Voor echte veelfietsers zijn de volgende cijfers niet de moeite waard om over te schrijven, maar voor mij illustreren ze de weg omhoog naar volledig herstel van m'n hartoperatie, alweer ruim 2 jaar geleden.
Dit jaar heb ik tot op heden 2.750 km gefietst, waarvan 1.300 km op de roeifiets :-) Maart en april waren goed voor elk 600 km op de teller. Mei wat minder (540) en deze maand juni tot vandaag 400 km. Roeifietskm's waren ca. de helft, soms aanzienlijk meer, van het totaal.
't Is de laatste weken wat rustiger op het fietsfront: er moest echt wat aan de tuin gebeuren! Overigens ben ik blij dat we alleen een siertuin hebben. Een Klijnsma-moestuin erbij zou echt te veel werk zijn.
Kortom, fietsen gaat bijna als vanouds.
Vanaf 26 maart dit jaar gebruik ik het hartmedicijn Rytmonorm waardoor m'n hartritme regelmatiger en krachtiger is geworden en het hinderlijke boezemfibrilleren tot nog toe achterwege is gebleven. Sindsdien heeft het vele fietsen een duidelijk effect op m'n meeste grote spiergroepen en op de spieren van buik en borst: sterker en groter in omvang. Dit heb ik na 2010 en tot begin dit jaar niet meer meegemaakt. Langzaamaan realiseer ik mij hoe groot en funest de gevolgen waren van het slechter functioneren van hart en bloedsomloop!
Wij gaan nu serieus en hartstochtelijk genieten van de zomer!
Willem Wilmink
Denk je dat je veel weet, kom je bij toeval in aanraking met waar je nog nooit van gehoord hebt: de gedichten van Willem Wilmink. Met eenvoudige woorden en eenvoudige zinsconstructies beschrijft Wilmink alledaagse gebeurtenissen. Hij slaagt erin om de mensen recht in het hart te raken en een subtiele gelaagdheid in zijn gedichten te scheppen die zelfs voor mij, een taalkundig eenvoudige van geest, te ontdekken zijn.
Een heel mooi voorbeeld vind ik het volgende gedicht:
Tilligte, vroeger
Een vader fietst door ’t boerenland
In de vroege ochtendmist
En hij heeft achterop zijn fiets
Een kleine houten kist.
Daar ligt de nieuwe wereld in
Waarop hij had gehoopt:
Zijn zoontje, dat gestorven is
Voordat het werd gedoopt.
Vader begraaft het kereltje
In ongewijde grond.
Daarboven lopen Onze Heer
De tranen langs de mond.
