24 december 2014
18 november 2014
... en nog wat...
Het is alweer 3 maanden geleden dat ik hier m’n laatste posting schreef. Hoog tijd voor een teken van leven. M’n lezers zouden anders gaan denken dat het niet goed met mij gaat.
Of iets wat er op lijkt. Of ze denken helemaal niks: helemaal vergeten…
Overigens is het mij al opgevallen dat meerdere "oude bekenden" in het HPV-wereldje zijn opgehouden met het bijhouden van hun weblog. Soms vanwege de behoefte aan (meer) privacy, maar vaker lijkt het een kwestie van gewenning aan het fietsen met een velomobiel of een andere HPV, en valt het niet altijd mee om iets nieuws of leuks te melden.
Het deel van m’n privéleven dat ik aan de openbaarheid wil prijsgeven had de afgelopen maanden weinig spectaculairs: voornamelijk klein leed en ander kleingoed.
Veel belangrijker was het grote nieuws: Piketty, Luxemburg Leaks en heimelijke voorbereidingen voor een aanslag op de democratie zoals wij die in Europa kennen. Genoeg stof voor verontwaardiging bij onze innerlijke kapucijnapen ;-)
Gelukkig biedt m’n eigen weblogje meer speelruimte -Fietsen en nog wat…- zodat ik niet alleen het fietsen maar ook andere interessante zaken mag aansnijden ;-)
Fietsen
M’n fietskm’s logboek laat zien dat ik vanaf begin augustus tot vandaag bijna 1700 km heb gefietst waarvan 600 km op de roeifiets. Het roeifietsen moet nog steeds met mate en voorzichtig. De laatste weken leg ik het inspanningsaccent op de onderste buikspieren om m’n nog steeds gevoelige bovenbuikspieren meer te ontzien. Dit lijkt goed te werken en het begint ook te wennen. Toch is het nog steeds opletten dat ik niet in het vroegere bewegingspatroon terugval waarin alle buikspieren volop meedoen.
Het belangrijkste is dat hierdoor het plezier in het roeifietsen en het voldane gevoel na een rondje roetsen weer terugkomt :-))
De overige 900 km’s zijn op de e-Scorpion bij elkaar gereden, merendeels op 35% e-ondersteuning. De trike ontpopt zich als een fijn scheurijzertje waarmee je wat gooi- en smijtwerk kunt doen en haaks de bocht nemen. Het actieve zitten in het ligfietsstoeltje dat ik op de roeifiets heb geleerd, komt nu heel goed van pas: in scherpe bochten overeind komen en flink tegenleunen om op alle drie wielen te blijven :-)
<politiek incorrect>Die rijstijl heeft het voordeel dat ik minder last heb van medeweggebruikers die denken: driewieler, dus invalidenfiets (in het Duits: Dreirad, also Behindertenfahrrad)</politiek incorrect>.
Spullen vervangen
'k Doe gewoonlijk lang met spullen, vooral als ze mij bevallen, dwz goed en betrouwbaar functioneren en heel blijven. Vandaar dat vervanging van spullen in ons huishoudentje niet vaak gebeurt. ’n Uitzondering moet ik maken voor mijn fietsen, die wegens zadelpijnproblemen nogal snel het veld moesten ruimen voor fietsen die minder of geen zadelpijn veroorzaken ;-)
Gadgets
Een toevallige samenloop van omstandigheden zorgde er voor dat dit najaar heel wat kleine en grote computers werden vervangen c.q. opgefrist:
Na maandenlang wikken en wegen, en een paar korte proefabonnementen heb ik m’n klassieke vormen van nieuwsgaring gestroomlijnd. Ik vond namelijk dat ik te veel tijd kwijt was met het doornemen van diverse kranten. Nu hebben we een regionaal dagblad (DvhN, elke dag de papieren versie), onmisbaar om enigszins op de hoogte te zijn van wat regionaal speelt, een landelijk dagblad voor een wat ruimere blik op het landelijk en wereldgebeuren (Volkskrant, elke dag de digitale iPad-versie en zaterdag ook de papieren versie), een uitsluitend digitale krant (De Correspondent) en een digitaal abonnement op een Duitse krant (Die Welt).
Familienkutsche
Onze Toyota Verso is alweer bijna 10 jaar oud met ca. 257.000 km op de teller. Dat-ie niet het eeuwige leven heeft ontdekten we tijdens ons nazomerverblijf in Beieren, waar de turbolader van de dieselmotor het begaf en moest worden vervangen. Dat gaf nogal wat gedoe zodat we de aanschaf van een nieuwe auto overwogen. Deze week is de nieuwe Familienkutsche (gezinsauto) besteld: weer een zilverkleurige Verso, maar nu met een benzinemotor, de 1.8 VVT-i Business Automaat. Onze jaarkilometrage is minder geworden zodat een dieselmotor niet meer voordelig is! Wegens het regelmatig meenemen van tuinspullen en fietsen is de riante laadruimte van de Verso onmisbaar.
Naar verwachting wordt de nieuwe Familienkutsche in de loop van maart 2015 geleverd.
Gezondheid
Een gemengd beeld: m'n boezemfibrillatie wordt op een alleszins acceptabel niveau gehouden door een aangepaste, niet eens zo hoge, dosis bisoprololfumaraat (2x1,25 mg/dag). Ondanks de second opinion streef ik niet op korte termijn naar het ondergaan van een katheterablatie, omdat ik momenteel m’n energie en aandacht nodig heb voor die andere chronische aandoening, prostaatkanker.
Een week geleden vernam ik dat de PSA-waarde in m’n bloed -een maatstaf voor de activiteit van de tumor- in 3 maanden tijds bijna verdrievoudigd was, van 32 naar 93. Geen aangename verrassing! Aldus ben ik voor de nu noodzakelijke 2e-lijns behandeling overgedragen aan prof. dr. I.J. de Jong, uroloog bij het UMCG. Een paar dagen later kreeg ik de brief met de eerste afspraak: 2 december a.s.
'k Wil wel bekennen dat ik behoorlijk van slag was -en met tussenpozen nog ben- vooral als de nachtelijke demonen om het bed rondspoken, en ik heen en weer geslingerd wordt tussen hoop en vrees, en alle gemoedstoestanden tussen wanhoop en optimisme doorloop.
Overdag blijven die demonen weg, en lukt het meestal wel wat m’n vrouw en ik hebben afgesproken: we blijven optimistisch!
Of iets wat er op lijkt. Of ze denken helemaal niks: helemaal vergeten…
Overigens is het mij al opgevallen dat meerdere "oude bekenden" in het HPV-wereldje zijn opgehouden met het bijhouden van hun weblog. Soms vanwege de behoefte aan (meer) privacy, maar vaker lijkt het een kwestie van gewenning aan het fietsen met een velomobiel of een andere HPV, en valt het niet altijd mee om iets nieuws of leuks te melden.
Het deel van m’n privéleven dat ik aan de openbaarheid wil prijsgeven had de afgelopen maanden weinig spectaculairs: voornamelijk klein leed en ander kleingoed.
Veel belangrijker was het grote nieuws: Piketty, Luxemburg Leaks en heimelijke voorbereidingen voor een aanslag op de democratie zoals wij die in Europa kennen. Genoeg stof voor verontwaardiging bij onze innerlijke kapucijnapen ;-)
Gelukkig biedt m’n eigen weblogje meer speelruimte -Fietsen en nog wat…- zodat ik niet alleen het fietsen maar ook andere interessante zaken mag aansnijden ;-)
Fietsen
M’n fietskm’s logboek laat zien dat ik vanaf begin augustus tot vandaag bijna 1700 km heb gefietst waarvan 600 km op de roeifiets. Het roeifietsen moet nog steeds met mate en voorzichtig. De laatste weken leg ik het inspanningsaccent op de onderste buikspieren om m’n nog steeds gevoelige bovenbuikspieren meer te ontzien. Dit lijkt goed te werken en het begint ook te wennen. Toch is het nog steeds opletten dat ik niet in het vroegere bewegingspatroon terugval waarin alle buikspieren volop meedoen.
Het belangrijkste is dat hierdoor het plezier in het roeifietsen en het voldane gevoel na een rondje roetsen weer terugkomt :-))
De overige 900 km’s zijn op de e-Scorpion bij elkaar gereden, merendeels op 35% e-ondersteuning. De trike ontpopt zich als een fijn scheurijzertje waarmee je wat gooi- en smijtwerk kunt doen en haaks de bocht nemen. Het actieve zitten in het ligfietsstoeltje dat ik op de roeifiets heb geleerd, komt nu heel goed van pas: in scherpe bochten overeind komen en flink tegenleunen om op alle drie wielen te blijven :-)
<politiek incorrect>Die rijstijl heeft het voordeel dat ik minder last heb van medeweggebruikers die denken: driewieler, dus invalidenfiets (in het Duits: Dreirad, also Behindertenfahrrad)</politiek incorrect>.
Spullen vervangen
'k Doe gewoonlijk lang met spullen, vooral als ze mij bevallen, dwz goed en betrouwbaar functioneren en heel blijven. Vandaar dat vervanging van spullen in ons huishoudentje niet vaak gebeurt. ’n Uitzondering moet ik maken voor mijn fietsen, die wegens zadelpijnproblemen nogal snel het veld moesten ruimen voor fietsen die minder of geen zadelpijn veroorzaken ;-)
Gadgets
Een toevallige samenloop van omstandigheden zorgde er voor dat dit najaar heel wat kleine en grote computers werden vervangen c.q. opgefrist:
- m’n oude iPad (omstreeks 2010 aangeschaft) heeft het veld geruimd voor de nieuwe iPad Air 2. ’n Mooi en snel tabletje, licht in gewicht en daardoor comfortabel voor het lezen van e-boeken met de kindle.app en het lezen van de Volkskrant waarop ik een digitaal abonnement heb
- m’n heel oude iPhone 3G (2008) wordt dezer dagen opgevolgd door de iPhone 6 Plus
- m’n Macs (notebook en bureaucomputer) draaien nu onder OS X 10.10
Na maandenlang wikken en wegen, en een paar korte proefabonnementen heb ik m’n klassieke vormen van nieuwsgaring gestroomlijnd. Ik vond namelijk dat ik te veel tijd kwijt was met het doornemen van diverse kranten. Nu hebben we een regionaal dagblad (DvhN, elke dag de papieren versie), onmisbaar om enigszins op de hoogte te zijn van wat regionaal speelt, een landelijk dagblad voor een wat ruimere blik op het landelijk en wereldgebeuren (Volkskrant, elke dag de digitale iPad-versie en zaterdag ook de papieren versie), een uitsluitend digitale krant (De Correspondent) en een digitaal abonnement op een Duitse krant (Die Welt).
Familienkutsche
Onze Toyota Verso is alweer bijna 10 jaar oud met ca. 257.000 km op de teller. Dat-ie niet het eeuwige leven heeft ontdekten we tijdens ons nazomerverblijf in Beieren, waar de turbolader van de dieselmotor het begaf en moest worden vervangen. Dat gaf nogal wat gedoe zodat we de aanschaf van een nieuwe auto overwogen. Deze week is de nieuwe Familienkutsche (gezinsauto) besteld: weer een zilverkleurige Verso, maar nu met een benzinemotor, de 1.8 VVT-i Business Automaat. Onze jaarkilometrage is minder geworden zodat een dieselmotor niet meer voordelig is! Wegens het regelmatig meenemen van tuinspullen en fietsen is de riante laadruimte van de Verso onmisbaar.
Naar verwachting wordt de nieuwe Familienkutsche in de loop van maart 2015 geleverd.
Gezondheid
Een gemengd beeld: m'n boezemfibrillatie wordt op een alleszins acceptabel niveau gehouden door een aangepaste, niet eens zo hoge, dosis bisoprololfumaraat (2x1,25 mg/dag). Ondanks de second opinion streef ik niet op korte termijn naar het ondergaan van een katheterablatie, omdat ik momenteel m’n energie en aandacht nodig heb voor die andere chronische aandoening, prostaatkanker.
Een week geleden vernam ik dat de PSA-waarde in m’n bloed -een maatstaf voor de activiteit van de tumor- in 3 maanden tijds bijna verdrievoudigd was, van 32 naar 93. Geen aangename verrassing! Aldus ben ik voor de nu noodzakelijke 2e-lijns behandeling overgedragen aan prof. dr. I.J. de Jong, uroloog bij het UMCG. Een paar dagen later kreeg ik de brief met de eerste afspraak: 2 december a.s.
'k Wil wel bekennen dat ik behoorlijk van slag was -en met tussenpozen nog ben- vooral als de nachtelijke demonen om het bed rondspoken, en ik heen en weer geslingerd wordt tussen hoop en vrees, en alle gemoedstoestanden tussen wanhoop en optimisme doorloop.
Overdag blijven die demonen weg, en lukt het meestal wel wat m’n vrouw en ik hebben afgesproken: we blijven optimistisch!
16 augustus 2014
De roeifiets als universele maatstaf
Vandaag: gras maaien, aan de middagboterham en daarna het tuinwerk afronden. Het roeifietsen moet even wachten, tot ongeveer half 4 volgens weerplaza.nl want momenteel trekt een klein regengebiedje over Veendam en omgeving.
Het lijkt wel of Auxo, de Griekse godin van de zomer, even op vakantie is. Het koele weer en de vele soms onverwachte hoosbuien maken dat onze bijna dagelijkse fietstochtjes vaker niet dan wel kunnen doorgaan. Gelukkig hebben we onze tuin nog die in deze tijd van het jaar de gebruikelijke zomersnoei nodig heeft. Meer nog dan in andere jaren, want de afwisseling van veel zon met veel regen -en dit alles bij echt zomerse temperaturen- heeft gezorgd voor een zeer uitbundige groei van planten en heesters. Dat betekent meerdere dagen achtereen werken in de tuin. Goed dat ik daar geen hekel aan heb!
Mijn ervaring is dat als ik 's ochtends zo'n 2-3 uur in de tuin werk en na de lunch nog een uurtje om het eten te laten zakken, het roeifietsen buitengewoon goed gaat. Logisch: helemaal los en de spieren warmgedraaid :-)
De fietskm's rijgen zich gestadig aaneen: niet zo snel en niet zoveel als ik zou willen, maar voldoende om een prima conditie in stand te houden. Roeifietskm's zijn in dat opzicht effectiever en efficiënter dan "gewone" fietskm's. Van een ommetje van 20-30 km op de gewone buk- of ligfiets mag je conditioneel niet veel verwachten maar diezelfde afstand stevig tekeer gaan op de roets is heel andere koffie :-)
Met mijn minimale interesse in het zelf sleutelen aan de fiets is het heel prettig dat ik kan volstaan met het in de gaten houden van de bandenspanning en de staat van aandrijfkabel en retourelastiek, en het schoonhouden van de Thijs 209. Hierdoor kan ik mij concentreren op de lichamelijke aspecten van het roeien: conditie, spierkracht, soepelheid van gewrichten, goede roeitechniek.
