RANS Cruz en WAW

Met 2 graden kouder en iets meer wind is het vandaag duidelijk minder zacht dan eergisteren, dinsdag. Reden dat ik nu WAW015 neem voor een trainingsrondje, ipv m'n RANS Cruz CF-bike. Ook heb ik vandaag niet zoveel tijd: vanavond moeten we vroeger dan normaal eten omdat we in Groningen een concert hebben van het NNO, met Michel Tabachnik, chef-dirigent van het Noord Nederlands Orkest (NNO), als dirigent.

Het is zonnig als ik omstreeks het middaguur, met boterhammetjes mee, vertrek. Het reconstructiewerk aan de brug over het Kieldiep -de doorvaart wordt verbreed om deze geschikt te maken voor de recreatievaart- neemt op de wal en op de weg zoveel ruimte in beslag dat zelfs voor een smal karretje als de WAW geen doorgang is. Geen nood: ff terug en vanaf de Woortmanlaan doorsteken via het landbouwweggetje naar de Veendammerweg, in Kielwindeweer via 'n andere brug het Kieldiep over en dan langs de gestremde brug de gebruikelijke route volgen. Onderweg ontmoet ik slechts enkele hondenuitlaters en fietsers, verder is het stil.

Inmiddels mijmer ik wat na over de tocht met de Cruz, afgelopen dinsdag. 'k Ben met de fiets achterop de auto naar Dwingeloo gereden en heb van daaruit de Dwingelderveldroute gedaan, 'n afstand van 41 km. Vooraf was ik bang dat ik erg langzaam zou fietsen en mij onderweg zou vervelen. Maar dat viel mee: uiteindelijk bleek de gemiddelde snelheid 21,1 km/uur te zijn, vrij normaal voor zo'n tochtje in het begin van het seizoen. Ook had ik het subjectieve gevoel van redelijk op te schieten, dus vervelen was er niet bij op deze afwisselende route door mooie landschappen. Eigenlijk was ik naar m'n gevoel weer heel snel terug in Dwingeloo. Het comfort viel alleszins mee. Weliswaar niet zo comfortabel als m'n andere lig- en roeifietsen, maar er was geen sprake van zwarte vlekken voor de ogen vanwege helse zadelpijn zoals op m'n MTB. Onderweg heb ik het typische RANS CF-bike zadel wat meer vooroverhellend gezet, en het stuur wat hoger en dichterbij. Al heb ik misschien (nog) niet helemaal de befaamde 'sweet spot' gevonden in deze combinatie van afstellingen, toch lijk ik er naar mijn gevoel dichterbij gekomen te zijn. Het viel mij op dat ik die afstellingen nu, na ruim 100 km te hebben afgelegd, met meer begrip voor de gevolgen ervan kon doen dan tijdens de allereerste 10-tallen km's op de Cruz. En ongetwijfeld zal de gewenning aan de houding en het gebruik van andere spieren een rol spelen.

In Oudemolen eet ik m'n boterhammetjes op en geniet van de warme zon in m'n gezicht -reden dat ik vandaag heb gewaagd de cabriokap op WAW015 te zetten- en van het uitzicht op het fraaie stroomdal van de Drentse Aa.

De rest van de tocht verloopt aangenaam en zonder vermeldenswaardige gebeurtenissen.

54 km gefietst.