Kil en grijs is het vandaag, maar toch neem ik vanmiddag de gelegenheid waar om een klein ommetje te roeifietsen. Het maandtotaal van januari komt daarmee op 164 km. Niet veel -er zijn velomobielrijders, vooral die in de kop van Noord-Holland, die dat eventjes doen tussen de middagboterham en de thee- maar voor deze eenvoudige roeifietser is het bij elkaar scharrelen van z'n kilometertjes dé manier om lichaam en geest fit te houden en met minimale schade deze soms naargeestige winterperiode door te komen. Zelfs onze weerman Gerrit Hiemstra heeft het vanavond over "zinloos weer" :-))
Tegen het eind van de middag krijgen we bezoek van Frank Schuring, eigenaar/directeur van InfraGilde voor een afrondend gesprek over het vernieuwen van de bijna 170 vierkante meter bestrating om onze woning. Dit verloopt naar ieders tevredenheid, zodat we verwachten dat we deze zomer over de bronsgele en kastanjekleurige gebakken klinkers om het huis kunnen lopen.
M'n studie van geometrische algebra (GA), een specialisme in de wiskunde dat de afgelopen 10 jaar veel meer belangstelling heeft gekregen, begint vorderingen te maken. 'k Begin langzaamaan te wennen aan de mathematische objecten van GA, hun onderlinge relaties en de bewerkingen die je ermee kunt doen. Overigens wordt algemeen onderkend dat GA in het begin tamelijk moeilijk is, ook omdat sommige heilige huisjes in van oudsher respectabele onderdelen van de zuivere en toegepaste wiskunde niet zo heilig blijken te zijn.
Jaap Suter's 'Geometric Algebra Primer' blijkt een heel mooie eerste inleiding in de GA te zijn. Het boek 'Geometric Algebra for Computer Graphics' door John A. Vince (2008) is eveneens heel nuttig om het werk van andere auteurs, bijv. het inmiddels klassieke boek 'New Foundations for Classical Mechanics' (2e editie, 1999) van David Hestenes, veel beter te kunnen begrijpen.
't Zal mij voorlopig bezig houden :-)
31 januari 2011
18 januari 2011
Hoog water in Deventer en weer roetsen!
Na de afgelopen winterperiode was het zondag een verademing om weer een eind weg te gaan zonder ons te hoeven bekommeren over mogelijk gladde wegen. Naar Deventer dus!
M'n vrouw en ik gaan 's zondags regelmatig (ca. eens per maand) naar Deventer. 't Is een heel sfeervolle en heel levendige stad, prachtig gesitueerd aan de IJssel. Graag maken we 'n wandeling vanaf de Beestenmarkt, langs 't spoorstation, door het Rijstenborgherpark, langs de IJsselkade richting roeivereniging en jachthaventje, en dan weer terug. We gaan de spoorbrug over, door het plantsoen Worp en over de Wilhelminabrug terug naar het oude stadscentrum. Soms maken we een omweg langs de nieuwe flats aan de IJssel en gaan vandaar rechtstreeks naar wat vroeger de Boreelkazerne was en dan het oude Bergkwartier in met z'n mooie oude straatjes. Via de Brink en langs de Schouwburg aan de Leeuwenbrug komen we weer bij onze geparkeerde auto op de Beestenmarkt.
Dit is natuurlijk een van de vele mogelijkheden om 'n mooie wandeling te maken...
Inclusief het aangenaam verpozen in de mooie serre van het IJsselhotel en café Dikke van Dale in het oude centrum, zijn we enkele uren onderweg. 't Is een prachtige wandeling dank zij het sterk afwisselende karakter ervan.
