We lijken ander weer te krijgen: deze week wordt het weer meer winters dan de afgelopen weken meestal het geval was. Jammer, want we konden vaak fietsen bij relatief zacht en droog -zelfs af en toe tamelijk zonnig!- weer. Tot nog toe heb ik in januari 334 km gefietst, veel meer dan ik de afgelopen jaren gewend was in januari. Met het roeien kon weer een aarzelend begin gemaakt worden -75 km- en de Scorpion was goed voor 259 km.
Het bereiken van de 3000 km was reden om de Scorpion met 'n warm sopje grondig schoon te maken en de volgende dag op te vouwen, achter in de auto te laden en naar de Ligfietsshop te gaan alwaar Gerrit Tempelman de trike vakkundig heeft geïnspecteerd. Er hoefde amper iets te gebeuren (geen klachten, geen defecten, geen slijtage); alleen de ketting werd losgemaakt en in een speciaal badje goed schoon gewassen. 't Spul loopt weer erg soepel :-)
e-Ondersteuning
Dit onderwerp blijft interessant, vooral wegens de inherente tegenstelling tussen sportief fietsen op eigen spierkracht versus e-ondersteuning om de eigen inspanning te begrenzen.
Velomobielrijder Quezzzt presenteert een redelijke en transparante afweging: 'e-ondersteuning in een Quest/Strada toch niet zo nutteloos? (sport of transport?)' waarmee je voor je eigen situatie een goede keus kunt maken. Daarbij is het de kunst om van soms diepliggende en instinctieve neigingen bewust te zijn en die niet automatisch achterna te lopen. Zoals Eric Vann ooit schreef op het BROL forum: 'Cycling is so much better when you aren't chasing after an image of yourself that doesn't match reality.' En dat geldt ook voor e-ondersteuning.
'k Heb nu gemakkelijk praten dank zij m'n ervaringen met de e-Scorpion: 3000 km in iets meer dan een half jaar en ik wil 'm niet meer missen. M'n gunstige ervaringen komen vooral door de beperkte e-ondersteuning op het eerste en tweede niveau: 35% en 75%. Bij die ondersteuningen moet ik van het totale aandrijfvermogen 78% resp. 57% zelf leveren via de pedalen.
De e-ondersteuning op het eerste niveau compenseert grotendeels het intrinsieke zwaar lopen van de Scorpion dat veroorzaakt wordt door het hoge gewicht en luchtweerstand van de trike, de hoge rolweerstand van de Tryker voorbanden en de Marathon Plus achterband.
De e-ondersteuning op het tweede niveau maakt het voor mij mogelijk om bijna continu zo'n 24,5-25,5 km/uur te fietsen, nu nog over een afstand tot 50 km. Dat betekent bij dit winterweer stevig doortrappen en ik voel m'n spieren als ik thuis kom en soms ook de volgende dag :-) . En zo hoort het ook…
Vorige week zaterdag was het mooi en zacht winterweer en ik heb voor het eerst sinds m'n hartoperatie, alweer bijna 2 jaar geleden, met e-ondersteuning op het tweede niveau en fysiek voluit bijna 50 km lang doorgejakkerd op de Scorpion. Afgepeigerd en kletsnat van het zweet kwam ik thuis; de volgende dag voelde het aan alsof ik 'n pak slaag had gekregen. Nog een dag later voelde ik mij weer fit en vol energie.
Dat betekent dat e-ondersteuning en sportief fietsen heel goed samen kunnen gaan. Het zijn vooral de combinatie van persoonlijke omstandigheden en voorkeuren, type fiets en beschikbare niveau's van e-ondersteuning die bepalen hoe succesvol die combinatie uitpakt.
In mijn geval ben ik er zeker van dat die combinatie buitengewoon goed is uitgepakt. Misschien wel meer geluk dan wijsheid...
22 januari 2014
08 januari 2014
Weer roeifietsen, met 'n vleugje nostalgie
Zeker anderhalve maand lang heb ik niet geroetst. Het risico van onderuitgaan op de meestal vuile en natte wegen vond ik namelijk te groot. De laatste oogst knollen (suikerbieten en aardappelen) is inmiddels allang weg, zodat de regen de meeste tarra van de wegen heeft kunnen spoelen. Gisteren was het sinds lange tijd drogend weer, zodat er weinig belemmeringen waren om weer te roeifietsen.