Als het roeifietsen goed gaat en ik zonder moeite afstanden van 60 km kan afleggen weet ik dat ik geen moeite heb met andere lichamelijke inspanningen: fietsen op de trike, wandelingen van enkele uren en hele dagen werken in de tuin.
Bewust en onbewust ben ik zuinig op m'n roeifietsconditie. Zelfs m'n hartproblemen en de medicijnen ervoor mogen het roeifietsen niet onnodig moeilijker maken. Daarom ben ik nogal wantrouwig geworden voor betablokkers en andere anti-aritmica. Hierbij vind ik steun in het artikel Anti-aritmica in het Farmacotherapeutisch Kompas. Volgens een recente second opinion (bij een cardioloog van het St. Antonius ziekenhuis in Nieuwegein) lijk ik een goede kandidaat te zijn voor het ondergaan van een katheterablatie. Ongeveer half oktober weet ik meer :-)
Hopelijk kan ik dan van de betablokker af. M'n eigen huisarts, zelf ook een enthousiast fietser, kan het zo mooi zeggen: "'n betablokker legt een baksteen onder je gaspedaal!"
De roeifiets als universele maatstaf? Het lijkt er wel op...
Het lijkt wel of Auxo, de Griekse godin van de zomer, even op vakantie is. Het koele weer en de vele soms onverwachte hoosbuien maken dat onze bijna dagelijkse fietstochtjes vaker niet dan wel kunnen doorgaan. Gelukkig hebben we onze tuin nog die in deze tijd van het jaar de gebruikelijke zomersnoei nodig heeft. Meer nog dan in andere jaren, want de afwisseling van veel zon met veel regen -en dit alles bij echt zomerse temperaturen- heeft gezorgd voor een zeer uitbundige groei van planten en heesters. Dat betekent meerdere dagen achtereen werken in de tuin. Goed dat ik daar geen hekel aan heb!
Mijn ervaring is dat als ik 's ochtends zo'n 2-3 uur in de tuin werk en na de lunch nog een uurtje om het eten te laten zakken, het roeifietsen buitengewoon goed gaat. Logisch: helemaal los en de spieren warmgedraaid :-)
De fietskm's rijgen zich gestadig aaneen: niet zo snel en niet zoveel als ik zou willen, maar voldoende om een prima conditie in stand te houden. Roeifietskm's zijn in dat opzicht effectiever en efficiënter dan "gewone" fietskm's. Van een ommetje van 20-30 km op de gewone buk- of ligfiets mag je conditioneel niet veel verwachten maar diezelfde afstand stevig tekeer gaan op de roets is heel andere koffie :-)
Met mijn minimale interesse in het zelf sleutelen aan de fiets is het heel prettig dat ik kan volstaan met het in de gaten houden van de bandenspanning en de staat van aandrijfkabel en retourelastiek, en het schoonhouden van de Thijs 209. Hierdoor kan ik mij concentreren op de lichamelijke aspecten van het roeien: conditie, spierkracht, soepelheid van gewrichten, goede roeitechniek.
Als het roeifietsen goed gaat en ik zonder moeite afstanden van 60 km kan afleggen weet ik dat ik geen moeite heb met andere lichamelijke inspanningen: fietsen op de trike, wandelingen van enkele uren en hele dagen werken in de tuin.
Bewust en onbewust ben ik zuinig op m'n roeifietsconditie. Zelfs m'n hartproblemen en de medicijnen ervoor mogen het roeifietsen niet onnodig moeilijker maken. Daarom ben ik nogal wantrouwig geworden voor betablokkers en andere anti-aritmica. Hierbij vind ik steun in het artikel Anti-aritmica in het Farmacotherapeutisch Kompas. Volgens een recente second opinion (bij een cardioloog van het St. Antonius ziekenhuis in Nieuwegein) lijk ik een goede kandidaat te zijn voor het ondergaan van een katheterablatie. Ongeveer half oktober weet ik meer :-)
Hopelijk kan ik dan van de betablokker af. M'n eigen huisarts, zelf ook een enthousiast fietser, kan het zo mooi zeggen: "'n betablokker legt een baksteen onder je gaspedaal!"
De roeifiets als universele maatstaf? Het lijkt er wel op...
28 juli 2014
Het kon minder :-)
Deze ochtend heb ik m'n afspraak met de uroloog van het St. Lucas ziekenhuis in Winschoten. Ik kan het heel goed vinden met deze specialist en we zijn erg open tegenover elkaar als het gaat over mijn aandoening. Het -niet eens zo lange- gesprek overtreft al m'n verwachtingen :-))
Mede door m'n speurtochten op internet over de recente ontwikkelingen voor de behandeling van hormoonresistente prostaatkanker en de overzichtelijke presentatie ervan aan m'n specialist -Enzalutamide vs. bicalutamide.pdf (625 kB)- is mijn geval uitvoeriger dan gebruikelijk besproken in de maatschap van urologen en oncologen die bij de diverse ziekenhuizen in deze regio werken. De uitkomst hoor ik met veel plezier aan:
- per direct stoppen met het gebruik van bicalutamide. Wèl doorgaan met de 3-maandelijkse Lucrin depôt injectie;
- over 3 maanden wordt m'n bloed onderzocht om het effect van het stopzetten van de bicalutamide medicatie na te gaan. Naar aanleiding daarvan wordt beslist of er direct met enzalutamide medicatie wordt begonnen, waarbij de gebruikelijke chemokuur wordt overgeslagen. Deze enzalutamide medicatie wordt beschouwd als een "trial" omdat de wettelijke registratie van het gebruik vóór een chemokuur nog niet rond is.
- de botscan gaf aan dat in de periode van de 11 jaar na de eerste botscan (juli 2003) nauwelijks progressie is in uitzaaiïngen als botkanker en dat de kans op "skeletal events" -botbreuken of dwarslæsies- zeer gering is. Desalniettemin blijft Ra-223 een behandelingsoptie.
Bevrijd van vele zorgen ga ik in opperbeste stemming weer naar huis...
We kunnen voorlopig weer verder! Dat wordt vanmiddag dus een potje roeifietsen om m'n botten gezond en sterk te houden door de uitoefening van druk- en trekkrachten daarop :-)
'k Heb altijd al geweten dat roeifietsen niet alleen heel plezierig en de ultieme total body workout is, maar ook supergezond. Anders dan de verslavingen aan koffie, alcohol, rookwaren en andere drugs, suiker, zout en vet heeft een roeifietsverslaving -en de kans daarop is erg groot!- géén nadelige gevolgen voor de gezondheid!
Mede door m'n speurtochten op internet over de recente ontwikkelingen voor de behandeling van hormoonresistente prostaatkanker en de overzichtelijke presentatie ervan aan m'n specialist -Enzalutamide vs. bicalutamide.pdf (625 kB)- is mijn geval uitvoeriger dan gebruikelijk besproken in de maatschap van urologen en oncologen die bij de diverse ziekenhuizen in deze regio werken. De uitkomst hoor ik met veel plezier aan:
- per direct stoppen met het gebruik van bicalutamide. Wèl doorgaan met de 3-maandelijkse Lucrin depôt injectie;
- over 3 maanden wordt m'n bloed onderzocht om het effect van het stopzetten van de bicalutamide medicatie na te gaan. Naar aanleiding daarvan wordt beslist of er direct met enzalutamide medicatie wordt begonnen, waarbij de gebruikelijke chemokuur wordt overgeslagen. Deze enzalutamide medicatie wordt beschouwd als een "trial" omdat de wettelijke registratie van het gebruik vóór een chemokuur nog niet rond is.
- de botscan gaf aan dat in de periode van de 11 jaar na de eerste botscan (juli 2003) nauwelijks progressie is in uitzaaiïngen als botkanker en dat de kans op "skeletal events" -botbreuken of dwarslæsies- zeer gering is. Desalniettemin blijft Ra-223 een behandelingsoptie.
Bevrijd van vele zorgen ga ik in opperbeste stemming weer naar huis...
We kunnen voorlopig weer verder! Dat wordt vanmiddag dus een potje roeifietsen om m'n botten gezond en sterk te houden door de uitoefening van druk- en trekkrachten daarop :-)
'k Heb altijd al geweten dat roeifietsen niet alleen heel plezierig en de ultieme total body workout is, maar ook supergezond. Anders dan de verslavingen aan koffie, alcohol, rookwaren en andere drugs, suiker, zout en vet heeft een roeifietsverslaving -en de kans daarop is erg groot!- géén nadelige gevolgen voor de gezondheid!
24 juli 2014
Doorgaan, vooral doorgaan…
Weer thuis na een mooie vakantie van 2 weken in ons geliefde Beieren -München en wijde omgeving van de Starnberger See- kostte het mij enige moeite om onbekommerd door te gaan met genieten van de zomer.
Gezondheid
Ruim anderhalve week heb ik last gehad van de naweeën van het verwijderen van de verstandskies linksonder. Die had extreem lange wortels met hier en daar ontstekingen. Poeh…
Een dag na die ingreep bij de tandarts hoorde ik van de uroloog dat m'n PSA verder was gestegen: dit keer van 10 naar 32 in een half jaar tijds. Op zich is dit geen extreem hoge waarde en is er geen reden voor paniek. 'n Paar dagen na het consult is een botscan gemaakt om te zien of de uitzaaiïngen zijn toegenomen sinds de laatste botscan, alweer 11 jaar geleden. Op 28 juli heb ik overleg met de uroloog over hoe de 2e-lijns behandeling van m'n prostaatkanker het beste kan gebeuren.
Het is bemoedigend te zien hoeveel vorderingen de laatste jaren zijn gemaakt bij het in toom houden van hormoonresistente prostaatkanker. Diverse effectieve medicijnen zijn ontwikkeld, zoals enzalutamide en radium-223, dit laatste voor de aanpak van botkanker. Dat is een belangrijke reden dat ik in dit weblog m'n belangrijkste ervaringen opschrijf. Prostaatkanker is tenslotte de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen. Van alle mannen die in 2011 kanker kregen, had 22% prostaatkanker. In 2012 overleden 2.566 mannen met prostaatkanker als primaire doodsoorzaak: 31 per 100.000 mannen.
Last but not least: het hartmedicijn Rytmonorm, waarover ik aanvankelijk zo enthousiast was, ging helemaal ontsporen in m'n lichaam. De psychische bijwerkingen werden zo dominant en de heilzame werking ging zover achteruit dat ik besloot om per direct daarmee op te houden en op een andere betablokker over te gaan. Op verschillende professionele sites, bijv. www.farmacotherapeutisch kompas.nl en op ervaringensites zoals www.mijnmedicijn.nl, heb ik gezocht naar een niet-lipofiele betablokker met relatief weinig bijwerkingen, ook vanuit het standpunt van de actieve sportbeoefenaar. 'k Kwam uit op atenolol, en slaagde erin hiervoor een recept te krijgen voor de lichtste tabletten (25 mg), ondanks dat m'n eigen huisarts en eigen cardioloog beiden met vakantie waren. En ja, tot nog toe gebruik ik het met redelijk succes en ook het roeifietsen gaat redelijk daarmee :-)
'k Moet natuurlijk toegeven dat ik dezer dagen in spanning verkeer over hoe het a.s. maandag en daarna allemaal zal gaan! Ik kan mij wat moeilijk concentreren op lees- en schrijfwerk, en kom vooral tot rust op m'n onmisbare roeifiets :-) Eenvoudige klusjes om huis en tuin geven ook afleiding: sproeien, slakken verdelgen. Het is nu een geschikte tijd om te beoordelen of de tuin hier en daar nog veranderingen nodig heeft. Zo wil ik een strookje hertshooi vervangen door lilablauw bloeiende geraniums en een versleten azalea door een mooie graspol. En wellicht een pergola laten neerzetten om onze blauwe regen meer ruimte te geven…
Cultuur
Al jaren is het vaste prik dat in deze periode, eind juli-begin augustus, de agenda van ons uitgaansseizoen z'n (bijna) definitieve vorm krijgt. Door het systeem van voorverkoop van geplaceerde zitplaatsen zijn nu al onze kaarten binnen en alle kosten daarvan van onze bankrekening afgeschreven. Dit systeem is de beste waarborg dat de goede voornemens daadwerkelijk worden omgezet in theaterbezoek!
Vorig jaar hadden we weinig uitvoeringen omdat de programmering van de diverse theaters (De Kolk, Assen; Oosterpoort, Stadsschouwburg, Martiniplaza, alle in Groningen) niet bijster interessant was. Dat is voor het komend seizoen veel beter: 14 voorstellingen waarvan het merendeel klassieke muziek, 3 opera's en de musical War Horse.
We verheugen ons er danig op…
Al dat moois wil natuurlijk heel goed gehoord worden. 'k Heb daarom besloten om weer op binauraal horen over te schakelen -beide oren zijn heel slecht- en heb met m'n vaste audicien in Groningen afgesproken dat ik een proefperiode heb met het nieuwste van het nieuwste van Phonak, de Bolero Q90.
M'n huidige hoortoestel (op rechts) is niet eens zo oud, slechts 4 jaar, maar doet niet meer wat ik graag wil: zowel de spraakverstaanbaarheid als het horen van muziek lijken te zijn verslechterd na de zware operatie die ik ruim 2 jaar geleden heb ondergaan.
Fietsen!
't Gaat allemaal niet zo snel en veel als ik zou willen, maar toch rijgen de fietskm's zich aaneen. In de vakantie heeft vooral de Scorpion z'n goede diensten bewezen, en weer thuis was ik blij om weer totale body workouts te kunnen doen op de roeifiets. Al was het zeer warme weer (middagtemperaturen van 30 tot 36 graden) reden om het tamelijk rustig aan te doen…
De ervaringen van Ronny van Huffel met z'n Toxy FLITE waren voor mij reden om 'ns goed naar dat fietsje te kijken. Op het eerste gezicht lijkt het veel op m'n eerdere Grasshopper, maar er zijn opvallende verschillen, zoals de tamelijk geprononceerde rechtopzit. Het is ahw een tussenvorm tussen de RANS CF-bike en de klassieke ligfiets. Heel mooi zijn natuurlijk het opvouwbare frame en de mogelijkheid van een BionX naafmotor in het achterwiel :-)
We hebben momenteel genoeg ruimte in onze fietsenberging voor nog een 2-wieler erbij dus misschien wordt het nog wat…
Gezondheid
Ruim anderhalve week heb ik last gehad van de naweeën van het verwijderen van de verstandskies linksonder. Die had extreem lange wortels met hier en daar ontstekingen. Poeh…
Een dag na die ingreep bij de tandarts hoorde ik van de uroloog dat m'n PSA verder was gestegen: dit keer van 10 naar 32 in een half jaar tijds. Op zich is dit geen extreem hoge waarde en is er geen reden voor paniek. 'n Paar dagen na het consult is een botscan gemaakt om te zien of de uitzaaiïngen zijn toegenomen sinds de laatste botscan, alweer 11 jaar geleden. Op 28 juli heb ik overleg met de uroloog over hoe de 2e-lijns behandeling van m'n prostaatkanker het beste kan gebeuren.
Het is bemoedigend te zien hoeveel vorderingen de laatste jaren zijn gemaakt bij het in toom houden van hormoonresistente prostaatkanker. Diverse effectieve medicijnen zijn ontwikkeld, zoals enzalutamide en radium-223, dit laatste voor de aanpak van botkanker. Dat is een belangrijke reden dat ik in dit weblog m'n belangrijkste ervaringen opschrijf. Prostaatkanker is tenslotte de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen. Van alle mannen die in 2011 kanker kregen, had 22% prostaatkanker. In 2012 overleden 2.566 mannen met prostaatkanker als primaire doodsoorzaak: 31 per 100.000 mannen.
Last but not least: het hartmedicijn Rytmonorm, waarover ik aanvankelijk zo enthousiast was, ging helemaal ontsporen in m'n lichaam. De psychische bijwerkingen werden zo dominant en de heilzame werking ging zover achteruit dat ik besloot om per direct daarmee op te houden en op een andere betablokker over te gaan. Op verschillende professionele sites, bijv. www.farmacotherapeutisch kompas.nl en op ervaringensites zoals www.mijnmedicijn.nl, heb ik gezocht naar een niet-lipofiele betablokker met relatief weinig bijwerkingen, ook vanuit het standpunt van de actieve sportbeoefenaar. 'k Kwam uit op atenolol, en slaagde erin hiervoor een recept te krijgen voor de lichtste tabletten (25 mg), ondanks dat m'n eigen huisarts en eigen cardioloog beiden met vakantie waren. En ja, tot nog toe gebruik ik het met redelijk succes en ook het roeifietsen gaat redelijk daarmee :-)
'k Moet natuurlijk toegeven dat ik dezer dagen in spanning verkeer over hoe het a.s. maandag en daarna allemaal zal gaan! Ik kan mij wat moeilijk concentreren op lees- en schrijfwerk, en kom vooral tot rust op m'n onmisbare roeifiets :-) Eenvoudige klusjes om huis en tuin geven ook afleiding: sproeien, slakken verdelgen. Het is nu een geschikte tijd om te beoordelen of de tuin hier en daar nog veranderingen nodig heeft. Zo wil ik een strookje hertshooi vervangen door lilablauw bloeiende geraniums en een versleten azalea door een mooie graspol. En wellicht een pergola laten neerzetten om onze blauwe regen meer ruimte te geven…
Cultuur
Al jaren is het vaste prik dat in deze periode, eind juli-begin augustus, de agenda van ons uitgaansseizoen z'n (bijna) definitieve vorm krijgt. Door het systeem van voorverkoop van geplaceerde zitplaatsen zijn nu al onze kaarten binnen en alle kosten daarvan van onze bankrekening afgeschreven. Dit systeem is de beste waarborg dat de goede voornemens daadwerkelijk worden omgezet in theaterbezoek!
Vorig jaar hadden we weinig uitvoeringen omdat de programmering van de diverse theaters (De Kolk, Assen; Oosterpoort, Stadsschouwburg, Martiniplaza, alle in Groningen) niet bijster interessant was. Dat is voor het komend seizoen veel beter: 14 voorstellingen waarvan het merendeel klassieke muziek, 3 opera's en de musical War Horse.
We verheugen ons er danig op…
Al dat moois wil natuurlijk heel goed gehoord worden. 'k Heb daarom besloten om weer op binauraal horen over te schakelen -beide oren zijn heel slecht- en heb met m'n vaste audicien in Groningen afgesproken dat ik een proefperiode heb met het nieuwste van het nieuwste van Phonak, de Bolero Q90.
M'n huidige hoortoestel (op rechts) is niet eens zo oud, slechts 4 jaar, maar doet niet meer wat ik graag wil: zowel de spraakverstaanbaarheid als het horen van muziek lijken te zijn verslechterd na de zware operatie die ik ruim 2 jaar geleden heb ondergaan.
Fietsen!
't Gaat allemaal niet zo snel en veel als ik zou willen, maar toch rijgen de fietskm's zich aaneen. In de vakantie heeft vooral de Scorpion z'n goede diensten bewezen, en weer thuis was ik blij om weer totale body workouts te kunnen doen op de roeifiets. Al was het zeer warme weer (middagtemperaturen van 30 tot 36 graden) reden om het tamelijk rustig aan te doen…
We hebben momenteel genoeg ruimte in onze fietsenberging voor nog een 2-wieler erbij dus misschien wordt het nog wat…
23 juni 2014
'n Periode van voorspoed en verrassingen
Zo mag ik de afgelopen tijd wel omschrijven: geen lichamelijke klachten, fietsen gaat als vanouds en zelfs op de roeifiets kan ik regelmatig voluit gaan. Het nogal wisselvallige weer heeft ons de afgelopen maanden gestimuleerd om te fietsen wanneer het maar enigszins mogelijk was. Zelfs op het tuinonderhoud werd beknibbeld…
Voor echte veelfietsers zijn de volgende cijfers niet de moeite waard om over te schrijven, maar voor mij illustreren ze de weg omhoog naar volledig herstel van m'n hartoperatie, alweer ruim 2 jaar geleden.
Dit jaar heb ik tot op heden 2.750 km gefietst, waarvan 1.300 km op de roeifiets :-) Maart en april waren goed voor elk 600 km op de teller. Mei wat minder (540) en deze maand juni tot vandaag 400 km. Roeifietskm's waren ca. de helft, soms aanzienlijk meer, van het totaal.
't Is de laatste weken wat rustiger op het fietsfront: er moest echt wat aan de tuin gebeuren! Overigens ben ik blij dat we alleen een siertuin hebben. Een Klijnsma-moestuin erbij zou echt te veel werk zijn.
Kortom, fietsen gaat bijna als vanouds.
Vanaf 26 maart dit jaar gebruik ik het hartmedicijn Rytmonorm waardoor m'n hartritme regelmatiger en krachtiger is geworden en het hinderlijke boezemfibrilleren tot nog toe achterwege is gebleven. Sindsdien heeft het vele fietsen een duidelijk effect op m'n meeste grote spiergroepen en op de spieren van buik en borst: sterker en groter in omvang. Dit heb ik na 2010 en tot begin dit jaar niet meer meegemaakt. Langzaamaan realiseer ik mij hoe groot en funest de gevolgen waren van het slechter functioneren van hart en bloedsomloop!
Wij gaan nu serieus en hartstochtelijk genieten van de zomer!
Willem Wilmink
Denk je dat je veel weet, kom je bij toeval in aanraking met waar je nog nooit van gehoord hebt: de gedichten van Willem Wilmink. Met eenvoudige woorden en eenvoudige zinsconstructies beschrijft Wilmink alledaagse gebeurtenissen. Hij slaagt erin om de mensen recht in het hart te raken en een subtiele gelaagdheid in zijn gedichten te scheppen die zelfs voor mij, een taalkundig eenvoudige van geest, te ontdekken zijn.
Een heel mooi voorbeeld vind ik het volgende gedicht:
Voor echte veelfietsers zijn de volgende cijfers niet de moeite waard om over te schrijven, maar voor mij illustreren ze de weg omhoog naar volledig herstel van m'n hartoperatie, alweer ruim 2 jaar geleden.
Dit jaar heb ik tot op heden 2.750 km gefietst, waarvan 1.300 km op de roeifiets :-) Maart en april waren goed voor elk 600 km op de teller. Mei wat minder (540) en deze maand juni tot vandaag 400 km. Roeifietskm's waren ca. de helft, soms aanzienlijk meer, van het totaal.
't Is de laatste weken wat rustiger op het fietsfront: er moest echt wat aan de tuin gebeuren! Overigens ben ik blij dat we alleen een siertuin hebben. Een Klijnsma-moestuin erbij zou echt te veel werk zijn.
Kortom, fietsen gaat bijna als vanouds.
Vanaf 26 maart dit jaar gebruik ik het hartmedicijn Rytmonorm waardoor m'n hartritme regelmatiger en krachtiger is geworden en het hinderlijke boezemfibrilleren tot nog toe achterwege is gebleven. Sindsdien heeft het vele fietsen een duidelijk effect op m'n meeste grote spiergroepen en op de spieren van buik en borst: sterker en groter in omvang. Dit heb ik na 2010 en tot begin dit jaar niet meer meegemaakt. Langzaamaan realiseer ik mij hoe groot en funest de gevolgen waren van het slechter functioneren van hart en bloedsomloop!
Wij gaan nu serieus en hartstochtelijk genieten van de zomer!
Willem Wilmink
Denk je dat je veel weet, kom je bij toeval in aanraking met waar je nog nooit van gehoord hebt: de gedichten van Willem Wilmink. Met eenvoudige woorden en eenvoudige zinsconstructies beschrijft Wilmink alledaagse gebeurtenissen. Hij slaagt erin om de mensen recht in het hart te raken en een subtiele gelaagdheid in zijn gedichten te scheppen die zelfs voor mij, een taalkundig eenvoudige van geest, te ontdekken zijn.
Een heel mooi voorbeeld vind ik het volgende gedicht:
Tilligte, vroeger
Een vader fietst door ’t boerenland
In de vroege ochtendmist
En hij heeft achterop zijn fiets
Een kleine houten kist.
Daar ligt de nieuwe wereld in
Waarop hij had gehoopt:
Zijn zoontje, dat gestorven is
Voordat het werd gedoopt.
Vader begraaft het kereltje
In ongewijde grond.
Daarboven lopen Onze Heer
De tranen langs de mond.
13 mei 2014
De kop in het zand steken, struisvogelpolitiek
Struisvogelpolitiek is soms heel nuttig. 'k Heb nooit gedacht dat ik bij m'n volle verstand en goed beredeneerd graag de kop in het zand zou steken!
Maar eerst ff over fietsen.
De regenperiode van de laatste tijd was vreselijk: aan de lopende band kwaadaardige nieuwvorming van felle buien. De buienradar kon het allemaal maar net bijhouden. ff Wandelen kon af en toe, maar van fietsen was geen sprake :-(
13 Mei vandaag, maar de km-teller staat op een schamele 69… Maar vanmiddag kunnen we weer fietsen! :-))
Hopen we…
De kop in het zand, dat zit zo. De vorige keer, bijna een half jaar geleden, zaten m'n uroloog en ik tegen een sterk gestegen PSA-spiegel aan te kijken: 10 eenheden, een verdubbeling in 6 maanden tijds. In de loop van deze maand moet ik weer naar de specialist, en tegen die tijd gaan we ook met vakantie.
'k Heb geen zin om met een domper -slecht nieuws over m'n PSA-spiegel- op vakantie te gaan. Handelend volgens het gezegde "wat niet weet, dat niet deert" heb ik als volgt gedaan: vóór onze vakantie laat ik m'n bloed prikken en ik heb een afspraak met de uroloog gemaakt na de vakantie.
Struisvogelpolitiek dus, en ik vind dat prima zo.
Regeren is vooruitzien, en dat geldt ook voor m'n prostaatkanker die tzt. een zg. tweedelijns behandeling vergt. Freek Kuijper, een sportieve veelfietser, had mij getipt over een veelbelovend nieuw medicijn, enzalutamide. Daarover is het nodige te vinden op internet, en inderdaad spreken die berichten unaniem over een significante vooruitgang in de behandeling van prostaatkanker. De meest leerzame/interessante berichten heb ik verzameld in een pdf-document Enzalutamide vs. bicalutamide.pdf (625 kB) . Wellicht nuttig voor andere fietsende en niet-fietsende mannen met deze aandoening…
Ben benieuwd wat m'n specialist hiervan vindt!
Maar eerst ff over fietsen.
De regenperiode van de laatste tijd was vreselijk: aan de lopende band kwaadaardige nieuwvorming van felle buien. De buienradar kon het allemaal maar net bijhouden. ff Wandelen kon af en toe, maar van fietsen was geen sprake :-(
13 Mei vandaag, maar de km-teller staat op een schamele 69… Maar vanmiddag kunnen we weer fietsen! :-))
Hopen we…
De kop in het zand, dat zit zo. De vorige keer, bijna een half jaar geleden, zaten m'n uroloog en ik tegen een sterk gestegen PSA-spiegel aan te kijken: 10 eenheden, een verdubbeling in 6 maanden tijds. In de loop van deze maand moet ik weer naar de specialist, en tegen die tijd gaan we ook met vakantie.'k Heb geen zin om met een domper -slecht nieuws over m'n PSA-spiegel- op vakantie te gaan. Handelend volgens het gezegde "wat niet weet, dat niet deert" heb ik als volgt gedaan: vóór onze vakantie laat ik m'n bloed prikken en ik heb een afspraak met de uroloog gemaakt na de vakantie.
Struisvogelpolitiek dus, en ik vind dat prima zo.
Regeren is vooruitzien, en dat geldt ook voor m'n prostaatkanker die tzt. een zg. tweedelijns behandeling vergt. Freek Kuijper, een sportieve veelfietser, had mij getipt over een veelbelovend nieuw medicijn, enzalutamide. Daarover is het nodige te vinden op internet, en inderdaad spreken die berichten unaniem over een significante vooruitgang in de behandeling van prostaatkanker. De meest leerzame/interessante berichten heb ik verzameld in een pdf-document Enzalutamide vs. bicalutamide.pdf (625 kB) . Wellicht nuttig voor andere fietsende en niet-fietsende mannen met deze aandoening…
Ben benieuwd wat m'n specialist hiervan vindt!
01 mei 2014
… en nog wat
Fietsen
Gisteren dreigde m'n maandtotaal van april onder de 600 km te blijven steken. Een rustig rondje van 24 km op de Scorpion loste dit probleem op :-)
Medicijnen innemen tegen hartklachten
Voor oude mannen als ik zijn medicijnen vaak een noodzakelijk kwaad maar dan nog is het zaak om daarmee verstandig, dwz. zo spaarzaam mogelijk, om te gaan.
'k Had de indruk dat enkele bekende bijwerkingen van Rytmonorm mij begonnen te plagen; ook vond ik de werking ervan uitgesproken sterk. M'n gevoel vond dat de dagelijkse dosis wel wat minder kon, dus greep ik ca. 2 weken geleden naar een beproefd recept: de voorgeschreven dosis van 2x150 mg per dag halveren tot 2x75 mg per dag. Dat bevalt tot nog toe prima: de ongewenste bijwerkingen zijn veel minder geworden en de stabiliserende werking van Rytmonorm op m'n hartritme is nog steeds groot.
'k Werd min of meer over de streep getrokken om dit te doen nadat ik op internet de ervaring van iemand anders las die ook van 2x150 mg naar 2x75 mg per dag was gegaan.
Dat is ook een reden dat ik dit vermeld. 't Is niet bedoeld als het gezeur van een oude kerel over z'n pilletjes, maar als een ervaring die nuttig kan zijn voor andere hartpatiënten met een recidiverende vorm van persisterende boezemfibrillatie.
Fossiele energievoorziening
De omslag in de energiesituatie, van "overvloedig beschikbaar" naar "scraping the bottom of the barrel", wordt langzamerhand zichtbaar. Dit is mede te danken aan een aantal mensen die al heel lang de ontwikkelingen volgen en proberen deze in het juiste perspectief te zetten. Vaak zijn het mensen die hierover op hun weblog stap voor stap dichter bij een goed beeld proberen te komen dat recht doet aan de gevarieerde en complexe werkelijkheid.
Mw Gail Tverberg legt de puzzelstukjes van energiewinning, EROEI (energy return on energy investment) en prijsvorming van fossiele energie om de invloed van dit alles op de economie te kunnen verklaren. Zij verheldert veel zaken die op het eerste gezicht onbegrijpelijk lijken, zoals dalende olieprijzen ondanks het schaarser worden ervan. Ook de desinvesteringen door de grote oliemaatschappijen worden door haar op geloofwaardige wijze verklaard.
Inmiddels is zoveel geschreven over de relatie tussen de veranderende energiesituatie en de financiële sector dat een handzame samenvatting meer dan welkom is. Zo'n samenvatting wordt geboden door Roger Boyd’s recente boek: "Energy and the Financial System: What Every Economist, Financial Analyst, and Investor Needs to Know". Het boek is niet goedkoop, ca. €55, maar biedt veel waar voor zijn geld voor wie een kwalitatief hoogstaande samenvatting wil van jarenlang onderzoek. De inhoudsopgave geeft goed weer hoe het boek is georganiseerd.
Een ander handzaam overzicht en samenvatting is het essay van Richard Heinberg, "The Gross Society".
Duurzame energievoorziening
De groenwasserij waarmee wij elke dag om de oren worden geslagen spiegelt ons een toekomst voor waarin wij in luxe en weelde leven dankzij hernieuwbare energiebronnen die wij moeiteloos kunnen oogsten: wind- en zonne-energie en biobrandstoffen. Helaas is de werkelijkheid anders, zoals Ozzie Zehner overtuigend aantoont in zijn boek "Green Illusions: The Dirty Secrets of Clean Energy and the Future of Environmentalism (Our Sustainable Future)"
Ik kan het belang van dit boek niet beter onderstrepen dan een van de reviewers, J.H. Smith, dit deed:
'n Zijsprongetje: boektitels en boekrecensies
Schrijvers moeten soms wat verzinnen om de titel van hun artikelen en boeken aantrekkelijk te maken en uitnodigend om te kopen en/of te lezen.
Veel mensen zullen de titel van Thomas Piketty's recente boek, Capital in the Twenty-First Century, herkennen als een variatie op het magnum opus van Karl Marx, Das Kapital. Hetzelfde kan worden gezegd van het boek van John M. Greer , The Wealth of Nature: Economics as if Survival Mattered: een variatie op The Wealth of Nations (An Inquiry into the Nature and Causes of -), dat kan worden beschouwd als het eerste moderne werk op het gebied van de economie. Greer's boek is trouwens een van mijn favorieten...
Het is al vaker geschreven: Piketty's "Capital" is een belangrijk boek over een uiterst controversieel onderwerp. Dit blijkt ondermeer uit de vele recensies van het boek op Amazon.com. Niet alleen geven de bijna 300 recensies een uitstekende indruk van de vele voetangels en klemmen op dit terrein, maar blijkt tevens dat ongewoon veel uiterst negatieve recensies -waardering met 1 ster- kennelijk zijn geplaatst door mensen met zeer conservatieve politieke opvattingen die het boek NIET hebben gekocht c.q. gelezen.
De recensie van Aguadito stelt dat "…there was some kind of invasion from April 22nd of right-wingers who were told this book is "communist" or something to make a 1-star vote just to bring down the rating of the book. Amazon should not allow this kind of manipulation, and should limit reviews only to those who are verified customers that purchased this book."
Inderdaad heeft een recensent de mogelijkheid om haar/zijn review te kenmerken als "Amazon Verified Purchase" zodat de lezer meer houvast heeft.
Iets dergelijks is ook gebeurd op het weblog van Gail Tverberg. Daar werden vanaf ongeveer ruim ½ jaar geleden haar postings zeer negatief beoordeeld. Mw Tverberg heeft op haar weblog de mogelijkheid van waardering mbv sterrentoedeling maar uitgeschakeld omdat duidelijk bleek dat sprake was van doelgerichte sabotage.
Er zijn nu eenmaal mensen die "inconvenient truths" niet pruimen…
Gisteren dreigde m'n maandtotaal van april onder de 600 km te blijven steken. Een rustig rondje van 24 km op de Scorpion loste dit probleem op :-)
Medicijnen innemen tegen hartklachten
Voor oude mannen als ik zijn medicijnen vaak een noodzakelijk kwaad maar dan nog is het zaak om daarmee verstandig, dwz. zo spaarzaam mogelijk, om te gaan.
'k Had de indruk dat enkele bekende bijwerkingen van Rytmonorm mij begonnen te plagen; ook vond ik de werking ervan uitgesproken sterk. M'n gevoel vond dat de dagelijkse dosis wel wat minder kon, dus greep ik ca. 2 weken geleden naar een beproefd recept: de voorgeschreven dosis van 2x150 mg per dag halveren tot 2x75 mg per dag. Dat bevalt tot nog toe prima: de ongewenste bijwerkingen zijn veel minder geworden en de stabiliserende werking van Rytmonorm op m'n hartritme is nog steeds groot.
'k Werd min of meer over de streep getrokken om dit te doen nadat ik op internet de ervaring van iemand anders las die ook van 2x150 mg naar 2x75 mg per dag was gegaan.
Dat is ook een reden dat ik dit vermeld. 't Is niet bedoeld als het gezeur van een oude kerel over z'n pilletjes, maar als een ervaring die nuttig kan zijn voor andere hartpatiënten met een recidiverende vorm van persisterende boezemfibrillatie.
Fossiele energievoorziening
De omslag in de energiesituatie, van "overvloedig beschikbaar" naar "scraping the bottom of the barrel", wordt langzamerhand zichtbaar. Dit is mede te danken aan een aantal mensen die al heel lang de ontwikkelingen volgen en proberen deze in het juiste perspectief te zetten. Vaak zijn het mensen die hierover op hun weblog stap voor stap dichter bij een goed beeld proberen te komen dat recht doet aan de gevarieerde en complexe werkelijkheid.
Mw Gail Tverberg legt de puzzelstukjes van energiewinning, EROEI (energy return on energy investment) en prijsvorming van fossiele energie om de invloed van dit alles op de economie te kunnen verklaren. Zij verheldert veel zaken die op het eerste gezicht onbegrijpelijk lijken, zoals dalende olieprijzen ondanks het schaarser worden ervan. Ook de desinvesteringen door de grote oliemaatschappijen worden door haar op geloofwaardige wijze verklaard.
Inmiddels is zoveel geschreven over de relatie tussen de veranderende energiesituatie en de financiële sector dat een handzame samenvatting meer dan welkom is. Zo'n samenvatting wordt geboden door Roger Boyd’s recente boek: "Energy and the Financial System: What Every Economist, Financial Analyst, and Investor Needs to Know". Het boek is niet goedkoop, ca. €55, maar biedt veel waar voor zijn geld voor wie een kwalitatief hoogstaande samenvatting wil van jarenlang onderzoek. De inhoudsopgave geeft goed weer hoe het boek is georganiseerd.
Een ander handzaam overzicht en samenvatting is het essay van Richard Heinberg, "The Gross Society".
Duurzame energievoorziening
De groenwasserij waarmee wij elke dag om de oren worden geslagen spiegelt ons een toekomst voor waarin wij in luxe en weelde leven dankzij hernieuwbare energiebronnen die wij moeiteloos kunnen oogsten: wind- en zonne-energie en biobrandstoffen. Helaas is de werkelijkheid anders, zoals Ozzie Zehner overtuigend aantoont in zijn boek "Green Illusions: The Dirty Secrets of Clean Energy and the Future of Environmentalism (Our Sustainable Future)"
Ik kan het belang van dit boek niet beter onderstrepen dan een van de reviewers, J.H. Smith, dit deed:
"I began quite the skeptic. I know the importance of green energy and I am committed to helping slow the degradation to the environment. To be clear, the premise of Green Illusions seemed provocative to me and rather improbable. However as an academic, I knew that the The Nebraska press has a solid reputation in publishing conservationist thinkers - one of their books was just announced as a Pulitzer Prize finalist and now I know why.
To say that this book is simply powerful would actually be to shortchange it. This book is not just an incisive analysis of our current state of environmental affairs. This book is also a work of sheer epistemology- brilliantly interrogating the very facts and data on which our analyses lay. Given his work as an environment consultant, he should know. Yet, there is a keen sense of sophisticated thinking that requires us to think deeply about "solutions" - taking the time to examine the presuppositions that undergird them and the axioms that allow them to go unchecked. This work of disentangling facts from fiction is prodigious on its own. Yet, to connect this disentanglement to the larger the social, political, and moral obligations that befalls our society makes what was a merely sophisticated argument into an ineluctably ethical one.'k Moet bekennen: ik heb exact dezelfde gevoelens en reacties bij het lezen van "Green Illusions". En één conclusie is onontkoombaar: de pleitbezorgers van wind- en PV-energie maken zich -opzettelijk dan wel in commissie- schuldig aan het gebruik van frauduleuze datasets.
I came to this book as an educated skeptic. But the book not only brought me to think in important new ways, it also made me realize why these issues were so incredibly important. The author argues that it doesn't matter how many answers we discover if we are asking the wrong questions to begin with. I certainly had been asking the wrong questions. While I still disagree with the author on some issues, I think that the larger thesis is actually quite profound. The author weaves a compelling story about the global and growing addiction to consumption and the way that desires of technological abdication have obfuscated the relationships between economic habits and its effects in the form of environmental degradation. Zehner undoes this obfuscation through facts. This is where my skepticism began to subside. Working with a mountain of statistics and data, the story becomes undeniably clear and it is here where I find that these facts become incredibly important. But he does not rely on this. Not only does Zehner clearly lay out these facts, he also show us just how limited these facts are given our larger, rapacious trajectory of consumption - a trajectory that is much too fast (and accelerating) to be undone by expert ambiguities about data. No squabbles regarding the true benefits of wind technologies or other green tech solutions - can undo the undeniable consumptive dinosaur in the (world's) room. You can put all of your data regarding benefits of green technology together and they still can not undue the velocity of consumption.. It is there.. at that very moment that Zehner's provocative hypothesis goes beyond the methodological impasses of data to the undeniable truth of causes and solutions.
And yet, the most shocking part, at least for me, revealed after his elegant unraveling of our gilded assumptions, - is the sheer pragmatism of his solutions. The book avoids easy, pie-in-the-sky solutions and instead clearly articulates about three dozen "first-steps" all of which are clearly achievable. This is especially momentous given our current climate of endless political divisions, rugged anti-intellectualism and fact-free rhetorical grandstanding. These solutions touch all areas of our societies - approaching large-scale social problems such as those of healthcare and women's rights (p.187).
As an academic, I'm often prone to a permanent sense of reservation and as a once-ardent defender of green technologies, I actually know a lot about the subject. But I feel quite certain that this book will likely change things in dramatic ways. This book and the larger idea that it represents will likely reorient the entire conversation about energy, consumption, conservation and the sociopolitical tenets that though that we held so dear. As a person who rarely lifts his brow, I actually found this book to be devastating, astounding and impossibly important. I have been converted."
'n Zijsprongetje: boektitels en boekrecensies
Schrijvers moeten soms wat verzinnen om de titel van hun artikelen en boeken aantrekkelijk te maken en uitnodigend om te kopen en/of te lezen.
Veel mensen zullen de titel van Thomas Piketty's recente boek, Capital in the Twenty-First Century, herkennen als een variatie op het magnum opus van Karl Marx, Das Kapital. Hetzelfde kan worden gezegd van het boek van John M. Greer , The Wealth of Nature: Economics as if Survival Mattered: een variatie op The Wealth of Nations (An Inquiry into the Nature and Causes of -), dat kan worden beschouwd als het eerste moderne werk op het gebied van de economie. Greer's boek is trouwens een van mijn favorieten...
Het is al vaker geschreven: Piketty's "Capital" is een belangrijk boek over een uiterst controversieel onderwerp. Dit blijkt ondermeer uit de vele recensies van het boek op Amazon.com. Niet alleen geven de bijna 300 recensies een uitstekende indruk van de vele voetangels en klemmen op dit terrein, maar blijkt tevens dat ongewoon veel uiterst negatieve recensies -waardering met 1 ster- kennelijk zijn geplaatst door mensen met zeer conservatieve politieke opvattingen die het boek NIET hebben gekocht c.q. gelezen.
De recensie van Aguadito stelt dat "…there was some kind of invasion from April 22nd of right-wingers who were told this book is "communist" or something to make a 1-star vote just to bring down the rating of the book. Amazon should not allow this kind of manipulation, and should limit reviews only to those who are verified customers that purchased this book."
Inderdaad heeft een recensent de mogelijkheid om haar/zijn review te kenmerken als "Amazon Verified Purchase" zodat de lezer meer houvast heeft.
Iets dergelijks is ook gebeurd op het weblog van Gail Tverberg. Daar werden vanaf ongeveer ruim ½ jaar geleden haar postings zeer negatief beoordeeld. Mw Tverberg heeft op haar weblog de mogelijkheid van waardering mbv sterrentoedeling maar uitgeschakeld omdat duidelijk bleek dat sprake was van doelgerichte sabotage.
Er zijn nu eenmaal mensen die "inconvenient truths" niet pruimen…
28 april 2014
Het kabbelt rustig voort…
En hiermee bedoel ik vooral het gestage aaneen rijgen van m'n fietskm's op roeifiets en trike. Vanaf 1 januari dit jaar heb ik al ruim 1700 km gefietst, waarvan ruim 700 km op de roeifiets. Het wordt nog mooier als ik de fietskm's van deze maand zie: 536 totaal, 375 op de roets.
Het roeien gaat weer net als vroeger :-)) Wel moet ik m'n (meestal) een of (soms) twee hersteldagen in acht nemen. Die hersteldagen komen neer op of in de tuin werken of een kalm rondje fietsen.
M'n conditie die ik van oudsher gewend was keert langzamerhand terug. 'k Ervaar nu weer ten volle de redenen waarom ik ruim 10 jaar geleden voor het roeifietsen koos: niet alleen de total body workout maar ook dat ik, vergeleken met de "gewone" fiets, op de roeifiets minder km's hoef te maken om een goede algemene conditie te krijgen en te houden. Dat spaart tijd, houdt de motivatie overeind en ik houd tijd over voor m'n overige bezigheden (tuinieren, lezen, studeren…)
Het roeien gaat weer net als vroeger :-)) Wel moet ik m'n (meestal) een of (soms) twee hersteldagen in acht nemen. Die hersteldagen komen neer op of in de tuin werken of een kalm rondje fietsen.
M'n conditie die ik van oudsher gewend was keert langzamerhand terug. 'k Ervaar nu weer ten volle de redenen waarom ik ruim 10 jaar geleden voor het roeifietsen koos: niet alleen de total body workout maar ook dat ik, vergeleken met de "gewone" fiets, op de roeifiets minder km's hoef te maken om een goede algemene conditie te krijgen en te houden. Dat spaart tijd, houdt de motivatie overeind en ik houd tijd over voor m'n overige bezigheden (tuinieren, lezen, studeren…)
29 maart 2014
Na 1½ jaar kan ik weer roetsen :-))
'k Merkte het een dag of wat geleden al, en gisteren al helemaal: het roeifietsen gaat weer als vanouds, anderhalf jaar na het oplopen van een blessure in m'n maag/middenrifstreek. Gisteren reed ik een trainingsrondje van iets meer dan 40 km, met vooral op de terugweg een stevige tegenwind, Bf 4 à 5, uit het Oosten. Cadans, kracht en uithoudingsvermogen waren allemaal terug van weggeweest!
Hoe dit zo plotseling kon gebeuren is voor mij, eerlijk gezegd, nogal raadselachtig. 'k Heb wel het vermoeden dat een additioneel hartmedicijn, dat ik sinds 18 maart j.l. gebruik, een belangrijke rol speelt. Het gaat hier om Rytmonorm 150 mg, waarvan ik na het ontbijt en na de avondmaaltijd 1 tabletje inneem. M'n cardioloog doet alle moeite om m'n hart stabiel te houden, en hiermee lijkt het aardig te lukken :-)
Ik bof: de bijwerkingen zijn heel gering, en vooral het prestatievermogen is nagenoeg niet aangetast. Dat is met de gangbare betablokkers wel anders, en daarvan neem ik het absolute minimum: 1¼ milligram per dag, ⅝ mg 's ochtends en ⅝ mg 's avonds.
Hergebruik van mooie fietsonderdelen
M'n RANS Cruz heb ik netjes kunnen verkopen en de berichten van de nieuwe eigenaar duiden erop dat de Cruz nu met veel plezier wordt gebruikt. Verkoop van de RANS Dynamik Pro wilde echter niet lukken, dus besloten m'n vaste fietsenmonteur Jos (Steenbergen Fietsen in Zuidlaren) en ik om de mooie onderdelen van de Dynamik te transplanteren naar een mooi mtb-frame, 'n carbon Specialized S-Works HT, 17,5 inch, de maat die m'n vrouw past. 'n Paar dingetjes erbij om het mooi af te ronden (Specialized vrouwenzadel, verende zadelpen van Suntour, dragertje voor de zwartwitte Ortlieb fietstas, zwarte SKS spatborden en nog wat klein materiaal) en het resultaat is een mooi licht fietsje met dezelfde belangrijkste maten als haar Santos mtb.
De eerste kennismaking met de nieuweling is m'n vrouw erg goed bevallen: opvallend laag gewicht, goed hanteerbaar, rijdt superlicht en soepel!
Inkomens- en vermogensongelijkheid
Toen ik zo'n 3 jaar geleden op m'n weblog het onderwerp ongelijkheid aansneed (zie enkele postings die door het trefwoord politiek worden opgeroepen) kon ik niet vermoeden dat dit onderwerp omstreeks deze tijd een hot topic zou zijn geworden.
De Correspondent wijdde een artikel aan een belangrijk boek daarover: "Capital in the Twenty-First Century", geschreven door de Franse econoom Thomas Piketty en in het Engels vertaald door Arthur Goldhammer.
Het artikel op De Correspondent website: Al onze theorieën over het kapitalisme weerlegd in één grafiek.
Er zijn twee andere recente studies die in het licht van het werk van Piketty eveneens tot nadenken stemmen, en de ongelijkheid tussen bevolkingsgroepen noemen:
1.
Een "discussion paper", in maart 2014 verschenen onder auspiciën van het Max-Planck-Institut für Gesellschaftsforschung (MPIfG), Köln, met titel "No Exit from the Euro-Rescuing Trap?", auteur Fritz W. Scharpf (voormalig directeur van het MPIfG). Hierin analyseert hij het beleid dat wordt gevoerd om de Euro te redden. Zijn conclusies zijn onder meer dat dit beleid de ongelijkheid bevordert, zowel tussen de rijke Noord-Europese en de armere Zuid-Europese landen, alsook tussen de diverse bevolkingsgroepen, in de armere landen èn in de rijke Europese landen. Over de bevolking in de arme landen schrijft Scharpf: "…the limited improvements from the euro-rescuing perspective were achieved at the price of a dramatic deterioration of domestic conditions in debtor states. Austerity policies have deepened the decline of economic activity, while severe cutbacks in social benefits, public services, and public-sector wages, combined with labor market deregulation, have greatly increased mass unemployment, poverty and social inequality…" De toestand in Griekenland en Spanje ten voeten uit...
Het huidige Europese beleid bevordert dus actief de ongelijkheid!
Zeer de moeite van het lezen waard, vooral omdat Scharpf weet waar hij het over heeft.
Beide studies zijn eenvoudig via Google te vinden en als .pdf-bestand te downloaden; Rainer Hank's artikel in het tijdschrift Eurozine is getiteld: "We Europeans, after the loss of innocence".
2.
Een wetenschappelijk artikel, dat nog in het stadium "submitted" verkeert en onbedoeld voor korte tijd kon worden gedownload. Hierin wordt aan de hand van een rekenmodel -dat een uitbreiding is van het welbekende jager-prooi model- betoogd dat ongelijkheid bijdraagt aan de instabiliteit van een samenleving en de kans op een instorting vergroot. De uitbreiding bestaat uit de toevoeging van "elite", "gewone man" en "vermogen". Heel interessant, ook omdat de inleiding een overzicht is van de beschavingen die lang of kort geleden zijn verdwenen. Het zijn er veel meer dan we dachten…
Titel: "Human and Nature Dynamics (HANDY): Modeling Inequality and Use of Resources in the Collapse or Sustainability of Societies".
'k Heb mijn kopie op internet gezet, zodat lezers van m'n weblog het ook kunnen downloaden.
Hoe dit zo plotseling kon gebeuren is voor mij, eerlijk gezegd, nogal raadselachtig. 'k Heb wel het vermoeden dat een additioneel hartmedicijn, dat ik sinds 18 maart j.l. gebruik, een belangrijke rol speelt. Het gaat hier om Rytmonorm 150 mg, waarvan ik na het ontbijt en na de avondmaaltijd 1 tabletje inneem. M'n cardioloog doet alle moeite om m'n hart stabiel te houden, en hiermee lijkt het aardig te lukken :-)
Ik bof: de bijwerkingen zijn heel gering, en vooral het prestatievermogen is nagenoeg niet aangetast. Dat is met de gangbare betablokkers wel anders, en daarvan neem ik het absolute minimum: 1¼ milligram per dag, ⅝ mg 's ochtends en ⅝ mg 's avonds.
Hergebruik van mooie fietsonderdelen
De eerste kennismaking met de nieuweling is m'n vrouw erg goed bevallen: opvallend laag gewicht, goed hanteerbaar, rijdt superlicht en soepel!
Inkomens- en vermogensongelijkheid
Toen ik zo'n 3 jaar geleden op m'n weblog het onderwerp ongelijkheid aansneed (zie enkele postings die door het trefwoord politiek worden opgeroepen) kon ik niet vermoeden dat dit onderwerp omstreeks deze tijd een hot topic zou zijn geworden.
De Correspondent wijdde een artikel aan een belangrijk boek daarover: "Capital in the Twenty-First Century", geschreven door de Franse econoom Thomas Piketty en in het Engels vertaald door Arthur Goldhammer.
Het artikel op De Correspondent website: Al onze theorieën over het kapitalisme weerlegd in één grafiek.
Er zijn twee andere recente studies die in het licht van het werk van Piketty eveneens tot nadenken stemmen, en de ongelijkheid tussen bevolkingsgroepen noemen:
1.
Een "discussion paper", in maart 2014 verschenen onder auspiciën van het Max-Planck-Institut für Gesellschaftsforschung (MPIfG), Köln, met titel "No Exit from the Euro-Rescuing Trap?", auteur Fritz W. Scharpf (voormalig directeur van het MPIfG). Hierin analyseert hij het beleid dat wordt gevoerd om de Euro te redden. Zijn conclusies zijn onder meer dat dit beleid de ongelijkheid bevordert, zowel tussen de rijke Noord-Europese en de armere Zuid-Europese landen, alsook tussen de diverse bevolkingsgroepen, in de armere landen èn in de rijke Europese landen. Over de bevolking in de arme landen schrijft Scharpf: "…the limited improvements from the euro-rescuing perspective were achieved at the price of a dramatic deterioration of domestic conditions in debtor states. Austerity policies have deepened the decline of economic activity, while severe cutbacks in social benefits, public services, and public-sector wages, combined with labor market deregulation, have greatly increased mass unemployment, poverty and social inequality…" De toestand in Griekenland en Spanje ten voeten uit...
Het huidige Europese beleid bevordert dus actief de ongelijkheid!
Zeer de moeite van het lezen waard, vooral omdat Scharpf weet waar hij het over heeft.
(Een interessant terzijde: Scharpf wijst in een voetnoot op de continuiteit van het Nazi-gedachtengoed in de Europese eenwording: "Rainer Hank (2013) points to a disturbing continuity of Nazi visions of European unity and the ideas of some prominent promoters of European integration in postwar Germany."
Als een vrij logisch vervolg hierop heb ik nu het vermoeden dat het zozeer verfoeide neoliberalisme enerzijds en de denkrichtingen van fascisme en nazisme anderzijds wel eens gemeenschappelijke trekjes zouden kunnen hebben.)
Beide studies zijn eenvoudig via Google te vinden en als .pdf-bestand te downloaden; Rainer Hank's artikel in het tijdschrift Eurozine is getiteld: "We Europeans, after the loss of innocence".
2.
Een wetenschappelijk artikel, dat nog in het stadium "submitted" verkeert en onbedoeld voor korte tijd kon worden gedownload. Hierin wordt aan de hand van een rekenmodel -dat een uitbreiding is van het welbekende jager-prooi model- betoogd dat ongelijkheid bijdraagt aan de instabiliteit van een samenleving en de kans op een instorting vergroot. De uitbreiding bestaat uit de toevoeging van "elite", "gewone man" en "vermogen". Heel interessant, ook omdat de inleiding een overzicht is van de beschavingen die lang of kort geleden zijn verdwenen. Het zijn er veel meer dan we dachten…
Titel: "Human and Nature Dynamics (HANDY): Modeling Inequality and Use of Resources in the Collapse or Sustainability of Societies".
'k Heb mijn kopie op internet gezet, zodat lezers van m'n weblog het ook kunnen downloaden.
04 maart 2014
En nog wat: Ga toch fietsen!
Da's de titel van een blog-in-wording met een veelbelovend begin. De eerste posting beschrijft hoe er jacht op mij gemaakt is zonder dat ik het in de gaten had 8-)
Lezing ervan aanbevolen voor wie wil weten hoe de hazen lopen in Zuidlaren (Drenthe) en wijde omgeving :-)
Lezing ervan aanbevolen voor wie wil weten hoe de hazen lopen in Zuidlaren (Drenthe) en wijde omgeving :-)
01 maart 2014
Roeifietskm's
Gisteren en vandaag ging het fietsen op de Thijs 209 resp. de e-Scorpion uitstekend, en het weer werkte redelijk mee.
Een gemakkelijk ommetje van 13 km continu roeien ging zonder problemen. M'n gevoelige maagstreek gaf nauwelijks malheur en deze ochtend was na 'n nachtje slapen alles weer normaal geworden: geen gevoeligheden meer. Er lijken nu vorderingen mogelijk, maar voorzichtigheid blijft troef: rustig roetsen en minimaal 2 hersteldagen in acht nemen.
'n Leuke ontmoeting
Vandaag 38 km gefietst op de e-Scorpion in een stevig tempo met slechts 2 korte pauzes om wat te drinken. Het ging mij gemakkelijk af. Niet alleen wordt de conditie langzaam maar zeker weer beter, maar ook heeft de cardioversie die ik op aanraden van m'n cardioloog op 17 februari onderging en m'n hartslagritme weer geheel storingsvrij heeft gemaakt, het prestatievermogen flink verbeterd.
Terwijl ik in Zuidlaren in de bocht bij de klok even was gestopt om wat te drinken, stopte een (buk)fietser naast mij die ik even daarvoor had ingehaald. Hij sprak mij aan met de veronderstelling dat ik "Wijnandt de Vries uit Veendam was" en hij wilde graag deze ontmoeting benutten om m'n e-Scorpion te bewonderen.Het spreekt vanzelf dat het gesprek heel vlot verliep. De man vertelde mij dat hij in Meppel bij het farmaceutisch bedrijf Astellas Pharma Europe werkt, en dat dit bedrijf binnenkort een nieuw ontwikkeld medicijn voor prostaatkankerpatiënten zal uitbrengen. (Op internet is daar al het een en ander over te lezen, zo merkte ik later op de middag bij thuiskomst.)
Nieuw voor mij was dat hij mijn weblog volgt en ook is gaan roeifietsen vanwege mijn enthousiaste verhalen daarover :-)
Hij woont in Zuidlaren, dus er zullen wel meer contacten volgen. Er zijn immers nogal wat gemeenschappelijke interesses ;-)
Roeifietskm's
Mijn openhartoperatie van 9 maart 2012 heeft m'n roeifietscarriëre geen goed gedaan. Om de effecten op het roeifietsen te zien van m'n hartfalen en het operatieve ingrijpen heb ik de roeifietskm's per maand vanaf begin 2009 tot begin 2014 in een staafdiagram weergegeven. De precieze aantallen km's zijn niet zo belangrijk maar het verloop ervan in die jaren zegt meer.
In de loop van 2011 kon ik goed merken dat ondanks het roeifietsen m'n conditie niet verbeterde, maar zelfs slechter werd. In september 2009 adviseerde m'n cardioloog om een hartoperatie te ondergaan. Deze werd op 9 maart 2012 uitgevoerd. Vanaf februari 2012 tot eind april heb ik niet gefietst, daarna ben ik weer voorzichtig begonnen. In de loop van de zomer 2012 ging het (voorzichtig) roeifietsen weer beter, maar eind oktober-begin november heb ik ergens in de maagstreek een ondershuidse blessure opgelopen. Wat en hoe dat precies is beschadigd, weten we nu nog niet, maar daarna ging het roeien ronduit slecht: geen lucht genoeg en pijn en ongemak in de maagstreek. 't Roeien was een bezoeking geworden!