We wisten dat het water in de IJssel weer 'ns hoog stond, maar we waren toch verrast door het volksfestijn dat in Deventer aan de gang was! Overal drommen mensen die rondwandelden en naar het hoge water keken. Het was druk en gezellig, met een gemoedelijke sfeer. Opvallend was het aantal fotoliefhebbers dat rond liep. 'k Heb nooit zoveel mensen zien rondlopen met fototoestellen, vaak met enorme telelenzen (200-300 mm). Tussen al dat Canikongeweld viel ik (gelukkig) niet op met m'n 31 mm objectiefje op m'n Pentaxje :-)
Zo'n ongewoon grote plas water is natuurlijk leuk om te fotograferen, maar ik ging liever een of twee treedjes hoger in de mediavoedselketen, en fotografeerde vooral de mensenmassa's (1 stapje hoger) en ook de fotograferende fotografen (2 stapjes hoger).
En goddank kan er weer geroetst worden! Regelmatig was het èn droog èn heel zacht, zodat ik de afgelopen week een begin kon maken met het opvijzelen van m'n weggezakte conditie.
'k Snap nog niet dat ik in een alweer ver verleden het enkele maanden kon volhouden zonder te roetsen… Leve m'n roei3wieler!
M'n vrouw en ik gaan 's zondags regelmatig (ca. eens per maand) naar Deventer. 't Is een heel sfeervolle en heel levendige stad, prachtig gesitueerd aan de IJssel. Graag maken we 'n wandeling vanaf de Beestenmarkt, langs 't spoorstation, door het Rijstenborgherpark, langs de IJsselkade richting roeivereniging en jachthaventje, en dan weer terug. We gaan de spoorbrug over, door het plantsoen Worp en over de Wilhelminabrug terug naar het oude stadscentrum. Soms maken we een omweg langs de nieuwe flats aan de IJssel en gaan vandaar rechtstreeks naar wat vroeger de Boreelkazerne was en dan het oude Bergkwartier in met z'n mooie oude straatjes. Via de Brink en langs de Schouwburg aan de Leeuwenbrug komen we weer bij onze geparkeerde auto op de Beestenmarkt.Dit is natuurlijk een van de vele mogelijkheden om 'n mooie wandeling te maken...
Inclusief het aangenaam verpozen in de mooie serre van het IJsselhotel en café Dikke van Dale in het oude centrum, zijn we enkele uren onderweg. 't Is een prachtige wandeling dank zij het sterk afwisselende karakter ervan.
We wisten dat het water in de IJssel weer 'ns hoog stond, maar we waren toch verrast door het volksfestijn dat in Deventer aan de gang was! Overal drommen mensen die rondwandelden en naar het hoge water keken. Het was druk en gezellig, met een gemoedelijke sfeer. Opvallend was het aantal fotoliefhebbers dat rond liep. 'k Heb nooit zoveel mensen zien rondlopen met fototoestellen, vaak met enorme telelenzen (200-300 mm). Tussen al dat Canikongeweld viel ik (gelukkig) niet op met m'n 31 mm objectiefje op m'n Pentaxje :-)
Zo'n ongewoon grote plas water is natuurlijk leuk om te fotograferen, maar ik ging liever een of twee treedjes hoger in de mediavoedselketen, en fotografeerde vooral de mensenmassa's (1 stapje hoger) en ook de fotograferende fotografen (2 stapjes hoger).
En goddank kan er weer geroetst worden! Regelmatig was het èn droog èn heel zacht, zodat ik de afgelopen week een begin kon maken met het opvijzelen van m'n weggezakte conditie.
'k Snap nog niet dat ik in een alweer ver verleden het enkele maanden kon volhouden zonder te roetsen… Leve m'n roei3wieler!
10 januari 2011
Bijscholen, renoveren, upgraden …
't Is een bijna versleten cliché dat de ontwikkelingen in de huidige maatschappij snel gaan. 't Is natuurlijk geen nieuw verschijnsel: in de tijden dat de industriële revolutie op gang kwam, de spoorwegen werden aangelegd, telegraaf en radio gemeengoed werden, waren de veranderingen nog veel groter en vèrstrekkender dan nu het geval is. Tegenwoordig is er meer sprake van verbeteringen, verfijningen en variaties op een al bekend thema. Van het laatste is de iPad van Apple een goed voorbeeld.
