't Roeifietsen met aandacht voor de juiste ademhalingstechniek en het gebruik van de juiste buikspieren gaat voortreffelijk. Dat betekent echter niet dat al m'n pijnpuntjes nu zijn verdwenen.
Een geregeld optredend -hoewel enigszins onvoorspelbaar- euvel is de kramp achter in m'n nek: na enige tijd roeifietsen kan dat optreden, maar voor hetzelfde geld ook niet. 't Is vervelend, want het is pijnlijk.
De afgelopen dagen had ik er vaker last van, zodat ik mij gedwongen voelde om er meer aandacht aan te geven. Eerst probeerde ik van die kramp af te komen door m'n nekspieren te ontspannen, ongeveer op de manier zoals men tijdens het mediteren de ontspanningsoefeningen doet. Maar dat hielp helemaal niet: de pijnlijke kramp hoog achter in de nek, vlak onder m'n achterhoofd, bleef.
Vandaag heb ik succes. Eigenlijk zonder dat ik het bewust doe, ontspan ik tijdens de terughaalslag de gehele bovenkant van m'n schouders, vooral de monnikskapspier. En dat werkt onmiddellijk! Als ik daarbij ook de handen en onderarmen ontspan -en dat kan heel goed tijdens de terughaalslag- dan maken beide ontspanningszones als het ware contact met elkaar zodat de kramp afdoende wordt voorkomen.
't Is hierbij goed letten op de timing: het ontspannen moet namelijk gebeuren in de tweede helft van de opwaartse/voorwaartse beweging van het bovenlichaam (aanvankelijk liggend in het roeifietsstoeltje, tegen het eind van de terughaalslag meer rechtop en vrij van het stoeltje). Dat ontspannen moet dus bliksemsnel gebeuren, naar schatting in hooguit een halve seconde tijds.
M'n beloning is groot: niet alleen geen pijnlijke kramp meer achter in de nek, maar ook een mooiere, want soepelere en lossere, stijl van roeien. Niet alleen de terughaalslag maar ook de werkslag wordt vloeiender en soepeler.
Daarom kost het mij geen enkele moeite om zonder een moment te pauzeren de bijna 40 km van het eerste deel van m'n roeifietsrondje in 'n voor mijn doen stevig tempo af te leggen. De koffie met 'n punt aardbeienbavarois kan ik mij dus goed laten smaken…
En ook met het laatste stukje naar huis kan ik de bijna 55 km volmaken zonder last te hebben van kramp in de nek.
Wie had dat kunnen denken: mediteren op de roeifiets…
22 juli 2010
16 juli 2010
Na vakantie de draad weer opgepakt en 209 terugroepactie
Afgelopen dinsdagavond kwamen we weer thuis na onze 15-daagse zomervakantie in de Freistaat Bayern. Nu, vrijdagmiddag, kunnen we constateren dat ons huishoudentje weer op de rails staat, de tuin er verzorgd bij ligt en de provisiekasten voldoende gevuld zijn.
Totdat we op 29 juni met vakantie gingen naar onze favoriete stek -de streek tussen ongeveer de Beierse Alpen, Starnberger See en München- had ik de afgelopen maand juni 650 km gefietst, waarvan 204 km op m'n RANS Dynamik Pro en 446 km op m'n THIJS 209 roeifiets.
De vakantie was weer zoals we het graag wilden: in de omgeving mooie routes fietsen en onderweg wat rondkijken en lummelen. Tegen het einde van de vakantie kregen we enkele dagen met extreem warm weer: drukkend en temperaturen van 31-32 ºC. Het was oppassen om niet uit te drogen, dus we dronken onderweg en daarna heel veel. Bovendien zochten we fietsroutes uit die zoveel mogelijk door bos gingen met veel schaduw van loofbomen.
't Vakantiefietsen ging zonder noemenswaardige incidenten. Alleen had ik de pech dat kort na vertrek uit Ettal naar Schloß Linderhof een snelspanner van m'n RANS zadel brak, zodat we direct rechtsomkeert moesten maken om bij een fietsenmaker een provisorisch boutje te laten monteren dat de boel weer op z'n plaats en in positie kon houden.
