Bij Gasteren is het al te zien: een echte onweerslucht is bezig zich te ontwikkelen. Even voorbij Tynaarloo, op de weg naar Zuidlaren, gaat het niet onweren maar wel stevig regenen met af en toe 'n korreltje hagel ertussen. Het zicht wordt slecht: beregend vizier, regenspatten op m'n bril en last van wasem op de binnenkant van de brillenglazen. Bril af en wat langzamer doorrijden is het beste onder deze omstandigheden. M'n hoofdband beschermt m'n hoofd tegen de kou, en omdat ik goed ben doorgewarmd krijg ik het niet koud door de regen die m'n borst nat maakt.
'k Neem een kortere weg naar huis: door Zuidlaren i.p.v. er omheen. De winkelstraat is bijna uitgestorven en fietsers zijn er ook bijna niet.
Ter hoogte van De Groeve wordt het even droog. Op de Semsweg vlak voor Kielwindeweer wordt de lucht weer erg donker en zie ik een heel fraaie bliksemschicht. Daarom neem ik de route langs het Kieldiep, door het typisch veenkoloniale dorp Kielwindeweer.
- Sinds begin 2006 heeft Kielwindeweer de status van beschermd dorpsgezicht. Kiel-Windeweer is een van de meest gave veenkoloniale nederzettingen die er nog zijn. Aan de hand van oude kaarten is te zien dat de structuur van het dorp in 150 jaar nauwelijks is gewijzigd. De bebouwing bestond successievelijk uit boerderijen en aanvullende bebouwing, zoals kerk, stelmakerij, smederij en woningen. Het aangrenzende Annerveenschekanaal maakt ook kans om tot beschermd gezicht te worden aangewezen. Als dat doorgaat vormen de beide dorpen samen het langste ‘gezicht’ van Nederland.
Bedekt met een laag hagel wordt WAW015 z'n hok ingereden.
'n Les voor de volgende keer: een handdoek mee om die over de borst te slaan als er veel regen naar binnen spat; daarmee kan ik ook af en toe m'n bril mee schoonvegen.
44 km gefietst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten