02 augustus 2013

eBIS

'k Doe hopelijk de in het velomobilistenmilieu gevolgde naamgevingssystematiek geen geweld aan door het inhaalsyndroom voor elektrische fietsen -in het bijzonder de pedelecs- te betitelen als eBIS.

Willy, m'n vrouw, kreeg gisteren een aanval van het eBIS. We waren weer onderweg naar huis in Veendam na een fietstocht naar Groningen-stad (meer daarover hierna) en met de laatste 6 à 7 km bezig toen we bij Spijkerboor een echtpaar op hun e-bikes troffen op het fietspad richting Kiel-Windeweer. 't Stel reed vlak voor ons met 25 km/uur breeduit naast elkaar met de houding van: "Wij rijden hard en niemand kan ons inhalen."

Het was halverwege de middag, het begon echt warm te worden en we hadden al meer dan 60 km achter de rug. Dus wie schetst mijn verbazing toen m'n betere helft opeens onder het slaken van wat strijdkreten fel accelereerde op haar (niet gestroomlijnde) mtb en er vandoor ging met zo'n 30 km/uur. Gelukkig kwam ik op m'n Scorpion trike op tijd bij m'n positieven, ging er 'ns goed voor zitten en kon even later bij Willy aanhaken :-)

Zoals ze 't uitlegde bleek het een zuiver geval van eBIS, uitgelokt door de arrogante rijstijl van 't e-stelletje. We waren natuurlijk verplicht om tot ter hoogte van Borgercompagnie, vlak bij ons huis, ruim 25 km/uur te blijven rijden om niet weer te worden ingehaald. M'n ondersteuning was natuurlijk allang uitgeschakeld, maar het viel mij niet tegen.
Al eerder was het mij opgevallen dat Willy dit seizoen een uitstekende conditie heeft opgebouwd. Ook in Beieren, begin juli, kon ze veel sneller bergop dan gebruikelijk. En met haar uithoudingsvermogen is niks mis…

We zijn gisterochtend op de fiets naar Groningen gegaan om onze voorraad koffiebonen aan te vullen bij Simon Lévelt in de Oude Kijk in 't Jatstraat. 'n Gezellig winkeltje met een mooi assortiment aan spullen en met een ruime keus in voortreffelijke koffiebonen voor onze Saeco Xelsis espressomachine. Zoals zo vaak gaven we ook nu weer de voorkeur aan een kilootje 'Espresso del Barista' bonen. En zoals altijd dronken we een heerlijk kopje 'espresso lungo' met 'n Italiaans baksel erbij :-)

Niet de kortste (heen en terug 69 km) maar wel de mooiste route van Veendam naar Groningen gaat via Annen, Zuid-, Mid- en Noordlaren, Glimmen, Haren, Hereweg, -brug, -plein en -straat in Groningen, Zuiderdiep, Schoolholm, Akerkhof, Vismarkt voor de Korenbeurs langs en Stoeldraaierstraat. Zo is het mooi fietsen door de sfeervolle binnenstad van Groningen, regelrecht naar onze koffiewinkel.

3 opmerkingen:

Wim Schermer zei

Dag Wijnandt,
Wij zijn al jaren Illy espresokoffiedrinkers. Tot een test op TV. Door 5 barista's werd er een unanieme winnaar uitgeroepen, de Santos arabica bonen van ... Lidl.
Kost geen € 6 voor 250 gram, maar € 6,90 euro voor een kilo. Gasten die eerder altijd Illy te drinken kregen roemen vandaag nog steeds de kwaliteit van Illy. Als ik ze zeg dat ze Lidl koffie drinken zijn ze stomverbaasd.
Niemand proeft het verschil.
Groeten,
Wim

Wijnandt zei

Hoi Wim,

dank voor de tip! We gaan dat zeker proberen. Het is een goed teken dat Willy's mtb ook Santos heet... :-)

Magic Bullet zei

Ah, we've got more in common...espresso. Wat ik nu juist de lol van espresso vind, is om verschillende koffies in de molen te gooien. Cafe Pont (Spaans) kan ik je aanraden. Gebrand door Spaanse koffie puristen, zonder olie of vet. Op internet te vinden bij Van Pommeren Utrecht (kan je natuurlijk ook even naartoe fietsen ;-), nu alleen in pakketten met andere koffies geloof ik, maar dat maakt het juist leuker!