Ondanks deze relativeringen blijft het ook voor de eerzame gewone burger wenselijk, nuttig of noodzakelijk om op gezette tijden een 'been bij te trekken' en de boel bij de tijd te brengen.
Economische politiek
Het overlijden van de historicus Tony Judt was voor mij aanleiding om kennis te nemen van zijn laatste werk: 'Ill Fares the Land', in het Nederlands vertaald als 'Het land is moe'. Het is een indrukwekkend en leerzaam werk en heel nuttig om de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen van de laatste decennia in perspectief te plaatsen en daardoor beter te kunnen begrijpen.
Al lezende realiseerde ik mij dat ik m'n kennis van economische politiek -die overigens niet verder gaat dan men van een redelijk algemeen ontwikkelde en maatschappelijk betrokken burger mag verwachten- hoognodig moest bijspijkeren, zodat ik voor mijzelf een kleine opfriscursus organiseerde door niet alleen het boek van Judt te bestuderen, maar ook het werk van Wilkinson en Pickett, 'The Spirit Level'. Dit gaat speciaal over inkomensongelijkheid en welke gevolgen dit heeft voor de samenleving.
Omdat ik weet dat steeds maar doorgaande economische groei domweg onmogelijk is en dat het streven ernaar reeds nu en in de nabije toekomst nog veel duidelijker zal leiden tot fatale consequenties op velerlei gebied, was het niet meer dan logisch dat ook Tim Jackson's 'Welvaart zonder groei' op de leeslijst werd gezet.
En natuurlijk mocht Ha-Joon Chang's '23 dingen die ze je niet vertellen over het kapitalisme' in dit rijtje niet ontbreken!
Er is meer aan de hand dan alleen een ontspoorde vrijemarkteconomie zoals het neoliberalisme die voorstaat. De klimaatveranderingen, de komende schaarste aan energie en andere grondstoffen, voedselcrisis, instabiele economie (onder meer de €-crisis), internationaal terrorisme en de toenemende militarisering van de samenleving in vele landen, zijn even zovele problemen die volgens Nafeez Mosaddeq Ahmed nauw met elkaar zijn verweven. In zijn boek 'A User's Guide to the Crisis of Civilisation And How to Save it' doet hij uit de doeken hoe deze zaken met elkaar te maken hebben en dat het onmogelijk is om ze afzonderlijk aan te pakken. Ook Ahmed komt uiteindelijk uit op het ongeremde kapitalisme van de vrijemarkteconomie als eerste oorzaak.
'k Zal mij niet wagen aan een recensie van deze boeken en wil volstaan met de constatering dat ze alle stuk voor stuk aandachtige bestudering waard zijn! Wie zich wil oriënteren op hoe anderen de genoemde engelstalige boeken beoordelen, kan terecht op de site van bijv. Amazon.com (USA). Recensies van de in het Nederlands vertaalde boeken zijn eveneens te vinden op internet.
En nee, de BMW Isetta op de foto heeft geen directe relatie met de inhoud van de boeken waar-ie bovenop staat :-) Hij is een paar jaar geleden gekocht in de winkel van het BMW-museum in München. 'k Heb de Isetta altijd een geestig karretje gevonden, en m'n oom zaliger Henk de Vries heeft ze een tijd lang verkocht in z'n winkel aan de Riviervischmarkt in Haarlem.
Renoveren
Nu weer 'ns over fietsen…
De eerste mtb van m'n vrouw Willy, een roze Koga Miyata Valley Runner Lady, is inmiddels ruim 21 jaar oud en nog steeds een zeer gewaardeerde fiets. Voor het serieuzere mtb-werk in weekeinden en in onze vakanties heeft ze weliswaar een fraaie opvolger, de Santos SCC 01, maar Willy is gehecht aan het roze oudje en gebruikt 'm graag voor de ritjes in het dorp en naar haar familie in Muntendam.
