Wim's motto kent al heel lang aanverwante vormen. Twee voorbeelden:
"Het leven is een lichtflits tussen twee eeuwigheden duisternis".Zelf spreekt de formulering die Wim geeft mij het meest aan. Dat komt natuurlijk door m'n atheïstische overtuiging :-)
Vladimir Nabokov (In Rusland geboren Amerikaans schrijver en dichter 1899-1977)
"Ons bestaan ligt tussen twee eeuwigheden".
Blaise Pascal (Frans wis- en natuurkundige en filosoof 1623-1662)
Voor het eerst kwam ik dit motto tegen -in weer 'n andere vorm- in het voortreffelijke boek van Christopher Hitchens, "God Is Not Great: How Religion Poisons Everything" (2009). Daarin schrijft hij op blz. 259:
"Lucretius anticipated David Hume in saying that the prospect of future annihilation was no worse than the contemplation of the nothingness from which one came […]."
Ook hierin herkent men het beeld van het niet-zijn vóór de geboorte en ná de dood.
(Lucretius was een Romeins dichter en filosoof ca. 95-55 BC, David Hume een Schots filosoof en geschiedkundige 1711-1776.)
Meer over atheïsme
Meer over Lucretius
Meer over David Hume
4 opmerkingen:
Mooie foto en een mooi onderwerp Wijnandt !!!
Mooi om mijn motto terug te zien in een blogbericht van jou. Dank daarvoor.
Je kunt er inderdaad heel lang over van gedachten wisselen en ik heb er dan ook in verhouding redelijk lang over gedaan om deze wijsheid te verwerven.
Het is ontstaan door veel te lezen, te luisteren, te kijken en waar te nemen. Het is mijn waarheid en dat is waar het mij om gaat. Niet egocentrisch bedoeld, maar gewoon zoals ik het zeg.
Van Marc kreeg ik de volgende relativerende link toegestuurd:
Wim, voor een gezonde dosis relativering neem ik nog wel eens dit filmpje tot mij: https://www.youtube.com/watch?v=p86BPM1GV8M.
Dit soort relativeringen helpt enorm op momenten dat we onszelf iets te serieus nemen :)
Mooi inderdaad dat je dit nog even aanhaald, ook ik vind het een heel mooi motto.
Groeten, Adri.
Hoi Wiijnandt,
Waar ik -natuurlijk- nooit over geblogd heb is dat ik in 2012 een psychose heb gehad. Werd opgesloten en gedwongen haldol te slikken in een psychiatrische inrichting. Dat kan in een land als Nederland als je door 'doktoren' wilsonbekwaam wordt verklaard.
Ik vond dat geen leven en probeerde me op te hangen. Dat mislukte (de broekriem brak (:
Blij dat ik weer vrij ben (mede daardoor) en zelfs weer werk.
Toch riskeer ik regelmatig dat ik opnieuw een heup breek omdat fietsen belangrijk voor mijn leven is.
Maar het is natuurlijk wel het prettigst als er nog wat te kiezen valt...
Beste wensen, Mick
Een reactie posten