Laatste loodjes (2)

Gisteren kreeg ik via e-mail de uitnodiging van de Isalaklinieken in Zwolle om mij vandaag 's ochtends vroeg te laten opnemen op de afdeling Thoraxchirurgie. Deze dag zouden dan enkele afrondende/voorbereidende onderzoeken gebeuren en zou ik a.s. maandag worden geopereerd aan m'n defecte mitralisklep.

Enerzijds was ik opgelucht toen ik deze oproep las: dit betekent namelijk dat mijn prostaatkanker geen beletsel vormt om op mij de openhartoperatie te verrichten waarbij de hart-longmachine moet worden gebruikt. Actieve kankergezwellen kunnen daarbij worden losgemaakt en elders in het lichaam voor uitzaaiïngen zorgen. Gelukkig wordt door de hormoonkuur die ik nu al 8½ jaar onderga, de prostaatkanker geheel onder controle gehouden en lijkt het risico op uitzaaiïngen voldoende klein. 

Aan de andere kant betekent de gebroken pols van m'n vrouw dat we bij deze vrijdag- c.q. weekendopname een heel groot beroep zouden moeten doen op onze hulptroepen -buren en familie- voor het reizen tussen Zwolle en Veendam. Na overleg met Thoraxchirurgie is besloten dat het hartteam mij a.s. donderdag opnieuw inroostert zodat ik begin van de week kan worden opgenomen en geopereerd. Dat zal dan niet eerder gebeuren dan in week 10.

Natuurlijk is nu de invloed merkbaar van de naderende grote gebeurtenis... Veel dingen ff doen, in de trant van: "Dan is dat alvast geregeld...". M'n boekenkast is besteld, 'k heb een espressomachine gekocht en geïnstalleerd, en m'n roeifietsen gaan binnenkort naar Middelburg voor groot onderhoud en een update naar de nieuwste stand van de roeifietstechniek :-))

Alles heeft z'n reden :-)

• Bij de inrichting van onze woonkamer, nu alweer bijna 20 jaar geleden, heb ik 1 kapitale fout gemaakt: geen boekenkast in de woonkamer, een onmogelijke situatie voor 'n veellezer als ik. Dit wordt nu na lang -tè lang!- wikken en wegen gecorrigeerd :-))
  
• Eveneens al heel lang had ik de wens om over te schakelen naar een echte Italiaanse espressomachine. Na rijp beraad en het lezen van veel testen en gebruikersbeoordelingen heb ik gekozen voor de  Philips Saeco Xelsis. Wijzelf en ons bezoek kunnen nu van echt lekkere koffie genieten… En ik heb nu een heel goede reden om regelmatig naar de mooie stad Groningen te gaan: koffie keuren en kopen bij Simon Levelt :-))

Mèt gebroken pols en/of zonder roeifietsen is het de komende tijd vooral wandelen met Willy. Gelukkig hebben we meerdere wandelroutes in de omgeving, goed voor 1, 1½ of 2 uur wandelen.

En er kan weer 'n beetje in de tuin worden gewerkt. Er hoeft niet zo veel te gebeuren omdat de hovenier de laatste najaarsbeurt op mijn verzoek zeer grondig heeft verricht. Er zijn nog wel wat hypericumstruikjes (hertshooi) die nu al kunnen worden gesnoeid. Dan is dat ook weer gedaan...

Wie ik ben en waar ik ga (2)

Wie ik ben en waar ik ga is de titel van m'n posting op 6 mei 2010. Anderhalve week geleden kreeg ik een reactie van Jan H. Rufer. Die reactie is voor mij reden om er wat meer over te schrijven.

De laatste maanden verschenen enkele heel interessante bijdragen over de "peak oil" problematiek. Langzaamaan lijkt het duidelijker te worden hoe de effecten van het bereiken en passeren van de Hubbertpiek zich zullen manifesteren. Dit, zo is de teneur van veel recente studies, zal vooral via economische effecten gaan: prijsstijgingen, vraaguitval en verergering van de financiële crisis die momenteel grote delen van de wereld teistert. Gail Tverberg heeft hierover een interessante posting op haar weblog gezet. De basis van haar posting  is het wetenschappelijke artikel "Oil Supply Limits and the Continuing Financial Crisis".