't Fietsframe is oud maar nog in zeer goede staat. De appendages echter waren grondig versleten. Probleem was dat de zadelpen muurvast in het frame zat en lange tijd met succes verzet bood tegen pogingen om 'm los te maken en te verwijderen. Dat feit blokkeerde alle renovatieplannen van 't bejaarde fietske…
Totdat ik de briljante inval kreeg om m'n vaste fietsenmaker uit te dagen: als hij die vermaledijde zadelpen kon verwijderen zonder het frame te beschadigen, kon hij rekenen op een hele reeks vervolgwerkzaamheden aan deze fiets en m'n RANS Cruz CF-bike.
't Is 'm gelukt, met behulp van wat speciale vloeistoffen! M'n Cruz werd tot donorfiets gepromoveerd en daarvan werden de wielen met Rohloffnaaf, het crankstel en nog wat kleinere onderdelen overgeheveld naar de roze Valleyrunner. 't Resultaat mocht er wezen: een mooi strak ogend fietsje dat weer als nieuw rijdt.
De Cruz op zijn beurt werd gerenoveerd, daarbij gebruik makend van onze eerdere ervaringen met de afmontage van de RANS Dynamik Pro CF-bike. De belangrijkste nieuwe onderdelen:
SRAM cassette 9-speed en SRAM X.0 achterderailleur met lange slag carbon kooi;
Crankset RaceFace Next SL;
Schijfremmen Hope Race 2010;
Wielenset Mavic CrossMax ST.
Twee Schwalbe Smart Sam banden maakten e.e.a. af.
Dus zijn onze 'gouwe ouwen', waaraan Willy en ik beiden erg zijn gehecht, nu technisch in topconditie en kunnen weer heel lang mee.
Fotograferen: hard- en software
'k Ben geen getalenteerd fotograaf, zelfs verre van dat. Toch wil ik met m'n beperkte vermogens en niet al te veel grote moeite verzorgde foto's maken die het aanzien waard zijn. De meeste kiekjes zijn voor eigen gebruik, zoals het onthouden van dierbare belevenissen en het koesteren van onze herinneringen daaraan. (Nu niet sentimenteel worden…)
En wat ik aan anderen wil laten zien moet duidelijk en ook anderszins toonbaar zijn.
M'n naar huidige maatstaven al bejaarde beeldbewerkings- en fotoprogrammatuur heb ik weer bij de tijd gebracht door ze te upgraden naar Adobe Photoshop CS5 en Lightroom 3. 'k Heb DxO Optics Pro 6 er bij genomen omdat dit tijdens het proefdraaien een voortreffelijk programma blijkt voor het uitvoeren van initiële correcties op de RAW-negatieven zoals ze uit de camera komen. En de .DNG-negatieven zoals ze uit DxO kunnen worden geëxporteerd, lenen zich uitstekend voor nabewerking met Lightroom 3.
Vroeger heb ik al gefotografeerd, toen nog met lichtgevoelige film in de 35 mm camera. In die tijd heb ik een sterke voorkeur ontwikkeld voor een lichtsterk 80 mm objectief. De Leitz Summilux 80 mm f 1.4 was m'n grote favoriet. Grote brandpuntsafstanden waren aan mij niet besteed, 135 mm was wel het maximum.
De meestal heel middelmatige zoomobjectieven die tegenwoordig zo vaak worden meegeleverd met digitale camera's genieten evenmin m'n warme belangstelling. Met m'n Pentax digitale camera's fotografeer ik het liefst met een lichtsterk en goed objectief met vast brandpunt, zoals de Pentax SMC-FA 50 F1.4, en in voorkomende gevallen met de Pentax SMCP-FA 77 F1.8 Ltd.
