10 juni 2010

Mijmeringen...

Fietskm's mei. Eerst maar 'ns de fietskm's van de alweer voorbije maand mei: 363 km totaal, waarvan 261 op m'n roeifietsen en 102 op m'n CF-mtb. Niet veel, maar voldoende om m'n conditie weer aanmerkelijk op te krikken. Dat was trouwens ook een van m'n overwegingen om te gaan roeifietsen: je hoeft niet zoveel km's te maken om een goede conditie op te bouwen. M'n RANS Dynamik Pro zorgt trouwens voor een welkome afwisseling en blijkt heel goed te combineren met roeien (voor mij 'n geslaagde vorm van z.g. cross training).
'k Heb nog steeds veel profijt van m'n zelfopgelegde correcties van spiergebruik tijdens de terughaalslag en ademhalingstechniek. Het roeien gaat nu volstrekt probleemloos.

Peak Oil. De naderende -volgens sommigen al opgetreden- piek in de wereldwijde olieproductie begint nu eindelijk door te dringen tot de mainstream media, getuige het bericht in de Britse Guardian. Het bureau voor de statistiek van het US ministerie voor energiezaken is eveneens veel minder optimistisch over de olievoorraden en de toekomstige productie tot het jaar 2020.

Energieconflicten. 'n Heel interessante verhandeling over de (geo)politieke gevolgen van olieschaarste geeft Jörg Friedrichs (2010) 'Global energy crunch: how different parts of the world would react to a peak oil scenario', Energy Policy 38 (8): 4562-4569. Lezenswaardig is ook het interview met Friedrichs.
Om hier alvast 'n idee te geven waar Jörg Friedrichs over schrijft:
In a recent article, I have investigated how different societies have responded to sharp and rapid cutbacks in their energy supplies. These responses may give us some insight into what might happen as our energy supplies shrink in the future.
In the examples I looked at, I found the following results:
North Korea, 1990s: Response was totalitarian retrenchment
Cuba, 1990s: Response was mobilization of local resilience
Japan, 1940s: Response was predatory militarism
My case studies lead me to formulate the following three hypotheses, which I state upfront here to facilitate discussion. However, please note that they are actually developed from the cases.
Hypothesis 1: The shorter and the less a country or society has practiced humanism, pluralism and liberal democracy, the more likely its elites will be willing and able to impose a policy of totalitarian retrenchment on their population (as in the case of North Korea).
Hypothesis 2: The shorter and the less a country or society has been exposed to individualism, industrialism and mass consumerism, the more likely there will be a adaptive regression to community-based values and a subsistence lifestyle (as in the case of Cuba).
Hypothesis 3: The greater a country’s military potential and the stronger the perception that force will be more effective than the free market to protect access to vital resources, the more likely there will be a strategy of predatory militarism (as in the case of Japan).
In addition to my three cases, I also looked at the South of the United States after the Civil War, where the abolition of slavery led to sharp economic decline and a full century was needed for recovery. This case seems to suggest a fourth hypothesis in addition to the three hypotheses stated above.
Hypothesis 4: In the event of peak oil, we should not expect either immediate collapse or a smooth transition. People do not give up their lifestyle easily. We should expect painful adaptation processes that may last for a century or more (as in the case of the US South).
Based on this, I show how different parts of the world would be likely to react to a peak oil scenario. After discussing what happened in each of my four case studies, in the final section I extract lessons for the first two decades after peak oil (assuming an annual decline of oil supply in the order of 2-5 %).

De NL spruitjeslucht. Het blijft nog even spannend. Na de verkiezingsavond gisteren blijft de spanning er voorlopig nog in. Welke coalitie zal worden gesmeed? Als Groen Links stemmer ben ik natuurlijk benieuwd of GL invloed zal krijgen in het komende kabinet. Het algemeen heersende ongenoegen over de nog steeds voortdurende import van de achterlijke islamitische cultuur is de afgelopen jaren nog steeds niet met adequate maatregelen weggenomen, zodat de zetelwinst van de PVV bepaald niet als een verrassing komt. Het integreren van de islamitische cultuur met moderne West-Europese opvattingen is zoiets als het mengen van water met olie. Dat wil niet echt lukken…
Onderwerpen als klimaatverandering, financiƫle crisis, energiecrisis en de tikkende tijdbommen in het Midden-Oosten hebben geen rol van betekenis gespeeld in de verkiezingen, en zullen ook geen rol spelen bij de komende kabinetsformatie.