Testen, testen, testen...

Opgelucht zie ik deze ochtend dat de dooi vannacht is ingevallen en doorzet met temperaturen boven het vriespunt, 2 ºC om 12:00 uur, tendens verder stijgend.

Afgelopen dagen begon ik knap ongedurig te worden vanwege het vele binnen zitten. Dagelijks een wandelingetje in onze buurt (Borgerspark/Borgerswold) is mooi, maar haalt het niet bij m'n omzwervingen op de roets. Bovendien is het mij na de 1e sneeuwval bijna 'n week geleden in de rug geschoten tijdens sneeuwruimen, en ik mis node het therapeutische effect van het roetsen om m'n rug weer in het gareel te krijgen. :-(

Slechts een dag lieten de omstandigheden -weer + sneeuw op de wegen- het toe om 'n stukje te roetsen, overigens veel te kort naar m'n smaak…

'k Heb gelijk m'n roei3wieler getest: op geheel of gedeeltelijk schoongemaakte en gestrooide fietspaden roetst het prima. Op fietspaden die alleen waren gestrooid maar niet geveegd, is er geen doorkomen aan. Het achterwiel heeft totaal geen grip op de 5 tot 10 cm dikke laag sneeuw en slaat heel gemakkelijk door, daarbij geholpen door de niet-continue maar pulsgewijze aandrijving.

Voor de aardigheid heb ik de RANS Cruz weer 'ns van stal gehaald en op de proef gesteld. Waar de roei3wieler het liet afweten, bleef de Cruz onverstoorbaar doorgaan, en daarbij uiterst stabiel. De lage zit geeft een prettig gevoel van veiligheid: voeten van de pedalen en je staat op de grond zonder te hoeven verzitten of van het zadel af te gaan. De mtb-banden Schwalbe Smart Sam hebben prima grip en de zitpositie dicht bij het achterwiel helpt daar natuurlijk bij :-) Dat is helaas een zwak punt van de roei3wieler…

En zoals gewoonlijk zijn direct na thuiskomst beide fietsen afgespoeld met 'n warm sopje van autoshampoo. Hiervoor gebruik ik de tuingieter met broes. Het afspoelen beperkt zich trouwens tot wielen, derailleurs, omgeving van de crankas incl. de pedalen. ff Stuiteren met de fietsen om het meeste water af te schudden en ze kunnen zo de berging in.

Verder is voor de zoveelste keer gebleken dat m'n skibril Alpina Colambo Air perfecte bescherming biedt tegen kou en ongemak onder winterse omstandigheden :-) Het enige wat ontbreekt is een achteruitkijkspiegeltje op de fiets(en), omdat de skibril door z'n afsluitende schuimlaag veel perifeer gezichtsveld wegneemt. Daardoor is het nagenoeg onmogelijk om de verkeerssituatie achter mij goed te zien, wat nodig is bij inhalen, links voorsorteren en links afslaan. Daar moet ik wel wat aan doen!

Testen?
Geregeld lees ik ervaringen van medefietsers over hun fietsen en accessoires, en verbaas mij daarbij over hoe gemakkelijk sommige producten het op belangrijke punten laten afweten: bijv. de NuVinci versnellingnaaf en de, overigens terecht geprezen, Philips SafeRide 80. In de loop der jaren ben ik natuurlijk heel wat meer zulke slechte ervaringen tegengekomen, maar ik noem nu slechts de 2 meest recente.

Problematisch vind ik ook de corrosiebestendigheid van sommige fietsen en fietsonderdelen. 'k Ben bepaald niet onder de indruk van de corrosiebestendigheid van SA trommelremmen die in veel velomobielen worden gebruikt, en de ervaringen van Hans Rots met z'n fraaie ICE Vortex trike zijn helaas niet zo zeldzaam.

Het lijkt erop dat heel veel zaken door de ontwerpers/fabrikanten niet voldoende worden beproefd onder realistische gebruiksomstandigheden, maar dat het aan de eindgebruikers wordt overgelaten om de fouten en zwakke plekken in het ontwerp te ontdekken.

'k Hoop dat onze veelgeprezen Wim Schermer de ontwikkeling van de VeloTilt velomobiel zover doorzet dat hij deze ook op de proef stelt in winterse omstandigheden. Het lijkt mij bijv. de moeite waard om te bezien of het afspoelen van de aandrijving met lauw water na een dag rijden door de pekel gemakkelijk kan gebeuren en of het inderdaad helpt tegen overmatige corrosie. 'k Zie hem niet direct buurten bij bijv. Millbrook, maar het beproeven van de winterhardheid lijkt mij toch een onmisbaar onderdeel van het ontwikkeltraject.


