Het belooft een prachtige dag te worden en volgens plan vertrek ik om ca. 10.00 uur met m'n WAW -voorzien van de cabriokap- naar Groningen. De zon schijnt volop, de herfsttinten spetteren van de bomen af. Via de Sorghvlietlaan, Korte Leegte en Lange Leegte langs Borgercompagnie, 'n stukje langs de Kielsterachterweg en verder via Semstweg, De Groeve en Zuidlaren naar Haren. De eikenbomen beginnen nu hun bladeren te laten vallen, hier en daar is het fietspad amper meer te zien onder het dikke bladerdek. De verkleurde bomen steken scherp af tegen de blauwe lucht, en de rustige tocht naar Groningen is werkelijk een feest.
't Spul rijdt prima. Enkele dagen geleden knapte een spaak van het 20" linker voorwiel toen ik vlak bij huis een bocht erg snel en krap nam: dhugh ping ping ping ping ... De volgende dag kon ik bij m'n fietsenmaker direct een nieuwe spaak laten monteren, en 't wieltje is gelijk gecontroleerd en bijgesteld.
Ik kijk nu ook met een geruster hart tegen de binnenrand van de cabriokap aan. Deze heb ik namelijk een maand geleden afgewerkt met het bij ligfietsers welbekende afwerkprofiel waarmee ook ligfietszitjes rondom zijn afgewerkt. Het oogt nu niet meer zo dun en scherp en gevaarlijk.
In Haren neem ik bij Intermezzo 'n kop koffie met warme appelbol en rijd de laatste km's naar Groningen. De meefietsende schooljeugd maakt rap ruim baan, vooral als ze achterom kijken en de WAW met z'n brandende koplampen snel dichterbij zien komen. Wederzijds wordt enthousiast gegroet. Het Lamborghini-oranje VM'tje komt kennelijk ontzettend cool over...
De hele dag zal ik gevrijwaard blijven van vervelende krampaanvallen in m'n linkerbeen en pijn in de linkerbil. Ik prijs mij gelukkig dat ik nog maar 'n paar dagen eerder bij toeval erachter kwam -via een discussie op het BROL-forum- dat ik last had van een verkrampte piriformis. De aanbevolen rekoefeningen bleken uitermate effectief te zijn, zodat ik al na ruim een dag verlost was van bijna alle onaangename en soms pijnlijke effecten die een verkrampte piriformis kan oproepen.
In Groningen-centrum ga ik naar Willy Loos, een goed gesorteerde sportzaak met een plezierige bediening. Ik slaag in m'n aankopen: een zwarte en witte katoenen trainingsbroek zoals ik die graag op m'n roeibank draag. Witte en zwarte katoenen hesjes -niet te dik, niet te dun, en zeker niet met capuchon!- kon ik helaas niet bemachtigen.
Brasserie Bommen Berend ligt praktisch naast Willy Loos, dus 'n goede cappuccino liet zich best smaken. De overheerlijke taartjes heb ik in de vitrine laten liggen. M'n lichaamsgewicht gaat nog steeds de goede kant op, naar beneden dus. Heel Nederland wordt in rap tempo vetter als je de kranten mag geloven, maar ik slaag er nog steeds in om de laatste overtollige onsjes kalmpjes aan kwijt te raken. Zonder dat ik honger hoef te lijden heb ik nu een gewicht bereikt van omstreeks 72 kg.
Even verderop in de Oude Ebbingestraat ga ik met m'n Phonak SmartLink bij m'n audicien Beter Horen langs. De oplaadbare batterij van dit kostbare FM + Bluetooth communicatiehulpje voor m'n hoortoestel heeft kennelijk de geest gegeven, en ik vraag aan hr Voorma of hij daarnaar wil (laten) kijken. Met z'n assistente erbij ontwikkelt zich een geanimeerde gedachtenwisseling over de WAW en over fietsen in het algemeen. Zij blijken beiden elk slechts 1 fiets te hebben. Een fietshandicap dus; gelukkig is daar wat aan te doen, net als aan een gehoorhandicap...
Inmiddels is het bewolkt geworden, en vind ik het een mooi moment om weer naar huis te gaan. Bij alle stoplichten ben ik in m'n WAW het eerste weg, ondanks dat-ie met z'n 29 kg wel wat meer weegt dan de meeste andere fietsen.
In Midlaren maak ik het ommetje "bij de slager rechtsaf", eet bij de Vijftig Bunders eindelijk m'n boterhammetjes op, en kom via een paar fraaie extra km's door het bos op de goede plek uit in de winkelstraat van Zuidlaren, bij de sportzaak Ruchti. Daar kan ik wel een zwart en een wit hesje met lange mouwen op de kop tikken, zodat ik nu geheel voorzien ben van roeibanktrainingkleding.
De rit naar huis gaat via Schuilingsoord, Annen en langs Spijkerboor. WAW015 wordt van de modderspatten op z'n flanken bevrijd met spuit en spons en weer de fietsengarage in gereden.
72 km gefietst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten