Gisteren, 24 mei, hebben we onze geliefde kater Bas laten inslapen.
'n Paar dagen geleden zag ik dat het snel minder werd met onze Bas. En dinsdagavond kwam hij tegen zijn gewoonte in niet thuis en is de hele nacht en ochtend zoek geweest. Voordat ik woensdagochtend naar Dronten vertrok om 'n paar zaken aan te schaffen -onder meer 2 nieuwe Marathon Slicks ter vervanging van de volkomen aan flarden gereden voorbanden van WAW015- vertelde ik onze buren wat er aan de hand was.
Om 2 uur was ik terug uit Dronten en vond het briefje van de buren dat Bas in de gemetselde plantenbak bij de andere buren lag. Hij was er ellendig aan toe, en ik heb hem voorzichtig in huis gedragen. Behalve wat drinken en een paar kruimeltjes rauwe tartaar had hij nergens belangstelling voor en bleef apathisch liggen.
Gelukkig kon ik de dierenarts telefonisch bereiken en een afspraak maken voor half 5. Met Willy gebeld en afgesproken dat ik indien nodig Bas direct kon laten inslapen.
Het was een emotionele gebeurtenis. Inderdaad was Bas er heel slecht aan toe en was inslapen het beste voor hem. Terwijl Bas liggend op de behandeltafel wegzakte in de voorbereidende verdoving knielde ik naast de tafel zodat ik hem voor het laatst recht in z'n prachtige ogen kon kijken, over z'n kop aaien en toespreken. Ik zong zijn lof als voortreffelijke huiskat met z'n mooie ogen, zijn trouw en lieve karakter. Ik noemde hem mijn lieve jongen en zei hem dat het nu zo goed was en dat we nu afscheid moesten nemen.
Het nog warme en zachte levenloze lichaam van Bas hebben we in een laken gewikkeld en meegenomen naar huis. 'k Heb hem daar opgebaard en voor het laatst z'n vacht gekamd. Bij m'n vaste bloemist in Zuidlaren heb ik de twee boeketten gekocht: Bas hield ervan om in onze tuin te zijn.
Willy en ik zijn hevig ontdaan. Die lieve en prachtige kater Bas, veel te jong gestorven...
Morgenochtend -vrijdag dus- wordt Bas in onze tuin begraven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten