Met de hakken over de sloot

Aangespoord door berichten over het komende koude weer heb ik de laatste dagen braaf m'n trainingsrondjes geroetst. Af en toe was het wel èrg zompig en donker weer... Dat zullen we voorlopig gelukkig niet meer hebben als we de weermannen en -vrouwen mogen geloven :-)

Gisteren stond bij thuiskomst de ODO op 10.008 km. Gemiddeld dus 2000 km per jaar in die 5 jaar dat ik m'n hooggewaardeerde Thijs 222 Revolver bezit.

M'n roets is de ligfiets die ik het langste heb gehad. Andere ligfietsen heb ik meestal eerder ingeruild voor wat anders wat op dat moment aantrekkelijker leek. Ook een eenvoudige (lig)fietser als ik heeft te maken met een veranderende smaak.

Op 'n gegeven moment kwam een element van noodzaak in m'n keuzes; in september 2004 schreef ik op m'n website:

Zomer 2003 vernam ik dat ik een ongeneeslijke aandoening heb. Met medicijnen kan de verdere voortgang van deze aandoening voorlopig worden stilgezet. Deze medicijnen hebben enkele ingrijpende bijwerkingen, maar daar valt mee te leven.
Een belangrijke bezigheid is nu het handhaven van mijn lichamelijke conditie: een goede conditie helpt namelijk om de medicatie goed te doorstaan, en dat heeft gevolgen gehad voor mijn fiets- en andere sportieve bezigheden.
Mijn laatste "gewone"ligfiets, de Optima Cobra, heb ik eind 2003 vervangen door een THYS 222 CVT roeifiets. Hiermee kan ik met relatief weinig tijdsbeslag mijn algehele lichamelijke conditie goed op peil houden, dit wegens het lichamelijk intensieve karakter van deze manier van voortbewegen. De afgelopen jaren had ik namelijk al ervaren dat roeien op de Concept2 indoor rower een heel plezierige en effectieve training is, dus deze twee activiteiten sluiten goed op elkaar aan.

't Is een heel, heel goede keus geweest, dat roeifietsen...

'n Handige aanwinst

'k Ben tamelijk zuinig op m'n fietsen, maak ze daarom schoon als dat nodig is en de ketting wordt dan meestal ook schoongemaakt en weer gesmeerd. Bij dergelijk onderhoudswerk staan m'n 2wielers op hun standaard, indien aanwezig.

M'n roeifiets heeft nooit 'n standaard gehad, en m'n nieuwe fiets, 'n RANS Dynamik Pro (moet nog komen) heeft er ook geen (om 'm zo licht mogelijk te houden).

Tegen een muurtje of wat dan ook zetten voor onderhoud is niet echt handig, dat ervaar ik elke keer weer met m'n roets. Dus toch maar naar een zogenaamde werkplaatsstandaard gezocht en gevonden, te weten de Pedro's.

De Pedro's standaard heeft een handige klemkop, die je met een soort trekker kunt vastklemmen om het fietsframe. De klem is van binnen bekleed met rubber om de fiets niet te beschadigen. De klemkop kan gedraaid worden, bijv. om de fiets horizontaal te houden, ongeacht de hoek van de framebuis. De hoofdbuis van de Pedro's kan meer of minder worden uitgeschoven om de fiets hoger of lager te zetten. Zelfs de roeifiets met z'n afwijkende framebuis kan in de Pedro's worden geklemd.

De drie uitklapbare poten staan overal stabiel, ook als de ondergrond niet vlak is. Na gedane arbeid kan de Pedro's desgewenst tot een handzaam pakketje worden opgevouwen.

Een hel op aarde, te gruwelijk voor woorden

Hieronder heb ik m'n posting op het Gentse Liggers forum (in de Babbelhoek) weergegeven.

'n Dringend verzoek: KOOP GEEN BONT!
Ook al is 't maar een klein stukje, bijv. aan een petje, of een speeltje voor de huiskat.