'k Heb in de afgelopen winterperiode honderden foto's onder handen genomen, waarvan de meeste minstens 4 jaar oud waren en nog niet fatsoenlijk ontwikkeld. Pas nu kan ik met de combinatie DxO/Lightroom de meeste RAW-negatieven met goed resultaat ontwikkelen. We kijken er zelfs graag naar op ons voortreffelijke Apple iPad fotolijstje op de keukentafel.
De foto-ervaringen van de laatste jaren in het veld en de afgelopen maand vooral achter de computer hebben mij ertoe gebracht om m'n Pentax K20D te vervangen door de Pentax K-5 en een objectief uit de 'Pentax Limited' serie erbij te nemen: de Pentax SMC DA 31mm F1.8 AL Ltd.
Met de brandpuntsafstanden 31, 50 en 77 mm kan ik in verreweg de meeste situaties uitstekend uit de voeten! De relatief royale lichtsterktes (1,4 en 1,8) bewijzen hun voordelen: bij weinig licht toch korte sluitertijden en de mogelijkheden voor creatieve expressie met geringe scherptediepte bij grote lensopening.
Al met al geen goedkope aangelegenheid, maar de buitengewoon lovende recensies en vakmatige beoordelingen van zowel de K-5 camera als het 31 mm objectief hebben mij ertoe overgehaald om deze aan te schaffen.
Met m'n grondige afkeer van flitslicht en voorliefde voor 'available-light' fotografie verwacht ik met deze spullen heel lang uit de voeten te kunnen!
Ondanks deze relativeringen blijft het ook voor de eerzame gewone burger wenselijk, nuttig of noodzakelijk om op gezette tijden een 'been bij te trekken' en de boel bij de tijd te brengen.
Economische politiek
Het overlijden van de historicus Tony Judt was voor mij aanleiding om kennis te nemen van zijn laatste werk: 'Ill Fares the Land', in het Nederlands vertaald als 'Het land is moe'. Het is een indrukwekkend en leerzaam werk en heel nuttig om de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen van de laatste decennia in perspectief te plaatsen en daardoor beter te kunnen begrijpen.
Al lezende realiseerde ik mij dat ik m'n kennis van economische politiek -die overigens niet verder gaat dan men van een redelijk algemeen ontwikkelde en maatschappelijk betrokken burger mag verwachten- hoognodig moest bijspijkeren, zodat ik voor mijzelf een kleine opfriscursus organiseerde door niet alleen het boek van Judt te bestuderen, maar ook het werk van Wilkinson en Pickett, 'The Spirit Level'. Dit gaat speciaal over inkomensongelijkheid en welke gevolgen dit heeft voor de samenleving.Omdat ik weet dat steeds maar doorgaande economische groei domweg onmogelijk is en dat het streven ernaar reeds nu en in de nabije toekomst nog veel duidelijker zal leiden tot fatale consequenties op velerlei gebied, was het niet meer dan logisch dat ook Tim Jackson's 'Welvaart zonder groei' op de leeslijst werd gezet.
En natuurlijk mocht Ha-Joon Chang's '23 dingen die ze je niet vertellen over het kapitalisme' in dit rijtje niet ontbreken!
Er is meer aan de hand dan alleen een ontspoorde vrijemarkteconomie zoals het neoliberalisme die voorstaat. De klimaatveranderingen, de komende schaarste aan energie en andere grondstoffen, voedselcrisis, instabiele economie (onder meer de €-crisis), internationaal terrorisme en de toenemende militarisering van de samenleving in vele landen, zijn even zovele problemen die volgens Nafeez Mosaddeq Ahmed nauw met elkaar zijn verweven. In zijn boek 'A User's Guide to the Crisis of Civilisation And How to Save it' doet hij uit de doeken hoe deze zaken met elkaar te maken hebben en dat het onmogelijk is om ze afzonderlijk aan te pakken. Ook Ahmed komt uiteindelijk uit op het ongeremde kapitalisme van de vrijemarkteconomie als eerste oorzaak.