Heerlijk! En weer wat geleerd!
Gisteren.
Vrijwel onmiddellijk kon ik constateren dat m'n vertrouwdheid met de roets niet is verminderd door de gedwongen pauze van ca. 6 weken. Alles ging weer als vanouds. Wel bleek al na een paar honderd meter dat m'n roetsconditie totaal verdampt was. Dat verbaasde me niks: meerdere webloggende collega-ligfietsers hebben al vastgesteld dat een goede conditie te voet komt en te paard weggaat.
Gelukkig biedt het mooie recreatiepark Borgerswold dat aan onze achtertuin grenst, voldoende mogelijkheden om daar kris-kras leuke afwisselende routes te rijden. Goede fietspaden, bochtige weggetjes, heuvels en bruggetjes (soms heel steil) over de vele waterpartijen. En géén auto's :-)
M'n buikspieren/middenrif ongemakken die ik van m'n hartoperatie heb overgehouden zijn de afgelopen maanden voor een groot deel verdwenen, maar gevoelig en kwetsbaar is het nog wel. Een goede reden om het kalm aan te doen en goed op de roetstechniek te letten zodat ik niet onnodig spanning zet op de buikspieren bij het middenrif.
Vandaag.
De weersomstandigheden zijn weer goed om vanmiddag te roetsen. Vanochtend draai ik m'n spieren alvast warm door in de tuin te werken met de cultivator. Dat maakt de grond wat losser zodat-ie wat beter kan drogen. Een reden om dit nu te doen is dat de bolgewassen nog niet of nog maar net, hooguit enkele mm's, boven de grond uitsteken zodat die nauwelijks schade oplopen.
Na de lunch ga ik weer in Borgerswold en omgeving roetsen. 'k Heb gèèn naweeën van buikspieren/middenrif zodat de aanpak van gisteren kennelijk goed was. De conditie is natuurlijk nog niks, maar 't gaat toch wat soepeler dan gisteren.
Onderweg moet ik terugdenken aan 2004, m'n eerste zomerseizoen met de roeifiets. Toen heb ik maandenlang in Borgerswold m'n rondjes gedraaid om de toen totaal ongetrainde buikspieren te laten wennen aan de sit-ups op de roeifiets…
Ik realiseer mij dat de ervaringen van gisteren en vandaag, tegen de achtergrond van de ca. 500 fietskm's die ik de afgelopen 6 weken uitsluitend op de Scorpion heb afgelegd, een overtuigend bewijs zijn van de superioriteit van het roeifietsen -vergeleken met "gewoon" fietsen- als het gaat om een goede allround lichamelijke conditie op te bouwen en vast te houden. De trainingsarbeid op de roeifiets is ook nog heel afwisselend en leuk wegens de vele spiergroepen die goed gecoördineerd aan het werk worden gezet :-)
Heerlijk! En weer wat geleerd!
Gisteren.
Vrijwel onmiddellijk kon ik constateren dat m'n vertrouwdheid met de roets niet is verminderd door de gedwongen pauze van ca. 6 weken. Alles ging weer als vanouds. Wel bleek al na een paar honderd meter dat m'n roetsconditie totaal verdampt was. Dat verbaasde me niks: meerdere webloggende collega-ligfietsers hebben al vastgesteld dat een goede conditie te voet komt en te paard weggaat.
Gelukkig biedt het mooie recreatiepark Borgerswold dat aan onze achtertuin grenst, voldoende mogelijkheden om daar kris-kras leuke afwisselende routes te rijden. Goede fietspaden, bochtige weggetjes, heuvels en bruggetjes (soms heel steil) over de vele waterpartijen. En géén auto's :-)
 | |
| Derk Thijs op de roeifiets |
Vandaag.
Na de lunch ga ik weer in Borgerswold en omgeving roetsen. 'k Heb gèèn naweeën van buikspieren/middenrif zodat de aanpak van gisteren kennelijk goed was. De conditie is natuurlijk nog niks, maar 't gaat toch wat soepeler dan gisteren.