Nu lijk ik eindelijk de weg naar verbetering te hebben gevonden…
Een gemakkelijk ommetje van 13 km continu roeien ging zonder problemen. M'n gevoelige maagstreek gaf nauwelijks malheur en deze ochtend was na 'n nachtje slapen alles weer normaal geworden: geen gevoeligheden meer. Er lijken nu vorderingen mogelijk, maar voorzichtigheid blijft troef: rustig roetsen en minimaal 2 hersteldagen in acht nemen.
'n Leuke ontmoeting
Vandaag 38 km gefietst op de e-Scorpion in een stevig tempo met slechts 2 korte pauzes om wat te drinken. Het ging mij gemakkelijk af. Niet alleen wordt de conditie langzaam maar zeker weer beter, maar ook heeft de cardioversie die ik op aanraden van m'n cardioloog op 17 februari onderging en m'n hartslagritme weer geheel storingsvrij heeft gemaakt, het prestatievermogen flink verbeterd.
Terwijl ik in Zuidlaren in de bocht bij de klok even was gestopt om wat te drinken, stopte een (buk)fietser naast mij die ik even daarvoor had ingehaald. Hij sprak mij aan met de veronderstelling dat ik "Wijnandt de Vries uit Veendam was" en hij wilde graag deze ontmoeting benutten om m'n e-Scorpion te bewonderen.Het spreekt vanzelf dat het gesprek heel vlot verliep. De man vertelde mij dat hij in Meppel bij het farmaceutisch bedrijf Astellas Pharma Europe werkt, en dat dit bedrijf binnenkort een nieuw ontwikkeld medicijn voor prostaatkankerpatiënten zal uitbrengen. (Op internet is daar al het een en ander over te lezen, zo merkte ik later op de middag bij thuiskomst.)
Nieuw voor mij was dat hij mijn weblog volgt en ook is gaan roeifietsen vanwege mijn enthousiaste verhalen daarover :-)
Hij woont in Zuidlaren, dus er zullen wel meer contacten volgen. Er zijn immers nogal wat gemeenschappelijke interesses ;-)
Roeifietskm's
Mijn openhartoperatie van 9 maart 2012 heeft m'n roeifietscarriëre geen goed gedaan. Om de effecten op het roeifietsen te zien van m'n hartfalen en het operatieve ingrijpen heb ik de roeifietskm's per maand vanaf begin 2009 tot begin 2014 in een staafdiagram weergegeven. De precieze aantallen km's zijn niet zo belangrijk maar het verloop ervan in die jaren zegt meer.
Nu lijk ik eindelijk de weg naar verbetering te hebben gevonden…
27 februari 2014
Roeifietsen en nog wat...
M'n vrouw Willy en ik zijn druk doende fietskm's bij elkaar te sprokkelen. Gisteren waren de weergoden met ons en konden we een klein zwerftochtje (trike en mtb) maken van ca. 42 km (Veendam-Anloo-Schipborg-Zuidlaren-Midlaren-Kielwindeweer-Veendam). Tamelijk zonnig, niet te veel wind en af en toe zelfs zacht.
Vandaag kan ik na de onderhoudsbeurt van de blauwe Thijs 209 't spul aan de tand voelen. Het blijft bij twee korte rondjes à 7 km, zoveel mogelijk via weggetjes in de luwte door Borgerswold, Borgercompagnie en de villawijk Borgerspark. Zo kan ik mij gemakkelijker houden aan de voorlopige eigenhandig uitgevaardigde traningsrichtlijnen: niet te hard van stapel lopen zodat het lijntje niet breekt :-} Het parcours is zeer geschikt om af en toe voluit te gaan en dan weer rustig doorroetsen. 't Lijkt erg, dat rondjes rijden, maar op bijv. de 10.000 m schaatsen doen ze dat ook.
…en nog wat…
'k Heb een abonnement op de digitale krant "De Correspondent". Vandaag opende de krant met "Geld verdienen aan uitbehandelde patiënten, mag dat?". Het Nederlandse bedrijf myTomorrows wil uitbehandelde patiënten niet-geregistreerde medicijnen aanbieden. Er is veel kritiek op de commerciële motieven van het bedrijf, maar ze leggen wel een serieus probleem bloot. Gastauteur Lucien Hordijk portretteert dit omstreden en bijzondere bedrijf.
'k Heb daar zo mijn gedachten over die tamelijk neutraal en afwachtend zijn. 'k Heb dit toegelicht in een bijdrage die ik hieronder laat volgen:
Vandaag kan ik na de onderhoudsbeurt van de blauwe Thijs 209 't spul aan de tand voelen. Het blijft bij twee korte rondjes à 7 km, zoveel mogelijk via weggetjes in de luwte door Borgerswold, Borgercompagnie en de villawijk Borgerspark. Zo kan ik mij gemakkelijker houden aan de voorlopige eigenhandig uitgevaardigde traningsrichtlijnen: niet te hard van stapel lopen zodat het lijntje niet breekt :-} Het parcours is zeer geschikt om af en toe voluit te gaan en dan weer rustig doorroetsen. 't Lijkt erg, dat rondjes rijden, maar op bijv. de 10.000 m schaatsen doen ze dat ook.
…en nog wat…
'k Heb een abonnement op de digitale krant "De Correspondent". Vandaag opende de krant met "Geld verdienen aan uitbehandelde patiënten, mag dat?". Het Nederlandse bedrijf myTomorrows wil uitbehandelde patiënten niet-geregistreerde medicijnen aanbieden. Er is veel kritiek op de commerciële motieven van het bedrijf, maar ze leggen wel een serieus probleem bloot. Gastauteur Lucien Hordijk portretteert dit omstreden en bijzondere bedrijf.
'k Heb daar zo mijn gedachten over die tamelijk neutraal en afwachtend zijn. 'k Heb dit toegelicht in een bijdrage die ik hieronder laat volgen:
Een heel interessant artikel over een onderwerp dat ook voor mij relevant is. Medio 2003 kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide prostaatkanker had. Operatief ingrijpen of bestraling v/d tumor was niet meer mogelijk. Sindsdien wordt de tumorgroei onderdrukt door een hormoonbehandeling dmv 3-maandelijkse injecties met Lucrin Depot 11,25 mg (Voornaamste neveneffect: chemische castratie.) met een ondersteuning van een dagelijkse calibutamide-pil. Nu, na ruim 10 jaar, lijkt de hormoonbehandeling z'n effect te verliezen en stijgen de PSA-waarden die in mijn bloed gemeten worden (verdubbeling per half jaar).
Volgens m'n uroloog ben ik nog niet uitbehandeld en gebeuren voorlopig de periodieke controles op het gebruikelijke 6-maandelijkse schema. Klachten heb ik niet en m'n dagelijkse leven gaat normaal door.
Toch wil ik wat te kiezen hebben als de nood aan de man komt. M'n uroloog is op de hoogte van mijn aanmelding bij myTomorrows (de enige echte en goede spelling!). Voor mijn geval heeft myTomorrows (nog) niets te melden wat echt interessant is.
Ik ben niet van plan mij als een mak schaap willoos over te leveren aan een levenseinde wat ik beslist niet wil, en hierbij denk ik niet alleen aan de effecten daarvan op mijzelf, maar ook aan de gevolgen voor m'n omgeving: mijn naasten en m'n verzorgers.
'k Kan niet zeggen dat ik momenteel daarmee intensief bezig ben. Ik maak mij nu drukker over het herstel van een blessure die hinderlijk is bij mijn grootste liefhebberij, namelijk roeifietsen. Dat geeft al aan dat ik geen voorstander ben van levensverlenging tegen elke prijs. De kwaliteit van leven, waarbij bewegingsvrijheid en zelfredzaamheid belangrijke aspecten zijn, is voor mij heel belangrijk, en bang voor de dood ben ik ook niet.
Nog twee zaken, die mijn keuzemogelijkheden vergroten en de gebeurtenissen de goede kant kunnen opsturen, kan ik wel noemen:
- 'k ben lid van de NVVE, voor informatie maar vooral voor de mogelijkheden die deze vereniging biedt (reanimeer-mij-niet-penning, euthanasieverklaring);
- 'k ben bezig met wat de Stichting de Einder te bieden heeft als steun voor een zelf te kiezen levenseinde (http://deeinder.nl/). Dit is voor mij de belangrijkste optie. Het aantrekkelijke daarvan is dat ik de gifbeker zèlf ter hand neem en leegdrink en niet mijn huisarts of andere medicus opzadel met een emotioneel zeer belastende handeling.
Hoe dit alles uiteindelijk zal verlopen is nog in de toekomst verborgen, en dat is goed zo. De mogelijkheden die myTomorrows op termijn zou kunnen bieden wijs ik niet bij voorbaat af, al realiseer ik mij dat op zeker moment aan mijn leven een einde zal komen en dat ik dat zal moeten/willen aanvaarden.
24 februari 2014
Voorjaar maar nog geen lente
Het is af en toe redelijk fietsweer, maar het houdt niet over. De wind blijft stevig en fris en bij ons blijft de temperatuur al gauw 2-3 ºC achter bij de weersverwachtingen. Toch lukt het ons om fietskm's bij elkaar te sprokkelen en deze middag kon gelukkig de roeifiets van stal worden gehaald. Voor het eerst moest de reserve-roets worden gebruikt. M'n "oude" (!) roets kreeg namelijk bij het inspecteren en oppompen een lekke achterband, dus die krijgt dezer dagen een onderhoudsbeurtje: nieuwe binnenband, nieuwe aandrijfkabel en een hoognodige wasbeurt.
Handig, zo'n reserve-roets :-)
Met moed, beleid en trouw en aangepaste rekoefeningen worden m'n middenrif en buikspieren met gepaste voorzichtigheid gereactiveerd en met korte tochtjes van 25-35 km wordt de conditie weer opgevijzeld :-)
Werken in de tuin zorgt voor additionele lichaamsbeweging: winterrommel opruimen, weliswaar met mate omdat ik absoluut geen tuin wil die op 'n steriele zandbak lijkt en tè netjes en tè opgeruimd is. 'k Ben daar bepaald niet te vroeg mee. De natuur zet nu snel door en de honderden crocussen in onze tuin staan allemaal in volle bloei.
Veel mensen lijken dit nog niet door te hebben, want ook tijdens onze fietstochten zien we nauwelijks mensen bezig in hun tuin. Vreemd...
Handig, zo'n reserve-roets :-)
Met moed, beleid en trouw en aangepaste rekoefeningen worden m'n middenrif en buikspieren met gepaste voorzichtigheid gereactiveerd en met korte tochtjes van 25-35 km wordt de conditie weer opgevijzeld :-)
Werken in de tuin zorgt voor additionele lichaamsbeweging: winterrommel opruimen, weliswaar met mate omdat ik absoluut geen tuin wil die op 'n steriele zandbak lijkt en tè netjes en tè opgeruimd is. 'k Ben daar bepaald niet te vroeg mee. De natuur zet nu snel door en de honderden crocussen in onze tuin staan allemaal in volle bloei.
Veel mensen lijken dit nog niet door te hebben, want ook tijdens onze fietstochten zien we nauwelijks mensen bezig in hun tuin. Vreemd...
15 februari 2014
Eerst niks, daarna weer wel wat :-}
De titel slaat op m'n klachten aan de onderkant van m'n sternum (borstbeen). Het bezoek aan de chirurg liep uit op niks: niks te zien op de röntgenfoto's wat de klachten zou kunnen veroorzaken. Broedend op de consequenties van deze uitslag toog ik woensdagmiddag huiswaarts, mij realiserend dat ik voorlopig met een of ander, min of meer behoedzaam, trainingsregime zou moeten proberen over die klachten heen te groeien :-(
Weer thuis voelde ik heel duidelijk een trekkend gevoel bij het klachtencentrum, en kreeg opeens een ingeving die ik direct uitvoerde. 'k Ging op bed liggen, op m'n rug met de voeten naar het hoofdeinde, met een zo groot mogelijk deel van m'n bovenlijf voorbij het voeteneind van het bed. Vervolgens boog ik voorzichtig en zover mogelijk door, met het hoofd richting vloer. Eerst voelde ik ergens in de buikstreek even iets trekken, daarna niet meer. Deze rekoefening deed ik driemaal, elke keer ongeveer 1 minuut.
Wie schetst m'n verbazing toen in de loop van de middag bleek dat allerlei grotere en kleinere pijnscheutjes rondom het borstbeen en andere onprettige verschijnselen weg waren. Niet 'n beetje weg, maar echt compleet verdwenen!
En nu ik dit opschrijf, zaterdag omstreeks het middaguur, kan ik constateren dat al die pijnscheutjes en andere verschijnselen nog steeds zijn weggebleven. 'k Heb gisteren en deze ochtend deze rekoefening herhaald, in combinatie met sit-ups (3 setjes van 16). En gistermiddag, toen het weer even wat beter was, heb ik 'n klein ommetje geroetst.
Nu maar doorgaan met deze en andere rek- en strekoefeningen en roetsen, en oppassen dat het lijntje niet weer breekt, zoals eind oktober-begin november 2012.
Het ziet er allemaal weer hoopvol uit…
Weer thuis voelde ik heel duidelijk een trekkend gevoel bij het klachtencentrum, en kreeg opeens een ingeving die ik direct uitvoerde. 'k Ging op bed liggen, op m'n rug met de voeten naar het hoofdeinde, met een zo groot mogelijk deel van m'n bovenlijf voorbij het voeteneind van het bed. Vervolgens boog ik voorzichtig en zover mogelijk door, met het hoofd richting vloer. Eerst voelde ik ergens in de buikstreek even iets trekken, daarna niet meer. Deze rekoefening deed ik driemaal, elke keer ongeveer 1 minuut.
Wie schetst m'n verbazing toen in de loop van de middag bleek dat allerlei grotere en kleinere pijnscheutjes rondom het borstbeen en andere onprettige verschijnselen weg waren. Niet 'n beetje weg, maar echt compleet verdwenen!
En nu ik dit opschrijf, zaterdag omstreeks het middaguur, kan ik constateren dat al die pijnscheutjes en andere verschijnselen nog steeds zijn weggebleven. 'k Heb gisteren en deze ochtend deze rekoefening herhaald, in combinatie met sit-ups (3 setjes van 16). En gistermiddag, toen het weer even wat beter was, heb ik 'n klein ommetje geroetst.
Nu maar doorgaan met deze en andere rek- en strekoefeningen en roetsen, en oppassen dat het lijntje niet weer breekt, zoals eind oktober-begin november 2012.