Wegontwerp :-))

'k Kwam wat moois tegen, te mooi
om dat niet hier te melden! :-))

Afronding, althans voorlopig

'Es ist schon alles gesagt! Nur noch nicht von allen!'
- Karl Valentin

Vanaf het verschijnen in 1972 van het rapport aan de Club van Rome: "De grenzen aan de groei" hebben de vooruitzichten voor het mensdom op lange termijn mij altijd geïnteresseerd. Dat rapport is nog altijd actueel!
(Voor wie de indruk heeft dat de onjuistheid ervan voldoende is aangetoond, kan ik alleen maar aanraden om te Googlen op Ugo Bardi + "Club of Rome".)

Ik mag van mijzelf zeggen dat ik op dit gebied in de loop der jaren een grote belezenheid heb opgebouwd. Het meeste wat ik de laatste tijd tegenkom in de media kan ik plaatsen, of ik heb een gezaghebbend auteur gelezen die daarover uigebreid heeft geschreven.

Bij zo'n veelomvattend onderwerp kon het niet uitblijven dat in de loop der jaren bepaalde visies zijn veranderd. Was men 10-15 jaar geleden nog zo optimistisch om te denken dat de problematiek van schaarse energie en grondstoffen en van overbevolking zich leende voor planmatige oplossingen, tegenwoordig gaat de meerderheid van de onderzoekers en schrijvers op dit gebied ervan uit dat de toekomst een serie kleine en grote crises zal brengen, waarop zal worden gereageerd met doormodderen zodat uiteindelijk de wal het schip zal keren.

Na het bestuderen van de boeken

• John Michael Greer, The Blood of the Earth: An Essay on Magic and Peak Oil,
• Craig Dilworth, Too smart for our own good 
• Jorgen Randers, 2052: A Global Forecast for the Next Forty Years 

werd het mij duidelijk dat ik nu dit onderwerp voor langere tijd kan laten rusten.

De genoemde 3 boeken kan ik overigens van harte aanbevelen. Wel is een waarschuwing op z'n plaats: het boek van Dilworth is bepaald niet voor watjes!

Niet dat ik mij helemaal afkeer van dit onderwerp. Ik blijf Our Finite World volgen, het weblog van mrs. Gail Tverberg ("Gail the Actuary"). Hoewel haar financiëel-economische beschouwingen voornamelijk op de USA betrekking hebben, zijn de onderwerpen die ze behandelt van voldoende algemene geldigheid dat ze grosso modo ook op bijv. Europa en Nederland kunnen worden toegepast. Heel interessant is hoe zij de huidige schuldencrisis koppelt aan de beperkte beschikbaarheid van olie en de hoge prijs ervan.

Gail Tverberg omschrijft zichzelf als volgt:
"Gail the Actuary’s real name is Gail Tverberg. She has an M.S. from the University of Illinois, Chicago, in Mathematics, and is a Fellow of the Casualty Actuarial Society and a Member of the American Academy of Actuaries."

Niet alleen haar postings, maar ook de levendige discussies erover zijn heel interessant. Opvallend is de afwezigheid van reaguurders die wij in NL maar al te goed kennen. Dat is waarschijnlijk te danken aan het gemiddeld hoge niveau van de discussianten.

En nu is het vooral afwachten tot we weer kunnen roeifietsen! 't Spul -op 2 en 3 wielen- staat klaar in de startblokken :-)
Maar 't zal wel volgende week worden...

Huh...??? Code oranje ???

Al sinds wij deze namiddag thuis kwamen, horen en lezen we voortdurend dat "in verband met de sneeuwval in combinatie met een harde wind (kracht 5 tot 6) code oranje geldt voor Drenthe, Groningen, Flevoland, Friesland en Noord-Holland."

De weerman laat in het NOS-journaal radarbeelden met vette buien zien die ook over Oost-Groningen trekken. Echter, tot nog toe ('t is nu bijna 22:00 uur) is bij ons in Veendam geen sneeuw te bekennen, ook niet als we de buitendeur opendoen en aandachtig naar onze door buitenlampen beschenen straatwerk en tuin kijken.

Overigens is het de laatste tijd geen aangenaam fietsweer. Onze beweging in de frisse buitenlucht krijgen we door elke dag een wandeling te maken van 1½-2½ uur lang. We voelen ons daar prima bij :-))

Maar wellicht kan ik morgenochtend sneeuwruimen? 'k Heb daar geen hekel aan…