Onderweg moet ik terugdenken aan 2004, m'n eerste zomerseizoen met de roeifiets. Toen heb ik maandenlang in Borgerswold m'n rondjes gedraaid om de toen totaal ongetrainde buikspieren te laten wennen aan de sit-ups op de roeifiets…Ik realiseer mij dat de ervaringen van gisteren en vandaag, tegen de achtergrond van de ca. 500 fietskm's die ik de afgelopen 6 weken uitsluitend op de Scorpion heb afgelegd, een overtuigend bewijs zijn van de superioriteit van het roeifietsen -vergeleken met "gewoon" fietsen- als het gaat om een goede allround lichamelijke conditie op te bouwen en vast te houden. De trainingsarbeid op de roeifiets is ook nog heel afwisselend en leuk wegens de vele spiergroepen die goed gecoördineerd aan het werk worden gezet :-)
06 januari 2014
ARO's - Andermans rommelopruimers
Afgelopen zaterdag reed ik op het fietspad tussen Spijkerboor en Annen, 8,5 km van huis, door een hoop glasscherven. Op die plek had een of andere lolbroek het nodig gevonden om een glazen fles op het fietspad stuk te gooien. Voorbij het glas remde ik vloekend af, controleerde de Trykers voor en de Marathon Plus achter op glasscherven en reed maar verder: wat moet je anders?
'k Had wèl geluk: 'k had pas in de gaten dat de rechtervoorband leegliep toen ik ruim 10 km verderop in Zuidlaren bij m'n vaste fietsenmaker was gestopt om het personeel daar een voorspoedig 2014 te wensen. 'k Kon gelijk m'n band laten plakken… Een geniepig stukje glas had inderdaad de binnenband lekgeprikt.
Vandaag fietsten m'n vrouw en ik weer een rondje om onze conditie op peil te houden en de jaarwisseling/feestdagenballast kwijt te raken. 'k Nam een stoffer&blik, een paar kranten en een plastic tasje mee om de bewuste plek des onheils van glas te ontdoen. Prettig idee voor onszelf -1x een lekke band daar oplopen is genoeg- en een goede daad richting medefietspadgebruikers. Veel glas bleek al weg te zijn, zeker aan de kant geschoven door andere fietsers, maar er lag nog genoeg om op die plek bijna een half uur in de weer te zijn met stoffer&blik.
Enfin, we kunnen de komende tijd weer zonder kopzorgen die plek passeren…
Die weken rondom de jaarwisseling boden veel gelegenheid om erop uit te gaan. Veel fietsen, af en toe wandelen. Zacht en meestal droog weer, vaak zonnige periodes. Wel jammer dat het roetsen nog steeds niet goed wil door de natte en niet zo schone wegen, maar de Scorpion is voor dergelijke omstandigheden ideaal.
't Gevolg is dat onze conditie redelijk op peil blijft en dat ik minder dan 1 kg zwaarder ben dan in de zomer. De zachte winter tot nog toe, zonder sneeuw en ijs, heeft zo z'n voordelen.
'k Had wèl geluk: 'k had pas in de gaten dat de rechtervoorband leegliep toen ik ruim 10 km verderop in Zuidlaren bij m'n vaste fietsenmaker was gestopt om het personeel daar een voorspoedig 2014 te wensen. 'k Kon gelijk m'n band laten plakken… Een geniepig stukje glas had inderdaad de binnenband lekgeprikt.
Vandaag fietsten m'n vrouw en ik weer een rondje om onze conditie op peil te houden en de jaarwisseling/feestdagenballast kwijt te raken. 'k Nam een stoffer&blik, een paar kranten en een plastic tasje mee om de bewuste plek des onheils van glas te ontdoen. Prettig idee voor onszelf -1x een lekke band daar oplopen is genoeg- en een goede daad richting medefietspadgebruikers. Veel glas bleek al weg te zijn, zeker aan de kant geschoven door andere fietsers, maar er lag nog genoeg om op die plek bijna een half uur in de weer te zijn met stoffer&blik.
Enfin, we kunnen de komende tijd weer zonder kopzorgen die plek passeren…
Die weken rondom de jaarwisseling boden veel gelegenheid om erop uit te gaan. Veel fietsen, af en toe wandelen. Zacht en meestal droog weer, vaak zonnige periodes. Wel jammer dat het roetsen nog steeds niet goed wil door de natte en niet zo schone wegen, maar de Scorpion is voor dergelijke omstandigheden ideaal.
't Gevolg is dat onze conditie redelijk op peil blijft en dat ik minder dan 1 kg zwaarder ben dan in de zomer. De zachte winter tot nog toe, zonder sneeuw en ijs, heeft zo z'n voordelen.
