Weer 'ns roetsen

Tijdens het routine geworden ochtendlijke sneeuwschuiven van oprit, straatwerk om het huis (en zonodig de inrit wanneer m'n twee buurmannen dat nog niet hebben gedaan) blijkt het heel aardig weer te zijn: het sneeuwt maar weinig, er is niet veel wind, de temperatuur is ongeveer 0ºC en langzaam stijgend en de fietspaden zijn weer schoon. Fluks deel ik m'n werk voor vandaag zodanig in dat ik na de lunch kan roetsen en laat mij, warm aangekleed, tot laag bij de grond zakken op m'n sjeesbeest en ga richting dorpscentrum om bij vrienden die daar wonen hun iMac te voorzien van een nieuwe TechTool eDrive.

De eerste paar honderd meters rij ik met m'n skibril op het voorhoofd, maar dat blijkt toch tegen te vallen. Boosdoener is de luchtvochtigheid die het zelfs bij ≈ 0ºC en een matig tegenwindje m'n onbedekte gezicht snel afkoelt. Snel zet ik de skibril op m'n gezicht en merk meteen het grote verschil in comfort.

Na de systeembeheerswerkzaamheden en het bijpraten ga ik weer vrolijk huiswaarts, af en toe opzettelijk met een of twee wielen door de sneeuwhopen langs het fietspad. Bij huis aangekomen heb ik nog geen zin om naar binnen te gaan en ga weer op stap, nu richting Langebosch, een villawijk waar de meeste vrijstaande huizen aan het water liggen. Bij de luxe serviceflat daar is een heel mooi keerpunt en ga ik nu definitief naar huis.

'k Verheug mij op de weersverwachting voor de komende dagen: geen al te lage temperaturen, geen sneeuw en misschien wat meer zon. Kan ik weer wat kilometertjes maken. Met 'n beetje zal ik al tevreden zijn, zeker met zo'n winter.