Maar vanmiddag is het weer feest: een heerlijke trainingstocht van ruim 43 km met m'n roets. Ideaal weer, met 17 km lang -van Veendam tot Gasteren- een stevige bries nu eens pal tegen, dan weer schuin van voren. In Zuidlaren pik ik tegen m'n gewoonte in geen terrasje, maar stop alleen even om een half flesje sportdrank op te drinken. Vanaf Annen gaat het met de wind in de rug lekker hard, ondanks dat ik mij niet overmatig inspan, en ben met 35-37 km/uur weer snel thuis.
Een prima manier om een teleurstellend bericht van m'n uroloog te verwerken en mijzelf weer goed op de rails te krijgen. De laatste twee uitslagen van m'n bloedonderzoek, wat elk half jaar gebeurt, laten namelijk een stijging te zien van de PSA/vrij PSA gehalten. Deze waren vanaf eind 2003 tot medio 2006 steeds ca. 1-2 eenheden, doch de twee laatste uitslagen (januari en juli 2007) waren 3 resp. 4,5. De uroloog verzekerde mij echter dat ik mij toch geen zorgen hoefde te maken, en dat pas bij PSA-waarden van 20 en hoger gedacht wordt aan aanvullende medicatie. Omdat ik mij momenteel kerngezond voel en de huidige medicatie prima bij mij werkt, accepteer ik zijn advies.
Deze uitslag heeft wel het gevolg dat ik weer bij de les ben. Ik was en blijf kankerpatiënt bij wie in juli 2003 prostaatkanker is aangetoond in het stadium van uitzaaiingen.
- Gelukkig waren die uitzaaiingen gering in aantal -slechts 3- maar het betekende wel dat operatief of anderszins verwijderen van de kanker niet meer mogelijk was. Vanaf die tijd heb ik driemaandelijkse injecties met Lucrin, waardoor m'n lichaam niet meer het mannelijke geslachtshormoon testosteron aanmaakt. Omdat prostaatkanker vooral doorgroeit onder invloed van testosteron betekent dit dat de verdere tumorgroei stopt.
We wachten maar rustig af hoe dit alles zich verder zal ontwikkelen.