02 januari 2014
"Leven is het zijn tussen twee eeuwigheden in"
Wim's motto kent al heel lang aanverwante vormen. Twee voorbeelden:
"Het leven is een lichtflits tussen twee eeuwigheden duisternis".Zelf spreekt de formulering die Wim geeft mij het meest aan. Dat komt natuurlijk door m'n atheïstische overtuiging :-)
Vladimir Nabokov (In Rusland geboren Amerikaans schrijver en dichter 1899-1977)
"Ons bestaan ligt tussen twee eeuwigheden".
Blaise Pascal (Frans wis- en natuurkundige en filosoof 1623-1662)
Voor het eerst kwam ik dit motto tegen -in weer 'n andere vorm- in het voortreffelijke boek van Christopher Hitchens, "God Is Not Great: How Religion Poisons Everything" (2009). Daarin schrijft hij op blz. 259:
"Lucretius anticipated David Hume in saying that the prospect of future annihilation was no worse than the contemplation of the nothingness from which one came […]."
Ook hierin herkent men het beeld van het niet-zijn vóór de geboorte en ná de dood.
(Lucretius was een Romeins dichter en filosoof ca. 95-55 BC, David Hume een Schots filosoof en geschiedkundige 1711-1776.)
Meer over atheïsme
Meer over Lucretius
Meer over David Hume
2013
Algemeen
Als we terugzien op het jaar 2013 mogen we tevreden zijn!
Persoonlijke zaken die wij belangrijk vinden staan er prima voor, zoals geestelijke en lichamelijke gezondheid, levenslust, inkomen en overige materiële omstandigheden.
De enige bekende onzekere factor is hoe m'n prostaatkanker zich zal ontwikkelen. We denken er op dit moment bijna nooit aan, zodat het ons leven nauwelijks beïnvloedt. Van piekeren wordt 'n mens namelijk nooit beter!
Fietsen
Fietsen blijft voor ons de belangrijkste manier om fit te blijven, veel in de buitenlucht te zijn en plezier te beleven aan lichamelijke inspanning. Voor mijzelf blijft het roeifietsen als sport met stip bovenaan staan. 't Is voor mij een manier van voortbewegen en sportieve inspanning die door niets anders te overtreffen is.
Zadelpijn en de naweeën van m'n openhart operatie (alweer bijna 2 jaar geleden, 9 maart 2012) waren redenen om m'n fietsenstal grondig te herzien. Tegelijk heb ik gesneden in aantal en soorten fietsen om ruimte te winnen in de fietsenberging en de onderhoudslasten te verminderen.
'k Heb geen enkele bukfiets meer. Voor het roeifietsen heb ik twee Thijs 209's -1 blauwe en 1 zwarte. Voor het overige fietsen (samen met m'n vrouw Willy, ook in onze vakanties, en als roeifietsen niet mogelijk is wegens weersomstandigheden en toestand van de wegen) heb ik 'n trike, de HP Velotechnik Scorpion fs met BionX naafmotor. De zwarte 209 en trike waren de nieuwe aanwinsten in 2013.
Fietskm's
Het spreekt bijna vanzelf dat 2012 een forse dip liet zien in de jaarkilometrage (2289; normaal 4500-6000 km) en dat 2013 bijna vanzelf een forse toename liet zien: 4325 km. Dit ondanks dat de fietskm's op de 209 achterbleven wegens hardnekkig ongemak van buikspieren/middenrif als gevolg van de hartoperatie.
De toename kwam ook omdat we ons niet meer laten afschrikken door lage temperaturen zodat we, anders dan voorgaande jaren, ook in november en december zoveel mogelijk hebben gefietst.
Eigenlijk zijn we min of meer verslaafd aan het buiten zijn. 'n Hele dag binnen zitten is maar niks!
Fietskleding
Met mijn collectie thermokleding van Odlo en Icebreaker kan ik m'n warmtebehoefte goed aanpassen aan weer en wind. Wel kwam ik er heel snel achter dat m'n GoreTex Windstopper fietsjasje onvoldoende is om prettig te fietsen op de trike bij 8 ºC en lager. Het principe van meerdere laagjes kleding is mooi, maar het is niet goed als te veel van die laagjes de bewegingsvrijheid belemmeren.