Ondanks dat m'n lichamelijke aandoeningen de laatste paar jaar helaas hebben geleid tot merkbare verliezen van kracht en uithoudingsvermogen, kon ik tot m'n niet geringe vreugde dit jaar weer alle bekende moeilijke klimmetjes doen: van Starnberger See naar Holzhausen, van Mühltal richting München via de Isarradweg, en bij Berg aan de Starnberger See, vlak voor de Votivkapelle. 't Was een kwestie van bewust langzaam en constant doorklimmen, en volop gebruik maken van het bergverzet op de fiets. Niet alleen het geringe gewicht van m'n RANS (13 kg) maar ook de vlekkeloos functionerende SRAM derailleurs (X.0) maakten het fietsen met klein verzet tot een genoegen.
Natuurlijk hebben we niet alle dagen gefietst. Andere uitstapjes met trein of auto, vooral naar onze favoriete stad München, zorgden voor de gewenste afwisseling met kunst en grootstedelijke cultuur en daarom bleven onze vakantie-fietskm's steken op 358 km.
M'n THIJS 209 roeifiets is sinds gisteren even weg. 'k Zal 'm ongeveer een week moeten missen wegens een terugroepactie van Derk Thijs. Er is een zwak plekje in het carbon frame ontdekt waar op de lange duur haarscheuren zouden kunnen ontstaan. Met een simpele en esthetisch verantwoorde versteviging is dit volledig uit te sluiten. Daarom wil Derk die versteviging bij alle tot nog toe geleverde 209 roeifietsen spoedig uit laten voeren.
't Zal wel weer goed komen :-) Gelukkig kan ik mij ondertussen behelpen met m'n 'sjeesbeest' de roei3wieler…
Totdat we op 29 juni met vakantie gingen naar onze favoriete stek -de streek tussen ongeveer de Beierse Alpen, Starnberger See en München- had ik de afgelopen maand juni 650 km gefietst, waarvan 204 km op m'n RANS Dynamik Pro en 446 km op m'n THIJS 209 roeifiets.
De vakantie was weer zoals we het graag wilden: in de omgeving mooie routes fietsen en onderweg wat rondkijken en lummelen. Tegen het einde van de vakantie kregen we enkele dagen met extreem warm weer: drukkend en temperaturen van 31-32 ºC. Het was oppassen om niet uit te drogen, dus we dronken onderweg en daarna heel veel. Bovendien zochten we fietsroutes uit die zoveel mogelijk door bos gingen met veel schaduw van loofbomen.
't Vakantiefietsen ging zonder noemenswaardige incidenten. Alleen had ik de pech dat kort na vertrek uit Ettal naar Schloß Linderhof een snelspanner van m'n RANS zadel brak, zodat we direct rechtsomkeert moesten maken om bij een fietsenmaker een provisorisch boutje te laten monteren dat de boel weer op z'n plaats en in positie kon houden.
Ondanks dat m'n lichamelijke aandoeningen de laatste paar jaar helaas hebben geleid tot merkbare verliezen van kracht en uithoudingsvermogen, kon ik tot m'n niet geringe vreugde dit jaar weer alle bekende moeilijke klimmetjes doen: van Starnberger See naar Holzhausen, van Mühltal richting München via de Isarradweg, en bij Berg aan de Starnberger See, vlak voor de Votivkapelle. 't Was een kwestie van bewust langzaam en constant doorklimmen, en volop gebruik maken van het bergverzet op de fiets. Niet alleen het geringe gewicht van m'n RANS (13 kg) maar ook de vlekkeloos functionerende SRAM derailleurs (X.0) maakten het fietsen met klein verzet tot een genoegen.
Natuurlijk hebben we niet alle dagen gefietst. Andere uitstapjes met trein of auto, vooral naar onze favoriete stad München, zorgden voor de gewenste afwisseling met kunst en grootstedelijke cultuur en daarom bleven onze vakantie-fietskm's steken op 358 km.
M'n THIJS 209 roeifiets is sinds gisteren even weg. 'k Zal 'm ongeveer een week moeten missen wegens een terugroepactie van Derk Thijs. Er is een zwak plekje in het carbon frame ontdekt waar op de lange duur haarscheuren zouden kunnen ontstaan. Met een simpele en esthetisch verantwoorde versteviging is dit volledig uit te sluiten. Daarom wil Derk die versteviging bij alle tot nog toe geleverde 209 roeifietsen spoedig uit laten voeren.
't Zal wel weer goed komen :-) Gelukkig kan ik mij ondertussen behelpen met m'n 'sjeesbeest' de roei3wieler…
Abonneren op:
Posts (Atom)