'k Zal mij niet wagen aan een recensie van deze boeken en wil volstaan met de constatering dat ze alle stuk voor stuk aandachtige bestudering waard zijn! Wie zich wil oriënteren op hoe anderen de genoemde engelstalige boeken beoordelen, kan terecht op de site van bijv. Amazon.com (USA). Recensies van de in het Nederlands vertaalde boeken zijn eveneens te vinden op internet.
En nee, de BMW Isetta op de foto heeft geen directe relatie met de inhoud van de boeken waar-ie bovenop staat :-) Hij is een paar jaar geleden gekocht in de winkel van het BMW-museum in München. 'k Heb de Isetta altijd een geestig karretje gevonden, en m'n oom zaliger Henk de Vries heeft ze een tijd lang verkocht in z'n winkel aan de Riviervischmarkt in Haarlem.
Renoveren
Nu weer 'ns over fietsen…
De eerste mtb van m'n vrouw Willy, een roze Koga Miyata Valley Runner Lady, is inmiddels ruim 21 jaar oud en nog steeds een zeer gewaardeerde fiets. Voor het serieuzere mtb-werk in weekeinden en in onze vakanties heeft ze weliswaar een fraaie opvolger, de Santos SCC 01, maar Willy is gehecht aan het roze oudje en gebruikt 'm graag voor de ritjes in het dorp en naar haar familie in Muntendam.
't Fietsframe is oud maar nog in zeer goede staat. De appendages echter waren grondig versleten. Probleem was dat de zadelpen muurvast in het frame zat en lange tijd met succes verzet bood tegen pogingen om 'm los te maken en te verwijderen. Dat feit blokkeerde alle renovatieplannen van 't bejaarde fietske…
Totdat ik de briljante inval kreeg om m'n vaste fietsenmaker uit te dagen: als hij die vermaledijde zadelpen kon verwijderen zonder het frame te beschadigen, kon hij rekenen op een hele reeks vervolgwerkzaamheden aan deze fiets en m'n RANS Cruz CF-bike.
't Is 'm gelukt, met behulp van wat speciale vloeistoffen! M'n Cruz werd tot donorfiets gepromoveerd en daarvan werden de wielen met Rohloffnaaf, het crankstel en nog wat kleinere onderdelen overgeheveld naar de roze Valleyrunner. 't Resultaat mocht er wezen: een mooi strak ogend fietsje dat weer als nieuw rijdt.
De Cruz op zijn beurt werd gerenoveerd, daarbij gebruik makend van onze eerdere ervaringen met de afmontage van de RANS Dynamik Pro CF-bike. De belangrijkste nieuwe onderdelen:SRAM cassette 9-speed en SRAM X.0 achterderailleur met lange slag carbon kooi;
Crankset RaceFace Next SL;
Schijfremmen Hope Race 2010;
Wielenset Mavic CrossMax ST.
Twee Schwalbe Smart Sam banden maakten e.e.a. af.
Dus zijn onze 'gouwe ouwen', waaraan Willy en ik beiden erg zijn gehecht, nu technisch in topconditie en kunnen weer heel lang mee.
Fotograferen: hard- en software
'k Ben geen getalenteerd fotograaf, zelfs verre van dat. Toch wil ik met m'n beperkte vermogens en niet al te veel grote moeite verzorgde foto's maken die het aanzien waard zijn. De meeste kiekjes zijn voor eigen gebruik, zoals het onthouden van dierbare belevenissen en het koesteren van onze herinneringen daaraan. (Nu niet sentimenteel worden…)
En wat ik aan anderen wil laten zien moet duidelijk en ook anderszins toonbaar zijn.