'k Heb daarom fors geïnvesteerd in een heel mooi Arc'teryx winterjack, de Arc'teryx Fission SL Jacket. De prijs, € 730 zonder korting, is niet mis, maar je hebt wel wat: heerlijk warm, licht met z'n 655 gram (dwz, de helft van m'n andere herfst/winterjacks!), mooie en niet te ruime snit en een praktische capuchon die je tamelijk nauwkeurig kunt instellen. Het is al gebleken dat onder het nieuwe winterjack het bovenlijf met 1 laagje thermokleding minder toe kan :-)
In combinatie met de uitstekende skibril van het merk Smith en de Specialized winterfietsschoenen Defroster Trail is het tot nog toe heerlijk fietsen in de kou!
En als het echt te koud is om prettig te fietsen, zijn we niet vies van een stevig eind wandelen...
Als we terugzien op het jaar 2013 mogen we tevreden zijn!
Persoonlijke zaken die wij belangrijk vinden staan er prima voor, zoals geestelijke en lichamelijke gezondheid, levenslust, inkomen en overige materiële omstandigheden.
De enige bekende onzekere factor is hoe m'n prostaatkanker zich zal ontwikkelen. We denken er op dit moment bijna nooit aan, zodat het ons leven nauwelijks beïnvloedt. Van piekeren wordt 'n mens namelijk nooit beter!
Fietsen
Fietsen blijft voor ons de belangrijkste manier om fit te blijven, veel in de buitenlucht te zijn en plezier te beleven aan lichamelijke inspanning. Voor mijzelf blijft het roeifietsen als sport met stip bovenaan staan. 't Is voor mij een manier van voortbewegen en sportieve inspanning die door niets anders te overtreffen is.
Zadelpijn en de naweeën van m'n openhart operatie (alweer bijna 2 jaar geleden, 9 maart 2012) waren redenen om m'n fietsenstal grondig te herzien. Tegelijk heb ik gesneden in aantal en soorten fietsen om ruimte te winnen in de fietsenberging en de onderhoudslasten te verminderen.
'k Heb geen enkele bukfiets meer. Voor het roeifietsen heb ik twee Thijs 209's -1 blauwe en 1 zwarte. Voor het overige fietsen (samen met m'n vrouw Willy, ook in onze vakanties, en als roeifietsen niet mogelijk is wegens weersomstandigheden en toestand van de wegen) heb ik 'n trike, de HP Velotechnik Scorpion fs met BionX naafmotor. De zwarte 209 en trike waren de nieuwe aanwinsten in 2013.
Het spreekt bijna vanzelf dat 2012 een forse dip liet zien in de jaarkilometrage (2289; normaal 4500-6000 km) en dat 2013 bijna vanzelf een forse toename liet zien: 4325 km. Dit ondanks dat de fietskm's op de 209 achterbleven wegens hardnekkig ongemak van buikspieren/middenrif als gevolg van de hartoperatie.
De toename kwam ook omdat we ons niet meer laten afschrikken door lage temperaturen zodat we, anders dan voorgaande jaren, ook in november en december zoveel mogelijk hebben gefietst.
Eigenlijk zijn we min of meer verslaafd aan het buiten zijn. 'n Hele dag binnen zitten is maar niks!
Fietskleding
Met mijn collectie thermokleding van Odlo en Icebreaker kan ik m'n warmtebehoefte goed aanpassen aan weer en wind. Wel kwam ik er heel snel achter dat m'n GoreTex Windstopper fietsjasje onvoldoende is om prettig te fietsen op de trike bij 8 ºC en lager. Het principe van meerdere laagjes kleding is mooi, maar het is niet goed als te veel van die laagjes de bewegingsvrijheid belemmeren.
'k Heb daarom fors geïnvesteerd in een heel mooi Arc'teryx winterjack, de Arc'teryx Fission SL Jacket. De prijs, € 730 zonder korting, is niet mis, maar je hebt wel wat: heerlijk warm, licht met z'n 655 gram (dwz, de helft van m'n andere herfst/winterjacks!), mooie en niet te ruime snit en een praktische capuchon die je tamelijk nauwkeurig kunt instellen. Het is al gebleken dat onder het nieuwe winterjack het bovenlijf met 1 laagje thermokleding minder toe kan :-)
In combinatie met de uitstekende skibril van het merk Smith en de Specialized winterfietsschoenen Defroster Trail is het tot nog toe heerlijk fietsen in de kou!
En als het echt te koud is om prettig te fietsen, zijn we niet vies van een stevig eind wandelen...
Abonneren op:
Posts (Atom)