Het ziet er allemaal weer hoopvol uit…
04 februari 2014
Weer fietsen :-)
De ergste winterkou is uit de lucht en de meeste sneeuw weggedooid zodat ik gisteren tegen het einde van de middag weer 'n ommetje kon roeifietsen. Dat was na m'n bezoek aan het Martini ziekenhuis in Groningen waar ik een eerste consult had bij de chirurg.
Het gaat hierbij om de klachten aan de onderkant van m'n sternum (borstbeen) die vanaf eind oktober-begin november 2012, een half jaar na m'n openhartoperatie, opeens optraden en het roeifietsen zo goed als onmogelijk maakten. Die klachten zijn wel minder geworden, maar wegens het slepende karakter ervan wil ik dit goed laten uitzoeken.
Inmiddels zijn er röntgenfoto's genomen en weten we over een week meer. Eerlijk gezegd zou ik er een lief ding voor over hebben als een chirurgische ingreep de oorzaak van m'n klachten kan wegnemen. 'k Ben verknocht aan het roeifietsen zodat ik er veel voor over heb om hiermee zo lang mogelijk door te gaan.
Nuchterheid versus groenwasserij
Groenwasserij -het verkopen van de meest onzinnige zaken als zijnde duurzaam, dus "groen"- loopt al heel lang de spuigaten uit. Bijna iedereen lijkt er belang bij te hebben om zichzelf als "groen" neer te zetten en verklaart van alles en nog wat als knalgroen.
Vooral één grote leugen doet opgeld: namelijk de illusie dat onze consumptiemaatschappij op het huidige welvaartsniveau of hoger kan doorgaan als we maar duurzame energie gebruiken en alles recyclen. Wie iets dieper graaft, ook op internet, leert al gauw de redenen kennen waarom deze modieuze groenwasserij zo misleidend is.
Temidden van alle juichende verhalen in de blogosfeer over e-auto's, e-velomobielen en e-bikes doet het goed om een ontnuchterend verhaal te lezen zoals Ozzie Zehner's "Green Illusions". De hoofdstukken van dat boekje geven een aardig voorproefje van Zehner's aanpak. Heel interessant is ook z'n artikel Unclean at Any Speed.
[Update 'n dag later: 6 februari 2014.
De oudere lezers van dit weblog zullen zich nog wel de opschudding herinneren toen in 1972 "De grenzen aan de groei, rapport van de Club van Rome" verscheen. Inmiddels zijn verschillende updates ervan verschenen, het laatst in 2012 door Jørgen Randers.
Tegen deze achtergrond is het heel interessant hoe mw Gail Tverberg op haar weblog "Our Finite World", in haar posting van vandaag -Limits to Growth: At our doorstep, but not recognized- de huidige wereldwijde malaise beoordeelt.
Een boeiende analyse, zeer, zeer de moeite waard om te lezen!]
Het gaat hierbij om de klachten aan de onderkant van m'n sternum (borstbeen) die vanaf eind oktober-begin november 2012, een half jaar na m'n openhartoperatie, opeens optraden en het roeifietsen zo goed als onmogelijk maakten. Die klachten zijn wel minder geworden, maar wegens het slepende karakter ervan wil ik dit goed laten uitzoeken.
Inmiddels zijn er röntgenfoto's genomen en weten we over een week meer. Eerlijk gezegd zou ik er een lief ding voor over hebben als een chirurgische ingreep de oorzaak van m'n klachten kan wegnemen. 'k Ben verknocht aan het roeifietsen zodat ik er veel voor over heb om hiermee zo lang mogelijk door te gaan.
Nuchterheid versus groenwasserij
Groenwasserij -het verkopen van de meest onzinnige zaken als zijnde duurzaam, dus "groen"- loopt al heel lang de spuigaten uit. Bijna iedereen lijkt er belang bij te hebben om zichzelf als "groen" neer te zetten en verklaart van alles en nog wat als knalgroen.Vooral één grote leugen doet opgeld: namelijk de illusie dat onze consumptiemaatschappij op het huidige welvaartsniveau of hoger kan doorgaan als we maar duurzame energie gebruiken en alles recyclen. Wie iets dieper graaft, ook op internet, leert al gauw de redenen kennen waarom deze modieuze groenwasserij zo misleidend is.
Temidden van alle juichende verhalen in de blogosfeer over e-auto's, e-velomobielen en e-bikes doet het goed om een ontnuchterend verhaal te lezen zoals Ozzie Zehner's "Green Illusions". De hoofdstukken van dat boekje geven een aardig voorproefje van Zehner's aanpak. Heel interessant is ook z'n artikel Unclean at Any Speed.
[Update 'n dag later: 6 februari 2014.
De oudere lezers van dit weblog zullen zich nog wel de opschudding herinneren toen in 1972 "De grenzen aan de groei, rapport van de Club van Rome" verscheen. Inmiddels zijn verschillende updates ervan verschenen, het laatst in 2012 door Jørgen Randers.
Tegen deze achtergrond is het heel interessant hoe mw Gail Tverberg op haar weblog "Our Finite World", in haar posting van vandaag -Limits to Growth: At our doorstep, but not recognized- de huidige wereldwijde malaise beoordeelt.
Een boeiende analyse, zeer, zeer de moeite waard om te lezen!]
22 januari 2014
Deze maand: veel fietskm's; fietsonderhoud
We lijken ander weer te krijgen: deze week wordt het weer meer winters dan de afgelopen weken meestal het geval was. Jammer, want we konden vaak fietsen bij relatief zacht en droog -zelfs af en toe tamelijk zonnig!- weer. Tot nog toe heb ik in januari 334 km gefietst, veel meer dan ik de afgelopen jaren gewend was in januari. Met het roeien kon weer een aarzelend begin gemaakt worden -75 km- en de Scorpion was goed voor 259 km.
Het bereiken van de 3000 km was reden om de Scorpion met 'n warm sopje grondig schoon te maken en de volgende dag op te vouwen, achter in de auto te laden en naar de Ligfietsshop te gaan alwaar Gerrit Tempelman de trike vakkundig heeft geïnspecteerd. Er hoefde amper iets te gebeuren (geen klachten, geen defecten, geen slijtage); alleen de ketting werd losgemaakt en in een speciaal badje goed schoon gewassen. 't Spul loopt weer erg soepel :-)
e-Ondersteuning
Dit onderwerp blijft interessant, vooral wegens de inherente tegenstelling tussen sportief fietsen op eigen spierkracht versus e-ondersteuning om de eigen inspanning te begrenzen.
Velomobielrijder Quezzzt presenteert een redelijke en transparante afweging: 'e-ondersteuning in een Quest/Strada toch niet zo nutteloos? (sport of transport?)' waarmee je voor je eigen situatie een goede keus kunt maken. Daarbij is het de kunst om van soms diepliggende en instinctieve neigingen bewust te zijn en die niet automatisch achterna te lopen. Zoals Eric Vann ooit schreef op het BROL forum: 'Cycling is so much better when you aren't chasing after an image of yourself that doesn't match reality.' En dat geldt ook voor e-ondersteuning.
'k Heb nu gemakkelijk praten dank zij m'n ervaringen met de e-Scorpion: 3000 km in iets meer dan een half jaar en ik wil 'm niet meer missen. M'n gunstige ervaringen komen vooral door de beperkte e-ondersteuning op het eerste en tweede niveau: 35% en 75%. Bij die ondersteuningen moet ik van het totale aandrijfvermogen 78% resp. 57% zelf leveren via de pedalen.
De e-ondersteuning op het eerste niveau compenseert grotendeels het intrinsieke zwaar lopen van de Scorpion dat veroorzaakt wordt door het hoge gewicht en luchtweerstand van de trike, de hoge rolweerstand van de Tryker voorbanden en de Marathon Plus achterband.
De e-ondersteuning op het tweede niveau maakt het voor mij mogelijk om bijna continu zo'n 24,5-25,5 km/uur te fietsen, nu nog over een afstand tot 50 km. Dat betekent bij dit winterweer stevig doortrappen en ik voel m'n spieren als ik thuis kom en soms ook de volgende dag :-) . En zo hoort het ook…
Vorige week zaterdag was het mooi en zacht winterweer en ik heb voor het eerst sinds m'n hartoperatie, alweer bijna 2 jaar geleden, met e-ondersteuning op het tweede niveau en fysiek voluit bijna 50 km lang doorgejakkerd op de Scorpion. Afgepeigerd en kletsnat van het zweet kwam ik thuis; de volgende dag voelde het aan alsof ik 'n pak slaag had gekregen. Nog een dag later voelde ik mij weer fit en vol energie.
Dat betekent dat e-ondersteuning en sportief fietsen heel goed samen kunnen gaan. Het zijn vooral de combinatie van persoonlijke omstandigheden en voorkeuren, type fiets en beschikbare niveau's van e-ondersteuning die bepalen hoe succesvol die combinatie uitpakt.
In mijn geval ben ik er zeker van dat die combinatie buitengewoon goed is uitgepakt. Misschien wel meer geluk dan wijsheid...
Het bereiken van de 3000 km was reden om de Scorpion met 'n warm sopje grondig schoon te maken en de volgende dag op te vouwen, achter in de auto te laden en naar de Ligfietsshop te gaan alwaar Gerrit Tempelman de trike vakkundig heeft geïnspecteerd. Er hoefde amper iets te gebeuren (geen klachten, geen defecten, geen slijtage); alleen de ketting werd losgemaakt en in een speciaal badje goed schoon gewassen. 't Spul loopt weer erg soepel :-)
e-Ondersteuning
Dit onderwerp blijft interessant, vooral wegens de inherente tegenstelling tussen sportief fietsen op eigen spierkracht versus e-ondersteuning om de eigen inspanning te begrenzen.
Velomobielrijder Quezzzt presenteert een redelijke en transparante afweging: 'e-ondersteuning in een Quest/Strada toch niet zo nutteloos? (sport of transport?)' waarmee je voor je eigen situatie een goede keus kunt maken. Daarbij is het de kunst om van soms diepliggende en instinctieve neigingen bewust te zijn en die niet automatisch achterna te lopen. Zoals Eric Vann ooit schreef op het BROL forum: 'Cycling is so much better when you aren't chasing after an image of yourself that doesn't match reality.' En dat geldt ook voor e-ondersteuning.
'k Heb nu gemakkelijk praten dank zij m'n ervaringen met de e-Scorpion: 3000 km in iets meer dan een half jaar en ik wil 'm niet meer missen. M'n gunstige ervaringen komen vooral door de beperkte e-ondersteuning op het eerste en tweede niveau: 35% en 75%. Bij die ondersteuningen moet ik van het totale aandrijfvermogen 78% resp. 57% zelf leveren via de pedalen.
De e-ondersteuning op het eerste niveau compenseert grotendeels het intrinsieke zwaar lopen van de Scorpion dat veroorzaakt wordt door het hoge gewicht en luchtweerstand van de trike, de hoge rolweerstand van de Tryker voorbanden en de Marathon Plus achterband.
De e-ondersteuning op het tweede niveau maakt het voor mij mogelijk om bijna continu zo'n 24,5-25,5 km/uur te fietsen, nu nog over een afstand tot 50 km. Dat betekent bij dit winterweer stevig doortrappen en ik voel m'n spieren als ik thuis kom en soms ook de volgende dag :-) . En zo hoort het ook…
Vorige week zaterdag was het mooi en zacht winterweer en ik heb voor het eerst sinds m'n hartoperatie, alweer bijna 2 jaar geleden, met e-ondersteuning op het tweede niveau en fysiek voluit bijna 50 km lang doorgejakkerd op de Scorpion. Afgepeigerd en kletsnat van het zweet kwam ik thuis; de volgende dag voelde het aan alsof ik 'n pak slaag had gekregen. Nog een dag later voelde ik mij weer fit en vol energie.
Dat betekent dat e-ondersteuning en sportief fietsen heel goed samen kunnen gaan. Het zijn vooral de combinatie van persoonlijke omstandigheden en voorkeuren, type fiets en beschikbare niveau's van e-ondersteuning die bepalen hoe succesvol die combinatie uitpakt.
In mijn geval ben ik er zeker van dat die combinatie buitengewoon goed is uitgepakt. Misschien wel meer geluk dan wijsheid...
08 januari 2014
Weer roeifietsen, met 'n vleugje nostalgie
Zeker anderhalve maand lang heb ik niet geroetst. Het risico van onderuitgaan op de meestal vuile en natte wegen vond ik namelijk te groot. De laatste oogst knollen (suikerbieten en aardappelen) is inmiddels allang weg, zodat de regen de meeste tarra van de wegen heeft kunnen spoelen. Gisteren was het sinds lange tijd drogend weer, zodat er weinig belemmeringen waren om weer te roeifietsen.
Heerlijk! En weer wat geleerd!
Gisteren.
Vrijwel onmiddellijk kon ik constateren dat m'n vertrouwdheid met de roets niet is verminderd door de gedwongen pauze van ca. 6 weken. Alles ging weer als vanouds. Wel bleek al na een paar honderd meter dat m'n roetsconditie totaal verdampt was. Dat verbaasde me niks: meerdere webloggende collega-ligfietsers hebben al vastgesteld dat een goede conditie te voet komt en te paard weggaat.
Gelukkig biedt het mooie recreatiepark Borgerswold dat aan onze achtertuin grenst, voldoende mogelijkheden om daar kris-kras leuke afwisselende routes te rijden. Goede fietspaden, bochtige weggetjes, heuvels en bruggetjes (soms heel steil) over de vele waterpartijen. En géén auto's :-)
M'n buikspieren/middenrif ongemakken die ik van m'n hartoperatie heb overgehouden zijn de afgelopen maanden voor een groot deel verdwenen, maar gevoelig en kwetsbaar is het nog wel. Een goede reden om het kalm aan te doen en goed op de roetstechniek te letten zodat ik niet onnodig spanning zet op de buikspieren bij het middenrif.
Vandaag.
De weersomstandigheden zijn weer goed om vanmiddag te roetsen. Vanochtend draai ik m'n spieren alvast warm door in de tuin te werken met de cultivator. Dat maakt de grond wat losser zodat-ie wat beter kan drogen. Een reden om dit nu te doen is dat de bolgewassen nog niet of nog maar net, hooguit enkele mm's, boven de grond uitsteken zodat die nauwelijks schade oplopen.
Na de lunch ga ik weer in Borgerswold en omgeving roetsen. 'k Heb gèèn naweeën van buikspieren/middenrif zodat de aanpak van gisteren kennelijk goed was. De conditie is natuurlijk nog niks, maar 't gaat toch wat soepeler dan gisteren.
