De GrassHopper in Beieren

Wij zijn alweer ruim een week terug van onze vakantie in Beieren van 19 juni t.m. 3 juli Daar hebben we heerlijk gefietst en andere uitstapjes gemaakt. Zoals gewoonlijk hebben we een paar keer de fietstocht rondom de Starnberger See gemaakt, hebben we door het romantische Graswangtal gefietst van Ettal naar Schloß Linderhof en Oberammergau, en hebben we ook meerdere malen fietstochten naar en door München gemaakt, ondermeer naar de zeer fraaie Botanische Garten in de buurt van Schloß Nymphenburg.

Voor het eerst heb ik m'n ligfiets meegenomen op vakantie. Mountainbiken gaat niet meer vanwege de onduldbare en niet te verhelpen zadelpijn. Jammer, want de mtb is voor Beieren de ideale fiets. Je ziet ze daarom in grote aantallen in en rondom München rondrijden.

M'n GrassHopper heb ik zo goed mogelijk laten optuigen als een vervangende mtb, en de ervaringen in Beieren vielen bepaald niet tegen! Laat ik wel voorop stellen dat de mtb onovertroffen is voor fietsen in heuvelachtig en moeilijk terrein en dat er geen ligfiets is die daaraan kan tippen.

'k Ben niet een keer van m'n fietsje gevallen en de meeste routes over de wat ruigere fietspaden kon ik ook met de GH doen. 'k Moet wel behoedzamer rijden dan op de mtb omdat de GH nu eenmaal niet die mtb-stabiliteit op slecht wegdek heeft.
En het klimmen op echt steile hellingen gaat op de GH een stuk moeilijker dan op de mtb. Daarom hebben we van een route met twee zeer steile hellingen dat stukje moeten overslaan, en de derde steile helling (bij Berg a/d Starnberger See) kon ik pas op de laatste fietsdag in z'n geheel fietsen, zonder te moeten afstappen. Het is vooral een kwestie van het trainen van ligfietsspecifieke beenspieren. Deze moeten zowel in aanleg als in kracht en uithoudingsvermogen verder worden ontwikkeld. Maar dat zal wel lukken, zelfs op mijn leeftijd zoals uit onderzoek hiernaar is gebleken :-) .

Maar het was de extra moeilijkheden waard: geen zadelpijn en andere ongemakken meer!