Ontwaakt uit de winterslaap en verloren terrein terugwinnen

Vanaf ongeveer anderhalve week geleden fietsen we weer regelmatig: of m’n vrouw Willy en ik samen, of ik solo met een serieus bedoeld trainingsrondje. 'k Heb ze allebei nodig, want sjongejonge, wat kan ’n mens op leeftijd veel van z’n conditie verliezen door 2 maanden (bijna) inactiviteit (december 5, januari 41 fietskm’s), en 't nieuwe medicijn Xtandi dat ook niet bevorderend is voor de algehele conditie.

Dat wordt weer gewoon rondjes draaien van 20-35 km met de bekende conditiebevorderende elementen in hun bekende afwisselingen: tussensprintjes als er volop gewerkt moet worden, rustige duurtraining op de vereiste hersteldag(en), enz. M’n lijf vertelt wel hoever ik mag gaan.
Dat we uit de winterslaap zijn ontwaakt blijkt niet alleen uit ons tuinwerk van de afgelopen weken en de regelmatige wandelingen tot 2-3 uur, maar zelfs m’n fietskm’s tot nog toe deze maand (151km) zitten weer in de lift.

M’n lijf vertelt zelfs dat met voldoende beweging en voldoende inspanning de bijwerkingen van medicijnen veel minder zijn. De benen draaien weer soepel rond en het zijn alleen de spierkracht en uithoudingsvermogen die weer op een hoger peil moeten. Maar dat zal wel lukken…

Armen, rug en schouders hebben nog last van de Xtandi bijwerkingen, al zijn die nu een stuk minder dan zo’n 2 weken geleden. Ik snak naar weer ’n rondje roeifietsen waardoor armen, rug en schouders ook aan de bak komen.

'k Heb deze winter duidelijk gemerkt waar de grenzen liggen van wel/niet kunnen roeifietsen:

1. Het moet niet zo koud zijn dat ik beslist met m’n gevoerde winterjack op de fiets moet. Dat glijdt te gemakkelijk heen en weer op het roeifietszitje en heb je geen goed contact met de roets.
Je hebt pas goed contact met de roets als je genoeg hebt aan de roetsoverall met daarover de wat dikkere Goretex windstopper. Dan maakt het niet zoveel uit wat je onder de overall aan hebt: een of twee laagjes thermokleding (bijv. Odlo + Icebreaker).
2. Ook moet ik het dan zonder skibril kunnen stellen, want die verdraagt zich minder goed met de actieve manier van fietsen op de roets.

Da’s dus een heel gemakkelijke checklist :-))

Xtandi (enzalutamide): de eerste week

Afgelopen zaterdag was het mooi weer en kon ik ’s middags op m’n Scorpion fs 26 een ommetje fietsen. Rustig aan en niet te veel, omdat ik niet wist hoeveel fietsconditie mij nog resteerde na 5 dagen Xtandi innemen.
Enfin, 'k had er machtig veel plezier in, want het was enkele graden boven nul, nagenoeg windstil en bijna onbewolkt. Ik had wel meer kunnen fietsen dan die luizige 20 kilometertjes…
Voor het overige was het afgelopen week vooral wandelen, bijna elke dag. Prima alternatief, vooral wanneer we zo’n 1½-2½ uur onderweg kunnen zijn.

Xtandi, eerste week
 'k Heb nu een week Xtandi (enzalutamide) ingenomen: dagelijks bij het avondeten 4 capsules à 40 mg. 'k Moet zeggen: de eerste resultaten zijn ronduit spectaculair! Vooral van m’n nachtelijke plasklachten zijn de scherpe randjes eraf, en kan ik langer ongestoord doorslapen :-) Ook overdag heb ik veel minder aandrang. Heel prettig is dat, zoals ook collega-roei- en ligfietsers op gevorderde leeftijd kunnen beamen! LOL
Interessant was de aanvankelijke bijwerking: die leek namelijk als 2 druppels water op wat ik steeds weer ervoer bij teveel betablokker: wat lichtjes in het hoofd, gemakkelijk spierkrampen en overal spierpijn, en kortademig. Omdat ik toch al ruime ervaring heb met het variëren van de dosis bisoprolol -m’n favoriete betablokker- heb ik de dosering, ¾ tablet per dag, direct verlaagd naar ½ tablet dagelijks. En ja hoor, na enkele dagen was de Xtandi bijwerking bijna geheel verdwenen!
Ook m’n bloedverdunner (acenocoumarol) kon worden verminderd: na bloedonderzoek door de trombosedienst kon de gemiddelde dagdosering met 12% omlaag.

'k Zie het allemaal zonnig in, en ben zeer benieuwd hoe het fietsen mij zal bevallen. Ik ben in dat opzicht optimistisch: veel fietsen (nou ja, voor mijn doen dan…) heeft altijd het effect gehad dat ik diverse medicijnen goed kon verdragen.
’n Beetje warmer en wat minder verraderlijke gladheid op de wegen, daar zit ik wel op te wachten… Misschien begin volgende week?

Wat in het vat zit…