M'n naar huidige maatstaven al bejaarde beeldbewerkings- en fotoprogrammatuur heb ik weer bij de tijd gebracht door ze te upgraden naar Adobe Photoshop CS5 en Lightroom 3. 'k Heb DxO Optics Pro 6 er bij genomen omdat dit tijdens het proefdraaien een voortreffelijk programma blijkt voor het uitvoeren van initiële correcties op de RAW-negatieven zoals ze uit de camera komen. En de .DNG-negatieven zoals ze uit DxO kunnen worden geëxporteerd, lenen zich uitstekend voor nabewerking met Lightroom 3.
Vroeger heb ik al gefotografeerd, toen nog met lichtgevoelige film in de 35 mm camera. In die tijd heb ik een sterke voorkeur ontwikkeld voor een lichtsterk 80 mm objectief. De Leitz Summilux 80 mm f 1.4 was m'n grote favoriet. Grote brandpuntsafstanden waren aan mij niet besteed, 135 mm was wel het maximum.
De meestal heel middelmatige zoomobjectieven die tegenwoordig zo vaak worden meegeleverd met digitale camera's genieten evenmin m'n warme belangstelling. Met m'n Pentax digitale camera's fotografeer ik het liefst met een lichtsterk en goed objectief met vast brandpunt, zoals de Pentax SMC-FA 50 F1.4, en in voorkomende gevallen met de Pentax SMCP-FA 77 F1.8 Ltd.
'k Heb in de afgelopen winterperiode honderden foto's onder handen genomen, waarvan de meeste minstens 4 jaar oud waren en nog niet fatsoenlijk ontwikkeld. Pas nu kan ik met de combinatie DxO/Lightroom de meeste RAW-negatieven met goed resultaat ontwikkelen. We kijken er zelfs graag naar op ons voortreffelijke Apple iPad fotolijstje op de keukentafel.
De foto-ervaringen van de laatste jaren in het veld en de afgelopen maand vooral achter de computer hebben mij ertoe gebracht om m'n Pentax K20D te vervangen door de Pentax K-5 en een objectief uit de 'Pentax Limited' serie erbij te nemen: de Pentax SMC DA 31mm F1.8 AL Ltd.
Met de brandpuntsafstanden 31, 50 en 77 mm kan ik in verreweg de meeste situaties uitstekend uit de voeten! De relatief royale lichtsterktes (1,4 en 1,8) bewijzen hun voordelen: bij weinig licht toch korte sluitertijden en de mogelijkheden voor creatieve expressie met geringe scherptediepte bij grote lensopening.
Al met al geen goedkope aangelegenheid, maar de buitengewoon lovende recensies en vakmatige beoordelingen van zowel de K-5 camera als het 31 mm objectief hebben mij ertoe overgehaald om deze aan te schaffen.
Met m'n grondige afkeer van flitslicht en voorliefde voor 'available-light' fotografie verwacht ik met deze spullen heel lang uit de voeten te kunnen!
01 januari 2011
Fietskm's in maand december en jaar 2010
Het houdt niet over: 37 km in december, gelukkig wel op m'n geliefde en inmiddels onmisbaar gebleken roei3wieler :-)
De oorzaak ligt voor de hand en wordt op http://winter.buienradar.nl als volgt beschreven:
In totaal heb ik in 2010 voor mijn doen weinig gefietst en geroeifietst, nl. totaal 4.407 km, waarvan 3.243 km op m'n roeifietsen en 1.164 km op m'n CF-bikes. Het laatste getal herinnert mij aan nog 'n reden voor de tegenvallende fietskm's: alsof de duvel ermee speelde, was het in de zomermaanden op zondag heel vaak slecht dan wel anderszins onaantrekkelijk fietsweer! En dan doen we liever wat anders dan (ajakkes!) rondfietsen in de regen.
Gelukkig viel in december zo vaak sneeuw dat onze buren en ik de lichamelijke conditie op peil konden houden met de Armeleutewintersport sneeuwruimen. (Overigens is dit een exclusieve sport die maar weinig beoefenaren in dit land telt.) Niet alleen ons eigen straatwerk rondom de woning, maar ook de gemeenschappelijke inrit wordt schoongehouden. En dan kan ik merken dat ik aan het roeifietsen een prima conditie en soepele spieren heb te danken!
