Aanpassen van het RANS Alterra-zitje

Nog is m'n ontstoken keel met aanverwante ontstekings- en verkoudheidsverschijnselen in het hoofd/halsgebied niet over, dus laat ik al een week lang, met tussenpozen slecht geluimd, noodgedwongen de ene mooie fietsdag na de ander passeren zonder te roetsen!

Enige troost kan ik ontlenen aan m'n kilometrages van juli: 99 km geroetst en 465 km op m'n CF-bikes, 564 km totaal.

Gelukkig heb ik daardoor wel de gelegenheid om m'n RANS Alterra-zitje geschikt te maken voor gebruik op m'n Dynamik Pro. Bij de eerste kennismaking is goed te zien hoe smal, "tenger" welhaast, het Alterra-zitje is. Ik zet 'm op de voor mij prettige hoogte, waarbij m'n ervaring met de klassieke RANS CF-bike zit (v1.0 dus) bepalend is. Ook de helling naar voren van het zitje, gemeten met de elektronische waterpas liggend op het midden van het zitje, maak ik gelijk, zo'n 22-23 graden. Deze helling is groter dan van de CF-bike zitjes die te zien zijn op de website van RANS. Daar zijn ze zo vlak dat ik daarop gegarandeerd een houten kont (a.k.a. "recumbent butt") krijg!

Al bij het eerste proefritje blijkt dat minimaal 1 laag ibiliet-schuim nodig zal zijn voor het comfort, terwijl de achterkant van het Alterra-zitje zo sterk naar boven buigt dat die achterste rand daardoor zeer nadrukkelijk aanwezig is en bepaald niet bijdraagt aan het comfort.

Met -alweer!- wat economische restverwerking slaag ik erin om het Alterra-zitje te voorzien van een laag ibiliet-schuim van 13 mm dik. De sterk gewelfde neus van het zitje krijgt 2 lagen dunner schuim opgeplakt die samen ook ongeveer 13 mm dik zijn :-)
Na het aanbrengen van de lagen schuim blijkt de achterste rand van het zitje nog steeds nadrukkelijk en ongemakkelijk aanwezig. Overigens lijkt het zitcomfort voldoende te zijn verbeterd met 13 mm ibilietschuim.
Het Alterra-zitje is aanmerkelijk smaller dan de RANS CF-bike zit v1.0. De fiets reageert daardoor vlotter op de zijwaartse veranderingen in de lichaamshouding. Tot nog toe ervaar ik dit als prettig, en het wennen eraan gaat heel snel!
Mijn eerdere vermoeden bleek juist te zijn: op het smallere Alterra-zitje maak ik geen contact met de achterkant van m'n bovenbenen met de zijkanten van het zitje. Dat was ook een belangrijke reden dat ik het Alterra-zitje heb gekocht en wil uitproberen.

Om de nadrukkelijke aanwezigheid van de achterste rand van het zitje op te lossen, waren nog twee ingrepen nodig. Eerst heb ik de rechthoekige verdieping vlak bij de achterkant in het schuim van de losse standaardbekleding van het Alterra-zitje opgevuld door er een stukje schuim in te plakken, en vervolgens het teveel ervan weg te snijden met een vlijmscherp koksmes. Tot slot heb ik het ibilietschuim op de achterkant van het zitje zo vlak mogelijk weggeneden, weer met het vlijmscherpe koksmes, waardoor de welving in het zitje minder wordt.

Het eindresultaat is tot nog toe zeer acceptabel! Een langere fietstocht, 50+ km, zal overigens meer leren!