisite en onze provisiekasten zijn weer gevuld…
03 januari 2016
Apple-computer te koop voor weinig geld
'k Realiseerde mij al geruime tijd geleden dat m’n Mac Mini (2009) overbodig is geworden door de aanschaf van een MacBook Air (2011).
Al was de aanschaf van de MacBook Air ongepland en paste die niet helemaal in m’n machinepark, toch hou ik 'm nu liever dan de Mac Mini. Beide werden/worden gebruikt als externe backup voor m'n Mac Pro (voor Apple-kenners: opstarten in de target mode met een FireWire kabel naar de Mac Pro -bij de MacBook Air met een FireWire/Thunderbolt adapter) en als reserve-computer voor als de Mac Pro zou uitvallen. De MacBook Air heeft daarbij het voordeel dat je 'm ook "on the road" kunt gebruiken voor volwaardig computerwerk.
Meer info over de Mac Mini:
Mac Mini 2.53GHZ Core 2 Duo (Late 2009)
Apple Mac Mini 2.53 GHz review
M’n aanbieding voor € 75,- : de volgende zaken, die alle in onberispelijke staat zijn en naar behoren functioneren:
Niet inbegrepen zijn een muis en een beeldscherm met aansluiting. Hiervoor zijn veel oplossingen mogelijk die vooral bepaald zullen worden door persoonlijke omstandigheden en voorkeuren. Internet biedt voldoende informatie hierover.
Wie hiervoor een kabel van het type "Mini DisplayPort to Dual-Link DVI Adapter" kan gebruiken: die heb ik ook in de aanbieding voor slechts € 25,-. Een Apple Cinema 30 inch beeldscherm kan hiermee heel gemakkelijk worden aangesloten op de Mac Mini.
Al was de aanschaf van de MacBook Air ongepland en paste die niet helemaal in m’n machinepark, toch hou ik 'm nu liever dan de Mac Mini. Beide werden/worden gebruikt als externe backup voor m'n Mac Pro (voor Apple-kenners: opstarten in de target mode met een FireWire kabel naar de Mac Pro -bij de MacBook Air met een FireWire/Thunderbolt adapter) en als reserve-computer voor als de Mac Pro zou uitvallen. De MacBook Air heeft daarbij het voordeel dat je 'm ook "on the road" kunt gebruiken voor volwaardig computerwerk.
Meer info over de Mac Mini:
Mac Mini 2.53GHZ Core 2 Duo (Late 2009)
Apple Mac Mini 2.53 GHz review
M’n aanbieding voor € 75,- : de volgende zaken, die alle in onberispelijke staat zijn en naar behoren functioneren:
- Mac Mini computer (320GB (5400 RPM) 2.5" SATA Hard Drive; 2GB (1GB x 2) RAM PC3-8500-SODIMM) met Apple netvoeding adapter.
- Apple toetsenbord met USB-snoer.
- FireWire/FireWire kabel.
- Geïnstalleerd is OS X El Capitan, versie 10.11.2. Na opstarten is de Mac Mini direct configureerbaar vanaf de keuze voor de systeemtaal (hierbij is wel een USB Apple muis nodig!).
Niet inbegrepen zijn een muis en een beeldscherm met aansluiting. Hiervoor zijn veel oplossingen mogelijk die vooral bepaald zullen worden door persoonlijke omstandigheden en voorkeuren. Internet biedt voldoende informatie hierover.
Wie hiervoor een kabel van het type "Mini DisplayPort to Dual-Link DVI Adapter" kan gebruiken: die heb ik ook in de aanbieding voor slechts € 25,-. Een Apple Cinema 30 inch beeldscherm kan hiermee heel gemakkelijk worden aangesloten op de Mac Mini.
Abonneren op:
Posts (Atom)