Heel interessant is haar posting "Human population overshoot–what went wrong?". Zij schrijft hierin over het boek van Craig Dilworth, "Too Smart for Our Own Good: The Ecological Predicament of Mankind" dat eind 2009 verscheen.

De beschrijving van Dilworth's boek op Amazon.com:

"We are destroying our natural environment at a constantly increasing pace, and in so doing undermining the preconditions of our own existence. Why is this so? This book reveals that our ecologically disruptive behavior is in fact rooted in our very nature as a species.
Drawing on evolution theory, biology, anthropology, archaeology, economics, environmental science and history, this book explains the ecological predicament of humankind by placing it in the context of the first scientific theory of our species' development, taking over where Darwin left off.
The theory presented is applied in detail to the whole of our seven-million-year history. Due to its comprehensiveness, and in part thanks to its extensive glossary and index, this book can function as a compact encyclopedia covering the whole development of Homo sapiens. It would also suit a variety of courses in the life and social sciences. Most importantly, Too Smart makes evident the very core of the paradigm to which our species must shift if it is to survive.
Anyone concerned about the future of humankind should read this ground-breaking work."

De conclusies die Craig Dilworth trekt uit zijn veelomvattende studie zijn ronduit pessimistisch (p. 453-454):

"[……] due to the power/interest structures of global capitalism and the juggernaut-like momentum of the global economy, it is most unlikely that any of the radical changes to society and the economy proposed by environmentalists -especially changes in philosophies and worldviews- will be adopted in time. Consequently human civilisation -primarily Western techno-industrial urban society- will self-destruct, producing massive environmental damage, social chaos and megadeath. We are entering a new dark age, with great dieback.
The only question that remains is whether we will survive this dark age and if so, for how much longer."

Vorstperiode en laatste loodjes

Over het roeifietsen kan ik heel kort zijn: vanaf dat het goed ging vriezen, heb ik niet geroetst.

In die vorstperiode was het veel aantrekkelijker om samen met Willy, m'n thans ook gepensioneerde vrouw, bijna elke middag 1-1½ uur te gaan wandelen in de omgeving van Veendam of Zuidlaren. Door een handige keus van route en omlooprichting, rekening houdend met vooral de windrichting, waren dat zeer aangename wandelingen door mooie winterse landschappen en langs de vijvers en vaarten met schaatsers.

Samen fietsen zat er niet in. Willy heeft namelijk 3 weken geleden (24 januari) haar linkerpols gebroken toen ze 's ochtends, onderweg naar onze brievenbus om de krant te pakken, onderuit ging op onze oprit :-(
Eerst is die pols gezet, maar na een week bleek dat de breuk toch operatief moest worden vastgezet, zodat ze op 7 februari is geopereerd in het Delfzicht ziekenhuis in Delfzijl, en de volgende dag 's ochtends weer naar huis kon.
Ze kan nu zich alweer redelijk redden, maar er zal toch een en ander moeten worden geregeld wanneer ik aan de beurt ben om onder het mes te gaan. Gelukkig hebben buren en familie al spontaan laten blijken te willen bijspringen :-)

De Isalakliniek in Zwolle heeft de gewoonte om de patiënten die zijn aangemeld voor een hartoperatie, uit te nodigen voor een z.g. preoperatieve polikliniek. In ca. ½ dagdeel worden wat eenvoudige aanvullende onderzoekjes gedaan (anamnese, bloedafname, flesje urine, Röntgenfoto van borstbeen, ECG) en voorlichting verstrekt door een hartchirurg.
Gisterochtend had ik mijn preoperatieve kliniek. Dat verliep allemaal zeer voorspoedig en prettig. Ook om daar te komen vanuit Veendam leverde geen problemen. Wegens het verwachte inzetten van de dooi en daarbij horende gladde autowegen had ik vorige week al een hotelkamer gereserveerd voor zondag/maandag. En dat bleek echt niet overbodig…

A.s. donderdag (16 feb) wordt mijn medisch dossier besproken in het hartteam. Als er gisteren geen gekke dingen en/of complicerende factoren zijn gevonden, kan ik die dag ook een oproep verwachten voor de opname en ingreep in Zwolle.

Ik dus binnen afzienbare tijd naar Zwolle, en voor die tijd m'n roeifietsen naar Middelburg voor een zeer grondige onderhoudsbeurt en update naar de nieuwste stand van de roeifietstechniek :-)