En 's zondags gingen m'n vrouw en ik heel vaak aan de wandel, zo'n 2 à 3 uur stevig doorstappen.
Als we de Amerikaan Judah Cohen, "director of seasonal forecasting at Atmospheric and Environmental Research" mogen geloven, kunnen wij vaker rekenen op winters zoals we die de afgelopen 2 jaar hebben gehad. Dit wordt veroorzaakt door de klimaatveranderingen, die op hun beurt luchtcirculaties veroorzaken die ongebruikelijk koude winters veroorzaken met veel sneeuw.
[Bron: http://www.nytimes.com/2010/12/26/opinion/26cohen.html
voor een uitgebreidere beschouwing zie http://dotearth.blogs.nytimes.com/2010/12/28/putting-a-siberian-snow-connection-to-the-test/)]
De oorzaak ligt voor de hand en wordt op http://winter.buienradar.nl als volgt beschreven:
December is in het noordoosten van ons land uitgegroeid tot een bijzonder koude 'kerstmaand'. In de reeks van Groningen-Eelde, vanaf 1946, werd met gemiddeld -2,4º december 1969 geëvenaard. Nog kouder was het in Nieuw Beerta met gemiddeld -2,8º.
Alleen in 1933 zijn in het oosten van het land iets lagere gemiddelden geregistreerd: Winterswijk en ’s Heerenberg kwamen toen uit op circa -3,0º.
In het westen en midden van het land was december 2010 minder extreem. De Bilt kwam met -1,1º uit op de 5de plaats: kouder waren daar 1927 en 1950 met -1,2, 1969 met -1,4 en topper 1933 met -2,1º.
Verder zijn in ons land nimmer zoveel ijsdagen geregistreerd. Op Eelde en Twenthe bleef het kwik 18 dagen klokje rond beneden het vriespunt: in 1969 telde Eelde 17 ijsdagen.
In totaal heb ik in 2010 voor mijn doen weinig gefietst en geroeifietst, nl. totaal 4.407 km, waarvan 3.243 km op m'n roeifietsen en 1.164 km op m'n CF-bikes. Het laatste getal herinnert mij aan nog 'n reden voor de tegenvallende fietskm's: alsof de duvel ermee speelde, was het in de zomermaanden op zondag heel vaak slecht dan wel anderszins onaantrekkelijk fietsweer! En dan doen we liever wat anders dan (ajakkes!) rondfietsen in de regen.
Gelukkig viel in december zo vaak sneeuw dat onze buren en ik de lichamelijke conditie op peil konden houden met de Armeleutewintersport sneeuwruimen. (Overigens is dit een exclusieve sport die maar weinig beoefenaren in dit land telt.) Niet alleen ons eigen straatwerk rondom de woning, maar ook de gemeenschappelijke inrit wordt schoongehouden. En dan kan ik merken dat ik aan het roeifietsen een prima conditie en soepele spieren heb te danken!
En 's zondags gingen m'n vrouw en ik heel vaak aan de wandel, zo'n 2 à 3 uur stevig doorstappen.
Als we de Amerikaan Judah Cohen, "director of seasonal forecasting at Atmospheric and Environmental Research" mogen geloven, kunnen wij vaker rekenen op winters zoals we die de afgelopen 2 jaar hebben gehad. Dit wordt veroorzaakt door de klimaatveranderingen, die op hun beurt luchtcirculaties veroorzaken die ongebruikelijk koude winters veroorzaken met veel sneeuw.
[Bron: http://www.nytimes.com/2010/12/26/opinion/26cohen.html
voor een uitgebreidere beschouwing zie http://dotearth.blogs.nytimes.com/2010/12/28/putting-a-siberian-snow-connection-to-the-test/)]
Abonneren op:
Posts (Atom)