Onderweg moet ik terugdenken aan 2004, m'n eerste zomerseizoen met de roeifiets. Toen heb ik maandenlang in Borgerswold m'n rondjes gedraaid om de toen totaal ongetrainde buikspieren te laten wennen aan de sit-ups op de roeifiets…
Ik realiseer mij dat de ervaringen van gisteren en vandaag, tegen de achtergrond van de ca. 500 fietskm's die ik de afgelopen 6 weken uitsluitend op de Scorpion heb afgelegd, een overtuigend bewijs zijn van de superioriteit van het roeifietsen -vergeleken met "gewoon" fietsen- als het gaat om een goede allround lichamelijke conditie op te bouwen en vast te houden. De trainingsarbeid op de roeifiets is ook nog heel afwisselend en leuk wegens de vele spiergroepen die goed gecoördineerd aan het werk worden gezet :-)
Heerlijk! En weer wat geleerd!
Gisteren.
Vrijwel onmiddellijk kon ik constateren dat m'n vertrouwdheid met de roets niet is verminderd door de gedwongen pauze van ca. 6 weken. Alles ging weer als vanouds. Wel bleek al na een paar honderd meter dat m'n roetsconditie totaal verdampt was. Dat verbaasde me niks: meerdere webloggende collega-ligfietsers hebben al vastgesteld dat een goede conditie te voet komt en te paard weggaat.
Gelukkig biedt het mooie recreatiepark Borgerswold dat aan onze achtertuin grenst, voldoende mogelijkheden om daar kris-kras leuke afwisselende routes te rijden. Goede fietspaden, bochtige weggetjes, heuvels en bruggetjes (soms heel steil) over de vele waterpartijen. En géén auto's :-)
 | |
| Derk Thijs op de roeifiets |
Vandaag.
Na de lunch ga ik weer in Borgerswold en omgeving roetsen. 'k Heb gèèn naweeën van buikspieren/middenrif zodat de aanpak van gisteren kennelijk goed was. De conditie is natuurlijk nog niks, maar 't gaat toch wat soepeler dan gisteren.
Onderweg moet ik terugdenken aan 2004, m'n eerste zomerseizoen met de roeifiets. Toen heb ik maandenlang in Borgerswold m'n rondjes gedraaid om de toen totaal ongetrainde buikspieren te laten wennen aan de sit-ups op de roeifiets…Ik realiseer mij dat de ervaringen van gisteren en vandaag, tegen de achtergrond van de ca. 500 fietskm's die ik de afgelopen 6 weken uitsluitend op de Scorpion heb afgelegd, een overtuigend bewijs zijn van de superioriteit van het roeifietsen -vergeleken met "gewoon" fietsen- als het gaat om een goede allround lichamelijke conditie op te bouwen en vast te houden. De trainingsarbeid op de roeifiets is ook nog heel afwisselend en leuk wegens de vele spiergroepen die goed gecoördineerd aan het werk worden gezet :-)
06 januari 2014
ARO's - Andermans rommelopruimers
Afgelopen zaterdag reed ik op het fietspad tussen Spijkerboor en Annen, 8,5 km van huis, door een hoop glasscherven. Op die plek had een of andere lolbroek het nodig gevonden om een glazen fles op het fietspad stuk te gooien. Voorbij het glas remde ik vloekend af, controleerde de Trykers voor en de Marathon Plus achter op glasscherven en reed maar verder: wat moet je anders?
'k Had wèl geluk: 'k had pas in de gaten dat de rechtervoorband leegliep toen ik ruim 10 km verderop in Zuidlaren bij m'n vaste fietsenmaker was gestopt om het personeel daar een voorspoedig 2014 te wensen. 'k Kon gelijk m'n band laten plakken… Een geniepig stukje glas had inderdaad de binnenband lekgeprikt.
Vandaag fietsten m'n vrouw en ik weer een rondje om onze conditie op peil te houden en de jaarwisseling/feestdagenballast kwijt te raken. 'k Nam een stoffer&blik, een paar kranten en een plastic tasje mee om de bewuste plek des onheils van glas te ontdoen. Prettig idee voor onszelf -1x een lekke band daar oplopen is genoeg- en een goede daad richting medefietspadgebruikers. Veel glas bleek al weg te zijn, zeker aan de kant geschoven door andere fietsers, maar er lag nog genoeg om op die plek bijna een half uur in de weer te zijn met stoffer&blik.
Enfin, we kunnen de komende tijd weer zonder kopzorgen die plek passeren…
Die weken rondom de jaarwisseling boden veel gelegenheid om erop uit te gaan. Veel fietsen, af en toe wandelen. Zacht en meestal droog weer, vaak zonnige periodes. Wel jammer dat het roetsen nog steeds niet goed wil door de natte en niet zo schone wegen, maar de Scorpion is voor dergelijke omstandigheden ideaal.
't Gevolg is dat onze conditie redelijk op peil blijft en dat ik minder dan 1 kg zwaarder ben dan in de zomer. De zachte winter tot nog toe, zonder sneeuw en ijs, heeft zo z'n voordelen.
'k Had wèl geluk: 'k had pas in de gaten dat de rechtervoorband leegliep toen ik ruim 10 km verderop in Zuidlaren bij m'n vaste fietsenmaker was gestopt om het personeel daar een voorspoedig 2014 te wensen. 'k Kon gelijk m'n band laten plakken… Een geniepig stukje glas had inderdaad de binnenband lekgeprikt.
Vandaag fietsten m'n vrouw en ik weer een rondje om onze conditie op peil te houden en de jaarwisseling/feestdagenballast kwijt te raken. 'k Nam een stoffer&blik, een paar kranten en een plastic tasje mee om de bewuste plek des onheils van glas te ontdoen. Prettig idee voor onszelf -1x een lekke band daar oplopen is genoeg- en een goede daad richting medefietspadgebruikers. Veel glas bleek al weg te zijn, zeker aan de kant geschoven door andere fietsers, maar er lag nog genoeg om op die plek bijna een half uur in de weer te zijn met stoffer&blik.
Enfin, we kunnen de komende tijd weer zonder kopzorgen die plek passeren…
Die weken rondom de jaarwisseling boden veel gelegenheid om erop uit te gaan. Veel fietsen, af en toe wandelen. Zacht en meestal droog weer, vaak zonnige periodes. Wel jammer dat het roetsen nog steeds niet goed wil door de natte en niet zo schone wegen, maar de Scorpion is voor dergelijke omstandigheden ideaal.
't Gevolg is dat onze conditie redelijk op peil blijft en dat ik minder dan 1 kg zwaarder ben dan in de zomer. De zachte winter tot nog toe, zonder sneeuw en ijs, heeft zo z'n voordelen.
02 januari 2014
"Leven is het zijn tussen twee eeuwigheden in"
Wim's motto kent al heel lang aanverwante vormen. Twee voorbeelden:
"Het leven is een lichtflits tussen twee eeuwigheden duisternis".Zelf spreekt de formulering die Wim geeft mij het meest aan. Dat komt natuurlijk door m'n atheïstische overtuiging :-)
Vladimir Nabokov (In Rusland geboren Amerikaans schrijver en dichter 1899-1977)
"Ons bestaan ligt tussen twee eeuwigheden".
Blaise Pascal (Frans wis- en natuurkundige en filosoof 1623-1662)
Voor het eerst kwam ik dit motto tegen -in weer 'n andere vorm- in het voortreffelijke boek van Christopher Hitchens, "God Is Not Great: How Religion Poisons Everything" (2009). Daarin schrijft hij op blz. 259:
"Lucretius anticipated David Hume in saying that the prospect of future annihilation was no worse than the contemplation of the nothingness from which one came […]."
Ook hierin herkent men het beeld van het niet-zijn vóór de geboorte en ná de dood.
(Lucretius was een Romeins dichter en filosoof ca. 95-55 BC, David Hume een Schots filosoof en geschiedkundige 1711-1776.)
Meer over atheïsme
Meer over Lucretius
Meer over David Hume
2013
Algemeen
Als we terugzien op het jaar 2013 mogen we tevreden zijn!
Persoonlijke zaken die wij belangrijk vinden staan er prima voor, zoals geestelijke en lichamelijke gezondheid, levenslust, inkomen en overige materiële omstandigheden.
De enige bekende onzekere factor is hoe m'n prostaatkanker zich zal ontwikkelen. We denken er op dit moment bijna nooit aan, zodat het ons leven nauwelijks beïnvloedt. Van piekeren wordt 'n mens namelijk nooit beter!
Fietsen
Fietsen blijft voor ons de belangrijkste manier om fit te blijven, veel in de buitenlucht te zijn en plezier te beleven aan lichamelijke inspanning. Voor mijzelf blijft het roeifietsen als sport met stip bovenaan staan. 't Is voor mij een manier van voortbewegen en sportieve inspanning die door niets anders te overtreffen is.
Zadelpijn en de naweeën van m'n openhart operatie (alweer bijna 2 jaar geleden, 9 maart 2012) waren redenen om m'n fietsenstal grondig te herzien. Tegelijk heb ik gesneden in aantal en soorten fietsen om ruimte te winnen in de fietsenberging en de onderhoudslasten te verminderen.
'k Heb geen enkele bukfiets meer. Voor het roeifietsen heb ik twee Thijs 209's -1 blauwe en 1 zwarte. Voor het overige fietsen (samen met m'n vrouw Willy, ook in onze vakanties, en als roeifietsen niet mogelijk is wegens weersomstandigheden en toestand van de wegen) heb ik 'n trike, de HP Velotechnik Scorpion fs met BionX naafmotor. De zwarte 209 en trike waren de nieuwe aanwinsten in 2013.
Fietskm's
Het spreekt bijna vanzelf dat 2012 een forse dip liet zien in de jaarkilometrage (2289; normaal 4500-6000 km) en dat 2013 bijna vanzelf een forse toename liet zien: 4325 km. Dit ondanks dat de fietskm's op de 209 achterbleven wegens hardnekkig ongemak van buikspieren/middenrif als gevolg van de hartoperatie.
De toename kwam ook omdat we ons niet meer laten afschrikken door lage temperaturen zodat we, anders dan voorgaande jaren, ook in november en december zoveel mogelijk hebben gefietst.
Eigenlijk zijn we min of meer verslaafd aan het buiten zijn. 'n Hele dag binnen zitten is maar niks!
Fietskleding
Met mijn collectie thermokleding van Odlo en Icebreaker kan ik m'n warmtebehoefte goed aanpassen aan weer en wind. Wel kwam ik er heel snel achter dat m'n GoreTex Windstopper fietsjasje onvoldoende is om prettig te fietsen op de trike bij 8 ºC en lager. Het principe van meerdere laagjes kleding is mooi, maar het is niet goed als te veel van die laagjes de bewegingsvrijheid belemmeren.
'k Heb daarom fors geïnvesteerd in een heel mooi Arc'teryx winterjack, de Arc'teryx Fission SL Jacket. De prijs, € 730 zonder korting, is niet mis, maar je hebt wel wat: heerlijk warm, licht met z'n 655 gram (dwz, de helft van m'n andere herfst/winterjacks!), mooie en niet te ruime snit en een praktische capuchon die je tamelijk nauwkeurig kunt instellen. Het is al gebleken dat onder het nieuwe winterjack het bovenlijf met 1 laagje thermokleding minder toe kan :-)
In combinatie met de uitstekende skibril van het merk Smith en de Specialized winterfietsschoenen Defroster Trail is het tot nog toe heerlijk fietsen in de kou!
En als het echt te koud is om prettig te fietsen, zijn we niet vies van een stevig eind wandelen...
Als we terugzien op het jaar 2013 mogen we tevreden zijn!
Persoonlijke zaken die wij belangrijk vinden staan er prima voor, zoals geestelijke en lichamelijke gezondheid, levenslust, inkomen en overige materiële omstandigheden.
De enige bekende onzekere factor is hoe m'n prostaatkanker zich zal ontwikkelen. We denken er op dit moment bijna nooit aan, zodat het ons leven nauwelijks beïnvloedt. Van piekeren wordt 'n mens namelijk nooit beter!
Fietsen
Fietsen blijft voor ons de belangrijkste manier om fit te blijven, veel in de buitenlucht te zijn en plezier te beleven aan lichamelijke inspanning. Voor mijzelf blijft het roeifietsen als sport met stip bovenaan staan. 't Is voor mij een manier van voortbewegen en sportieve inspanning die door niets anders te overtreffen is.
Zadelpijn en de naweeën van m'n openhart operatie (alweer bijna 2 jaar geleden, 9 maart 2012) waren redenen om m'n fietsenstal grondig te herzien. Tegelijk heb ik gesneden in aantal en soorten fietsen om ruimte te winnen in de fietsenberging en de onderhoudslasten te verminderen.
'k Heb geen enkele bukfiets meer. Voor het roeifietsen heb ik twee Thijs 209's -1 blauwe en 1 zwarte. Voor het overige fietsen (samen met m'n vrouw Willy, ook in onze vakanties, en als roeifietsen niet mogelijk is wegens weersomstandigheden en toestand van de wegen) heb ik 'n trike, de HP Velotechnik Scorpion fs met BionX naafmotor. De zwarte 209 en trike waren de nieuwe aanwinsten in 2013.
Het spreekt bijna vanzelf dat 2012 een forse dip liet zien in de jaarkilometrage (2289; normaal 4500-6000 km) en dat 2013 bijna vanzelf een forse toename liet zien: 4325 km. Dit ondanks dat de fietskm's op de 209 achterbleven wegens hardnekkig ongemak van buikspieren/middenrif als gevolg van de hartoperatie.
De toename kwam ook omdat we ons niet meer laten afschrikken door lage temperaturen zodat we, anders dan voorgaande jaren, ook in november en december zoveel mogelijk hebben gefietst.
Eigenlijk zijn we min of meer verslaafd aan het buiten zijn. 'n Hele dag binnen zitten is maar niks!
Fietskleding
Met mijn collectie thermokleding van Odlo en Icebreaker kan ik m'n warmtebehoefte goed aanpassen aan weer en wind. Wel kwam ik er heel snel achter dat m'n GoreTex Windstopper fietsjasje onvoldoende is om prettig te fietsen op de trike bij 8 ºC en lager. Het principe van meerdere laagjes kleding is mooi, maar het is niet goed als te veel van die laagjes de bewegingsvrijheid belemmeren.
'k Heb daarom fors geïnvesteerd in een heel mooi Arc'teryx winterjack, de Arc'teryx Fission SL Jacket. De prijs, € 730 zonder korting, is niet mis, maar je hebt wel wat: heerlijk warm, licht met z'n 655 gram (dwz, de helft van m'n andere herfst/winterjacks!), mooie en niet te ruime snit en een praktische capuchon die je tamelijk nauwkeurig kunt instellen. Het is al gebleken dat onder het nieuwe winterjack het bovenlijf met 1 laagje thermokleding minder toe kan :-)
In combinatie met de uitstekende skibril van het merk Smith en de Specialized winterfietsschoenen Defroster Trail is het tot nog toe heerlijk fietsen in de kou!
En als het echt te koud is om prettig te fietsen, zijn we niet vies van een stevig eind wandelen...
Abonneren op:
Posts (Atom)