'k Werd door Nu.nl geattendeerd op de volgende info:
http://www.peta.org/feat/ChineseFurFarms/index.asp. De site vermeldt:

When undercover investigators made their way onto Chinese fur farms recently, they found that many animals are still alive and struggling desperately when workers flip them onto their backs or hang them up by their legs or tails to skin them. When workers on these farms begin to cut the skin and fur from an animal's leg, the free limbs kick and writhe. Workers stomp on the necks and heads of animals who struggle too hard to allow a clean cut. When the fur is finally peeled off over the animals' heads, their naked, bloody bodies are thrown onto a pile of those who have gone before them. Some are still alive, breathing in ragged gasps and blinking slowly. Some of the animals' hearts are still beating five to 10 minutes after they are skinned. One investigator recorded a skinned raccoon dog on the heap of carcasses who had enough strength to lift his bloodied head and stare into the camera. Before they are skinned alive, animals are pulled from their cages and thrown to the ground; workers bludgeon them with metal rods or slam them on hard surfaces, causing broken bones and convulsions but not always immediate death. Animals watch helplessly as workers make their way down the row. Background Undercover investigators from Swiss Animal Protection/EAST International recently toured fur farms in China's Hebei Province, and it quickly became clear why outsiders are banned from visiting. There are no regulations governing fur farms in China—farmers can house and slaughter animals however they see fit—meaning miserable lives and excruciating deaths. The investigators found horrors beyond their worst imaginings and concluded, "Conditions on Chinese fur farms make a mockery of the most elementary animal welfare standards. In their lives and their unspeakable deaths, these animals have been denied even the simplest acts of kindness." Living Hell On these farms, foxes, minks, rabbits, and other animals pace and shiver in outdoor wire cages, exposed to driving rain, freezing nights, and, at other times, scorching sun. Mother animals, who are driven crazy from rough handling and intense confinement and have nowhere to hide while giving birth, often kill their babies after delivering litters. Disease and injuries are widespread, and animals suffering from anxiety-induced psychosis chew on their own limbs and throw themselves repeatedly against the cage bars. Is There a Skeleton in Your Closet? The globalization of the fur trade has made it impossible to know where fur products come from. Skins move through international auction houses and are purchased and distributed to manufacturers around the world, and finished goods are often exported. China supplies more than half of the finished fur garments imported for sale in the United States. Even if a fur garment's label says it was made in a European country, the animals were likely raised and slaughtered elsewhere—possibly on an unregulated Chinese fur farm. Because a fur's origin can't be traced, anyone who wears any fur at all shares the blame for the horrific conditions on Chinese fur farms. The only way to prevent such unimaginable cruelty is never to wear any fur. Take PETA's pledge to be fur-free today!

Tot zover de site. Je moet wel sterke zenuwen hebben om de video te bekijken.

'k Heb de video bekeken in grote stilte. Daarna heb ik gevloekt en gejankt, ja, in machteloze woede.
M'n wintermuts met bontflappen heb ik gelijk in de vuilnisbak gegooid.

[Aanvulling: Eenzelfde bericht, natuurlijk geheel in het Engels, had ik tegelijkertijd op het BROL-forum gezet, in de "off-topic" hoek. Groot was m'n verbazing toen ik bijna per kerende post van de beheerder van het BROL-forum het volgende bericht ontving:
"Your fur post I deleted your post about fur. I understand it's a big problem however it is far too hot of a non-bike related topic for our forum. Thanks for understanding."
'k Heb natuurlijk teruggeschreven dat ik geen begrip heb voor deze actie. Zijn de BROL forum deelnemers werkelijk zulke gevoelige zieltjes? ]

November: 237 km,

waarvan 62 op m'n roeifiets en 175 in de WAW. Op de roeibank worden geen km's op de weg gemaakt, dus die tellen niet mee in de statistieken. Voor wie de weersoverzichten kent over de maand november, zullen deze cijfers geen verrassing zijn: het was hier in november naar, saai, zompig en mistroostig weer. Niet aanlokkelijk voor 'n trainingsrondje langs de weg. De roeibank was gelukkig beschikbaar en maar al te vaak een beter alternatief!

Tot slot even wat anders dan kommer en kwel.
M'n nieuwe mountainbike, een CF-fiets van RANS, model Dynamik Pro, nadert z'n voltooiing. De foto toont 'm in een tijdelijke, nog niet definitieve gedaante: de stuurpen is nog te lang en het crankstel is een oud werkplaatsexemplaar omdat het bestelde nieuwe crankstel nog niet was gearriveerd. De meeste onderdelen, uitgekozen in overleg met m'n fietsenmaker 4Hout 2Wielers in Zuidlaren, zijn tamelijk lichtgewicht: RockShox SID voorvork met lock-out, MAVIC Crossmax SL Disc wielset, SRAM Juicy Ultimate hydraulische schijfremmen, SRAM X.0 draaischakelaars en derailleurs, ControlTech carbon stuur. Voor een mtb voelt de nieuweling heel erg licht en lichtlopend aan en de spatborden (waarmee ook m'n eerdere mtb's waren uitgerust) doen nauwelijks afbreuk aan het stoere uiterlijk. Als-ie helemaal klaar is zal ik 'm ophalen en bij goed weer aan de tand voelen...